۱۴٬۵۲۳
ویرایش
←پیوند به بیرون
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''ارتحال امام‌خمینی'''، پیشرفت بیماری و درگذشت امام‌خمینی در سیزده خرداد ۱۳۶۸، تشییع و خاکسپاری در شانزده خرداد. ==مقدمه== امام‌خمینی مرجع تقلید بزرگ شیعه که با رهبری انقلاب اسلامی توانست نظام جمهوری اسلامی ایران را در بهمن ۱۳۵۷...» ایجاد کرد) |
|||
| (۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات واقعه | |||
== | |عنوان = ارتحال امام‌خمینی | ||
امام‌خمینی [[ | |تصویر = ارتحال_2.jpg | ||
|اندازه تصویر= | |||
|توضیح تصویر = | |||
|نام‌های دیگر = | |||
|شرح ماجرا = پیشرفت [[بیماری امام‌خمینی|بیماری]] و درگذشت [[امام‌خمینی]] | |||
|طرفین = | |||
|زمان = سیزده خرداد ۱۳۶۸، تشییع و خاکسپاری در ۱۶ خرداد | |||
|دوره = | |||
|مکان = بیمارستان قلب تهران | |||
|علت = سرطان معده | |||
|اهداف = | |||
|عاملان = | |||
|نتایج = | |||
|پیامدها = خبر رحلت امام‌خمینی در صدر خبرهای جهان قرار گرفت | |||
|تلفات = | |||
|واکنش‌ها = مسلمانان زیادی در جهان، اعم از [[شیعه]] و [[سنی]]، اقدام به برپایی مجالس سوگواری کردند | |||
|مرتبط = | |||
}} | |||
'''ارتحال امام‌خمینی'''، پیشرفت [[بیماری امام‌خمینی|بیماری]] و درگذشت [[امام‌خمینی]] در سیزده خرداد ۱۳۶۸، تشییع و خاکسپاری در شانزده خرداد. | |||
پس از تشخیص سرطان معده امام‌خمینی در ۲۹/۲/۱۳۶۸ تصمیم تیم پزشکی بر جراحی فوری قرار گرفت و عمل جراحی نیز با موفقیت طی شد. اما ابعاد پیش‌بینی‌نشده بیماری، چند روز پس از عمل نمایان شد. | |||
پس از تشخیص سرطان معده | |||
سیزدهم خرداد، قلب امام‌خمینی از کار ایستاد و با آمادگی تیم پزشکی موقتاً ضربان قلب و تنفس آغاز به کار کرد؛ اما ایشان بی‌هوش بود، و بعد از ظهر تنها برای لحظاتی ایشان به هوش آمد؛ اما سرانجام در ساعت ۲۳: ۲۲ دقیقه شب، قلب ایشان از حرکت بازایستاد. | |||
غسل و کفن امام‌خمینی حوالی ساعت دو بامداد چهاردهم خرداد، در حیاط کوچک محل کار ایشان انجام و پیکر امام‌خمینی به سردخانه نزدیک بیمارستان منتقل شد. | |||
ساعت | ساعت هفت صبح، گوینده خبر صداوسیما با صدایی بغض‌آلود، خبر درگذشت امام‌خمینی را با خواندن اطلاعیه که سیداحمد خمینی صادر کرده بود، به اطلاع ملت رساند. | ||
جلسه رسمی [[مجلس خبرگان رهبری]]، صبح چهاردهم خرداد تشکیل شد. پس از قرائت قرآن، [[وصیت‌نامه امام‌خمینی]] گشوده و توسط [[سیدعلی خامنه‌ای]] (رئیس‌جمهور)، قرائت شد. و سرانجام پیشنهاد [[رهبری]] سیدعلی خامنه‌ای، در خبرگان رهبری با اکثریت قاطع پذیرفته شد. | |||
وداع با پیکر امام‌خمینی تا صبح سه‌شنبه شانزدهم خرداد در مصلای تهران ادامه داشت. ساعت ۷: ۳۵ صبح، جمعیت بسیار انبوه مردم به امامت مرجع تقلید وقت، [[سید محمدرضا گلپایگانی|سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، بر پیکر امام‌خمینی نماز گزاردند. | |||
در مسیر تشییع در حوالی بهشت زهرا(س)، به دلیل متوقف‌شدن خودرو در میان جمعیت، تابوت حامل امام‌خمینی به یک بالگرد منتقل شد. بالگرد در ساعت ۳۰: ۱۰ در محل دفن به زمین نشست. به دلیل جمعیت زیاد تکه‌های از کفن پاره شد. و سرانجام ساعت ۴ بعد از ظهر، پیکر در یک تابوت فلزی، دوباره به بهشت زهرا(س) بازگردانده شد و توسط [[علی‌اکبر ناطق نوری|ناطق نوری]] به خاک سپرده شد. | |||
خبر رحلت امام‌خمینی بی‌درنگ در صدر خبرهای جهان قرار گرفت و بازتاب گسترده‌ای در منطقه و جهان داشت و مسلمانان زیادی در جهان، اعم از شیعه و سنی، اقدام به برپایی مجالس سوگواری کردند. رهبران، مقامات، شخصیت‌ها، سازمان‌ها و گروه‌های جهانی نیز با حضور یا فرستادن پیام، درگذشت امام‌خمینی را تسلیت گفتند. | |||
اگرچه از طریق رادیو از مردم خواسته شد که به سمت [[جماران]] یا دیگر مراکز حرکت نکنند، اما در برخی مناطق تهران، مردم و دسته‌های عزادار به صورت خودجوش به راه افتادند. گروهی راه جماران در پیش گرفتند و گروهی در برابر ساختمان مجلس که نمایندگان در [[مجلس خبرگان رهبری]] و [[مجلس شورای اسلامی]]، اعضای شورای عالی قضایی، | == مقدمه == | ||
==تشکیل مجلس خبرگان== | امام‌خمینی [[مرجعیت|مرجع تقلید]] بزرگ [[شیعه]] که با رهبری [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] توانست [[نظام جمهوری اسلامی ایران]] را در بهمن ۱۳۵۷ بر پا کند، ده سال پس از آن درگذشت. ایشان که همواره آماده این سفر بود، [[مرگ]] را نیستی و نابودی نمی‌دید. مرگ در نظر ایشان هجرت و زوال تعلقات و منصب‌های دنیایی شمرده شده است و مردن نه هلاک، بلکه حیات است.<ref>امام‌خمینی، چهل حدیث، ۱۲۲؛ امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۱۸ و ۷/۱۸۳.</ref> ایشان با تشبیه مرگ به خواب<ref>امام‌خمینی، تقریرات، ۳/۵۵.</ref> همواره مهیای رفتن بود<ref>توسلی، همیشه با امام، ۲۰۷.</ref> و خاطرنشان می‌کرد جوانان رو به پیری و پیران رو به مرگ پیش می‌روند؛ بنابراین پیش از آنکه فرصت از دست برود، باید چاره‌ای اندیشید.<ref>امام‌خمینی، جهاد اکبر، ۶۷.</ref> | ||
روز سیزدهم خرداد، اعضای مجلس خبرگان رهبری، برای جلسه فوری صبح چهاردهم خرداد، تلفنی از سراسر ایران فرا خوانده شدند.<ref>امینی، خاطرات آیت‌الله ابراهیم، ۲۹۱.</ref> جلسه رسمی مجلس خبرگان رهبری، به ریاست [[علی‌اکبر مشکینی]]، صبح چهاردهم خرداد در محل مجلس شورای اسلامی تشکیل شد.<ref>هاشمی رفسنجانی، بازسازی، | |||
==مراسم وداع و نماز== | موج [[شهادت]] سران و مسئولان کشور در آغاز انقلاب اسلامی، موجب شد امام‌خمینی بر قائم‌به‌شخص نبودنِ نهضت اسلامی ایران و هراس‌نداشتن ملت از مرگ، تأکید ویژه کند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۵۷ و ۱۸۳.</ref> ایشان با پیش‌بینی وضع پس از خود، با پذیرش استعفای [[قائم مقام رهبری|قائم‌مقام رهبری]]<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۳۳۳.</ref> و دستور بازنگری در [[قانون اساسی]] و ترمیم آن<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۳۶۳.</ref>{{ببینید|متن=ببینید|شورای بازنگری قانون اساسی}} زمینه را برای حل مشکلات رهبری پس از خود هموار کرد و هنگام اقدام برای عمل جراحی، با آمادگی برای هر اتفاقی، از جمع خانواده حلالیت طلبید و آنان را به آرامش سفارش کرد<ref>امام‌خمینی، خاطرات، ۱۶.</ref>؛ یک روز پیش از درگذشت در جمعه دوازدهم خرداد نیز از [[اکبر هاشمی رفسنجانی]]، رئیس [[مجلس شورای اسلامی]] خواست تا در خطبه‌های [[نماز جمعه]]، از مردم درخواست دعا کند.<ref>امام‌خمینی، خاطرات، ۱۸؛ هاشمی رفسنجانی، بازسازی، ۱۳۵، ۱۳۶ و ۱۴۵.</ref> نگارش هشت وصیت‌نامه در دوره‌های مختلف زندگی، به‌ویژه آخرین وصیت‌نامه که در آن بر سفر خود به جایگاه ابدی با دلی آرام و قلبی مطمئن و روحی شاد و ضمیری امیدوار تأکید کرد،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۴۵۰.</ref> نشان از آمادگی کامل ایشان برای این سفر داشت.<ref>رجائی‌نژاد، هوای وصال، ۱۸.</ref>{{ببینید|متن=ببینید|وصیت‌نامه امام‌خمینی}} | ||
