انجمن‌های اسلامی دانشجویان امریکا و کانادا: تفاوت میان نسخه‌ها

هم‌زمان با [[تبعید امام‌خمینی]] به [[نجف]] و اوج‌گیری مبارزات مردم ایران و همچنین نفوذ گروه‌های [[مارکسیسم|مارکسیستی]] در میان گروه‌های مبارز، اعضای انجمن تصمیم گرفتند امام‌خمینی را که مرجع مذهبی و فکری مبارزان بود، به عنوان الگوی خود در برابر دیگر گروه‌های مبارز غیر مسلمان قرار دهند. قرارگرفتن امام‌خمینی در جایگاه رهبر نهضت و الگوی فکری انجمن، رنگ و بوی مذهبی بیشتری به آنان داد و بیشتر به سمت یک سازمان فکری عقیدتی و نه صنفی سوق پیدا کرد؛ بنابراین انجمن، هدف عملیاتی خود را پرورش دانشجویان به لحاظ عقیدتی و آماده‌کردن آنان به لحاظ سیاسی قرار داد<ref>طباطبایی، جنبش دانشجویی، ۳۷۱–۳۷۳.</ref> و مشی خود را بر وحدت دانشجویان مسلمان ایرانی در نقاط مختلف جهان پایه‌گذاری کرد؛ ضمن اینکه حضور [[امام‌خمینی]] در خارج از کشور موجب شده بود ارتباط دانشجویان ایرانی با ایشان بیشتر شود.<ref>کریمیان، جنبش دانشجویی در ایران از تأسیس دانشگاه تا پیروزی انقلاب اسلامی، ۲۸۶–۲۸۸.</ref> نیز کم‌کم وجه مشخصه انجمن‌های اسلامی که عنوان «اتحادیه» نیز گرفته بودند، در ارتباط بیشتر با [[روحانیت]] داخل و خارج از کشور، به ویژه شخص امام‌خمینی مطرح شد و بر مبنای ارتباطات نزدیک با ایشان طی دیدارها و ارسال پیام‌های مکرر، ضمن تعیین خط مشی مبارزاتی و همبستگی گروهی بیشتر، آنان از پایگاه مردمی قوی‌تری برخوردار می‌شدند.<ref>کریمیان، جنبش دانشجویی در ایران از تأسیس دانشگاه تا پیروزی انقلاب اسلامی، ۲۸۸؛ طباطبایی، جنبش دانشجویی، ۳۷۷.</ref> گسترش فعالیت‌های اتحادیه و ارتباطات آنان با امام‌خمینی موجب شد در مرحله‌ای ایشان هزینه تهیه چاپخانه‌ای برای اتحادیه، جهت انتشار کتب و نشریات را در سال ۱۳۴۷ بپذیرد<ref>طباطبایی، جنبش دانشجویی، ۳۸۰.</ref> همچنین اجازه اخذ و صرف [[وجوه شرعی]] برای امور انجمن‌های اسلامی را با وساطت [[سیدمحمود دعایی]] به [[ابراهیم یزدی]] واگذارد.<ref>محتشمی‌پور، خاطرات سیاسی، ۲/۲۲۷.</ref>{{سخ}}

* داود قاسم‌پور، «[https://books.khomeini.ir/books/10002/335/ انجمن‌های اسلامی دانشجویان امریکا و کانادا]»، [[دانشنامه امام خمینی|دانشنامه امام‌خمینی]]، ج۲، ص۳۳۵–۳۴۱.

[[رده:مقاله‌های تأییدشده]]

[[رده:مقاله‌های دارای شناسه]]