شهادت: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۳۱۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ دی ۱۴۰۲
جز
(اصلاح ارقام)
برچسب: واگردانی دستی
 
(۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''شهادت'''، جایگاه کشته‌شدن در راه خداوند و نقش آن در انقلاب اسلامی ایران.
[[پرونده:شهادت.jpg|بندانگشتی]]
==معنی==
'''شهادت'''، جایگاه کشته‌شدن در راه خداوند و نقش آن در [[انقلاب اسلامی ایران]].
شهادت واژه‌ای عربی است که در اصل به معنای گواه‌بودن و گواهی‌دادن است <ref>راغب، مفردات الفاظ القرآن، ۴۶۵ ـ ۴۶۶؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ۳/۲۴۲.</ref> و در منابع و فرهنگ اسلامی در معنای کشته‌شدن و جان‌دادن در راه خداوند به کار می‌رود <ref>مطهری، مجموعه آثار، ۲۴/۴۴۹.</ref>. برای کاربرد مفهوم شهادت درباره کسی که در راه خداوند کشته می‌شود، عللی ذکر شده است؛ مانند اینکه چون خدا و فرشتگان گواهی به بهشتی‌شدن وی داده‌اند یا چون گواه دیگران است یا چون زنده و شاهد است <ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ۳/۲۴۲؛ صدر، ماوراء الفقه، ۱/۱۹۹ ـ ۲۰۰.</ref> {{ببینید|شهدا}}. مفهوم کلی این واژه در ادیان و ملل مختلف نیز نوعی خاص از جان‌دادن است که در مسیر، هدف و آرمانی برتر مانند دین، ملت و میهن صورت می‌گیرد <ref>شاعری، ۸۱ ـ ۸۲.</ref>.
==پیشینه==
یهودیان پیش از میلاد مسیح(ع) با فرهنگ شهادت آشنا شدند. خشم، شورش و آمادگی یهودیان برای مقابله و کشته‌شدن در برابر ظلم پادشاه سلوکی (سوریه) <ref>خیراندیش، عشق و شهادت در عرفان، ۲۹.</ref> تا آنجا رسید که یک زن و هفت پسر او در معبد کشته شدند <ref>دقیقیان، نردبانی به آسمان، ۱۶۳.</ref>. یهودیان این زن و پسرانش را همچون «شهید» دانستند و بیان کردند شهیدان پس از مرگ به زندگی جاوید می‌رسند <ref>خیراندیش، عشق و شهادت در عرفان، ۲۹ ـ ۳۰.</ref>.


در مسیحیت نیز مفهوم شهادت با عروج حضرت عیسی(ع) شکل گرفت. مسیحیان که معتقد به ایستادگی مسیح(ع) در برابر ظلم، انتخاب مرگ در راه خدا <ref>تنهایی، جامعه شناسی در ادیان، ۱/۳۸۰.</ref> و رستاخیز و بازگشت حضرت عیسی(ع) هستند <ref>ویر، جهان مذهبی ادیان در جهان امروز، ۲/۶۹۸.</ref>، آویختن صلیب را به معنای انکار خویشتن و اعلام آمادگی برای فداکاری و ایثار تا حد کشته‌شدن در راه خدا می‌دانند و باور دارند مسیح(ع) واژه «تعمید» را برای بیان آرزوی شهادت در راه خدا (تعمید در خون) به کار می‌برد <ref>جمعی از نویسندگان، ادیان‌شناسی، ۱۰۳.</ref>. بعدها این مفهوم تکامل بیشتری یافت. شهیدان مسیحی خود را مقلد عیسی(ع) می‌دانستند و در تحمل رنج و مشقت و پذیرش شهادت از او تقلید می‏کردند. در نظر آنان، شهید کسی بود که در تحمل مشقت از عیسی(ع) تقلید کند <ref>عزتی، مقایسه بین مفهوم شهادت در اسلام و مسیحیت، ۱۶۷ ـ ۱۶۸.</ref>.
شهادت به معنای ایثار جان در راه خدا یا آرمانی والا است که در [[اسلام]] و ادیان دیگر بزرگ داشته شده است. در فرهنگ‌های غیر دینی نیز شهادت با مفهوم کشته‌شدن در راه وطن معنا پیدا می‌کند. میل به شهادت در دوران [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، ارزشی اجتماعی بود و با پیروزی انقلاب و آغاز [[جنگ عراق علیه ایران|جنگ تحمیلی]] تبدیل به فرهنگ [[جهاد و دفاع|جهاد]] و شهادت شد.


با ظهور اسلام و با شهادت تازه‌مسلمانان مانند سمیه و یاسر <ref>ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ۲/۶۷.</ref> و حمزه عموی پیامبر(ص) <ref>واقدی، المغازی، ۱/۲۸۶ ـ ۲۸۸.</ref> به دست کفار، مردم با واژه‌هایی چون شهادت و شهید بیشتر آشنا شدند <ref>نوروزی، فرهنگ شهادت از دیدگاه قرآن و سنت، ۱۸۴.</ref>. با شروع حکومت اسلامی و جنگ‌های صدر اسلام می‌شد فرهنگ شهادت‌طلبی را در شهادت یاران نزدیک پیامبر(ص) مانند حارث‌بن‌عدی، ابی‌امیه، قیس و عبدالله‌بن‌عامر <ref>ابن‌هشام، عبدالملک، ۲/۴۸۶ ـ ۴۸۷.</ref> به‌خوبی مشاهده کرد. پیامبر اکرم(ص) با کمک آموزه‌های اسلامی توانسته بود تحولی بزرگ در میان مردم ایجاد کند؛ چنان‌که یاران ایشان بی‌قرار شهادت بودند <ref>شاعری، جامعه‌شناسی شهادت‌طلبی و انگیزه‌های شهیدان، ۴۰.</ref>. بسیار یافت می‌شد که در این راه زنان داغ‌دیده، برای داغ عزیزانشان خداوند را شاکر بودند <ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۷/۳۱۱.</ref>. از بارزترین نمونه‌های تاریخی ایثار و شهادت در سال‌های بعد را می‌توان حرکت و قیام امام‌حسین(ع) و یارانش دانست که نقطه عطف و سرچشمه حرکت‌های بعدی شد {{ببینید|حسین‌بن‌علی، سیّدالشهدا(ع)؛ عزاداری}}.
[[امام‌خمینی]] با پرداختن به فرهنگ شهادت‌طلبی، این فرهنگ را روشی در صدر اسلام می‌دانست که توانست در کمتر از نیم قرن، دنیا را تسخیر کند. ایشان [[شیعه|تشيع]] را مذهب شهادت معرفی می‌کرد و رمز پیروزی مسلمانان را در شهادت و بی‌اعتنایی به حیات مادی و حیوانی می‌دید. این نگاه ویژه، تأثیر بسزایی بر پیروزی انقلاب و تداوم آن در دوران جنگ هشت‌ساله داشت.


در فرهنگ‌های غیر دینی نیز شهادت با مفهوم کشته‌شدن در راه وطن معنا پیدا می‌کند. آنان شهادت را مرگ سرخ قهرمانان، سربازان و ‌فداکارانی می‌دانند که در نبردهای خونین به دست دشمن کشته شده و قربانی عقیده و مرام خود یا فدایی آرمان و سرزمین خویش ‌گردیده‌اند <ref>رضوانی، فلسفه شهادت، ۱۱۶.</ref>.
امام‌خمینی شهادت را موجب سرافرازى و افتخار می‌دانست و بر این باور بود که فرهنگ شهادت، کشور را از گزند آسیب‌ها در امان می‌دارد.


