۱٬۲۰۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (انتقال از رده:مقالههای جلد دوم دانشنامه به رده:مقالههای جلد دوم دانشنامه امام‌خمینی ردهانبوه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بدعت'''، افزودن یا کاستن در [[دین]] و [[احکام شرعی]]. | '''بدعت'''، افزودن یا کاستن در [[دین]] و [[احکام شرعی]]. | ||
[[امام‌خمینی]]، بدعت را تغییردادن احکام خداوند به سبب افزودن به دین یا کاستن از آن دانسته‌است. | |||
بدعت، تقسیم‌هایی دارد چون، بدعت در اصول و [[فروع دین]]: بدعت اختصاصی به فروع دین ندارد و از این‌رو فرقه‌های ساخته‌شده از مصادیق بدعت است. | |||
بدعت صحیح و باطل: امام‌خمینی، هر نوع بدعت در دین را ضلالت و گمراهی معرفی می‌کند. | |||
امام‌خمینی، بر حرمت و مبغوضیت بدعت تصریح کرده و قبح آن را از واضحات عقلی و حرمت شرعی آن را از [[ضروریات دین]] دانسته‌است. و بدعت را مبغوض واقعی خداوند می‌داند، خواه مکلف به آن علم داشته باشد یا نه. | |||
[[عقل (قوه ادراک)|عقل]] و روایات از ادله حرمت بدعت به‌شمار می‌روند؛ امام‌خمینی، بدعت را مانند ظلم دارای قبح ذاتی و از مصادیق ظلم می‌داند و با استناد به روایات تأکید می‌کند اگر سکوت علمای دین موجب جرئت ستمکاران بر ارتکاب محرمات و ایجاد بدعت‌ها شود، اظهار مخالفت بر علما واجب و سکوت [[حرام]] است. | |||
جایی که مکلف علم دارد عبادت امر ندارد و ملاک آن نیز موجود نیست و با این حال، آن را با این عنوان که مأموربه است به‌جا می‌آورد و سپس معلوم می‌شود در واقع امری نبوده است. در این صورت، بدون تردید عبادت باطل است. همچنین جایی که مکلف در وجود امر شک دارد و در عین حال به قصد امر و مطلوبیت شرعی آن را انجام می‌دهد. در این فرض برخی قائل به فساد عبادت شده‌اند. | |||
به نظر امام‌خمینی، اگر عملی از روی عمد، برخلاف [[شریعت، طریقت و حقیقت|شریعت]] انجام شود، حکم به فساد معامله می‌شود. و اگر عملی که مکلف به‌زعم خود از روی بدعت انجام داده و معلوم شده عمل او در واقع بدعت نبوده، صحیح خواهد بود. | |||
== مفهوم‌شناسی == | == مفهوم‌شناسی == | ||
| خط ۱۰۴: | خط ۱۱۹: | ||
[[رده:فقه]] | [[رده:فقه]] | ||
[[رده:کلام]] | [[رده:کلام]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] | |||