== سیر بیماری == | |||
پس از تشخیص سرطان معده [[امام‌خمینی]] در ۲۹/۲/۱۳۶۸ تصمیم تیم پزشکی بر جراحی فوری قرار گرفت<ref>فاضل، خاطرات، ۱۶۴.</ref> و مراحل عمل جراحی نیز با موفقیت طی شد. تمام جزئیات عمل جراحی ضبط و برای کسانی که بیرون از اتاق عمل بودند، پخش می‌شد.<ref>فاضل، خاطرات، ۱۷۲.</ref> مشکلات و ابعاد پیش‌بینی‌نشده بیماری، چند روز پس از عمل نمایان شد.{{ببینید|متن=ببینید|بیماری امام‌خمینی}} شنبه سیزدهم خرداد ۱۳۶۸، ساعت ۹: ۱۴ صبح، نشانه‌های بالینی امام‌خمینی، تپش قلب، بی‌حالی، ضعف و افت شدید فشار خون بود. همه افراد تیم پزشکی احضار شدند و وخامت حال ایشان به اطلاع خانواده و اطرافیان رسید.<ref>عارفی، طبیب دلها، ۶۲۷–۶۲۸.</ref> از این ساعت فشار خون به‌تدریج پایین می‌آمد و به درمان پاسخ نمی‌داد؛ ولی هوشیاری کامل بود.<ref>فاضل، خاطرات، ۱۸۱.</ref> در ساعت ۱۴: ۳۰ امام‌خمینی دچار تهوع و استفراغ شد<ref>عارفی، طبیب دلها، ۶۲۹.</ref> و معمولاً درصد زیادی از سکته‌های قلبی، با علایم تهوع و استفراغ همراه است.<ref>عارفی، طبیب دلها، ۱۳۲.</ref> | |||
بعد از ظهر سیزدهم خرداد، امام‌خمینی با وجود مساعدنبودن حال، [[محمدرضا توسلی]] و [[علی‌اکبر آشتیانی]]، دو تن از اعضای دفتر را احضار کرد. توسلی در دسترس نبود؛ بنابراین [[محمدعلی انصاری]] و آشتیانی بر بالین امام‌خمینی حاضر شدند و حکم دو مسئله شرعی را برای آنان بیان کرد<ref>مصطفوی، خاطرات، ۶۴–۶۵؛ میریان، خاطرات، ۶۲.</ref>؛ سپس اعضای خانواده را برای آخرین وصیت طلبید. ایشان پس از توصیه به رعایت موازین شرعی و تأکید بر دشواری راه آینده، به خانواده سفارش کرد تا مراقب اعمال و گفتار خود باشند. پس از آن، خواست چراغ‌ها را خاموش کنند و هر کس مایل است برود.<ref>مصطفوی، خاطرات، ۶۵؛ واحد تبلیغات سپاه، در رثای نور، ۱۸.</ref> ایشان در لحظات آخر حیات بدون وقفه [[سوره حمد|حمد]] و [[سوره توحید|سوره]] می‌خواند و [[شهادتین]] می‌گفت.<ref>عارفی، طبیب دلها، ۶۲۹؛ مجله حضور، ۱/۱۰۸.</ref> | |||
از ساعت ۱۴: ۳۰ روز سیزدهم خرداد که حال امام‌خمینی رو به وخامت گذاشت، [[حسن صانعی]] به درخواست [[سیداحمد خمینی]]، مسئولان را برای جلسه خبر کرد.<ref>بروجردی، خاطرات، ۱۱۰.</ref> جلسه با حضور مسئولان انتظامی و امنیتی در یکی از اتاق‌های بیمارستان تشکیل شد و دربارهٔ مسائل امنیتی و حفاظتی در [[جماران]] و کل کشور به‌ویژه مرزها تصمیماتی گرفته شد.<ref>بروجردی، خاطرات، ۱۱۳؛ واحد تبلیغات سپاه، در رثای نور، ۱۸.</ref> اعضای [[مجلس خبرگان]] نیز تلفنی برای جلسه صبح چهاردهم خرداد به [[تهران]] فراخوانده شدند.<ref>هاشمی رفسنجانی، بازسازی، ۱۴۷.</ref> | |||
[[پرونده:ارتحال_1.jpg|بندانگشتی|سید احمدخمینی در کنار امام‌خمینی در لحظات پایانی]] | |||
ساعت ۱۵: ۵۸ روز سیزدهم خرداد، فشار خون به صفر رسید و قلب امام‌خمینی از کار ایستاد. با آمادگی تیم پزشکی موقتاً ضربان قلب و تنفس آغاز به کار کرد؛ اما ایشان بی‌هوش بود.<ref>عارفی، طبیب دلها، ۶۳۴.</ref> در جلسه دیگری که ساعت ۱۶: ۳۰ در محوطه بیمارستان و با حضور پزشکان و مسئولان کشور تشکیل شد، پس از تأکید دکتر [[حسن عارفی]] به اینکه امام‌خمینی از نظر پزشکی حداکثر تا ۲۴ ساعت دیگر زنده خواهد بود، تصمیم گرفته شد تا برای آماده‌سازی مردم و درخواست دعای خیر آنان اطلاعیه‌ای صادر کنند.<ref>بروجردی، خاطرات، ۱۱۴؛ جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۴/۳/۱۳۶۸، ۱۲.</ref> | |||
سلول‌های سرطانی در بدن امام‌خمینی پخش شده بود و در بیشتر اعضای حیاتی مثل مغز، کبد، ریه و قلب اختلال ایجاد کرده بود<ref>عارفی، طبیب دلها، ۶۳۵.</ref> و بعد از ظهر تنها برای لحظاتی ایشان به هوش آمد<ref>مجله حضور، ۱/۱۰۸.</ref>؛ اما سرانجام در ساعت ۲۲: ۲۳ دقیقه شب، قلب ایشان از حرکت بازایستاد.<ref>عارفی، طبیب دلها، ۶۶۱.</ref> | |||
== اطلاع‌رسانی عمومی و بازتاب == | |||
اطلاع رسمی و عمومی دربارهٔ [[بیماری امام‌خمینی]] نخستین بار پس از عمل جراحی شنبه ۲ خرداد ۱۳۶۸ صورت گرفت و حال عمومی ایشان را رضایت‌بخش شمرد.<ref>مجله حضور، ۱/۱۰۵؛ چهل پرده اشک، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۴.</ref> این اطلاعیه نخست مردم ایران به‌ویژه دوستداران ایشان را نگران کرد؛ اما با امید به بهبودی، به مرور نگرانی و اضطراب کم می‌شد.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۴/۳/۱۳۶۸، ۱ و ۴؛ جمهوری اسلامی، روزنامه، ۷/۳/۱۳۳۶۸، ۱۲.</ref> اطلاعیه ساعت ۲۰: ۳۰ دقیقه سیزدهم خرداد که از سوی [[دفتر امام‌خمینی]] منتشر شد، با اشاره به وجود مشکل در سیر درمان ایشان از ساعت ۱۵ بعد از ظهر، درخواست دعای خالصانه از ملت داشت<ref>مجله حضور، ۱/۱۰۵؛ یادیار، ۴؛ چهل پرده اشک، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۴؛ جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۴/۳/۱۳۶۸ ۱ و ۱۲.</ref>؛ به‌ویژه پخش آیه کریمه «اَمَّنْ یجیبُ الْمُضْطَرَّ اِذا دَعاهُ وَ یکشِفُ السُّوءَ»<ref>نمل، ۶۲.</ref> پس از اطلاعیه دفتر امام‌خمینی از [[رادیو]] و [[تلویزیون]]، معنایی نگران‌کننده با خود داشت.<ref>یاد یار، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۴.</ref> با پخش این اطلاعیه، هزاران نفر از مردم، برای آگاهی از حال امام‌خمینی، به سوی [[جماران]] شتافتند و خیابان منتهی به جماران پر از جمعیت شد.<ref>مجله حضور، ۱/۱۰۵–۱۰۶؛ چهل پرده اشک، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۴.</ref> ملت ایران در حالی شب را به صبح رساندند که نمی‌دانستند در ساعت ۲۲: ۲۳ دقیقه سیزدهم خرداد قلب امام‌خمینی از حرکت ایستاده است.<ref>عارفی، طبیب دلها، ۶۶۱؛ میریان، خاطرات، ۶۴.</ref> شب چهاردهم خرداد، در حالی سپری شد که [[خانواده امام‌خمینی]] و مسئولان اگرچه طاقت از دست داده بودند،<ref>الیاسی، مصاحبه، ۶/۲۱۱.</ref> اما برای حفظ مصلحت نظام، آرامش خود را حفظ کردند<ref>هاشمی رفسنجانی، بازسازی، ۱۴۷؛ توسلی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۱۱۴.</ref> و به اسم [[دعای توسل]] گریه می‌کردند.<ref>هاشمی رفسنجانی، امام‌خمینی به روایت، ۴۲۳.</ref> [[محمدعلی صدوقی]]، امام‌جمعه یزد نیز کنار پیکر امام‌خمینی [[قرآن]] می‌خواند.<ref>بروجردی، خاطرات، ۱۱۷.</ref> | |||