با ورود اسلام به ایران صفات پهلوانی که در میان ایرانیان ارزش بود، با مفهوم شهادت در دو حوزه مفهومیِ کشته‌شدن در راه خدا و دین <ref>شاعری، جامعه‌شناسی شهادت‌طلبی و انگیزه‌های شهیدان، ۳۶.</ref> و از جان گذشتگی و آمادگی برای شهادت به منظور دفاع از استقلال و رسیدن به آزادی کشور در هم آمیخته شد و به‌آسانی جامعه ایران آن را پذیرفت <ref>شاعری، جامعه‌شناسی شهادت‌طلبی و انگیزه‌های شهیدان، ۳۶.</ref>. حضور مردم برای دفاع از استقلال کشور و مبارزه با استبداد و استعمار در قیام‌ها و نهضت‌هایی که گاه منجر به شهادت گروهی می‌شد، در تاریخ به چشم می‌خورد؛ ازجمله این قیام‌ها نهضت تنباکو (۱۲۶۷) <ref>رحمتی، نقش مجتهد فارس در نهضت تنباکو، ۹۴ ـ ۹۵.</ref>، انقلاب مشروطه (۱۲۸۴)، قیام محمدتقی خان پسیان (۱۲۹۶) و قیام تنگستانی‌ها (۱۳۰۰) <ref>مدنی، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ۱/۱۶۲.</ref> است. پس از روی‌کارآمدن رضاخان پهلوی، می‌توان به شهادت سیدحسن مدرس نماینده مجلس شورای ملی به دستور وی <ref>مرکز بررسی اسناد، زنده تاریخ شهید آیت‌الله سیدحسن مدرس، ۲۶.</ref> و شهادت عده‌ای از مردم در مسجد گوهرشاد مشهد پس از مخالفت با قانون یکسان‌سازی لباس <ref>قاسم‌پور، قیام مسجد گوهرشاد، ۷۷.</ref> اشاره کرد.
== معنی ==
شهادت واژه‌ای عربی است که در اصل به معنای گواه‌بودن و گواهی‌دادن است<ref>راغب، مفردات الفاظ القرآن، ۴۶۵–۴۶۶؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ۳/۲۴۲.</ref> و در منابع و [[فرهنگ اسلامی]] در معنای کشته‌شدن و جان‌دادن در راه خداوند به کار می‌رود.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۲۴/۴۴۹.</ref> برای کاربرد مفهوم شهادت دربارهٔ کسی که در راه خداوند کشته می‌شود، عللی ذکر شده‌است؛ مانند اینکه چون خدا و [[فرشتگان]] گواهی به بهشتی‌شدن وی داده‌اند یا چون گواه دیگران است یا چون زنده و شاهد است<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ۳/۲۴۲؛ صدر، ماوراء الفقه، ۱/۱۹۹–۲۰۰.</ref> {{ببینید|شهدا}}. مفهوم کلی این واژه در [[ادیان]] و ملل مختلف نیز نوعی خاص از جان‌دادن است که در مسیر، هدف و آرمانی برتر مانند [[دین]]، ملت و میهن صورت می‌گیرد.<ref>شاعری، جامعه‌شناسی شهادت‌طلبی و انگیزه‌های شهیدان، ۸۱–۸۲.</ref>


در زمان محمدرضا پهلوی و با شروع نهضت اسلامی به رهبری امام‌خمینی روحیه شهادت‌طلبی گسترش یافت؛ از نمونه‌های آن، قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ و تظاهرات بعدی آن <ref>کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۱/۱۵۰ ـ ۱۵۱.</ref>، تظاهرات ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ و ۱۳ آبان ۱۳۵۷ <ref>مدنی، تاریخ سیاسی معاصر ایران، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ۲/۳۵۰ و ۳۸۹.</ref> است {{ببینید|تظاهرات}}. میل به شهادت که در دوران انقلاب اسلامی به شکل ارزش اجتماعی مطرح بود با پیروزی انقلاب و آغاز دوران دفاع مقدس تبدیل به فرهنگ جهاد و شهادت شد <ref>شاعری، جامعه‌شناسی شهادت‌طلبی و انگیزه‌های شهیدان، ۳۷ ـ ۳۸.</ref>. امام‌خمینی که مقابله با ستمکاران و به‌شهادت‌رسیدن را در دوران پهلوی مایه خوشبختی می‌دانست <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۱۶۳.</ref>، پس از پیروزی انقلاب اسلامی شهادت را احیاکننده اسلام شمرد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲۵۷ ـ ۲۵۸.</ref>. این موضع‌گیری‌های ایشان در سال‌های سخت اوایل پیروزی انقلاب و جنگ تحمیلی، عامل مهمی در جهت گسترش فرهنگ شهادت‌طلبی در میان ملت بود.
== پیشینه ==
==شهادت در اسلام==
[[یهودیان]] پیش از [[میلاد مسیح(ع)]] با فرهنگ شهادت آشنا شدند. [[خشم]]، شورش و آمادگی یهودیان برای مقابله و کشته‌شدن در برابر [[ظلم]] پادشاه سلوکی ([[سوریه]])<ref>خیراندیش، عشق و شهادت در عرفان، ۲۹.</ref> تا آنجا رسید که یک زن و هفت پسر او در معبد کشته شدند.<ref>دقیقیان، نردبانی به آسمان، ۱۶۳.</ref> یهودیان این زن و پسرانش را همچون «[[شهید]]» دانستند و بیان کردند شهیدان پس از [[مرگ]] به زندگی جاوید می‌رسند.<ref>خیراندیش، عشق و شهادت در عرفان، ۲۹–۳۰.</ref>
اسلام نگاه ویژه‌ای به شهادت دارد. ‌اندیشمندان مسلمان، فداکردن جان در کمال هوشیاری و آزادی برای رسیدن به هدفی والاتر و بهتر از زندگی دنیوی را شهادت می‌نامند <ref>جعفری، ترجمه و تفسیر نهج البلاغه، ۶/۳.</ref>. از منظر اسلام مرگی شهادت خوانده می‌شود که انسان تنها برای هدفی مقدس و به تعبیر قرآن کریم «فی سبیل الله» انتخاب کند <ref>مطهری، مجموعه آثار، ۲۴/۴۴۹.</ref>. در این حالت کسی که به درجه شهادت می‌رسد، چنان‌که در برخی روایات آمده <ref>کلینی، الکافی، ۲/۳۴۸.</ref> به عالی‌ترین و راقی‌ترین مراتبی دست پیدا کرده که انسان می‌تواند در سیر صعودی خود به آن برسد <ref>مطهری، مجموعه آثار، ۲۴/۴۴۴.</ref>. علمای دین منشأ قداست شهدا را جهاد در راه خدا <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۹/۴۰ و ۴۹۷.</ref> و آگاهانه‌بودن عمل آنان <ref>مطهری، مجموعه آثار، ۲۴/۴۴۸.</ref> می‌دانند. در این راه نویددادن قرآن به «اجر عظیم» <ref>نساء، ۷۴.</ref>، «بهشت ابدی» <ref>توبه ۸۹.</ref>، «رضایت الهی» <ref>توبه، ۲۱.</ref>، «فوز عظیم» <ref>توبه، ۱۱۱.</ref> و رسیدن به «إِحْدَی الْحُسْنَیینِ» <ref>توبه، ۵۲.</ref> مؤمنان را مشتاق شهادت می‌کند <ref>ملامحمدعلی، مبانی فقهی عملیات استشهادی، ۱۲.</ref>.


