۱۴٬۷۲۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''توکل'''، اعتماد قلبی به [[خداوند]] و انقطاع از خلق. | '''توکل'''، اعتماد قلبی به [[خداوند]] و انقطاع از خلق. | ||
[[امام‌خمینی]] توکل را اعتماد بر غیر می‌داند و میان توکل، با [[رضا]]، [[تفویض]] و ثقه تفاوت قائل است. | |||
امام‌خمینی توکل را اعتماد | امام‌خمینی حقیقت توکل را سکون و اطمینان به حق، تفویض امر به خداوند و اعتماد به کفالت او دانسته و منتهای توکل را رسیدن به [[یقین|مقام یقین]] و منتهی شدن یقین به توحید فعلی می‌داند. | ||
ایشان توکل را دارای ارکانی چون [[علم الهی|علم خداوند]] به نیازهای بندگان و شفقت خداوند بر آنان می‌داند، و توکل را دارای مراتبی دانسته که درجات مختلف آن، به اختلاف [[مقامات عرفانی|مقامات سالکان]] بازمی‌گردد. | |||
امام‌خمینی، توکل را امری تدریجی و راه تحصیل آن را ایمان به علم خداوند به نیاز او، بخل نداشتن در فیض وجود به بندگان و عمومیت رحمت خداوند می‌داند و ثمره توکل را بی‌نیازی و عزت نفس برشمرده و برای توکل موانعی چون [[دنیاطلبی]] و ضعف [[ایمان]] ذکر کرده و میان توکل و استفاده از اسباب، ناسازگاری قائل نیست. | |||
امام‌خمینی خود در دوران مبارزه با [[رژیم پهلوی]] و در جریان [[جنگ عراق علیه ایران|جنگ تحمیلی]] متوکل بود و هیچ‌گاه تزلزلی در او راه نیافت. | |||
امام‌خمینی خود در دوران مبارزه با رژیم پهلوی و در جریان جنگ تحمیلی متوکل بود و هیچ‌گاه تزلزلی در او راه نیافت. | |||
== مفهوم‌شناسی == | == مفهوم‌شناسی == | ||