۱۴٬۶۵۲
ویرایش
←پس از تبعید
جز (added Category:مقالههای جدید using HotCat) |
|||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
== پس از تبعید == | == پس از تبعید == | ||
پس از [[تبعید امام‌خمینی به ترکیه | پس از [[تبعید امام‌خمینی]] به ترکیه و نجف، مدتی خانواده امام‌خمینی و فرزندان ایشان [[سیدمصطفی خمینی|سیدمصطفی]] و [[سیداحمد خمینی|سیداحمد]] در اندرونی خانه ایشان سکونت داشتند و بیرونی آن در اختیار [[محمدصادق تهرانی]] که نمایندگی امام‌خمینی را در امور [[وجوهات]] داشت، قرار گرفت. پس از دستگیری و تبعید تهرانی، فعالیت [[دفتر امام‌خمینی|دفتر]] با مسئولیت [[علی‌اکبر اسلامی]] وکیل امام‌خمینی در قم ادامه پیدا کرد. پس از آنکه خانواده امام‌خمینی و سیدمصطفی در نجف به ایشان پیوستند، [[سیدمرتضی پسندیده]] برادر بزرگ امام‌خمینی در این خانه ساکن شد. او نماینده تام‌الاختیار امام‌خمینی در ایران بود.<ref>(← مقاله سید مرتضی پسندیده.</ref> و خانه همچنان جایگاه محوری و پایگاهیِ خود را در میان مردم و روحانیان انقلابی و فاضلان حفظ کرد و به عنوان بیت و [[دفتر امام‌خمینی]] فعال بود<ref>احمدی، مصاحبه عبدالرحیم اباذری با حجت‌الاسلام و المسلمین احمدی؛ رسولی محلاتی، خاطرات آیت‌الله رسولی محلاتی، ص۷۴–۷۵؛ رجائی‌نژاد، خانه دیانت سرای سیاست، ص۱۲–۱۳؛ بنی‌فضل، خاطرات آیت‌الله مرتضی بنی‌فضل، ص۱۷۹ و ۱۸۲.</ref> در دو مرحله نیز [[شهاب‌الدین اشراقی]] داماد و وکیل تام‌الاختیار امام‌خمینی بخش بیرونی خانه را به عنوان [[دفتر امام‌خمینی]] در اختیار داشت<ref>← مقاله دفتر امام‌خمینی.</ref> این خانه در روزگار تبعید به نام بیت رهبر نهضت، محل رجوع علاقه‌مندان بود و در آن مجالس سوگواری اهل بیت (ع) برگزار می‌شد<ref>رجائی‌نژاد، خانه دیانت سرای سیاست، ص۱۴۵.</ref>؛ به همین دلیل در طول نهضت اسلامی، مأموریان [[رژیم پهلوی]] چندین‌بار به آنجا حمله و آنجا را تفتیش کردند که بسیاری از کتاب‌های امام‌خمینی نیز به غارت رفت<ref>مؤسسه تنظیم، امام در آینه اسناد، ج۴، ص۳۳۵؛ کرباسچی، هفت‌هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ج۱، ص۳۱۲–۳۱۳؛ رجائی‌نژاد، خانه دیانت سرای سیاست، ص۵۸–۵۹</ref> و از برگزاری مجلس سوگواری جلوگیری شد.<ref>مؤسسه تنظیم، امام در آینه اسناد، ج۴، ص۲۹۶.</ref> | ||
طبق اسناد [[ساواک]] و شهربانی، در آبان ۱۳۴۶، خانه امام‌خمینی با تشریفات قانونی و با حضور نماینده دادستان و نماینده‌های امام‌خمینی، ازجمله [[سیداحمد خمینی]]، [[علی‌اکبر اسلامی]] و [[حسن صانعی]]، بازرسی شد. به دستور [[ساواک]] مرکز، تمام کتاب‌ها و مدارک موجود در خانه و نیز کتابخانه ایشان موسوم به کتابخانه ولی‌عصر (عج) که روبه‌روی [[مدرسه حجتیه]] قرار داشت (و اینک محل درمانگاه قرآن و عترت (ع) است)، پس از فهرست‌برداری، ضبط و به تهران انتقال یافت. با تعطیلی و مهر و موم‌شدن کتابخانه امام‌خمینی، تمام رفت و آمدها در خانه و کتابخانه ایشان ممنوع شد<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات، ج۱۶، ص۴۶۴–۴۷۰ و ۴۷۷–۴۷۸؛ مؤسسه تنظیم، امام در آینه اسناد، ج۴، ۳۳۵–۳۳۷.