«شهید و شهادت» به معنای «کشته‌شدن در راه خدا»، در تعدادی از آیات قرآن به‌کار رفته است. این کلمات غالباً ذیل آیات جهاد به‌کار رفته‌اند <ref>بقره، ۲۱۶؛ آل عمران، ۱۶۹؛ توبه، ۱۹ ـ ۲۲.</ref>. قرآن تأکید دارد که کشته‌شدگان در راه خدا را نباید مرده پنداشت <ref>آل عمران، ۱۶۹.</ref> و به جهادگران وعده می‌دهد اگر در راه خدا کشته شوند مورد رحمت و عنایت او قرار خواهند گرفت <ref>آل عمران، ۱۵۷ ـ ۱۵۸.</ref>. قرآن پاداش آنان را بهشت <ref>محمد، ۶.</ref> و شهادت را مایه بخشش گناهان می‌داند <ref>آل عمران، ۱۹۵.</ref>؛ زیرا آنان جان و مال خود را با متاع برتر معامله کرده‌اند <ref>توبه، ۱۱۱.</ref>.
در مسیحیت نیز مفهوم شهادت با عروج [[حضرت عیسی(ع)]] شکل گرفت. مسیحیان که معتقد به ایستادگی مسیح (ع) در برابر ظلم، انتخاب [[مرگ]] در راه خدا<ref>تنهایی، جامعه‌شناسی در ادیان، ۱/۳۸۰.</ref> و رستاخیز و [[بازگشت حضرت عیسی (ع)]] هستند،<ref>ویر، جهان مذهبی ادیان در جهان امروز، ۲/۶۹۸.</ref> آویختن صلیب را به معنای انکار خویشتن و اعلام آمادگی برای فداکاری و [[ایثار]] تا حد کشته‌شدن در راه خدا می‌دانند و باور دارند مسیح (ع) واژه «[[تعمید]]» را برای بیان آرزوی شهادت در راه خدا (تعمید در خون) به کار می‌برد.<ref>جمعی از نویسندگان، ادیان‌شناسی، ۱۰۳.</ref> بعدها این مفهوم تکامل بیشتری یافت. شهیدان مسیحی خود را مقلد عیسی (ع) می‌دانستند و در تحمل رنج و مشقت و پذیرش شهادت از او تقلید می‌کردند. در نظر آنان، شهید کسی بود که در تحمل مشقت از عیسی (ع) تقلید کند.<ref>عزتی، مقایسه بین مفهوم شهادت در اسلام و مسیحیت، ۱۶۷–۱۶۸.</ref>


در روایات نیز شهادت در راه خدا بسی بزرگ داشته شده است؛ چنان‌که شرافتمندانه‌ترین مرگ خوانده شده است <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۹۷/۸.</ref> و محبوب‌ترین قطره در نزد خداوند قطرات خون شهید شمرده شده است <ref>کلینی، الکافی، ۵/۵۴.</ref> و امیرالمؤمنین علی(ع) هزار ضربه شمشیر را که در راه خدا بر او فرود آید، گواراتر از مرگ در بستر دانسته است <ref>کلینی، الکافی، ۵/۵۳.</ref>. شهادت کفاره گناهان و عامل از میان‌بردن آنهاست <ref>حر عاملی، وسائل الشیعة، ۱۸/۳۲۶.</ref>. در فقه اسلامی شهید میدان جنگ، با لباس خود و بدون غسل به خاک سپرده می‌شود {{ببینید|شهدا}}. از سوی دیگر، در فرهنگ اسلامی کسی که در راه شناخت حق یا در حال صدقه‌دادن <ref>کلینی، الکافی، ۵/۵۲.</ref> یا برای دفاع از خانواده و مالش کشته شود نیز در شمار شهدا شمرده شده است <ref>حر عاملی، وسائل الشیعة، ۱۵/۱۲۰.</ref>.
با ظهور [[اسلام]] و با شهادت تازه‌مسلمانان مانند [[سمیه]] و [[یاسر]]<ref>ابن‌اثیر، الکامل فی التاریخ، ۲/۶۷.</ref> و [[حمزة بن عبدالمطلب|حمزه]] عموی پیامبر (ص)<ref>واقدی، المغازی، ۱/۲۸۶–۲۸۸.</ref> به دست کفار، مردم با واژه‌هایی چون شهادت و شهید بیشتر آشنا شدند.<ref>نوروزی، فرهنگ شهادت از دیدگاه قرآن و سنت، ۱۸۴.</ref> با شروع حکومت اسلامی و جنگ‌های صدر اسلام می‌شد فرهنگ شهادت‌طلبی را در شهادت یاران نزدیک پیامبر (ص) مانند [[حارث‌بن‌عدی]]، [[ابی‌امیه]]، [[قیس]] و [[عبدالله‌بن‌عامر]]<ref>ابن‌هشام، عبدالملک، ۲/۴۸۶–۴۸۷.</ref> به‌خوبی مشاهده کرد.


امام‌خمینی در تاریخ معاصر ایران نقش اساسی در احیای فرهنگ شهادت‌طلبی دارد. ایشان با پرداختن به فرهنگ شهادت‌طلبی تحولی شگرف در حیات فردی و اجتماعی جامعه ایجاد کرد <ref>دهشیری، درآمدی بر نظریه سیاسی امام‌خمینی، ۱۱۱.</ref>. ایشان که به فراوانی به تجلیل شهدا {{ببینید|شهدا}} و شهادت می‌پرداخت، شهادت را سعادت همیشگی <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۱۱.</ref> و رسیدن به آن را توفیق و عزت می‌خواند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۱۲.</ref>. ایشان باور داشت شهادت در اسلام همواره یک سیره و روش بوده است <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۲۷۶.</ref> و مسلمانان صدر اسلام با قدرت ایمان و روحیه شهادت‌طلبی در کمتر از نیم قرن دنیا را تسخیر کردند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۳۷۳ و ۹/۳۸ ـ ۳۹.</ref>. ایشان شهادت را عامل پیشبرد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۳۹۰.</ref> و زنده نگه‌داشتن مکتب اسلام <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۴۲۰.</ref> و افتخار اولیا <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۴۲۱.</ref> می‌دانست و معتقد بود کسانی که به این آرمان پایبندند تا آخرین نفس در برابر ظلم ایستاده و طالب شهادت‌اند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۱۲۸.</ref>. ایشان شهادت را هدیه‏ای از جانب خدا <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۴۴۰.</ref> و کشته‌شدن در راه حضرت حق را در رأس برنامه‌های اسلام می‌دانست و پیشرفت اسلام را از آغاز بر پایه قدرت شهادت توأم با شهامت بیان می‌کرد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۷۹.</ref>. از نگاه ایشان اسلام با شهادت ترویج یافته <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۹۱.</ref> و یکی از فرق‌های مکتب اسلام با مکاتب انحرافی، استقبال مسلمانان از شهادت و اعتقاد آنان به عالم بالاتر و نورانی‌تری از عالم مادی است <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۸۲ و ۲۴.</ref>.
پیامبر اکرم (ص) با کمک آموزه‌های اسلامی توانسته بود تحولی بزرگ در میان مردم ایجاد کند؛ چنان‌که یاران ایشان بی‌قرار شهادت بودند.<ref>شاعری، جامعه‌شناسی شهادت‌طلبی و انگیزه‌های شهیدان، ۴۰.</ref> بسیار یافت می‌شد که در این راه زنان داغ‌دیده، برای داغ عزیزانشان خداوند را شاکر بودند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۷/۳۱۱.</ref> از بارزترین نمونه‌های تاریخی [[ایثار]] و شهادت در سال‌های بعد را می‌توان حرکت و [[قیام امام‌حسین(ع)]] و یارانش دانست که نقطه عطف و سرچشمه حرکت‌های بعدی شد {{ببینید|حسین‌بن‌علی|عزاداری}}.