دربارهٔ چگونگی اعلام خبر درگذشت به [[مردم]] نیز نظرهایی مبنی بر تأخیر ۲۴ ساعت یا ۷۲ ساعت برای مدیریت اوضاع و انتخاب رهبر مطرح شد که با قاطعیت از طرف [[سیداحمد خمینی]] رد شد. نظر وی اطلاع‌رسانی بی‌درنگ به مردم بود؛ ولی به دلیل ضرورت برخی هماهنگی‌ها پیش از اعلام خبر، قرار شد تا روز بعد صبر کنند.<ref>بروجردی، خاطرات، ۱۱۵؛ فراهانی، چاپ‌شده در خاطرات، ۱۷۷؛ هاشمی رفسنجانی، امام‌خمینی به روایت، ۴۲۳.</ref> پیش از اطلاع‌رسانی از درگذشت امام‌خمینی، دستور آماده‌باش کامل در جبهه‌های [[جنگ عراق علیه ایران|جنگ]] داده شد.<ref>هاشمی رفسنجانی، بازسازی، ۱۴۷.</ref> | |||
== مقدمات تشییع جنازه == | |||
غسل و کفن امام‌خمینی حوالی ساعت دو بامداد چهاردهم خرداد، در حیاط کوچک محل کار و دیدارهای رسمی ایشان و با حضور چند تن از نزدیکان [[امام‌خمینی]] انجام شد.<ref>بروجردی، خاطرات، ۱۱۷؛ میریان، خاطرات، ۶۴؛ توسلی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۱۱۵.</ref> این وظیفه را [[محمدرضا توسلی]] و [[عیسی جعفری]] به کمک چند جوان جمارانی بر عهده گرفتند<ref>رضایی کوپایی، تشنه و دریا، ۲۱۷؛ سلیمانی، چاپ‌شده در خاطرات، ۲۱۰.</ref> و پس از آن، پیکر امام‌خمینی به سردخانه نزدیک بیمارستان منتقل شد.<ref>سلیمانی، چاپ‌شده در خاطرات، ۲۰۹ و ۲۱۱؛ میریان، خاطرات، ۶۴.</ref> مأموریت تأمین امنیتِ وداع، تشییع و خاکسپاری پیکر امام‌خمینی نیز با تصمیم شورای امنیت کشور بر عهده نیروی مخصوص ولیّ امر(ع) سپاه گذاشته شد که این وظیفه تا دو هفته ادامه داشت.<ref>عروج، مصاحبه.</ref> | |||
از سوی دیگر، امام‌خمینی اعتنایی به اموری مانند محل دفن نداشت<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۲۴۵.</ref> و دراین‌باره چیزی بیان نکرده است؛ اما سیداحمد خمینی فرزند ایشان، از مدت‌ها پیش بدون اطلاع ایشان و با [[مشورت]] بعضی از مسئولان، منطقه کوشک نصرت (میان راه تهران به [[قم]]) را انتخاب کرده بود<ref>انصاری، محمدعلی، مصاحبه، ۲۲.</ref> و مطالعات اولیه آغاز شده بود که بیماری امام‌خمینی پیش آمد.<ref>انصاری، محمدعلی، مصاحبه، ۲۳–۲۴.</ref> در جلسه‌ای که ساعتی پس از درگذشت امام‌خمینی تشکیل شد، پیشنهادهای متعددی مطرح شد، ازجمله [[حرم فاطمه معصومه(س)]]، منطقه [[جمکران|جمکران قم]]، محلی در کنار [[بهشت زهرا(س)]]، و نیز پادگان قلعه‌مرغی در تهران.<ref>انصاری، محمدعلی، مصاحبه، ۲۴؛ بروجردی، خاطرات، ۱۱۵.</ref> [[سیداحمد خمینی]]، منطقه کوشک نصرت را مطرح کرد؛ اما حاضران به سبب دوری مسافت، مشکلات اجرایی و مسطح‌نبودن محل مخالفت کردند.<ref>انصاری، محمدعلی، مصاحبه، ۲۴–۲۵.</ref> | |||
صبح چهاردهم خرداد با موافقت سیداحمد خمینی، زمینی که در آینده قابلیت توسعه داشته باشد، در نزدیکی بهشت زهرا(س) انتخاب شد. سیدمرتضی طباطبایی-شهردار تهران-و [[محمدعلی انصاری کرمانی|محمدعلی انصاری]] مأمور شدند موقعیت، چگونگی، وضع شرعی مالکیت و خرید محلِ مورد نظر را بررسی کنند و پس از گزارش و تأیید، شبانه کار مسطح‌کردن و آماده‌سازی آغاز شد.<ref>انصاری، محمدعلی، مصاحبه، ۲۳–۲۵؛ بروجردی، خاطرات، ۱۱۵.</ref> | |||
قطع برنامه‌های عادی و پخش حزن‌انگیز صوت قرآن بدون فاصله پس از اذان صبح چهاردهم خرداد از رادیو، مردمی را که منتظر شنیدن خبر سلامتی امام‌خمینی بودند، نگران کرد. ساعت هفت صبح، محمدرضا حیاتی، گوینده خبر صدا و سیما با صدایی بغض‌آلود، خبر درگذشت امام‌خمینی را با خواندن نخستین اطلاعیه که سیداحمد خمینی صادر کرده بود، به اطلاع ملت رساند: «اِنَّا لِلَّهِ وَ اِنَّا اِلَیهِ راجِعُونَ»،<ref>بقره، ۱۵۶.</ref> «یا اَیتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعی اِلی رَبِّک راضِیةً مَرْضِیةً فَادْخُلی فی عِبادی وَ ادْخُلی جَنَّتی»<ref>فجر، ۲۷–۳۰.</ref> روح بلند پیشوای مسلمانان و رهبر آزادگان، حضرت امام‌خمینی به ملکوت اعلی پیوست و دل مالامال از عشق به خدا و بندگان رنج‌کشیده صالحش از تپش افتاد… خدایا، تو خود می‌دانی که این مصیبت عظمی، توفان غم ارتحال [[پیامبر اسلام|پیامبر عظیم‌الشان اسلام(ص)]] را در دلها برپا کرده است و مصیبتی این‌چنین با عظمت را تنها لطف تو می‌تواند تسلی‌بخش باشد…».<ref>پیام انقلاب، مجله، ۵.</ref> این اطلاعیه با عرض تسلیت این مصیبت بزرگ به پیشگاه ولیّ‌الله الاعظم(ع) و همه مسلمانان جهان به‌ویژه ملت ایران، تأکید کرد راه و اندیشه امام‌خمینی در چهره مظلوم [[جمهوری اسلامی]] ادامه خواهد یافت و امت بیدارِ دست‌پرورده امام‌خمینی، ارتش و [[سپاه پاسداران انقلاب اسلامی]]، ضامن تداوم رهبری امام‌خمینی و امتداد خط روشن ایشان تا ظهور [[امام زمان|بقیةالله الاعظم(ع)]] خواهند بود.<ref>امام‌خمینی، مجموعه آثار، ۱/۲۶۵–۲۶۷.</ref> پس از این پیام، اطلاعیه مشترک مسئولان نظام نیز در تسلیت درگذشت امام‌خمینی قرائت شد<ref>دفتر عقیدتی، روزها و رویدادها، ۱/۴۱۴–۴۱۵.</ref>؛ همچنین دولت در اطلاعیه‌ای تا پایان هفته را تعطیل رسمی و چهل روز [[عزای عمومی]] اعلام کرد.<ref>پیام انقلاب، مجله، ۲۶.</ref> | |||
اگرچه از طریق [[رادیو]] از مردم خواسته شد که به سمت [[جماران]] یا دیگر مراکز حرکت نکنند، اما در برخی مناطق تهران، مردم و دسته‌های عزادار به صورت خودجوش به راه افتادند. گروهی راه جماران در پیش گرفتند و گروهی در برابر ساختمان مجلس که نمایندگان در [[مجلس خبرگان رهبری]] و [[مجلس شورای اسلامی]]، اعضای شورای عالی قضایی، هیئت دولت و [[شورای نگهبان]] در آن جمع بودند، تجمع کردند.<ref>یاد یار، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۴–۵.</ref> | |||
== تشکیل مجلس خبرگان == | |||
روز سیزدهم خرداد، اعضای مجلس خبرگان رهبری، برای جلسه فوری صبح چهاردهم خرداد، تلفنی از سراسر ایران فرا خوانده شدند.<ref>امینی، خاطرات آیت‌الله ابراهیم، ۲۹۱.</ref> جلسه رسمی مجلس خبرگان رهبری، به ریاست [[علی‌اکبر مشکینی]]، صبح چهاردهم خرداد در محل مجلس شورای اسلامی تشکیل شد.<ref>هاشمی رفسنجانی، بازسازی، ۱۴۸–۱۴۹.</ref> پس از قرائت قرآن و صحبت کوتاه رئیس جلسه، [[وصیت‌نامه امام‌خمینی]] که در صندوق امانات مجلس شورای اسلامی قرار داشت، گشوده شد.<ref>هاشمی رفسنجانی، بازسازی، ۱۴۹؛ امینی، خاطرات آیت‌الله ابراهیم، ۲۹۲.</ref> بنابر خواست امام‌خمینی که در انتهای وصیت‌نامه آمده بود، [[سیداحمد خمینی]] وصیت‌نامه را برای مردم می‌خواند و در صورت عذر، به ترتیب رئیس‌جمهور، رئیس [[مجلس شورای اسلامی]]، رئیس دیوان عالی کشور یا یکی از فقهای شورای نگهبان این وظیفه را بر عهده می‌گرفتند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۴۵۱.</ref> از آنجاکه فرزند امام‌خمینی به سبب تالم روحی حضور نداشت، [[سیدعلی خامنه‌ای]] (رئیس‌جمهور)، وصیت‌نامه را برای حاضران قرائت کرد.