رساله لقاءالله: تفاوت میان نسخه‌ها

| مشخصات نشر =

}}

رویکرد امام‌خمینی در این بحث، توجه‌دادن مخاطب به معارفی است که جز از راه [[سلوک الی الله]] و [[مبارزه با نفس]] به دست نمی‌آید و بر این نکته تأکید دارد که افرادی که گرفتار [[هوای نفس]] و حجاب‌های ظلمانی‌اند، از آن معارف محروم‌اند. ایشان در این رساله سعی کرده است لقاءالله را بر اساس مبانی اهل معرفت و استشهاد به آیات و روایات [[اهل بیت(ع)]] تشریح کند.<ref>امام‌خمینی، رساله لقاءالله، ۲۸۷ ـ ۲۹۳.</ref> ایشان پس از اشاره به آیات و روایات فراوان، آن را به رساله لقاءالله ملکی تبریزی ارجاع داده است.

بحث از لقاءالله در کتاب‌های دیگر امام‌خمینی مانند [[آداب الصلاة]]،<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۱۹۷ و ۳۵۵.</ref> [[شرح حدیث جنود عقل و جهل]]<ref>امام‌خمینی، شرح حدیث جنود عقل و جهل، ۳۰۳ و ۴۰۶.</ref> و [[تفسیر سوره حمد]]<ref>امام‌خمینی، تفسیر سوره حمد، ۲۳۸.</ref> نیز به صورت پراکنده آمده است.

رساله لقاءالله در سال ۱۴۰۵ق به کوشش فهری زنجانی به چاپ رسید. وی رساله لقاءالله ملکی تبریزی را به ضمیمه رساله لقاءالله امام‌خمینی در مؤسسه‌ تحقیقاتی و انتشاراتی فیض و انتشارات نهضت زنان مسلمان، به ترتیب در سال‌های ۱۳۵۹ و ۱۳۶۰ در هشت صفحه منتشر کرده است.<ref>حسن‌زاده، یشگفتار کتاب رساله لقاءالله، ۱۰.</ref> این رساله که تا سال ۱۳۷۵ برای بار دهم به چاپ رسیده است، در سال ۱۳۸۰ [[صادق حسن‌زاده]] آن را با ویرایش و تحقیق دوباره و با ذکر مآخذ، در انتشارات آل‌علی، چاپ کرده است. در این چاپ، چهار رساله گردآوری شده است که به ترتیب عبارت‌اند از: «نامه عرفانی» ملکی تبریزی به [[محمدحسین اصفهانی]]، «به سوی لقاءالله» به قلم [[ملامحسن فیض کاشانی]]، «لقاءالله و کیفیت آن» به قلم [[امام‌خمینی]] و «قصیده لقائیه» از [[حسن حسن‌زاده آملی]].<ref>حسن‌زاده، یشگفتار کتاب رساله لقاءالله، ۱۱ ـ ۱۲.</ref> رساله لقاءالله امام‌خمینی پس از آن به صورت مستقل چاپ نشده است.

==پانویس==

* نراقی، ملامهدی، جامع السعادات، تصحیح سیدمحمد کلانتر، بیروت، اعلمی، چاپ چهارم، بی‌تا.

{{پایان}}