امام‌خمینی، تشیع را مذهب شهادت معرفی می‌کرد؛ زیرا این مذهب با شهادت تحقق پیدا کرده و ادامه خواهد یافت <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۳۸۸.</ref>. ایشان رمز پیروزی مسلمانان را در شهادت و بی‌اعتنایی به حیات مادی و حیوانی می‌دانست <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۵۰۳.</ref> و باور داشت مؤمنان واقعی از شهادت هراسی ندارند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۸۲.</ref>، آن را حیات ابدی می‌دانند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۹۱.</ref> و زندگی در عالم مادی را همانند زندان تصور می‌کنند و باور دارند پس از شهادت از این زندان رها شده <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۸۲.</ref>، به حیات جاودان خواهند رسید <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۴۵۱.</ref>.
در فرهنگ‌های غیر دینی نیز شهادت با مفهوم کشته‌شدن در راه [[وطن]] معنا پیدا می‌کند. آنان شهادت را مرگ سرخ قهرمانان، سربازان و فداکارانی می‌دانند که در نبردهای خونین به دست دشمن کشته شده و قربانی عقیده و مرام خود یا فدایی آرمان و سرزمین خویش گردیده‌اند.<ref>رضوانی، فلسفه شهادت، ۱۱۶.</ref>
==جایگاه و نقش شهادت در انقلاب اسلامی==
مردم مسلمان ایران همواره و در طول تاریخ با فرهنگ شهادت و جان‌فشانی در راه اعتقاداتشان آشنا بوده‌اند. در بطن فرهنگ شهادت‌طلبی الگوپذیری مردم از اسطوره‌های مذهبی شیعه مانند حضرت امیرالمؤمنین(ع) و امام‌حسین(ع) کاملاً وابسته به اعتماد بالایی است که آنان به این الگوها داشتند <ref>بشیریه و حسینی، فرهنگ شیعی و کاریزما در انقلاب ایران، ۱۳۷ ـ ۱۳۸.</ref>؛ ولی در انقلاب اسلامی این موضوع تجلی تازه‌ای پیدا کرد. پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، مردم مسلمان ایران در مبارزات خود علیه رژیم پهلوی از مذهب و شعائر مذهبی بهره می‌گرفتند <ref>قادری، قرائت‌ها و چالش‌های سیاسی فکری دوران گذار، ۶.</ref>. تأثیر مذهب بر نگاه جامعه به شهادت چنان عمیق بود که حتی برخی مبارزان چپ‌گرا نیز شهادت را نماد زندگی می‌دانستند <ref>گلسرخی، دفاعیات، ۱۳۶۴.</ref>. به باور میشل فوکو، هم‌زمانی ماه محرم که ایرانیان به عزاداری برای امام خود می‌پردازند با تحرکات انقلابی، عامل مهمی بود تا انقلابیان برای شهادت و ازخودگذشتگی در راه هدفشان باکی نداشته باشند <ref>نظری و سازمند، گفتمان هویت و انقلاب اسلامی ایران، ۱۶۹ ـ ۱۷۰.</ref>. انقلاب ایران برای رسیدن به پیروزی نیاز به ازخودگذشتگی و ازجان‌گذشتگی در مقابل ظلم داشت که این تنها از عهده مردمی ساخته بود که به زندگی جاودان معتقد بودند و خود را پس از شهادت زنده می‌دانستند <ref>کاتوزیان، گذری بر انقلاب ایران، ۵۴ ـ ۵۵.</ref>. جسارت و شجاعت انقلابیان در تظاهرات برای پیروزی انقلاب اسلامی، شهادت بسیاری را در پی داشت و این شهادت‌ها خود عامل بسیاری از رخدادهای بعدی شد؛ از آن جمله می‌توان به قیام ۱۹ دی مردم قم {{ببینید|نوزده دی}}، تظاهرات‌های چهلم برای شهدای قم {{ببینید|بیست و نه بهمن}} و شهدای یزد در ۹ و ۱۰ فروردین ۱۳۵۷ <ref>مدنی، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ۲/۳۲۵ ـ ۳۲۷.</ref> اشاره کرد {{ببینید|تظاهرات}}.


نگاه ویژه امام‌خمینی به شهادت تأثیر بسزایی بر پیروزی انقلاب داشت. ایشان همواره مردم را به فرهنگ شهادت دعوت می‌کرد و شهادت‌های رخ‌داده در دوران صدر اسلام را الگوی مسلمانان در این امر می‌دانست و باور داشت امامان‌معصوم(ع) نیز برای مقابله با بدخواهان اسلام و زنده نگه‌داشتن دستورهای الهی به شهادت رسیده‌اند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۱۶۴.</ref>. امام‌خمینی شهادت امامان شیعه(ع) را در راه مبارزه سیاسی با ستمگران و فعالیت‌های سیاسی را جزئی از مسئولیت دینی می‌خواند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۱۸۸.</ref> و معتقد بود عید و شادی واقعی برای مسلمان، روز رسیدن به شهادت است <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۱۶۳.</ref>. ایشان شهادت در راه اسلام و آزادی و مبارزه با ظلم را افتخار می‌دانست <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۵۹.</ref> و رسیدن به فیض شهادت را از آرزوهای خود می‌خواند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۵۳۹ ـ ۵۴۰ و ۶/۲.</ref>.
با [[ورود اسلام به ایران]] صفات پهلوانی که در میان ایرانیان ارزش بود، با مفهوم شهادت در دو حوزه مفهومیِ کشته‌شدن در راه خدا و [[دین]]<ref>شاعری، جامعه‌شناسی شهادت‌طلبی و انگیزه‌های شهیدان، ۳۶.</ref> و از جان گذشتگی و آمادگی برای شهادت به منظور دفاع از [[استقلال]] و رسیدن به [[آزادی]] کشور در هم آمیخته شد و به‌آسانی [[جامعه]] ایران آن را پذیرفت.<ref>شاعری، جامعه‌شناسی شهادت‌طلبی و انگیزه‌های شهیدان، ۳۶.</ref> حضور مردم برای دفاع از استقلال کشور و [[مبارزه]] با [[استبداد]] و [[استعمار]] در قیام‌ها و نهضت‌هایی که گاه منجر به شهادت گروهی می‌شد، در تاریخ به چشم می‌خورد؛ ازجمله این قیام‌ها [[نهضت تنباکو]] (۱۲۶۷)،<ref>رحمتی، نقش مجتهد فارس در نهضت تنباکو، ۹۴–۹۵.</ref> [[انقلاب مشروطه]] (۱۲۸۴)، قیام [[محمدتقی خان پسیان]] (۱۲۹۶) و قیام تنگستانی‌ها (۱۳۰۰)<ref>مدنی، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ۱/۱۶۲.</ref> است. پس از روی‌کارآمدن [[رضاخان پهلوی]]، می‌توان به شهادت [[سیدحسن مدرس]] نماینده [[مجلس شورای ملی]] به دستور وی<ref>مرکز بررسی اسناد، زنده تاریخ شهید آیت‌الله سیدحسن مدرس، ۲۶.</ref> و شهادت عده‌ای از مردم در [[مسجد گوهرشاد مشهد]] پس از مخالفت با [[قانون یکسان‌سازی لباس]]<ref>قاسم‌پور، قیام مسجد گوهرشاد، ۷۷.</ref> اشاره کرد.


