ارتداد: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ارتداد'''، خروج از [[اسلام]] و ورود به [[کفر]] و [[حکم شرعی]] آن.

مرتد بر دو گونه است:

فقها بر این نکته اتفاق نظر دارند که کفر-یعنی انکار خدا یا وحدانیّت یا نبوت،  یا حکمی از احکام ضروری دین که مستلزم انکار خدا، [[توحید (فلسفه و کلام)|توحید]] یا [[نبوت]] باشد-موجب ارتداد است.

از نگاه امام‌خمینی مقصود از ضروری دین امری است که نزد جمیع مسلمانان امر واضحی باشد. و انکار ضروری در صورتی موجب حکم به ارتداد می‌شود که مستلزم انکار خداوند، توحید یا نبوت نبی(ص) باشد و نزد عموم مسلمانان ضروری شمرده شود.

امام‌خمینی مرتد را در حکم [[کافر]] می‌داند و احکام کافر مانند نجاست و ممنوعیت ورود به [[مسجد|مساجد]] را بر وی مترتب می‌کند. بر همین اساس مرتد از مسلمان [[ارث]] نمی‌برد و وارثان مرتد نیز اگر کافر باشند از او ارث نمی‌برند.

امام‌خمینی، معتقد است اگر مردی مرتد شود و ارتداد او فطری باشد، محکوم به مرگ می‌شود؛ اما اگر ملی باشد، [[توبه]] داده می‌شود؛ چنانچه توبه نکرد، کشته می‌شود. همچنین زن مرتد، خواه فطری و خواه ملی، وادار به توبه می‌شود و چنانچه توبه نکند، زندانی می‌شود و بر او سختگیری می‌کنند تا بر اثر سختی و مشکلات توبه کند.

==معنای لغوی و اصطلاحی==

[[رده:فقه]]

[[رده:اندیشه‌های امام‌خمینی]]