ارتداد: تفاوت میان نسخه‌ها

۳٬۳۱۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ تیر ۱۴۰۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''ارتداد'''، خروج از [[اسلام]] و ورود به [[کفر]] و [[حکم شرعی]] آن.
'''ارتداد'''، خروج از [[اسلام]] و ورود به [[کفر]] و [[حکم شرعی]] آن.
ارتداد؛ به خارج‌شدن از آیین اسلام گفته می‌شود، و فرد مرتکب آن را «مرتد» می‌گویند.
مرتد بر دو گونه است:
مرتد ملی: کسی که نخست کافر بوده، سپس مسلمان شده و بار دیگر کافر شده است.
مرتد فطری: کسی که هنگام انعقاد نطفه او حداقل یکی از والدین او مسلمان باشند و پس از بلوغ اظهار اسلام کند و سپس [[کافر]] شود.
[[امام‌خمینی]]، [[عقل (قوه ادراک)|عقل]]، بلوغ، اختیار و قصد را در تحقق ارتداد معتبر دانسته‌است و کلمات کفرآمیزی که در حالت [[غضب]] از انسان سر می‌زند را موجب ارتداد نمی‌داند.
فقها بر این نکته اتفاق نظر دارند که کفر-یعنی انکار خدا یا وحدانیّت یا نبوت،  یا حکمی از احکام ضروری دین که مستلزم انکار خدا، [[توحید (فلسفه و کلام)|توحید]] یا [[نبوت]] باشد-موجب ارتداد است.
از نگاه امام‌خمینی مقصود از ضروری دین امری است که نزد جمیع مسلمانان امر واضحی باشد. و انکار ضروری در صورتی موجب حکم به ارتداد می‌شود که مستلزم انکار خداوند، توحید یا نبوت نبی(ص) باشد و نزد عموم مسلمانان ضروری شمرده شود.
از نظر برخی فقها دشنام‌دادن و توهین به خداوند، [[پیامبر اکرم(ص)|پیامبر(ص)]]، [[اهل بیت(ع)|ائمه(ع)]] و یا [[حضرت فاطمه زهرا(س)|حضرت فاطمه(س)]] از اسباب ارتداد است. براین اساس امام‌خمینی، [[سلمان رشدی]] را به سبب نگارش کتاب [[آیات شیطانی]] و توهین به پیامبر اسلام(ص)، مرتد و محکوم به [[اعدام]] دانست.
امام‌خمینی مرتد را در حکم [[کافر]] می‌داند و احکام کافر مانند نجاست و ممنوعیت ورود به [[مسجد|مساجد]] را بر وی مترتب می‌کند. بر همین اساس مرتد از مسلمان [[ارث]] نمی‌برد و وارثان مرتد نیز اگر کافر باشند از او ارث نمی‌برند.
امام‌خمینی، معتقد است اگر مردی مرتد شود و ارتداد او فطری باشد، محکوم به مرگ می‌شود؛ اما اگر ملی باشد، [[توبه]] داده می‌شود؛ چنانچه توبه نکرد، کشته می‌شود. همچنین زن مرتد، خواه فطری و خواه ملی، وادار به توبه می‌شود و چنانچه توبه نکند، زندانی می‌شود و بر او سختگیری می‌کنند تا بر اثر سختی و مشکلات توبه کند.
==معنای لغوی و اصطلاحی==
==معنای لغوی و اصطلاحی==
ارتداد به معنای رجعت و بازگشت از چیزی است<ref>جوهری، الصحاح، ۲/۴۷۳؛ فیومی، المصباح المنیر، ۲۲۴.</ref> و در اصطلاح فقهی به خارج‌شدن از آیین اسلام گفته می‌شود، و فرد مرتکب آن را «مرتد» می‌گویند.<ref>حلبی، الکافی فی الفقه، ۳۱۱؛ امام‌خمینی، تحریر الوسیله، ۲/۳۴۹؛ سبزواری، مهذّب الاحکام، ۲۸/۱۳۴.</ref>
ارتداد به معنای رجعت و بازگشت از چیزی است<ref>جوهری، الصحاح، ۲/۴۷۳؛ فیومی، المصباح المنیر، ۲۲۴.</ref> و در اصطلاح فقهی به خارج‌شدن از آیین اسلام گفته می‌شود، و فرد مرتکب آن را «مرتد» می‌گویند.<ref>حلبی، الکافی فی الفقه، ۳۱۱؛ امام‌خمینی، تحریر الوسیله، ۲/۳۴۹؛ سبزواری، مهذّب الاحکام، ۲۸/۱۳۴.</ref>
خط ۱۱۱: خط ۱۳۲:
* سیدجعفر حسینی، مقاله «[https://books.khomeini.ir/books/10001/616/ ارتداد]»، [[دانشنامه امام‌خمینی]]، ص۶۱۶-۶۲۲.
* سیدجعفر حسینی، مقاله «[https://books.khomeini.ir/books/10001/616/ ارتداد]»، [[دانشنامه امام‌خمینی]]، ص۶۱۶-۶۲۲.


[[رده:مقاله‌های آماده ارزیابی]]
[[رده:مقاله‌های تأییدشده]]
[[رده:مقاله‌های جلد اول دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های جلد اول دانشنامه امام‌خمینی]]
[[رده:مقاله‌های بی‌نیاز از جعبه اطلاعات]]
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:فقه]]
[[رده:اندیشه‌های امام‌خمینی]]
[[رده:مقاله‌های دارای شناسه]]