۱۴٬۵۸۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(+ 3 categories; ±رده:مقاله‌های آماده ارزیابی←رده:مقاله‌های تأییدشده using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''تملّق'''، اظهار ستایش و دوستی، بدون باور قلبی یا همراه با باور. | '''تملّق'''، اظهار ستایش و دوستی، بدون باور قلبی یا همراه با باور. | ||
[[امام‌خمینی]] تملق مذموم را اظهار لطف و مودّت همراه با [[خضوع و خشوع|خضوع]]، بدون باور و اعتقاد قلبی می‌داند. | |||
تملق به مذموم و ممدوح تقسیم شده است. تملق مذموم، [[تواضع]] در برابر افرادی است که این مدح افزون بر شأن آنهاست و تملق ممدوح، تملق در برابر [[خداوند]] است. | |||
امام‌خمینی تملق را غیر از تواضع ممدوح می‌شمارد و تفاوت میان آن دو را در سه جهت مبدأ، غایت و نتیجه می‌داند و همچنین تملق و چاپلوسی را نمونه‌ای از نفاق و بارزترین صفت [[منافقان]] می‌داند. | |||
امام‌خمینی ریشه تملق را [[حب دنیا]] می‌داند و معتقد است روح تملق، از منفعت‌طلبی و خودخواهی سرچشمه می‌گیرد و تملق را از نشانه‌های جاه‌طلبی و عوام‌فریبی می‌شمارد. | |||
ایشان تملق را در شنونده تملق، سبب دوری او از [[تهذیب نفس|تهذیب]]، مایه بدبختی و باعث هلاکت دانسته و اثر آن را در گوینده تملق، کوری و کری باطنی می‌شمارد. | |||
امام‌خمینی راه اصلاح مفاسد نفسانی را توجه به حق و ترک هوای نفسانی دانسته و تفکر در نتایج تملق را ازجمله راه‌های درمان می‌داند. | |||
امام‌خمینی در سلوک عملی خود اهل تملق نبود و از ستایش‌های صادقانه افراد، پرهیز و افراد ستایش‌کننده را عتاب می‌کرد و در حوزه اجتماعی، مسئولان را به دورکردن چاپلوسان فرا می‌خواند. | |||
== مفهوم‌شناسی == | == مفهوم‌شناسی == | ||
| خط ۸۳: | خط ۹۷: | ||
[[رده:مقاله‌های تأییدشده]] | [[رده:مقاله‌های تأییدشده]] | ||
[[رده:مقاله‌های بی‌نیاز از جعبه اطلاعات]] | [[رده:مقاله‌های بی‌نیاز از جعبه اطلاعات]] | ||
[[رده:مقاله‌های جلد سوم دانشنامه]] | [[رده:مقاله‌های جلد سوم دانشنامه امام‌خمینی]] | ||
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]] | [[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]] | ||
[[رده:مقاله‌های دارای شناسه]] | |||