Image-reviewer، confirmed، templateeditor
۷۲۱
ویرایش
جز
←موقعیت و پیشینه
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''جماران'''، اقامتگاه امام‌خمینی پس از پیروزی انقلاب اسلامی. ==مقدمه== امام‌خمینی در ۲/۱۱/۱۳۵۸ به دنبال کسالت قلبی از قم به بیمارستان قلب تهران منتقل شد.<ref>ثقفی، بانوی انقلاب خدیجه‌ای دیگر، ۳۷۶.</ref> با توجه به توصیه پزشکان، بر لزوم مراقبت...» ایجاد کرد) |
جز (←موقعیت و پیشینه) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
امام‌خمینی در ۲/۱۱/۱۳۵۸ به دنبال کسالت قلبی از [[قم]] به بیمارستان قلب تهران منتقل شد.<ref>ثقفی، بانوی انقلاب خدیجه‌ای دیگر، ۳۷۶.</ref> با توجه به توصیه پزشکان، بر لزوم مراقبت دایم از ایشان، منطقه دربند و سپس جماران برای اقامت ایشان انتخاب شد{{ببینید|متن=ببینید|بیماری امام‌خمینی}} و ایشان حدود ده سال در جماران زندگی کرد و از آن خارج نشد. در طول این مدت جماران مرکز ثقل مدیریت نظام جمهوری اسلامی ایران و رویدادهای انقلاب اسلامی بود.<ref>ثقفی، بانوی انقلاب خدیجه‌ای دیگر، ۳۷۶ـ۳۸۰؛ امام‌جمارانی، مصاحبه چاپ‌شده، ۲/۴۶ـ۴۷ و ۵۱.</ref> و به سبب اقامت امام‌خمینی از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۸ نام و شهرتی جهانی یافت.<ref>اخلاص‌پور، تهران پژوهی، ۱۸ـ۱۹.</ref> | امام‌خمینی در ۲/۱۱/۱۳۵۸ به دنبال کسالت قلبی از [[قم]] به بیمارستان قلب تهران منتقل شد.<ref>ثقفی، بانوی انقلاب خدیجه‌ای دیگر، ۳۷۶.</ref> با توجه به توصیه پزشکان، بر لزوم مراقبت دایم از ایشان، منطقه دربند و سپس جماران برای اقامت ایشان انتخاب شد{{ببینید|متن=ببینید|بیماری امام‌خمینی}} و ایشان حدود ده سال در جماران زندگی کرد و از آن خارج نشد. در طول این مدت جماران مرکز ثقل مدیریت نظام جمهوری اسلامی ایران و رویدادهای انقلاب اسلامی بود.<ref>ثقفی، بانوی انقلاب خدیجه‌ای دیگر، ۳۷۶ـ۳۸۰؛ امام‌جمارانی، مصاحبه چاپ‌شده، ۲/۴۶ـ۴۷ و ۵۱.</ref> و به سبب اقامت امام‌خمینی از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۸ نام و شهرتی جهانی یافت.<ref>اخلاص‌پور، تهران پژوهی، ۱۸ـ۱۹.</ref> | ||
==موقعیت و پیشینه== | ==موقعیت و پیشینه== | ||
جماران محله‌ای واقع در ناحیه ۴ منطقه ۱ تهران و در دو کیلومتری شمال شرقی تجریش (مرکز شمیران) و دامنه جنوبی کوه کلک‌چال از رشته‌کوه البرز قرار گرفته و از توابع شمیرانات است.<ref>اخلاص‌پور، تهران پژوهی، ۱۳ـ۱۴؛ اعتمادالسلطنه، مرآت البلدان، ۴/۲۲۵۰.</ref> همسایگان جماران از شرق محله [[نیاوران]] و خیابان‌های منظریه، از جنوب محله دزاشیب و جوزستان و از غرب محله نخجوان است.<ref>اخلاص‌پور، تهران پژوهی، ۱۳.</ref> برخی جماران را برگرفته از جمر به معنای سنگ بزرگ<ref>ستوده، جغرافیای تاریخی شمیران، ۱/۳۰۱.</ref> و گروهی دیگر آن را به معنای جمع یاران،<ref>اخلاص‌پور، تهران پژوهی، ۱۵.</ref> می‌دانند. | جماران محله‌ای واقع در ناحیه ۴ منطقه ۱ تهران و در دو کیلومتری شمال شرقی تجریش (مرکز شمیران) و دامنه جنوبی کوه کلک‌چال از رشته‌کوه البرز قرار گرفته و از توابع شمیرانات است.