امام‌خمینی میل به شهادت در میان انقلابیان ایران را ناشی از قدرت اسلام می‌دانست <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۶۱ و ۴۷۸.</ref> و باور داشت این تمایل در ایران رنگ دینی دارد نه دنیایی <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۴۰۱.</ref>. ایشان در بررسی تاریخ انقلاب اسلامی، قیام ۱۵ خرداد را نقطه عطف می‌خواند؛ زیرا حکومت ظلم امکان غلبه بر ملت شهادت‌طلب را نیافت <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۶۰.</ref>. ایشان یکی از رموز پیروزی انقلاب را نترسیدن ملت از شهادت <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۷۱.</ref> و سعادت‌دانستن آن معرفی می‌کرد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۴۶۹.</ref> و از جوانانی یاد می‌کرد که در راه پیروزی انقلاب، آرزوی شهادت داشتند و مادرانی که بر شهادت فرزندانشان مفتخر بودند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۶۰ ـ ۳۶۱.</ref>. ایشان باور داشت ملت ایران همانند سربازان صدر اسلام به استقبال شهادت رفته، مردن در راه خدا را فناشدن ندانسته‌اند و برای رسیدن به این سعادت کوشش می‌کردند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۲۳.</ref>. ایشان شهادت در راه اسلام را یکی از اهداف مردم در انقلاب اسلامی می‌دانست و دلیل غلبه مشت و خون بر تانک، مسلسل و ابرقدرت‌ها را نیروی برآمده از اعتقاد به شهادت می‌خواند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۱۷.</ref> و باور داشت از هر قطره خونی که به زمین ریخته می‌شود، انسان‌های مصمم و مبارز دیگری به‌وجود می‌آید <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۷۹.</ref>. طبق برخی آمارهای موجود در جریان انقلاب اسلامی از سال ۱۳۴۲ تا سال ۱۳۵۷ مجموعاً ۲۸۳۸ نفر به دست رژیم پهلوی به شهادت رسیدند <ref>کریمی‌پور و کامران، تحلیل آماری از شهیدان جنگ، ۲۶۳.</ref> {{ببینید|شهدا}}.
در زمان [[محمدرضا پهلوی]] و با شروع [[نهضت اسلامی]] به [[رهبری امام‌خمینی]] روحیه شهادت‌طلبی گسترش یافت؛ از نمونه‌های آن، [[قیام ۱۵ خرداد]] ۱۳۴۲ و تظاهرات بعدی آن،<ref>کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۱/۱۵۰–۱۵۱.</ref> تظاهرات ۱۷ [[شهریور]] ۱۳۵۷ و ۱۳ [[آبان]] ۱۳۵۷<ref>مدنی، تاریخ سیاسی معاصر ایران، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ۲/۳۵۰ و ۳۸۹.</ref> است {{ببینید|تظاهرات}}. میل به شهادت که در دوران [[انقلاب اسلامی]] به شکل ارزش اجتماعی مطرح بود با پیروزی انقلاب و آغاز دوران [[دفاع مقدس]] تبدیل به [[فرهنگ جهاد]] و شهادت شد.<ref>شاعری، جامعه‌شناسی شهادت‌طلبی و انگیزه‌های شهیدان، ۳۷–۳۸.</ref> امام‌خمینی که مقابله با ستمکاران و به‌شهادت‌رسیدن را در دوران پهلوی مایه خوشبختی می‌دانست،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۱۶۳.</ref> پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]] شهادت را احیاکننده [[اسلام]] شمرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲۵۷–۲۵۸.</ref> این موضع‌گیری‌های ایشان در سال‌های سخت اوایل پیروزی انقلاب و [[جنگ تحمیلی]]، عامل مهمی در جهت گسترش فرهنگ شهادت‌طلبی در میان ملت بود.


پس از پیروزی انقلاب، مفهوم شهادت نخست خود را در ترور و شهادت شخصیت‌های انقلاب و نظام ازجمله مرتضی مطهری، محمد مفتح و سیدمحمد حسینی بهشتی نمایاند <ref>دهشیری، درآمدی بر نظریه سیاسی امام‌خمینی، ۱۱۱ ـ ۱۱۶.</ref>. امام‌خمینی در واکنش به ترور و شهادت شخصیت‌های انقلاب تأکید کرد با شهادت شخصیت‌های بزرگ، صفوف فداکاران در راه اسلام فشرده‏تر و عزم آنان مصمم‏تر می‌‏شود و دشمنان نمی‌توانند با شهیدکردن مهره‌های مهم کشور، ملت را از صحنه بیرون کنند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲.</ref>. ایشان شهادت هر یک از عزیزان این کشور را سند رسوایی گروه‌های ملحد و منافق می‌دانست <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۴۸.</ref> و معتقد بود برای استوارماندن انقلاب اسلامی و اسلام باید به سوی شهادت حرکت کرد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۸۳.</ref>. در اوایل انقلاب نیروهای مخالف نظام اسلامی ازجمله سازمان مجاهدین خلق و چریک‌های فدایی خلق با ایجاد درگیری و اقدام به ترور بسیاری از مردم عادی و مسئولان را در نقاط مختلف ایران به شهادت رساندند <ref>فوزی، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی در ایران، ۱/۴۲۷.</ref> {{ببینید|سازمان مجاهدین خلق ایران؛ ترور}}. واکنش کلی امام‌خمینی با یادآوری شهدای صدر اسلام، این بود که اگر مرگ در راه خدا باشد، ملت از آن هراسی ندارد و با آن روبه‌رو خواهد شد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۰.</ref>.
== شهادت در اسلام بهشت ==
==شهادت در دوران دفاع هشت‌ساله==
اسلام نگاه ویژه‌ای به شهادت دارد. اندیشمندان مسلمان، فداکردن جان در کمال هوشیاری و آزادی برای رسیدن به هدفی والاتر و بهتر از زندگی دنیوی را شهادت می‌نامند.<ref>جعفری، ترجمه و تفسیر نهج البلاغه، ۶/۳.</ref> از منظر اسلام مرگی شهادت خوانده می‌شود که انسان تنها برای هدفی مقدس و به تعبیر [[قرآن کریم]] «فی سبیل الله» انتخاب کند.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۲۴/۴۴۹.</ref> در این حالت کسی که به درجه شهادت می‌رسد، چنان‌که در برخی روایات آمده<ref>کلینی، الکافی، ۲/۳۴۸.</ref> به عالی‌ترین و راقی‌ترین مراتبی دست پیدا کرده که [[انسان]] می‌تواند در سیر صعودی خود به آن برسد.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۲۴/۴۴۴.</ref> علمای دین منشأ قداست شهدا را جهاد در راه خدا<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۹/۴۰ و ۴۹۷.</ref> و آگاهانه‌بودن عمل آنان<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۲۴/۴۴۸.</ref> می‌دانند. در این راه نویددادن قرآن به «اجر عظیم»،<ref>نساء، ۷۴.</ref> «بهشت ابدی»،<ref>توبه ۸۹.</ref> «رضایت الهی»،<ref>توبه، ۲۱.</ref> «فوز عظیم»<ref>توبه، ۱۱۱.</ref> و رسیدن به «إِحْدَی الْحُسْنَیینِ»<ref>توبه، ۵۲.</ref> مؤمنان را مشتاق شهادت می‌کند.<ref>ملامحمدعلی، مبانی فقهی عملیات استشهادی، ۱۲.</ref>
در فاصله کوتاهی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، رژیم بعث عراق به ایران حمله کرد {{ببینید|جنگ تحمیلی}}. برجستگی جایگاه دفاع و جهاد و به‌کاربردن واژه «دفاع مقدس» برای جنگ تحمیلی در جبهه‌های ایران حکایت از پیوند اندیشه‌های اسلامی با جنگ در ایران داشت. در جنگ تحمیلی رزمندگان ایران با الهام‌گرفتن از مفاهیم کربلا و عاشورا دامنه قدرت خود را گسترش دادند و با تکیه بر مفاهیم ایثار و شهادت‌طلبی که در متن رفتار جامعه انقلابی کشور بود، تحمل شرایط جنگ را آسان‌تر کردند <ref>درزی کلایی و آقاحسینی، جنگ تحمیلی و شکل‌گیری هویت جدید معنوی، ۱۶.</ref>. امام‌خمینی شهادت را نشانه عنایت خداوند به ملت ایران می‌خواند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲۰۲.</ref> و مرگ سرخ را بهتر از زندگی سیاه می‌نامید و با آغاز جنگ تحمیلی از ملت دعوت کرد تا خود را آماده جنگ تا پیروزی کامل کنند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۴۰۸.</ref>. ایشان جهاد فی سبیل اللَّه، دفاع از حریم قرآن کریم، اسلام و میهن اسلامی تا مرز شهادت را وظیفه‏ای الهی و آرمانی می‌دانست <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۲۳۱.</ref> و باور داشت عشق به شهادت و لقاء‌اللَّه پیروزی می‏آورد <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۹۰.</ref>.