</ref>؛ اما دو سال بعد شهربانی قم در گزارشی به ساواک این شهر و شهربانی مرکز اطلاع داد که از چند روز پیش گروهی از طلاب و طبقات مختلف به خانه ایشان رفت و آمد می‌کنند و دراین‌باره کسب تکلیف کرد،<ref>مؤسسه تنظیم، امام در آینه اسناد، ج۴، ص۴۵۰–۴۵۳.</ref> ساواک در پاسخ اعلام کرد که مراقبت آشکار از خانه در شرایط فعلی ضروری نیست؛ ولی اعمال و رفتار و تماس‌های سیداحمد خمینی زیر نظر باشد و از تشکیل مجالس همچنان جلوگیری شود.<ref>مؤسسه تنظیم، ج۴، ص۴۵۴–۴۵۷.</ref> | طبق اسناد [[ساواک]] و شهربانی، در آبان ۱۳۴۶، خانه امام‌خمینی با تشریفات قانونی و با حضور نماینده دادستان و نماینده‌های امام‌خمینی، ازجمله [[سیداحمد خمینی]]، [[علی‌اکبر اسلامی]] و [[حسن صانعی]]، بازرسی شد. به دستور [[ساواک]] مرکز، تمام کتاب‌ها و مدارک موجود در خانه و نیز کتابخانه ایشان موسوم به کتابخانه ولی‌عصر (عج) که روبه‌روی [[مدرسه حجتیه]] قرار داشت (و اینک محل درمانگاه قرآن و عترت (ع) است)، پس از فهرست‌برداری، ضبط و به تهران انتقال یافت. با تعطیلی و مهر و موم‌شدن کتابخانه امام‌خمینی، تمام رفت و آمدها در خانه و کتابخانه ایشان ممنوع شد<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات، ج۱۶، ص۴۶۴–۴۷۰ و ۴۷۷–۴۷۸؛ مؤسسه تنظیم، امام در آینه اسناد، ج۴، ۳۳۵–۳۳۷.</ref>؛ اما دو سال بعد شهربانی قم در گزارشی به ساواک این شهر و شهربانی مرکز اطلاع داد که از چند روز پیش گروهی از طلاب و طبقات مختلف به خانه ایشان رفت و آمد می‌کنند و دراین‌باره کسب تکلیف کرد،<ref>مؤسسه تنظیم، امام در آینه اسناد، ج۴، ص۴۵۰–۴۵۳.</ref> ساواک در پاسخ اعلام کرد که مراقبت آشکار از خانه در شرایط فعلی ضروری نیست؛ ولی اعمال و رفتار و تماس‌های سیداحمد خمینی زیر نظر باشد و از تشکیل مجالس همچنان جلوگیری شود.<ref>مؤسسه تنظیم، ج۴، ص۴۵۴–۴۵۷.</ref> | ||
پس از اوج‌گیری نهضت، مردم قم در | پس از اوج‌گیری نهضت، مردم قم در تظاهرات علیه رژیم پهلوی، گاه در آستانه خانه امام‌خمینی تجمع می‌کردند؛ ازجمله در ۲۱/۵/۱۳۵۷ عده زیادی از مردم با دادن شعار از نقاط مختلف حرکت کرده، در برابر این خانه تجمع کردند و مأموران نظامی با گاز اشک‌آور به متفرق‌کردن تظاهرکنندگان پرداختند که یک دانشجو به نام [[حبیب‌الله بشارت]] مجروح و سپس شهید شد.<ref>حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی، روزشمار انقلاب اسلامی، ج۴، ص۲۷۴.</ref> | ||
== پس از پیروزی انقلاب == | == پس از پیروزی انقلاب == | ||