<ref>امینی، خاطرات آیت‌الله ابراهیم، ۲۹۲؛ هاشمی رفسنجانی، امام‌خمینی به روایت، ۴۲۴؛ هاشمی رفسنجانی، بازسازی، ۱۶–۱۷.</ref> قرائت وصیت‌نامه در شرایط ملتهب جلسه خبرگان، تا ظهر طول کشید و ادامه جلسه به بعد از ظهر موکول شد. حاضران جلسه صبح، نمایندگان مجلس خبرگان، اعضای دولت، [[شورای نگهبان]]، شورای عالی قضایی و تنی چند از مسئولان بودند. دستور جلسه بعد از ظهر، که به‌صورت غیر علنی برگزار شد، انتخاب جانشین امام‌خمینی به عنوان رهبر جمهوری اسلامی ایران بود که پس از بحث‌های زیاد دربارهٔ شورایی یا فردی‌بودن آن، همچنین در مصادیق رهبری سرانجام پیشنهاد رهبری سیدعلی خامنه‌ای، با اکثریت قاطع ۶۰ رای از ۷۴ رای پذیرفته شد.<ref>هاشمی رفسنجانی، بازسازی، ۱۵۰–۱۵۱؛ هاشمی رفسنجانی، امام‌خمینی به روایت، ۴۲۵؛ جمهوری اسلامی، روزنامه، ۲۰/۳/۱۳۶۸، ۱۴ و ۱۵.</ref> خبر آماده‌باش نیروهای عراقی در منطقه عین‌خوش که در میانه جلسه رسید، نمایندگان را به لزوم سرعت در تصمیم‌گیری ترغیب کرد.<ref>هاشمی رفسنجانی، بازسازی، ۱۵۱.</ref>{{ببینید|متن=ببینید|مجلس خبرگان رهبری}} | |||
== مراسم وداع و نماز == | |||
در پی تشکیل ستاد مراسم تشییع و دفن امام‌خمینی و اطلاعیه صادرشده از سوی این ستاد، غسل و کفن ایشان به اطلاع مردم رسید و اعلام شد مراسم تشییع در چهاردهم خرداد برگزار نخواهد شد.<ref>یاد یار، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۴.</ref> ستاد تشییع و تدفین، در اطلاعیه‌ای اعلام کرد مراسم وداع امت با امام‌خمینی از سپیده دم پانزدهم خرداد در [[مصلای تهران]] برگزار خواهد شد و اقامه نماز و تشییع پیکر، روز سه‌شنبه شانزدهم خرداد خواهد بود.<ref>یاد یار، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۵.</ref> | در پی تشکیل ستاد مراسم تشییع و دفن امام‌خمینی و اطلاعیه صادرشده از سوی این ستاد، غسل و کفن ایشان به اطلاع مردم رسید و اعلام شد مراسم تشییع در چهاردهم خرداد برگزار نخواهد شد.<ref>یاد یار، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۴.</ref> ستاد تشییع و تدفین، در اطلاعیه‌ای اعلام کرد مراسم وداع امت با امام‌خمینی از سپیده دم پانزدهم خرداد در [[مصلای تهران]] برگزار خواهد شد و اقامه نماز و تشییع پیکر، روز سه‌شنبه شانزدهم خرداد خواهد بود.<ref>یاد یار، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۵.</ref> | ||
[[پرونده:ارتحال_4.jpg|بندانگشتی|اقامه نماز توسط سیدمحمدرضا گلپایگانی]] | |||
مصلای بزرگ امام‌خمینی در تهران از نخستین ساعت‌های بامداد پانزدهم خرداد تا صبح روز بعد، در حالی‌که پیکر امام‌خمینی در سردخانه کوچک شیشه‌ای بر فراز بلندی قرار داشت، شاهد وداع میلیون‌ها نفر از زن و مرد ایرانی از سراسر کشور با ایشان بود.<ref>یاد یار، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۵؛ کهن‌نسب، آنجا که بوی یار می‌دهد، ۳۸۴؛ دفتر عقیدتی، روزها و رویدادها، ۱/۴۱۵.</ref> ساعت ۱۰ دوشنبه پانزدهم خرداد تراکم جمعیت به نهایت خود رسید؛ به گونه‌ای که مصلی و خیابان‌های اطراف آن از جمعیت موج می‌زد. تنها دستانی دیده می‌شد که مانند موج برخاسته و بر سر فرود می‌آمد. بارها از مردم درخواست شد تا از درهای شمالی مصلی خارج شوند؛ زیرا جان کسانی که در نزدیکی پیکر بودند در خطر قرار می‌گرفت. شب وداع و روز تشییع و تدفین، خبرها حکایت از کشته و مجروح‌شدن چندین تن از سوگواران امام‌خمینی داشت.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۷ و ۱۸/۳/۱۳۶۸؛ یاد یار، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۵.</ref> | |||
وداع با پیکر امام‌خمینی تا صبح سه‌شنبه شانزدهم خرداد ادامه داشت. ساعت ۷: ۳۵ صبح، جمعیت بسیار انبوه مردم به امامت مرجع تقلید وقت، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، بر پیکر امام‌خمینی نماز گزاردند.<ref>کهن‌نسب، آنجا که بوی یار می‌دهد، ۳۸۵.</ref> قرار بود پس از نماز، مراسم سلام نظامی بر پیکر امام‌خمینی انجام شود که به دلیل ازدحام شدید جمعیت منتفی شد<ref>اطلاعات هفتگی، ۲۴۳۸/۴.</ref> و پیکر ایشان با خودرویی ویژه به سمت [[بهشت زهرا(س)]] حرکت داده شد.<ref>یاد یار، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۶.</ref> | |||
مصلای | == تشییع و خاکسپاری == | ||
کارشناسان با بررسی تصاویر هوایی، مشایعت‌کنندگان را چندگونه و تا ده میلیون تن برآورد کردند که مسیر چند ده کیلومتری مصلای تهران تا بهشت زهرا(س) را با پای پیاده برای همراهی با پیکر امام‌خمینی طی کردند.<ref>انصاری، حمید، حدیث بیداری، ۲۰۹؛ حائری، روزشمار شمسی، ۹۰؛ جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۷/۳/۱۳۶۸، ۱.</ref> حضور گسترده مردم به حدی بود که مراسم تدفین چند مرتبه عقب افتاد.<ref>حائری، روزشمار شمسی، ۹۰.</ref> تابلوهای پارچه‌ای با نام شهرهای مختلف نشان از حضور مردم این شهرها در مراسم داشت. بیش از هفتاد تن از خبرنگاران خارجی نیز وارد تهران شدند.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۷–۲۵/۳/۱۳۶۸؛ یاد یار، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۶ و ۶۱.</ref> در مسیر تشییع در حوالی بهشت زهرا(س)، به دلیل متوقف‌شدن خودرو در میان جمعیت، تابوت حامل امام‌خمینی به یک بالگرد منتقل شد. بالگرد در ساعت ۱۰: ۳۰ در محل دفن به زمین نشست.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۷/۳/۱۳۶۸؛ یاد یار، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۶.</ref> | |||
پیکر امام‌خمینی در تابوتی باز در حالی که تنها یک پارچه سفید بر روی آن کشیده شده بود، قرار داشت و به محض بیرون‌آمدن تابوت از بالگرد، محوطه مرقد آکنده از جمعیتی شد که از روی کانتینرهایی که برای حفاظت دور صحن چیده بودند به پایین پریدند. مأموران نیروی انتظامی نیز از شدت تأثر، کنترل و نظارت خود را از دست داده بودند.<ref>ناطق نوری، خاطرات، ۲/۱۱۶–۱۱۷.</ref> در یک لحظه تابوت بر دستان مردم قرار گرفت و به هر سو کشیده می‌شد.<ref>یاد یار، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۶.</ref> [[علی‌اکبر ناطق نوری]] با کمک تعدادی از سپاهیان حاضر در محوطه، با حرکت آمبولانس در میان جمعیت و گرفتن تابوت از مردم، آن را روی سقف آمبولانس قرار داد؛ ولی به محض نزدیک‌شدن به محل مرقد بار دیگر تابوت به میان مردم کشیده شد. در این هنگام تکه‌هایی از کفن امام‌خمینی پاره شد.<ref>ناطق نوری، خاطرات، ۲/۱۱۶.</ref> وقتی برای بار دوم ناطق نوری موفق شد تابوت را از مردم بگیرد، با عبای خود روی تابوت را پوشاند و تا رسیدن بالگرد برای حفظ تابوت، خود را سپر قرار داد و سپس پیکر به‌سختی از دست‌های مردم به بالگرد انتقال یافت.<ref>ناطق نوری، خاطرات، ۲/۱۱۶–۱۱۷.</ref> | |||
