حسد: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۷۵۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۶ تیر ۱۴۰۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''حسد'''، صفت ناپسند آرزوی زوال [[نعمت]] از دیگری.
'''حسد'''، صفت ناپسند آرزوی زوال [[نعمت]] از دیگری.
[[امام‌خمینی]]، حسد را حالتی نفسانی دانسته‌است که صاحب آن آرزو می‌کند کمال و نعمت واقعی یا غیر واقعی از دیگری سلب شود، چه خود، آن نعمت را دارا باشد یا نباشد و چه بخواهد آن نعمت به او برسد یا نخواهد.
امام‌خمینی دایره حسد را گسترش داده و حتی در امور ناپسند جاری می‌داند و حسد را دارای درجاتی؛ حسد به حسب حال محسود، حسد به حسب حال حسود و حسد به حسب حال حسد فی‌نفسه، می‌داند.
ایشان ریشه حسد را ضعف شخصیت دانسته و سلب [[ایمان و کفر|ایمان]]، خارج‌شدن از [[ولایت خداوند]] و [[فشار قبر]] را ازجمله آثار حسد برمی‌شمارد.
امام‌خمینی برای درمان حسد دو علاج ارائه می‌دهد، علاج علمی: حسود باید با تقویت اعتقاد و ایمان به [[عدل الهی|عدل خداوند]] حسادت خود را درمان کند. علاج عملی: حسود با محبت‌کردن به شخص مورد حسادت و تجلیل از او به نفس خود بفهماند نعمت محسود، از ناحیه خداوند است.


== تعریف ==
== تعریف ==
خط ۱۱۰: خط ۱۲۰:
* ولی‌زاده، ابوالقاسم، نشانه‌شناسی حسادت با تکیه بر منابع اسلامی، مجله معرفت، شماره ۱۷۴، ۱۳۹۱ش.
* ولی‌زاده، ابوالقاسم، نشانه‌شناسی حسادت با تکیه بر منابع اسلامی، مجله معرفت، شماره ۱۷۴، ۱۳۹۱ش.
{{پایان}}
{{پایان}}
حمزه عبدی، «[https://books.khomeini.ir/books/10004/422/ حسد]»، دانشنامه امام خمینی، ج۴، ص۴۲۲.
 
[[رده:مقاله‌های آماده ارزیابی]]
== پیوند به بیرون ==
 
* حمزه عبدی، «[https://books.khomeini.ir/books/10004/422/ حسد]»، [[دانشنامه امام خمینی|دانشنامه امام‌خمینی]]، ج۴، ص۴۲۲.
 
[[رده:مقاله‌های تأییدشده]]
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های بی‌نیاز از جعبه اطلاعات]]
[[رده:مقاله‌های جلد چهارم دانشنامه امام‌خمینی]]
[[رده:اخلاق]]
[[رده:مقاله‌های دارای شناسه]]