امام‌خمینی معتقد بود دشمنان مفهوم شهادت را نمی‏فهمند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۳۶.</ref>؛ ولی ملت ایران خوگرفته با شهادت و فداکاری است <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۳/۱۸۷.</ref> و هیچ قدرتی نمی‏تواند با ملتی که برای جانفشانی آماده است و طلب شهادت می‏کند مقابله کند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۳/۱۲۸.</ref>. ایشان با الگودانستن سیّدالشهدا(ع) اظهار می‌کرد در میدان نبرد نباید از تعداد دشمنان <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۵۵.</ref> و کمک‌های مادی و نظامی ابرقدرت‌ها به دشمن <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۴۹۶.</ref> ترسید. ایشان پشتیبانی مردم ایران از قوای مسلح و پیشی‌گرفتن آنان را در ایثارگری، فداکاری و شهادت در دنیا بی‌سابقه می‌دانست <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۲۰۳.</ref> و باور داشت فریاد شهادت‌طلبی مردم، فضای ایران و جهان را به هیجان و لرزه درآورده است <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۲۶۶.</ref> و ملتی که استوار بر بام بلند شهادت و ایثار ایستاده، هر روز تحرکش برای ادامه راه بیشتر می‏شود <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۳۳۲.</ref>.
«شهید و شهادت» به معنای «کشته‌شدن در راه خدا»، در تعدادی از [[آیات قرآن]] به‌کار رفته‌است. این کلمات غالباً ذیل [[آیات جهاد]] به‌کار رفته‌اند.<ref>بقره، ۲۱۶؛ آل عمران، ۱۶۹؛ توبه، ۱۹–۲۲.</ref> قرآن تأکید دارد که کشته‌شدگان در راه خدا را نباید مرده پنداشت<ref>آل عمران، ۱۶۹.</ref> و به جهادگران وعده می‌دهد اگر در راه خدا کشته شوند مورد رحمت و عنایت او قرار خواهند گرفت.<ref>آل عمران، ۱۵۷–۱۵۸.</ref> قرآن پاداش آنان را<ref>محمد، ۶.</ref> و شهادت را مایه بخشش [[گناهان]] می‌داند<ref>آل عمران، ۱۹۵.</ref>؛ زیرا آنان جان و مال خود را با متاع برتر معامله کرده‌اند.<ref>توبه، ۱۱۱.</ref>


امام‌خمینی یادآور شده است ملت ایران با شعار «جنگ، جنگ تا پیروزی» نشان دادند شهادت در راه خداوند را با آغوش باز پذیرا هستند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۴۱۸.</ref> و در راه عقیده تا مرز شهادت پیش می‌روند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۱۵.</ref>. ایشان اشخاصی را که در راه هدف و آرمان اسلامی به شهادت رسیدند، موجب سرافرازی و افتخار هم‌میهنان و قوای مسلح و خانواده‏های خود می‌دانست <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲۶۴.</ref> و قلب سرشار از ایمان و اخلاص و روح شهادت‌طلبی مردم ایران را موجب افتخار و غرور می‌خواند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۳۹۵.</ref>. ایشان معتقد بود از آنجایی که ایران پُر از انسان‌هایی است که شعور شهادت دارند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۱۴۰.</ref> و شهادت را با آغوش باز می‌پذیرند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۱۳۴.</ref> و حاضرند در برابر کفر ایستادگی کنند و بار مسئولیت استقلال واقعی را به دوش کشند <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۴۰۸.</ref>، کشور از گزند آسیب‌ها بیمه است <ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۲۵.</ref>.
در روایات نیز شهادت در راه خدا بسی بزرگ داشته شده‌است؛ چنان‌که شرافتمندانه‌ترین [[مرگ]] خوانده شده‌است<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۹۷/۸.</ref> و محبوب‌ترین قطره در نزد خداوند قطرات خون شهید شمرده شده‌است<ref>کلینی، الکافی، ۵/۵۴.</ref> و [[امیرالمؤمنین علی(ع)]] هزار ضربه شمشیر را که در راه خدا بر او فرود آید، گواراتر از مرگ در بستر دانسته‌است.<ref>کلینی، الکافی، ۵/۵۳.</ref> شهادت کفاره گناهان و عامل از میان‌بردن آنهاست.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعة، ۱۸/۳۲۶.</ref> در فقه اسلامی شهید میدان جنگ، با لباس خود و بدون [[غسل]] به خاک سپرده می‌شود {{ببینید|شهدا}}. از سوی دیگر، در فرهنگ اسلامی کسی که در راه شناخت حق یا در حال [[صدقه‌دادن]]<ref>کلینی، الکافی، ۵/۵۲.</ref> یا برای دفاع از [[خانواده]] و مالش کشته شود نیز در شمار شهدا شمرده شده‌است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعة، ۱۵/۱۲۰.</ref>


طبق یک برآورد در جریان دفاع مقدس ۲۱۴۶۵۱ نفر به شهادت رسیدند که ۱۷۲۰۵۶ تن جزو شهدای جبهه و بقیه شهدای بمباران شهرها بودند <ref>کریمی‌پور و کامران، تحلیل آماری از شهیدان جنگ، ۲۶۳.</ref> و برخی ۱۸۸۰۰۰ نفر شمرده‌اند <ref>سالمی‌نژاد، دانستنی‌های دفاع مقدس، ۱۲۹.</ref>.
[[امام‌خمینی]] در [[تاریخ معاصر ایران]] نقش اساسی در احیای فرهنگ شهادت‌طلبی دارد. ایشان با پرداختن به فرهنگ شهادت‌طلبی تحولی شگرف در حیات فردی و اجتماعی جامعه ایجاد کرد.<ref>دهشیری، درآمدی بر نظریه سیاسی امام‌خمینی، ۱۱۱.</ref> ایشان که به فراوانی به تجلیل شهدا {{ببینید|شهدا}} و شهادت می‌پرداخت، شهادت را [[سعادت]] همیشگی<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۱۱.</ref> و رسیدن به آن را توفیق و عزت می‌خواند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۱۲.</ref> ایشان باور داشت شهادت در اسلام همواره یک سیره و روش بوده‌است<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۲۷۶.</ref> و مسلمانان صدر اسلام با قدرت [[ایمان]] و روحیه شهادت‌طلبی در کمتر از نیم قرن دنیا را تسخیر کردند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۳۷۳ و ۹/۳۸–۳۹.</ref> ایشان شهادت را عامل پیشبرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۳۹۰.</ref> و زنده نگه‌داشتن مکتب اسلام<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۴۲۰.</ref> و افتخار اولیا<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۴۲۱.</ref> می‌دانست و معتقد بود کسانی که به این آرمان پایبندند تا آخرین نفس در برابر ظلم ایستاده و طالب شهادت‌اند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۱۲۸.</ref> ایشان شهادت را هدیه‌ای از جانب خدا<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۴۴۰.</ref> و کشته‌شدن در راه حضرت حق را در رأس برنامه‌های اسلام می‌دانست و پیشرفت اسلام را از آغاز بر پایه قدرت شهادت توأم با شهامت بیان می‌کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۷۹.</ref> از نگاه ایشان [[اسلام]] با شهادت ترویج یافته<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۹۱.</ref> و یکی از فرق‌های مکتب اسلام با مکاتب انحرافی، استقبال مسلمانان از شهادت و اعتقاد آنان به عالم بالاتر و نورانی‌تری از عالم مادی است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۸۲ و ۲۴.</ref>
==پانویس==
 
امام‌خمینی، [[تشیع]] را مذهب شهادت معرفی می‌کرد؛ زیرا این مذهب با شهادت تحقق پیدا کرده و ادامه خواهد یافت.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۱/۳۸۸.</ref> ایشان رمز پیروزی مسلمانان را در شهادت و بی‌اعتنایی به حیات مادی و حیوانی می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۵۰۳.</ref> و باور داشت مؤمنان واقعی از شهادت هراسی ندارند،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۸۲.</ref> آن را حیات ابدی می‌دانند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۹۱.</ref> و زندگی در عالم مادی را همانند زندان تصور می‌کنند و باور دارند پس از شهادت از این زندان رها شده،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۸۲.</ref> به حیات جاودان خواهند رسید.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۹/۴۵۱.</ref>
 
