جامعه: تفاوت میان نسخه‌ها

از سوی دیگر، در ‌اندیشه و منش سیاسی امام‌خمینی وحدت و الفت و صداقت مردم در برابر یکدیگر و صفای باطنی و ظاهری از راه‌های رسیدن به جامعه مطلوب است.<ref>امام‌خمینی، چهل حدیث، ۳۰۹.</ref> همگرایی نخبگان نه به عنوان یک راهکار سیاسی و زودگذر، بلکه برگرفته از روح تعالیم دینی، راهبردی منطقی برای رشد و ترقی جامعه توحیدی به شمار می‌رود؛<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۴۷۱ ـ ۴۷۲.</ref> از همین‌رو ایشان به وحدت و همگرایی دو قشر دانشگاهی و روحانی، به عنوان دو نماد مهم گروه‌های مرجع در جامعه و مصداق بارز نخبگان، اهتمام ویژه‌ای داشت و توصیه می‌کرد این دو قشر مهم جامعه باید با یکدیگر همکاری و جامعه را اصلاح کنند و اگر این دو قشر در مسیر صحیح باشند، تمام ملت به مسیر صحیح می‌روند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۹، ۲۱ و ۹/۵۳۹ ـ ۵۴۰.</ref>{{ببینید| مقاله وحدت حوزه و دانشگاه.}} چنان‌که از دیگر راه‌های اصلاح جامعه اصلاح فرهنگ،{{ببینید| مقاله فرهنگ}} نهاد آموزش و پرورش،{{ببینید|مقاله آموزش و پرورش}} دانشگاه‌ها،{{ببینید|مقاله دانشگاه}} رادیو{{ببینید|مقاله رادیو}} و تلویزیون،{{ببینید|مقاله تلویزیون}} مطبوعات و رسانه‌های نوشتاری،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۳۲۳ و ۱۲/۲۶۰.</ref> مراکز آموزشی‌تربیتی از کودکستان تا دانشگاه،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۲.</ref> اصلاح نخبگان به‌ویژه روحانیان<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۴۸۳ ـ ۴۸۴.</ref> و اصلاح [[حوزه‌های علمیه]] <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ولایت فقیه، ۱۳۷ ـ ۱۳۸.</ref> است.