[[پرونده:ارتحال_5.jpg|بندانگشتی|تشییع]] | |||
بالگرد نخست از بهشت زهرا(س) به دانشکده افسری روبه‌روی [[مجلس شورای اسلامی]] و از آنجا با هماهنگی [[سیداحمد خمینی]] و [[اکبر هاشمی رفسنجانی]] به اردوگاه منظریه (واقع در شمال جماران) رفت تا پیکر امام‌خمینی بار دیگر به [[جماران]] منتقل شود.<ref>ناطق نوری، پابه‌پای آفتاب، ۶/۸۰.</ref> پس از انتقال پیکر به سردخانه بیمارستان، بار دیگر با برد یمانی-که متعلق به [[سیدعلی خامنه‌ای]] بود-کفن انجام شد<ref>توسلی، پابه‌پای آفتاب، ۲/۱۱۵؛ ناطق نوری، پابه‌پای آفتاب، ۶/۸۰–۸۱.</ref> و ساعت ۴ بعد از ظهر همان روز، پیکر در یک تابوت دردار فلزی، به بهشت زهرا(س) بازگردانده شد.<ref>ناطق نوری، پابه‌پای آفتاب، ۶/۸۱؛ ناطق نوری، خاطرات، ۲/۱۱۸.</ref> | |||
در بهشت زهرا(س) با وجود گرمای شدید و تراکم جمعیت، و به‌رغم اعلام عقب‌افتادن مراسم تدفین، مردم عزادار همچنان منتظر رسیدن پیکر امام‌خمینی بودند.<ref>یاد یار، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۶.</ref> نخست به کمک چند فروند بالگرد، سیداحمد خمینی، هاشمی رفسنجانی و تعدادی دیگر از مسئولان به محوطه [[مرقد امام خمینی|مرقد]] وارد شدند. پس از آرامش نسبی، بالگرد حامل پیکر در محوطه به زمین نشست و هم‌زمان گروه سرود مشغول نواختن سرود جمهوری اسلامی شد.<ref>اطلاعات هفتگی، ۲۴۳۸/۷.</ref> محوطه عمدتاً با نیروهای پاسدار و انتظامی پر شد و هم آنان تابوت امام‌خمینی را بر دست گرفته و به کنار قبری که همان روز حفر شده بود آوردند.<ref>یاد یار، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۶.</ref> ناطق نوری به کمک [[رضا گنجی‌زاده]] (از محافظان [[بیت امام‌خمینی]]) و [[رضا اربابی]] (از روحانیان با سابقه) جنازه را داخل قبر گذاشت و اربابی تلقین خواند و آخرین کسی که ایشان را بوسید، اربابی بود.<ref>ناطق نوری، پابه‌پای آفتاب، ۶/۸۱.</ref> ناطق نوری با کمک گنجی‌زاده با زحمت زیاد سنگ لحد را گذاشتند و پس از آن برای حفاظت از مرقد در هجوم جمعیت، یک کانتینر روی قبر قرار گرفت. این مراسم به‌طور مستقیم از [[تلویزیون]] پخش می‌شد.<ref>ناطق نوری، پابه‌پای آفتاب، ۶/۸۱.</ref>{{ببینید|متن=ببینید|مرقد امام‌خمینی}} | |||
== واکنش‌های خارجی == | |||
خبر رحلت امام‌خمینی بی‌درنگ در صدر خبرهای جهان قرار گرفت<ref>پیام انقلاب، مجله، ۵۶؛ جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۶ و ۱۷/۳/۱۳۶۸.</ref> و بازتاب گسترده‌ای در منطقه و جهان داشت و مسلمانان زیادی در جهان، اعم از [[شیعه]] و [[سنی]]، اقدام به برپایی مجالس [[سوگواری]] و ترحیم کردند.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۷ و ۱۸/۳/۱۳۶۸.</ref> هر یک از تحلیلگران در پنج قاره جهان از زاویه فکر خود به تحلیل این موضوع پرداختند.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۷ و ۱۸/۳/۱۳۶۸؛ روابط عمومی، امام و انقلاب، ۲/۱۸۳–۱۸۵؛ سپهری، خورشید بی‌غروب، ۱۵۹–۲۲۲.</ref> در این میان به جز عوامل [[ضد انقلاب|ضدانقلاب]]، سلطنت‌طلب‌ها و برخی رسانه‌های وابسته، بقیه با احترام از امام‌خمینی یاد کردند.<ref>پیام انقلاب، مجله، ۵۶.</ref> | |||
وجه بارز همه تحلیل‌ها در روز چهاردهم خرداد، پیش از انتخاب رهبری در [[مجلس خبرگان]]، پیش‌بینی جنگ قدرت پس از رحلت امام‌خمینی در ایران بود و بسیاری مانند [[سیدابوالحسن بنی‌صدر]]، رئیس‌جمهور معزول ایران، پیش‌بینی کردند که ایران درگیر یک جنگ داخلی مانند [[لبنان]] خواهد شد.<ref>پیام انقلاب، مجله، ۵۶؛ جوانان امروز، ۱۱۸۹/۲۸.</ref> برخی رسانه‌ها در این روز، رهبری آینده ایران را یک نظام فقهی شورایی یا حاصل جنگ قدرت میان سیداحمد خمینی فرزند امام‌خمینی و اکبر هاشمی رفسنجانی دانستند.<ref>چهل پرده اشک، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۴۰؛ واحد تبلیغات سپاه، در رثای نور، ۲۰–۲۱.</ref> | |||
تلاطم ایران در روز چهاردهم خرداد و انتخاب جانشین امام‌خمینی، ناظران سیاسی را به تغییر لحن دربارهٔ ایران و اعتراف به این نکته که امام‌خمینی-صرف‌نظر از تلقی مثبت یا منفی-یک واقعیت بزرگ تاریخی است، واداشت.<ref>چهل پرده اشک، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۴۱.</ref> خبرگزاری‌های رویترز، بی‌بی‌سی، رادیو اسرائیل و غیر آن، که محبوبیت‌نداشتن امام‌خمینی در میان مردم و ضعف بیش از پیش [[نظام جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی]] را القا می‌کردند، در روز پانزدهم خرداد پس از حضور میلیونی مردم در مصلی برای خداحافظی با پیکر ایشان، از این حضور با شگفتی یاد کردند و این اجتماع را پس از آغازین روزهای [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]]، بزرگ‌ترین اجتماع مردم خواندند.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۷–۲۰/۳/۱۳۶۸؛ پیام انقلاب، مجله، ۵۶–۵۷.</ref> به گزارش یونایتدپرس، بیشتر جمعیت تهران و میلیون‌ها تن از شهرستان‌ها که به پایتخت آمده بودند، در مراسم تشییع شرکت کردند. برخی خبرگزاری‌ها مانند بی‌بی‌سی تصاویر حضور مردم در تشییع را با تصاویر دوازدهم بهمن ۱۳۵۷<ref>روز بازگشت امام‌خمینی به ایران.</ref> مقایسه کردند<ref>پیام انقلاب، مجله، ۵۶–۵۷.</ref>؛ همچنین در گزارشهای خبری خود، توانایی امام‌خمینی در بسیج یا تشکّل معنوی مسلمانان علیه ارزش‌های فرهنگ غرب، تأثیر تفکر وی در بیداری [[جهان اسلام]] و به‌حرکت‌درآوردن گروه‌های مسلمان، ترویج حرکت سیاسی با تکیه بر [[اسلام]] و از موضع مذهب، نزدیکی ایشان به مردم و سخن‌گفتن به زبان آنان را مورد توجه قرار دادند.<ref>پیام انقلاب، مجله، ۵۶–۵۸؛ رسالت، ۴۶–۴۸؛ سپهری، خورشید بی‌غروب، ۱۶۷–۱۸۴؛ یاد یار، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۴۸–۵۰.</ref> [[مطبوعات]] مهم کشورهای عرب منطقه [[خلیج فارس]] نیز در اظهار نظر خود به روحیه ضد استکباری امام‌خمینی، نقش ایشان در بیداری مسلمانان و ایجاد تحولات سیاسی-انقلابی در خاورمیانه در سایه [[رهبری امام‌خمینی]] پرداختند.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، روزنامه، ۱۷–۲۰/۳/۱۳۶۸؛ معراج نور، ۶۴–۶۵.</ref> | |||