== جایگاه و نقش شهادت در انقلاب اسلامی ==
مردم مسلمان ایران همواره و در طول تاریخ با فرهنگ شهادت و جان‌فشانی در راه اعتقاداتشان آشنا بوده‌اند. در بطن فرهنگ شهادت‌طلبی الگوپذیری مردم از اسطوره‌های مذهبی [[شیعه]] مانند [[حضرت امیرالمؤمنین(ع)]] و [[امام‌حسین(ع)]] کاملاً وابسته به اعتماد بالایی است که آنان به این الگوها داشتند<ref>بشیریه و حسینی، فرهنگ شیعی و کاریزما در انقلاب ایران، ۱۳۷–۱۳۸.</ref>؛ ولی در [[انقلاب اسلامی]] این موضوع تجلی تازه‌ای پیدا کرد. پیش از [[پیروزی انقلاب اسلامی]]، مردم مسلمان ایران در مبارزات خود علیه [[رژیم پهلوی]] از مذهب و شعائر مذهبی بهره می‌گرفتند.<ref>قادری، قرائت‌ها و چالش‌های سیاسی فکری دوران گذار، ۶.</ref> تأثیر مذهب بر نگاه [[جامعه]] به شهادت چنان عمیق بود که حتی برخی مبارزان چپ‌گرا نیز شهادت را نماد زندگی می‌دانستند.<ref>گلسرخی، دفاعیات، ۱۳۶۴.</ref> به باور میشل فوکو، هم‌زمانی [[ماه محرم]] که ایرانیان به [[عزاداری]] برای امام خود می‌پردازند با تحرکات انقلابی، عامل مهمی بود تا انقلابیان برای شهادت و ازخودگذشتگی در راه هدفشان باکی نداشته باشند.<ref>نظری و سازمند، گفتمان هویت و انقلاب اسلامی ایران، ۱۶۹–۱۷۰.</ref> انقلاب ایران برای رسیدن به پیروزی نیاز به ازخودگذشتگی و ازجان‌گذشتگی در مقابل [[ظلم]] داشت که این تنها از عهده مردمی ساخته بود که به زندگی جاودان معتقد بودند و خود را پس از شهادت زنده می‌دانستند.<ref>کاتوزیان، گذری بر انقلاب ایران، ۵۴–۵۵.</ref> جسارت و شجاعت انقلابیان در تظاهرات برای پیروزی انقلاب اسلامی، شهادت بسیاری را در پی داشت و این شهادت‌ها خود عامل بسیاری از رخدادهای بعدی شد؛ از آن جمله می‌توان به قیام ۱۹ دی مردم [[قم]] {{ببینید|نوزده دی}}، تظاهرات‌های چهلم برای شهدای قم {{ببینید|بیست و نه بهمن}} و شهدای [[یزد]] در ۹ و ۱۰ [[فروردین]] ۱۳۵۷<ref>مدنی، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ۲/۳۲۵–۳۲۷.</ref> اشاره کرد {{ببینید|تظاهرات}}.
 
نگاه ویژه امام‌خمینی به شهادت تأثیر بسزایی بر پیروزی انقلاب داشت. ایشان همواره مردم را به فرهنگ شهادت دعوت می‌کرد و شهادت‌های رخ‌داده در دوران صدر اسلام را الگوی مسلمانان در این امر می‌دانست و باور داشت [[امامان‌معصوم(ع)]] نیز برای مقابله با بدخواهان اسلام و زنده نگه‌داشتن دستورهای الهی به شهادت رسیده‌اند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۱۶۴.</ref> امام‌خمینی شهادت امامان شیعه (ع) را در راه مبارزه سیاسی با ستمگران و فعالیت‌های سیاسی را جزئی از مسئولیت دینی می‌خواند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۱۸۸.</ref> و معتقد بود عید و شادی واقعی برای مسلمان، روز رسیدن به شهادت است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۱۶۳.</ref> ایشان شهادت در راه اسلام و [[آزادی]] و [[مبارزه]] با ظلم را افتخار می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۵۹.</ref> و رسیدن به فیض شهادت را از آرزوهای خود می‌خواند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۵۳۹–۵۴۰ و ۶/۲.</ref>
 
[[امام‌خمینی]] میل به شهادت در میان انقلابیان ایران را ناشی از قدرت اسلام می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۶۱ و ۴۷۸.</ref> و باور داشت این تمایل در ایران رنگ دینی دارد نه دنیایی.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۴۰۱.</ref> ایشان در بررسی [[تاریخ انقلاب اسلامی]]، قیام ۱۵ خرداد را نقطه عطف می‌خواند؛ زیرا حکومت ظلم امکان غلبه بر ملت شهادت‌طلب را نیافت.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۶۰.</ref> ایشان یکی از رموز پیروزی انقلاب را نترسیدن ملت از شهادت<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۷۱.</ref> و سعادت‌دانستن آن معرفی می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۴۶۹.</ref> و از جوانانی یاد می‌کرد که در راه پیروزی انقلاب، آرزوی شهادت داشتند و مادرانی که بر شهادت فرزندانشان مفتخر بودند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۳۶۰–۳۶۱.</ref> ایشان باور داشت ملت ایران همانند سربازان صدر اسلام به استقبال شهادت رفته، مردن در راه خدا را فناشدن ندانسته‌اند و برای رسیدن به این سعادت کوشش می‌کردند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۲۳.</ref> ایشان شهادت در راه اسلام را یکی از اهداف مردم در [[انقلاب اسلامی]] می‌دانست و دلیل غلبه مشت و خون بر تانک، مسلسل و [[ابرقدرت‌ها]] را نیروی برآمده از اعتقاد به شهادت می‌خواند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۱۷.</ref> و باور داشت از هر قطره خونی که به زمین ریخته می‌شود، انسان‌های مصمم و مبارز دیگری به‌وجود می‌آید.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۷۹.</ref> طبق برخی آمارهای موجود در جریان انقلاب اسلامی از سال ۱۳۴۲ تا سال ۱۳۵۷ مجموعاً ۲۸۳۸ نفر به دست [[رژیم پهلوی]] به شهادت رسیدند<ref>کریمی‌پور و کامران، تحلیل آماری از شهیدان جنگ، ۲۶۳.</ref> {{ببینید|شهدا}}.
 
پس از پیروزی انقلاب، مفهوم شهادت نخست خود را در [[ترور]] و شهادت شخصیت‌های انقلاب و نظام ازجمله [[مرتضی مطهری]]، [[محمد مفتح]] و [[سیدمحمد حسینی بهشتی]] نمایاند.<ref>دهشیری، درآمدی بر نظریه سیاسی امام‌خمینی، ۱۱۱–۱۱۶.</ref> امام‌خمینی در واکنش به ترور و شهادت شخصیت‌های انقلاب تأکید کرد با شهادت شخصیت‌های بزرگ، صفوف فداکاران در راه اسلام فشرده‌تر و عزم آنان مصمم‌تر می‌شود و دشمنان نمی‌توانند با شهیدکردن مهره‌های مهم کشور، ملت را از صحنه بیرون کنند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲.</ref> ایشان شهادت هر یک از عزیزان این کشور را سند رسوایی گروه‌های ملحد و منافق می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۴۸.</ref> و معتقد بود برای استوارماندن [[انقلاب اسلامی]] و اسلام باید به سوی شهادت حرکت کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۸۳.</ref> در اوایل انقلاب نیروهای مخالف نظام اسلامی ازجمله سازمان مجاهدین خلق و چریک‌های فدایی خلق با ایجاد درگیری و اقدام به ترور بسیاری از مردم عادی و مسئولان را در نقاط مختلف ایران به شهادت رساندند<ref>فوزی، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی در ایران، ۱/۴۲۷.</ref> {{ببینید|سازمان مجاهدین خلق ایران|ترور}}. واکنش کلی امام‌خمینی با یادآوری شهدای صدر اسلام، این بود که اگر [[مرگ]] در راه خدا باشد، ملت از آن هراسی ندارد و با آن روبه‌رو خواهد شد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۷/۱۰.</ref>
 