<ref>اخلاص‌پور، تهران پژوهی، ۱۳ـ۱۴؛ اعتمادالسلطنه، مرآت البلدان، ۴/۲۲۵۰.</ref> همسایگان جماران از شرق محله [[نیاوران]] و خیابان‌های منظریه، از جنوب محله دزاشیب و جوزستان و از غرب محله نخجوان است.<ref>اخلاص‌پور، تهران پژوهی، ۱۳.</ref> برخی جماران را برگرفته از جمر به معنای سنگ بزرگ<ref>ستوده، جغرافیای تاریخی شمیران، ۱/۳۰۱.</ref> و گروهی دیگر آن را به معنای جمع یاران،<ref>اخلاص‌پور، تهران پژوهی، ۱۵.</ref> می‌دانند.<br> | ||
از نظر عده‌ای بنا بر شواهد تاریخی جُمَهران جایی در ری قدیم بوده که [[امامزاده ادریس]] در آن مدفون است و آن مکان جماران امروزی است.<ref>حسینی بلاغی، گزیده تاریخ تهران، ۱۳۴.</ref> همچنین جماران را مخفف «جمع ماران» نیز دانسته‌اند؛ زیرا در کوه‌های دره جماران مار زیاد بوده است.<ref>ستوده، جغرافیای تاریخی شمیران، ۱/۳۰۱.</ref> در کتاب‌های رجالی از شخصی به نام [[محمدبن‌احمد ابوعبدالله جامورانی]] یادشده که از اهالی جاموران (جماران) ری و از راویان [[حدیث شیعه]] بوده است.<ref>خویی، معجم الرجال، ۱۴/۲۷۳ و ۱۵/۵۱ـ۵۲؛ کریمان، تهران در گذشته و حال، ۴۰۴.</ref> [[سیدجعفر هاشمی جمارانی]]<ref>ستوده، جغرافیای تاریخی شمیران، ۱/۳۰۵.</ref> و سادات هاشمی که همگی از مبلغین [[احکام اسلام]] بوده‌اند، ازجمله [[سیدحسن امام‌جمارانی]] و فرزندان ایشان از مشاهیر معاصر این منطقه‌اند<ref>اخلاص‌پور، تهران پژوهی، ۱۸.</ref> در گذشته آب این روستای سردسیر از قنات و از آب دره دربند تأمین و غلات و میوه‌های سردسیری در آن تولید می‌شده است<ref>حسینی بلاغی، گزیده تاریخ تهران، ۱۳۳.</ref> و مردم به دلیل آب و هوای مطبوع و باغ‌ها و کشتزارهای متعدد و نزدیکی این منطقه به رشته‌کوه البرز، به‌ویژه در تابستان‌ها، به آنجا می‌رفتند.<ref>اخلاص‌پور، تهران پژوهی، ۱۴.</ref> | از نظر عده‌ای بنا بر شواهد تاریخی جُمَهران جایی در ری قدیم بوده که [[امامزاده ادریس]] در آن مدفون است و آن مکان جماران امروزی است.<ref>حسینی بلاغی، گزیده تاریخ تهران، ۱۳۴.</ref> همچنین جماران را مخفف «جمع ماران» نیز دانسته‌اند؛ زیرا در کوه‌های دره جماران مار زیاد بوده است.<ref>ستوده، جغرافیای تاریخی شمیران، ۱/۳۰۱.</ref> در کتاب‌های رجالی از شخصی به نام [[محمدبن‌احمد ابوعبدالله جامورانی]] یادشده که از اهالی جاموران (جماران) ری و از راویان [[حدیث شیعه]] بوده است.<ref>خویی، معجم الرجال، ۱۴/۲۷۳ و ۱۵/۵۱ـ۵۲؛ کریمان، تهران در گذشته و حال، ۴۰۴.</ref> [[سیدجعفر هاشمی جمارانی]]<ref>ستوده، جغرافیای تاریخی شمیران، ۱/۳۰۵.</ref> و سادات هاشمی که همگی از مبلغین [[احکام اسلام]] بوده‌اند، ازجمله [[سیدحسن امام‌جمارانی]] و فرزندان ایشان از مشاهیر معاصر این منطقه‌اند<ref>اخلاص‌پور، تهران پژوهی، ۱۸.</ref><br> | ||