رهبران، مقامات، شخصیت‌ها، سازمان‌ها و گروه‌های جهانی نیز با حضور یا فرستادن پیام، درگذشت امام‌خمینی را تسلیت گفتند.<ref>مؤسسه تنظیم، جهان در سوگ، ۱/تمام صفحات؛ جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۷–۲۰/۳/۱۳۶۸؛ روابط عمومی، امام و انقلاب، ۲/۱۶۷؛ پیام انقلاب، مجله، ۷–۹.</ref> [[حافظ اسد]]، رئیس‌جمهور [[سوریه]]، امام‌خمینی را امام همه مسلمانان نامید که با رحلتش، ایران و جهان، فقیهی عالیقدر را از دست داد.<ref>خبرگزاری جمهوری اسلامی، ۱۶/۳/۱۳۶۸؛ مؤسسه تنظیم، جهان در سوگ، ۲/۴۹.</ref> [[غلام اسحاق‌خان]]، رئیس‌جمهور پاکستان، ضمن حضور در مراسم خاکسپاری، بیان داشت سال‌های حیات امام‌خمینی فصلی تابناک از تاریخ را ساخت و درگذشت ایشان جهان اسلام را در ماتم فرو برد.<ref>مؤسسه تنظیم، جهان در سوگ، ۲/۴۱.</ref> جورج بوش، رئیس‌جمهور [[آمریکا]]، اذعان کرد با وجود کینه‌ای که از وی به سبب مبارزه علیه منافع آمریکا دارد، از درگذشت او احساس تاسف می‌کند.<ref>اطلاعات هفتگی، ویژه دومین سالگرد، ۱۰.</ref> [[جیمی کارتر]] رئیس‌جمهور سابق آمریکا نیز گفت «آیت‌الله خمینی» -بی‌تردید-یکی از مردان بزرگ تاریخ بود؛ مورخان روزی نشان خواهند داد که او مردی بود که شخصیتش به‌خوبی درک نشده بود.<ref>جوانان امروز، ۱۲۳۳/۳۰.</ref> [[پاپ ژان پل دوم]]، رهبر مسیحیان کاتولیک جهان، نیز تأکید کرد باید دربارهٔ آنچه «آیت‌الله خمینی» در کشورش و بخش وسیعی از جهان انجام داد، با احترام عظیم و تفکری عمیق اظهار نظر کرد.<ref>سپهری، خورشید بی‌غروب، ۶۱؛ چهل پرده اشک، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۴۲.</ref> | |||
[[خاویر پرز دکوئیار]] دبیرکل وقت [[سازمان ملل متحد]]، تعداد زیادی از رؤسای نمایندگی‌های کشورها در سازمان ملل،<ref>مؤسسه تنظیم، بازتاب رحلت، ۹۳.</ref> راجیو گاندی نخست‌وزیر هند، [[میخائیل گورباچف]]، رهبر [[اتحاد جماهیر شوروی]] و دیگران نیز با حضور در دفاتر سفارت و نمایندگی‌های [[جمهوری اسلامی ایران]] و امضای دفتر یادبود، تاسف و همدردی خود را با مردم و مسئولان ایران اعلام کردند.<ref>روابط عمومی، امام و انقلاب، ۲/۱۶۵–۱۶۷.</ref> | |||
[[ | [[سیدمحمدحسین فضل‌الله]] از علمای برجسته لبنان، [[شیخ‌سعید شعبان]] امام‌جمعه طرابلس لبنان و رهبر [[جنبش توحید اسلامی]]، [[شیخ‌محمد بشیر آلبانی]] مفتی اعظم سوریه، [[شیخ‌حسن قناعتلی]] از علمای ترکیه و بسیاری دیگر، با ستایش از شخصیت امام‌خمینی، وی را رهبر کل مسلمانان جهان نامیدند و فقدان او را مصیبت دردناکی شمردند.<ref>مؤسسه تنظیم، جهان در سوگ، ۱/بیشتر صفحات؛ چهل پرده اشک، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۴۲–۴۳؛ یاد یار، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۵۰؛ سپهری، خورشید بی‌غروب، ۲۷–۵۹.</ref> همچنین مسلمانان اروپا، آفریقا و آسیا تا چهل روز پس از درگذشت امام‌خمینی مراسم [[سوگواری]] برگزار کردند.<ref>مؤسسه تنظیم، جهان در سوگ، ۲/بیشتر صفحات؛ یاد یار، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ۴۸–۵۰؛ روابط عمومی، امام و انقلاب، ۲/۱۸۰–۱۸۲.</ref> برخی دولت‌ها و گروه‌های کشورهای دیگر مانند لبنان، سوریه، [[هند]]، [[بحرین]]، [[افغانستان]]، تانزانیا، کوبا و لیبی به مناسبت درگذشت امام‌خمینی از یک تا هفت روز [[عزای عمومی]] اعلام کردند.<ref>مؤسسه تنظیم، جهان در سوگ، ۲، بیشتر صفحات؛ جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۷–۲۰/۳/۱۳۶۸؛ پیام انقلاب، مجله، ۷.</ref> | ||
[[ | == سوگواری ملت == | ||
از نخستین ساعت‌های اعلام خبر درگذشت امام‌خمینی، سیل جمعیت از نقاط مختلف تهران، به سروسینه‌زنان به سمت [[جماران]] حرکت کردند. صدها هزار نفر از سراسر کشور برای وداع با امام‌خمینی در مصلی و شرکت در مراسم تشییع به تهران آمدند.<ref>پیام انقلاب، مجله، ۲۶.</ref> خبرنگاران خارجی که حیرت‌زده از مراسم فیلم و عکس می‌گرفتند، اذعان می‌کردند این مراسم بدون هیچ برنامه‌ریزی قبلی و کاملاً خودجوش بوده است.<ref>پیام انقلاب، مجله، ۲۵.</ref> | |||
[[پرونده:ارتحال_9.jpg|بندانگشتی|سوگواری جمعی از زنان]] | |||
مراسم سوگواری از چهاردهم خرداد تا چهلم، در [[تهران]] و سراسر کشور ادامه داشت.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۸–۲۴/۳/۱۳۶۸، ۴ و ۷؛ جمهوری اسلامی، روزنامه، ۳۰/۳/۱۳۶۸، ۲؛ جمهوری اسلامی، روزنامه، ۲۴/۴/۱۳۶۸، ۲؛ ← بیشتر روزنامه‌های این دوره.</ref> مراجع تقلید [[محمدعلی اراکی]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]] و [[حسینعلی منتظری]] با انتشار پیام، درگذشت امام‌خمینی را تسلیت گفتند و مردم را به صبر و آرامش و پاسداشت مقام ایشان دعوت کردند.<ref>مشکوة، مجله، ۳۶–۳۸.</ref> شهرهای مختلف ایران غرق در ماتم بود. اندوه عمومی تاریخ برگزاری امتحانات مدارس و دانشگاه‌ها و نیز کنکور سراسری را یک هفته به تعویق انداخت.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۲۰/۳/۱۳۶۸، ۲ و ۴.</ref> هفدهم خرداد ۱۳۶۸، به دعوت رهبری نظام، [[سیدعلی خامنه‌ای]] و با حضور انبوه مردم عزادار، مجلس بزرگداشت امام‌خمینی در [[دانشگاه تهران]] برگزار شد<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۸/۳/۱۳۶۸، ۸.</ref>؛ نیز برای بزرگداشت ایشان، با حضور مراجع تقلید و علمای برجسته گلپایگانی، مرعشی نجفی و [[محمد فاضل لنکرانی]]، اعضای [[جامعه مدرسین حوزه علمیه قم]] و [[طلاب|طلاب علوم دینی]] مجالس یادبودی در [[قم]] برپا شد<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱؛ جمهوری اسلامی، روزنامه، ۲۱/۳/۱۳۶۸، ۲.</ref>؛ همچنین شخصیت‌ها و نهادهای مختلف مانند سران سه قوه، [[جامعه روحانیت مبارز]]، [[شورای مدیریت حوزه علمیه قم]] و [[دفتر تبلیغات اسلامی]]، مجالس یادبود برگزار کردند.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۸/۳/۱۳۶۸، ۷ و ۱۹/۳/۱۳۶۸، ۱.</ref> | |||
از سوی دیگر، مردم از نقاط مختلف ایران برای شرکت در مراسم یادبود و شب هفت رحلت امام‌خمینی و بیعت با رهبر جدید انقلاب، به تهران سفر می‌کردند و برخی این مسیر را با پای پیاده می‌آمدند.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۲۰/۳/۱۳۶۸، ۱۳.</ref> افزون بر تهران، مردم در شهرهای مختلف کشور و در دیگر کشورهای دنیا نیز مجالس سوگواری برپا کردند.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۲۲/۳/۱۳۶۸، ۴ و ۲۳/۳/۱۳۶۸، ۳؛ مشکوة، مجله، ۸۴–۹۲.</ref> در روزهای نزدیک به چهلم، افزون بر اینکه مجالس بزرگداشت در شهرهای مختلف ادامه داشت، کاروان‌های بسیاری برای شرکت در مراسم چهلم به سمت تهران حرکت کردند.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۴/۴/۱۳۶۸، ۴ و ۱۸/۴/۱۳۶۸، ۴؛ مشکوة، مجله، ۹۳.</ref> بسیاری از مسلمانان دیگر نقاط جهان نیز برای شرکت در این مراسم که عصر پنجشنبه ۲۲/۴/۱۳۶۸ در مرقد امام‌خمینی برگزار شد، به ایران سفر کردند.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۲۱/۴/۱۳۶۸، ۱۲؛ مشکوة، مجله، ۹۳.</ref> سخنران این مراسم که با حضور رهبر انقلاب و حضور میلیونی مردم برگزار شد، [[سیداحمد خمینی]] بود.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۲۴/۴/۱۳۶۸، ۹.</ref> به همین مناسبت مجلس بزرگداشتی نیز از سوی محمدعلی اراکی در [[مدرسه فیضیه قم]] نیز برگزار شد.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۸/۴/۱۳۶۸، ۴.</ref> بسیاری از کشورهای دیگر ازجمله مسلمانان دنیا در چهلم امام‌خمینی، یاد ایشان را بزرگ داشتند.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۲۴/۴/۱۳۶۸، ۳.</ref> | |||
