جماران: تفاوت میان نسخه‌ها

|}}

'''جماران'''، اقامتگاه [[امام‌خمینی]] پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]].

== مقدمه ==

در گذشته آب این روستای سردسیر از قنات و از آب دره دربند تأمین و غلات و میوه‌های سردسیری در آن تولید می‌شده‌است<ref>حسینی بلاغی، گزیده تاریخ تهران، ۱۳۳.</ref> و مردم به دلیل آب و هوای مطبوع و باغ‌ها و کشتزارهای متعدد و نزدیکی این منطقه به رشته‌کوه البرز، به‌ویژه در تابستان‌ها، به آنجا می‌رفتند.<ref>اخلاص‌پور، تهران پژوهی، ۱۴.</ref>{{سخ}}

جماران در [[قاجاریه|دوره قاجاریه]] از مهم‌ترین روستاهای شمالی شمیران بود که راه شاهی ([[ناصرالدین‌شاه]]) از آن می‌گذشت. دو درخت چنار قدیمی با عمری حدود هشتصد سال نشان‌دهنده قدمت این روستاست<ref>اخلاص‌پور، تهران پژوهی، ۱۵–۱۷.</ref> [[مسجد جامع جماران]] نیز با قدمتی چندصدساله در وسط این محله در کوچه نیایش واقع شده‌است<ref>اخلاص‌پور، تهران پژوهی، ۲۱.</ref> چندین مسجد و تکیه، یک سقاخانه و قبرستان از موقوفات این روستاست<ref>حسینی بلاغی، گزیده تاریخ تهران، ۱۳۴.</ref> جمعیت جماران طبق سرشماری ۱۳۳۵، شامل ۶۲۱ مرد و ۵۵۹ زن<ref>ستوده، جغرافیای تاریخی شمیران، ۱/۳۰۲.</ref> و در سال ۱۳۸۷ شامل ۲۰۲۹ خانوار، ۳۲۴۵ زن و ۳۲۲۱ مرد بوده‌است (شهرداری تهران). اهالی جماران [[شیعه]] و فارسی‌زبان‌اند.<ref>ملکی، تهران در گذرگاه تاریخ ایران، ۱۲۸–۱۲۹.</ref>

== ورود امام‌خمینی به جماران ==

امام‌خمینی پس از بهبود نسبی و ترک بیمارستان قلب، به دلیل توصیه پزشکان به زندگی در آب و هوای پاک و دسترسی به پزشکان، حدود چهار ماه در «دربند» ساکن شد.<ref>انصاری، حدیث بیداری، ۱۱۸؛ امام‌جمارانی، مصاحبه چاپ‌شده، ۲/۴۶–۴۷.</ref> خانه دربند به سبب نمای سنگی و چندطبقه‌بودن، ایشان را ناراحت می‌کرد، تا حدی که متذکر شده بود اگر خانه ساده‌ای پیدا نکنند به قم می‌رود.<ref>گلی زواره، فرازهای فروزان، ۵۹؛ امام‌جمارانی، مصاحبه چاپ‌شده، ۲/۴۶؛ کیهان، روزنامه.</ref> پس از چند روز جستجو برای یافتن خانه‌ای ساده و مناسب، [[سیدمهدی امام‌جمارانی]] پیشنهاد کرد امام‌خمینی در خانه وی ساکن شود که به علت وجود شرایطی چون همسایگی حسینیه و بافت قدیمی و به دور از هر گونه تجمل پذیرفته شد.<ref>ثقفی، بانوی انقلاب خدیجه‌ای دیگر، ۳۸۰.</ref>{{ببینید|متن=ببینید|سیدمهدی امام‌جمارانی}}

== حسینیه جماران ==

حسینیه جماران در دو طبقه به مساحت هشتصد متر مربع و متصل به بیت امام‌خمینی است. مهم‌ترین و مشهورترین مکان منتسب به امام‌خمینی در محله جماران، همین حسینیه است. قدمت این حسینیه به سال ۱۲۷۵ق می‌رسد. [[سیدابراهیم امام‌جمارانی]] از اجداد سیدمهدی امام‌جمارانی برای مراسم مذهبی و اقامه [[نماز]] آن را [[وقف]] کرد.<ref>ایران، روزنامه.</ref> و پس از آن به تناسب زمان، چند مرتبه بازسازی شد تا در سال ۱۳۵۵ سیدمهدی امام‌جمارانی با کمک اهالی جماران آن را بازسازی کرد.<ref>کهن‌نسب، خاطرات، ۳۸۳؛ جماران ما، پایگاه اطلاع‌رسانی.</ref>{{ببینید|متن=ببینید|سیدمهدی امام‌جمارانی}}{{سخ}}

پس از آنکه [[حسینیه جماران]] در اختیار بیت امام‌خمینی قرار گرفت، به دلیل مسائل امنیتی و حفاظتی برگزاری برنامه‌ها و مراسم مذهبی عمومی اهالی جماران در آن امکان‌پذیر نبود؛ به همین دلیل امام‌جمارانی حسینیه دیگری را با مساحت هزار متر در سه طبقه و با استحکامات قابل قبول زمان جنگ احداث کرد که در سال ۱۳۶۴ به پایان رسید و حسینیه شماره دو نامیده شد. از آن زمان به بعد برگزاری مراسم‌های مهم ترحیم، مناسبت‌های مهم ملی و مذهبی و [[مراسم سالگرد ارتحال امام‌خمینی]] در این حسینیه برگزار می‌شود.<ref>جماران ما، پایگاه اطلاع‌رسانی.</ref>{{سخ}}

== پیوند به بیرون ==

[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]