جماران در دوره قاجاریه از مهم‌ترین روستاهای شمالی شمیران بود که راه شاهی | در گذشته آب این روستای سردسیر از قنات و از آب دره دربند تأمین و غلات و میوه‌های سردسیری در آن تولید می‌شده است<ref>حسینی بلاغی، گزیده تاریخ تهران، ۱۳۳.</ref> و مردم به دلیل آب و هوای مطبوع و باغ‌ها و کشتزارهای متعدد و نزدیکی این منطقه به رشته‌کوه البرز، به‌ویژه در تابستان‌ها، به آنجا می‌رفتند.<ref>اخلاص‌پور، تهران پژوهی، ۱۴.</ref><br> | ||
جماران در دوره قاجاریه از مهم‌ترین روستاهای شمالی شمیران بود که راه شاهی ([[ناصرالدین‌شاه]]) از آن می‌گذشت. دو درخت چنار قدیمی با عمری حدود هشتصد سال نشان‌دهنده قدمت این روستاست<ref>اخلاص‌پور، تهران پژوهی، ۱۵ـ۱۷.</ref> مسجد جامع جماران نیز با قدمتی چندصدساله در وسط این محله در کوچه نیایش واقع شده است<ref>اخلاص‌پور، تهران پژوهی، ۲۱.</ref> چندین مسجد و تکیه، یک سقاخانه و قبرستان از موقوفات این روستاست<ref>حسینی بلاغی، گزیده تاریخ تهران، ۱۳۴.</ref> جمعیت جماران طبق سرشماری ۱۳۳۵، شامل ۶۲۱ مرد و ۵۵۹ زن<ref>ستوده، جغرافیای تاریخی شمیران، ۱/۳۰۲.</ref> و در سال ۱۳۸۷ شامل ۲۰۲۹ خانوار، ۳۲۴۵ زن و ۳۲۲۱ مرد بوده است (شهرداری تهران). اهالی جماران [[شیعه]] و فارسی‌زبان‌اند.<ref>ملکی، تهران در گذرگاه تاریخ ایران، ۱۲۸ـ۱۲۹.</ref> | |||
==ورود امام‌خمینی به جماران== | ==ورود امام‌خمینی به جماران== | ||
امام‌خمینی پس از بهبود نسبی و ترک بیمارستان قلب، به دلیل توصیه پزشکان به زندگی در آب و هوای پاک و دسترسی به پزشکان، حدود چهار ماه در «دربند» ساکن شد.<ref>انصاری، حدیث بیداری، ۱۱۸؛ امام‌جمارانی، مصاحبه چاپ‌شده، ۲/۴۶ـ۴۷.</ref> خانه دربند به سبب نمای سنگی و چندطبقه‌بودن، ایشان را ناراحت می‌کرد، تا حدی که متذکر شده بود اگر خانه ساده‌ای پیدا نکنند به قم می‌رود.<ref>گلی زواره، فرازهای فروزان، ۵۹؛ امام‌جمارانی، مصاحبه چاپ‌شده، ۲/۴۶؛ کیهان، روزنامه.</ref> پس از چند روز جستجو برای یافتن خانه‌ای ساده و مناسب، سیدمهدی امام‌جمارانی پیشنهاد کرد امام‌خمینی در خانه وی ساکن شود که به علت وجود شرایطی چون همسایگی حسینیه و بافت قدیمی و به دور از هر گونه تجمل پذیرفته شد.<ref>ثقفی، بانوی انقلاب خدیجه‌ای دیگر، ۳۸۰.</ref>{{ببینید|متن=ببینید|سیدمهدی امام‌جمارانی}} | امام‌خمینی پس از بهبود نسبی و ترک بیمارستان قلب، به دلیل توصیه پزشکان به زندگی در آب و هوای پاک و دسترسی به پزشکان، حدود چهار ماه در «دربند» ساکن شد.<ref>انصاری، حدیث بیداری، ۱۱۸؛ امام‌جمارانی، مصاحبه چاپ‌شده، ۲/۴۶ـ۴۷.</ref> خانه دربند به سبب نمای سنگی و چندطبقه‌بودن، ایشان را ناراحت می‌کرد، تا حدی که متذکر شده بود اگر خانه ساده‌ای پیدا نکنند به قم می‌رود.<ref>گلی زواره، فرازهای فروزان، ۵۹؛ امام‌جمارانی، مصاحبه چاپ‌شده، ۲/۴۶؛ کیهان، روزنامه.</ref> پس از چند روز جستجو برای یافتن خانه‌ای ساده و مناسب، سیدمهدی امام‌جمارانی پیشنهاد کرد امام‌خمینی در خانه وی ساکن شود که به علت وجود شرایطی چون همسایگی حسینیه و بافت قدیمی و به دور از هر گونه تجمل پذیرفته شد.<ref>ثقفی، بانوی انقلاب خدیجه‌ای دیگر، ۳۸۰.</ref>{{ببینید|متن=ببینید|سیدمهدی امام‌جمارانی}} | ||