[[پرونده:ارتحال 6.jpg|بندانگشتی|سوگواری مردم]] | |||
در نخستین سالگرد درگذشت [[امام‌خمینی]]، از شب یازدهم تا شانزدهم خرداد ۱۳۶۹، [[مرقد امام‌خمینی]] و [[حسینیه جماران]]، شاهد سوگواری مردم به همراه سخنرانی شخصیت‌های مذهبی و کشوری بود.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۰/۳/۱۳۶۹، ۳؛ ۱۲/۳/۱۳۶۹، ۲، ۴؛ ۱۳/۳/۱۳۶۹، ۲ و ۱۶/۳/۱۳۶۹، ۲.</ref> مراسم اصلی سالگرد، صبح دوشنبه ۱۴/۳/۱۳۶۹ در حرم امام‌خمینی و با حضور انبوه مردم، مسئولان نظام، [[اقلیت‌های دینی|اقلیت‌های مذهبی]] و میهمانان خارجی برگزار شد. سخنران این مراسم، رهبری نظام، سیدعلی خامنه‌ای بود.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۶/۳/۱۳۶۹، ۱۱.</ref> علاوه بر حرم، در دیگر نقاط تهران و شهرهای دیگر ایران نیز مردم با حرکت دسته‌های سینه‌زنی و مجالس سوگواری، نخستین سالگرد ارتحال ایشان را گرامی داشتند. این مراسم در کشورهای مختلف دنیا نیز برگزار شد.<ref>جمهوری اسلامی، روزنامه، ۱۶/۳/۱۳۶۹، ۴ و ۹.</ref> همچنین هر سال در سالروز ارتحال امام‌خمینی و در حرم ایشان، مراسمی با حضور رهبر انقلاب، مسئولان نظام و مردم برگزار می‌شود. سخنران این مراسم، رهبر انقلاب است.{{ببینید|متن=ببینید|ویژه‌نامه‌ها}} | |||
افزون بر مجالس یادبود و مراسم مختلف که پس از درگذشت امام‌خمینی برگزار شد، نهادها و سازمان‌های حقیقی و حقوقی و مؤسسات دانشگاهی و حوزوی به‌ویژه [[مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی]] کنگره‌ها، سمینارها و همایش‌های پرشماری در داخل و خارج کشور برای بررسی شخصیت امام‌خمینی برگزار کرده‌اند{{ببینید|متن=ببینید|همایش‌ها|}} و ویژه‌نامه‌های بسیاری نیز در مناسبت‌های مختلف (ارتحال، اربعین، نخستین سالگرد رحلت و سالگرد هر ساله) چاپ و منتشر شده‌اند.{{ببینید|متن=ببینید|ویژه‌نامه‌ها}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس|۲}} | |||
== منابع == | |||
==منابع== | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* قرآن کریم. | * قرآن کریم. | ||
| خط ۷۳: | خط ۱۲۰: | ||
* الیاسی، هدایت‌الله، مصاحبه، چاپ‌شده در پابه‌پای آفتاب، تدوین امیررضا ستوده، تهران، پنجره، چاپ اول، ۱۳۸۰ش. | * الیاسی، هدایت‌الله، مصاحبه، چاپ‌شده در پابه‌پای آفتاب، تدوین امیررضا ستوده، تهران، پنجره، چاپ اول، ۱۳۸۰ش. | ||
* امام‌خمینی، سیدروح‌الله، تقریرات فلسفه امام‌خمینی، تقریر سیدعبدالغنی اردبیلی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش. | * امام‌خمینی، سیدروح‌الله، تقریرات فلسفه امام‌خمینی، تقریر سیدعبدالغنی اردبیلی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش. | ||
* امام‌خمینی، سیدروح‌الله، جهاد اکبر، تهران، مؤسسه | * امام‌خمینی، سیدروح‌الله، جهاد اکبر، تهران، مؤسسه تنظیم…، چاپ هجدهم، ۱۳۸۷ش. | ||
* امام‌خمینی، سیدروح‌الله، شرح چهل حدیث، تهران، مؤسسه | * امام‌خمینی، سیدروح‌الله، شرح چهل حدیث، تهران، مؤسسه تنظیم…، چاپ چهارم، ۱۳۸۸ش. | ||
* امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه | * امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم…، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش. | ||
* امینی، ابراهیم، خاطرات آیت‌الله ابراهیم، حاج‌امینی نجف‌آبادی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۹۲ش. | * امینی، ابراهیم، خاطرات آیت‌الله ابراهیم، حاج‌امینی نجف‌آبادی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۹۲ش. | ||
* انصاری محمدعلی، مصاحبه، مجله مجله حضور، شماره ۲۳، ۱۳۷۵ش. | * انصاری محمدعلی، مصاحبه، مجله مجله حضور، شماره ۲۳، ۱۳۷۵ش. | ||
* انصاری، حمید، حدیث بیداری، تهران، مؤسسه | * انصاری، حمید، حدیث بیداری، تهران، مؤسسه تنظیم…، چاپ بیستم، ۱۳۸۰ش. | ||
* بروجردی، مسیح، خاطرات، چاپ‌شده در فصل صبر، تدوین حمید بصیرت‌منش و اصغر میرشکاری، تهران، مؤسسه | * بروجردی، مسیح، خاطرات، چاپ‌شده در فصل صبر، تدوین حمید بصیرت‌منش و اصغر میرشکاری، تهران، مؤسسه تنظیم…، چاپ اول، ۱۳۷۷ش. | ||
* پیام انقلاب، مجله، مجله، شماره ۲۶۰، ۱۳۶۹ش. | * پیام انقلاب، مجله، مجله، شماره ۲۶۰، ۱۳۶۹ش. | ||
* توسلی، محمدرضا، مصاحبه، چاپ‌شده در پابه‌پای آفتاب، تدوین امیررضا ستوده، تهران، پنجره، چاپ اول، ۱۳۸۰ش. | * توسلی، محمدرضا، مصاحبه، چاپ‌شده در پابه‌پای آفتاب، تدوین امیررضا ستوده، تهران، پنجره، چاپ اول، ۱۳۸۰ش. | ||
* توسلی، محمدرضا، مصاحبه، چاپ‌شده در همیشه با امام. | * توسلی، محمدرضا، مصاحبه، چاپ‌شده در همیشه با امام. | ||
* سیری در زندگی و مبارزات آیت‌الله محمدرضا توسلی، تهران، مؤسسه | * سیری در زندگی و مبارزات آیت‌الله محمدرضا توسلی، تهران، مؤسسه تنظیم…، چاپ اول، ۱۳۸۷ش. | ||
* جمهوری اسلامی، روزنامه، ۴، | * جمهوری اسلامی، روزنامه، ۴، ۱۴–۲۴/۳/۱۳۶* ۲۵، ۲۷ و ۳۰/۳/۱۳۶* ۱۴، ۱۸، ۲۱ و ۲۴/۴/۱۳۶۸؛ ۱۰–۱۳ و ۱۶/۳/۱۳۶۹ش. | ||
* جوانان امروز، مجله، شماره‌های ۱۱۸۹ و ۱۲۳۳، ۱۳۶۹ش. | * جوانان امروز، مجله، شماره‌های ۱۱۸۹ و ۱۲۳۳، ۱۳۶۹ش. | ||
* چهل پرده اشک، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ویژه‌نامه اربعین رحلت امام‌خمینی ۱۶/۳/۱۳۶۸ش. | * چهل پرده اشک، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ویژه‌نامه اربعین رحلت امام‌خمینی ۱۶/۳/۱۳۶۸ش. | ||
| خط ۹۰: | خط ۱۳۷: | ||
* مجله حضور، مجله، شماره ۱ ۱۳۷۰ و شماره ۲۳، ۱۳۷۵ش. | * مجله حضور، مجله، شماره ۱ ۱۳۷۰ و شماره ۲۳، ۱۳۷۵ش. | ||
* خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، پایگاه اطلاع‌رسانی، ۱۶/۳/۱۳۶۸ش. | * خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، پایگاه اطلاع‌رسانی، ۱۶/۳/۱۳۶۸ش. | ||
* خمینی، سیداحمد، خاطرات، چاپ‌شده در فصل صبر، تدوین حمید بصیرت‌منش و اصغر میرشکاری، تهران، مؤسسه | * خمینی، سیداحمد، خاطرات، چاپ‌شده در فصل صبر، تدوین حمید بصیرت‌منش و اصغر میرشکاری، تهران، مؤسسه تنظیم…، چاپ اول، ۱۳۷۷ش. | ||
* خمینی، سیداحمد، مجموعه آثار یادگار امام، حجت‌الاسلام و المسلمین حاج‌سیداحمد خمینی، مؤسسه | * خمینی، سیداحمد، مجموعه آثار یادگار امام، حجت‌الاسلام و المسلمین حاج‌سیداحمد خمینی، مؤسسه تنظیم…، چاپ سوم، ۱۳۸۵ش. | ||
