۱۴٬۷۲۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''خانواده'''، نخستین و کوچک‌ترین نهاد اجتماعی. | '''خانواده'''، نخستین و کوچک‌ترین نهاد اجتماعی. | ||
خانواده؛ اهل خانه، گروهی که به دلیل قرابت یا زوجیت، همبستگی حقوقی و اجتماعی یافته‌اند. | خانواده؛ اهل خانه، گروهی که به دلیل قرابت یا زوجیت، همبستگی حقوقی و اجتماعی یافته‌اند. | ||
| خط ۱۰: | خط ۹: | ||
از نگاه امام‌خمینی [[تربیت]] و پرورش انسان‌ها هدف بعثت انبیا(ع) به‌شمار می‌رود و در این زمینه بیشترین نقش از آنِ خانواده است؛ زیرا خانواده مبدأ اصلی تربیت انسان‌ها است، و وظیفه [[حکومت اسلامی]] در قبال خانواده، تأمین رفاه و آسایش، از بین‌بردن [[فقر]] و تلاش برای حل مشکلات خانواده‌ها، ازجمله مشکل مسکن آنان است. و از نظر ایشان عواملی چون: توقعات بی‌جا، عصبانیت، بدبینی، کمبود محبت، تزلزل اخلاقی و [[گناه|معصیت]] در خانواده موجب گسست روابط خانوادگی است. | از نگاه امام‌خمینی [[تربیت]] و پرورش انسان‌ها هدف بعثت انبیا(ع) به‌شمار می‌رود و در این زمینه بیشترین نقش از آنِ خانواده است؛ زیرا خانواده مبدأ اصلی تربیت انسان‌ها است، و وظیفه [[حکومت اسلامی]] در قبال خانواده، تأمین رفاه و آسایش، از بین‌بردن [[فقر]] و تلاش برای حل مشکلات خانواده‌ها، ازجمله مشکل مسکن آنان است. و از نظر ایشان عواملی چون: توقعات بی‌جا، عصبانیت، بدبینی، کمبود محبت، تزلزل اخلاقی و [[گناه|معصیت]] در خانواده موجب گسست روابط خانوادگی است. | ||
از اقدامات رژیم پهلوی در تزلزل خانواده‌ها، چنان‌که امام‌خمینی اشاره کرده‌است، ایجاد تردید در احکام ضروری اسلام درباره خانواده بود. ایشان در فروردین ۱۳۴۳ با طرح قانون خانواده که در آن رژیم مطرح شد، مخالفت کرد. | از اقدامات رژیم پهلوی در تزلزل خانواده‌ها، چنان‌که [[امام‌خمینی]] اشاره کرده‌است، ایجاد تردید در احکام ضروری اسلام درباره خانواده بود. ایشان در فروردین ۱۳۴۳ با طرح قانون خانواده که در آن رژیم مطرح شد، مخالفت کرد. | ||
امام‌خمینی برای خانواده خود یک الگوی تربیتی بود و حالات و رفتار ایشان در خانه بهترین مربی برای اعضای خانواده به حساب می‌آمد. رفتار ایشان با خانواده و مسائل آن، بر اساس حرمت‌گذاری و شخصیت‌دادن به افراد بود. | امام‌خمینی برای خانواده خود یک الگوی تربیتی بود و حالات و رفتار ایشان در خانه بهترین مربی برای اعضای خانواده به حساب می‌آمد. رفتار ایشان با خانواده و مسائل آن، بر اساس حرمت‌گذاری و شخصیت‌دادن به افراد بود. | ||