* دفتر عقیدتی سیاسی فرماندهی معظم کل قوا، روزها و رویدادها، تهران، رامین، چاپ دوم، ۱۳۷۷ش. | * دفتر عقیدتی سیاسی فرماندهی معظم کل قوا، روزها و رویدادها، تهران، رامین، چاپ دوم، ۱۳۷۷ش. | ||
* رجائی‌نژاد، محمد، هوای وصال، تهران، ستاد مرکزی بزرگداشت امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۹۲ش. | * رجائی‌نژاد، محمد، هوای وصال، تهران، ستاد مرکزی بزرگداشت امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۹۲ش. | ||
* رسالت، روزنامه، ویژه‌نامه پیک هجران (آن سوی مرزها)، ۱۳۶۹ش. | * رسالت، روزنامه، ویژه‌نامه پیک هجران (آن سوی مرزها)، ۱۳۶۹ش. | ||
* رضایی کوپایی، محمدتقی، تشنه و دریا، به کوشش غلامعلی رجایی، تهران، عروج، چاپ اول، ۱۳۹۲ش. | * رضایی کوپایی، محمدتقی، تشنه و دریا، به کوشش غلامعلی رجایی، تهران، عروج، چاپ اول، ۱۳۹۲ش. | ||
* روابط عمومی سازمان بهزیستی مازندران، امام و انقلاب در آیینه | * روابط عمومی سازمان بهزیستی مازندران، امام و انقلاب در آیینه اندیشه جهان، قم، نشر مرتضی، چاپ اول، ۱۳۷۰ش. | ||
* سپهری، محمد، خورشید بی‌غروب، تهران، سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۶۹ش. | * سپهری، محمد، خورشید بی‌غروب، تهران، سازمان تبلیغات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۶۹ش. | ||
* سلیمانی، حسین، چاپ‌شده در خاطرات خادمان و پاسداران امام‌خمینی، تهران، عروج، چاپ اول، ۱۳۸۷ش. | * سلیمانی، حسین، چاپ‌شده در خاطرات خادمان و پاسداران امام‌خمینی، تهران، عروج، چاپ اول، ۱۳۸۷ش. | ||
* عارفی، طبیب دلها، سیدحسن، طبیب دلها، خلاصه گزارشهای طول درمان و سیر معالجات بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، تهران، عروج، چاپ دوم، ۱۳۷۸ش. | * عارفی، طبیب دلها، سیدحسن، طبیب دلها، خلاصه گزارشهای طول درمان و سیر معالجات بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، تهران، عروج، چاپ دوم، ۱۳۷۸ش. | ||
* عروج، خسرو، مصاحبه، خبرنگاران جوان، پایگاه اطلاع‌رسانی، ۱۳۹۳ش. | * عروج، خسرو، مصاحبه، خبرنگاران جوان، پایگاه اطلاع‌رسانی، ۱۳۹۳ش. | ||
* فاضل، خاطرات، ایرج، خاطرات، چاپ‌شده در فصل صبر، تدوین حمید بصیرت‌منش و اصغر میرشکاری، تهران، مؤسسه | * فاضل، خاطرات، ایرج، خاطرات، چاپ‌شده در فصل صبر، تدوین حمید بصیرت‌منش و اصغر میرشکاری، تهران، مؤسسه تنظیم…، چاپ اول، ۱۳۷۷ش. | ||
* فراهانی، رضا، چاپ‌شده در خاطرات خادمان و پاسداران امام‌خمینی، تهران، عروج، چاپ اول، ۱۳۸۷ش. | * فراهانی، رضا، چاپ‌شده در خاطرات خادمان و پاسداران امام‌خمینی، تهران، عروج، چاپ اول، ۱۳۸۷ش. | ||
* کهن‌نسب، علی و دیگران، آنجا که بوی یار می‌دهد، چاپ‌شده در رسول آفتاب، تهران، مؤسسه | * کهن‌نسب، علی و دیگران، آنجا که بوی یار می‌دهد، چاپ‌شده در رسول آفتاب، تهران، مؤسسه تنظیم…، چاپ اول، ۱۳۸۹ش. | ||
* مشکوة، مجله، مجله، شماره | * مشکوة، مجله، مجله، شماره ۲۳–۲۴، ۱۳۶۸ش. | ||
* مصطفوی، زهرا، خاطرات، چاپ‌شده در فصل صبر، تدوین حمید بصیرت‌منش و اصغر میرشکاری، تهران، مؤسسه | * مصطفوی، زهرا، خاطرات، چاپ‌شده در فصل صبر، تدوین حمید بصیرت‌منش و اصغر میرشکاری، تهران، مؤسسه تنظیم…، چاپ اول، ۱۳۷۷ش. | ||
* معراج نور، مجله، شماره ۲۲۴، ۱۳۶۹ش. | * معراج نور، مجله، شماره ۲۲۴، ۱۳۶۹ش. | ||
* مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، بازتاب رحلت بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ش. | * مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، بازتاب رحلت بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ش. | ||
* مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، جهان در سوگ، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ و ۱۳۷۵ش. | * مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، جهان در سوگ، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ و ۱۳۷۵ش. | ||
* میریان، خاطرات، سیدرحیم، خاطرات، چاپ‌شده در فصل صبر، تدوین حمید بصیرت‌منش و اصغر میرشکاری، تهران، مؤسسه | * میریان، خاطرات، سیدرحیم، خاطرات، چاپ‌شده در فصل صبر، تدوین حمید بصیرت‌منش و اصغر میرشکاری، تهران، مؤسسه تنظیم…، چاپ اول، ۱۳۷۷ش. | ||
* ناطق نوری، علی‌اکبر، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین علی‌اکبر ناطق نوری، تدوین مرتضی میردار، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۴ش. | * ناطق نوری، علی‌اکبر، خاطرات حجت‌الاسلام و المسلمین علی‌اکبر ناطق نوری، تدوین مرتضی میردار، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۴ش. | ||
* ناطق نوری، علی‌اکبر، مصاحبه، چاپ‌شده در پابه‌پای آفتاب، تدوین امیررضا ستوده، تهران، پنجره، چاپ اول، ۱۳۸۰ش. | * ناطق نوری، علی‌اکبر، مصاحبه، چاپ‌شده در پابه‌پای آفتاب، تدوین امیررضا ستوده، تهران، پنجره، چاپ اول، ۱۳۸۰ش. | ||
* واحد تبلیغات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران، در رثای نور، تهران، چاپ اول، ۱۳۶۸ش. | * واحد تبلیغات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران، در رثای نور، تهران، چاپ اول، ۱۳۶۸ش. | ||
* | * هاشمی رفسنجانی، اکبر، امام‌خمینی به روایت آیت‌الله‌هاشمی رفسنجانی، تهیه و تنظیم عبدالرزاق اهوازی، تهران، مؤسسه تنظیم…، چاپ اول، ۱۳۸۵ش. | ||
* | * هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات، سال ۱۳۶۸، بازسازی و سازندگی، به اهتمام علی لاهوتی، دفتر نشر معارف انقلاب، تهران، چاپ اول، ۱۳۹۱ش. | ||
* یاد یار، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ویژه‌نامه اولین سالگرد رحلت امام‌خمینی، ۱۳۶۹ش. | * یاد یار، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ضمیمه روزنامه جمهوری اسلامی، ویژه‌نامه اولین سالگرد رحلت امام‌خمینی، ۱۳۶۹ش. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
==پیوند به بیرون== | |||
سیدحسین موسوی خوئینی-پروین‌سادات قوامی، | == پیوند به بیرون == | ||
* سیدحسین موسوی خوئینی-پروین‌سادات قوامی، «[https://books.khomeini.ir/books/10001/601/ ارتحال امام‌خمینی]»، [[دانشنامه امام‌خمینی]]، ج۱، ص۶۰۱–۶۱۵. | |||
{{حوادث تاریخی}} | |||
[[رده:مقاله‌های تأییدشده]] | |||
[[رده:مقاله‌های جلد اول دانشنامه امام‌خمینی]] | |||
[[رده:مقاله‌های دارای جعبه اطلاعات]] | |||
[[رده:مقاله‌های دارای تصویر]] | |||
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]] | |||
[[رده:زندگی خانوادگی امام‌خمینی]] | |||
[[رده:مقاله‌های دارای شناسه]] | |||