== شهادت در دوران دفاع هشت‌ساله ==
در فاصله کوتاهی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، [[رژیم بعث عراق]] به [[ایران]] حمله کرد {{ببینید|جنگ تحمیلی}}. برجستگی جایگاه دفاع و [[جهاد]] و به‌کاربردن واژه «دفاع مقدس» برای جنگ تحمیلی در جبهه‌های ایران حکایت از پیوند [[اندیشه‌های اسلامی]] با جنگ در ایران داشت. در جنگ تحمیلی رزمندگان ایران با الهام‌گرفتن از مفاهیم [[کربلا]] و [[عاشورا]] دامنه قدرت خود را گسترش دادند و با تکیه بر مفاهیم ایثار و شهادت‌طلبی که در متن رفتار جامعه انقلابی کشور بود، تحمل شرایط جنگ را آسان‌تر کردند.<ref>درزی کلایی و آقاحسینی، جنگ تحمیلی و شکل‌گیری هویت جدید معنوی، ۱۶.</ref> امام‌خمینی شهادت را نشانه عنایت خداوند به ملت ایران می‌خواند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲۰۲.</ref> و مرگ سرخ را بهتر از زندگی سیاه می‌نامید و با آغاز جنگ تحمیلی از ملت دعوت کرد تا خود را آماده جنگ تا پیروزی کامل کنند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۴۰۸.</ref> ایشان جهاد فی سبیل اللَّه، دفاع از حریم [[قرآن کریم]]، اسلام و میهن اسلامی تا مرز شهادت را وظیفه‌ای الهی و آرمانی می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۸/۲۳۱.</ref> و باور داشت [[عشق]] به شهادت و لقاءاللَّه پیروزی می‌آورد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۹۰.</ref>
 
امام‌خمینی معتقد بود دشمنان مفهوم شهادت را نمی‌فهمند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۲/۳۶.</ref>؛ ولی ملت ایران خوگرفته با شهادت و فداکاری است<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۳/۱۸۷.</ref> و هیچ قدرتی نمی‌تواند با ملتی که برای جانفشانی آماده است و طلب شهادت می‌کند مقابله کند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۳/۱۲۸.</ref> ایشان با الگودانستن [[سیدالشهدا(ع)]] اظهار می‌کرد در میدان نبرد نباید از تعداد دشمنان<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۷/۵۵.</ref> و کمک‌های مادی و نظامی ابرقدرت‌ها به دشمن<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۴۹۶.</ref> ترسید. ایشان پشتیبانی مردم ایران از [[قوای مسلح]] و پیشی‌گرفتن آنان را در ایثارگری، فداکاری و شهادت در دنیا بی‌سابقه می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۲۰۳.</ref> و باور داشت فریاد شهادت‌طلبی مردم، فضای ایران و جهان را به هیجان و لرزه درآورده است<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۲۶۶.</ref> و ملتی که استوار بر بام بلند شهادت و ایثار ایستاده، هر روز تحرکش برای ادامه راه بیشتر می‌شود.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۳۳۲.</ref>
 
امام‌خمینی یادآور شده‌است ملت ایران با [[شعار]] «جنگ، جنگ تا پیروزی» نشان دادند شهادت در راه خداوند را با آغوش باز پذیرا هستند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۴۱۸.</ref> و در راه [[عقیده]] تا مرز شهادت پیش می‌روند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۱۵.</ref> ایشان اشخاصی را که در راه هدف و آرمان اسلامی به شهادت رسیدند، موجب سرافرازی و افتخار هم‌میهنان و قوای مسلح و خانواده‌های خود می‌دانست<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۲۶۴.</ref> و قلب سرشار از [[ایمان]] و [[اخلاص]] و روح شهادت‌طلبی مردم ایران را موجب افتخار و غرور می‌خواند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۳۹۵.</ref> ایشان معتقد بود از آنجایی که ایران پُر از انسان‌هایی است که شعور شهادت دارند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۱۴۰.</ref> و شهادت را با آغوش باز می‌پذیرند<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۵/۱۳۴.</ref> و حاضرند در برابر [[کفر]] ایستادگی کنند و بار مسئولیت استقلال واقعی را به دوش کشند،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۴/۴۰۸.</ref> کشور از گزند آسیب‌ها بیمه است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۲۵.</ref>
 
طبق یک برآورد در جریان [[دفاع مقدس]] ۲۱۴۶۵۱ نفر به شهادت رسیدند که ۱۷۲۰۵۶ تن جزو [[شهدای جبهه]] و بقیه [[شهدای بمباران]] شهرها بودند<ref>کریمی‌پور و کامران، تحلیل آماری از شهیدان جنگ، ۲۶۳.</ref> و برخی ۱۸۸۰۰۰ نفر شمرده‌اند.<ref>سالمی‌نژاد، دانستنی‌های دفاع مقدس، ۱۲۹.</ref>
 
== پانویس ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
==منابع==
 
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* قرآن کریم.
* قرآن کریم.
* ابن‌اثیر، علی‌بن‌محمد، الکامل فی التاریخ، بیروت، دار صادر، ۱۳۸۵ق.
* ابن‌اثیر، علی‌بن‌محمد، الکامل فی التاریخ، بیروت، دار صادر، ۱۳۸۵ق.
* ابن‌منظور، محمدبن‌مکرم، لسان العرب، تحقیق جمال‌الدین میردامادی، بیروت، دارالفکر ـ دار صادر، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق.
* ابن‌منظور، محمدبن‌مکرم، لسان العرب، تحقیق جمال‌الدین میردامادی، بیروت، دارالفکر ـ دار صادر، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق.
* ابن‌هشام، عبدالملک، السیرة النبویه(ص)، تحقیق مصطفی السقا و ابراهیم الأبیاری و عبدالحفیظ شلبی، بیروت، دارالمعرفه، بی‌تا.
* ابن‌هشام، عبدالملک، السیرة النبویه (ص)، تحقیق مصطفی السقا و ابراهیم الأبیاری و عبدالحفیظ شلبی، بیروت، دارالمعرفه، بی‌تا.
* امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش.
* امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش.
* بشیریه، حسین و حسین حسینی، فرهنگ شیعی و کاریزما در انقلاب ایران، مجله مدرس علوم انسانی، شماره ۱۳، ۱۳۷۸ش.
* بشیریه، حسین و حسین حسینی، فرهنگ شیعی و کاریزما در انقلاب ایران، مجله مدرس علوم انسانی، شماره ۱۳، ۱۳۷۸ش.
* بغدادی، مکی ‌قاسم، الشهادة تاصیل لا استئصال، بیروت، دارالاسلامیه، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
* بغدادی، مکی قاسم، الشهادة تاصیل لا استئصال، بیروت، دارالاسلامیه، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
* تنهایی، حسین ابوالحسن، جامعه شناسی در ادیان، یزد، بهاباد، چاپ دوم، ۱۳۷۳ش.
* تنهایی، حسین ابوالحسن، جامعه‌شناسی در ادیان، یزد، بهاباد، چاپ دوم، ۱۳۷۳ش.
* جعفری، محمدتقی، ترجمه و تفسیر نهج البلاغه، تهران، فرهنگ اسلامی، چاپ یازدهم، ۱۳۸۶ش.
* جعفری، محمدتقی، ترجمه و تفسیر نهج البلاغه، تهران، فرهنگ اسلامی، چاپ یازدهم، ۱۳۸۶ش.
* جمعی از نویسندگان، ادیان‌شناسی، تهران، مرکز تحقیقات سپاه، بی‌تا.
* جمعی از نویسندگان، ادیان‌شناسی، تهران، مرکز تحقیقات سپاه، بی‌تا.
* حر عاملی، محمدبن‌حسن، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعه، قم، مؤسسه آل‌البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.
* حر عاملی، محمدبن‌حسن، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعه، قم، مؤسسه آل‌البیت (ع)، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.
* خیراندیش، مهدی، عشق و شهادت در عرفان، تهران، فانوس خیال، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.
* خیراندیش، مهدی، عشق و شهادت در عرفان، تهران، فانوس خیال، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.
* درزیکلایی، محمدرضا و علیرضا آقا‌حسینی، جنگ تحمیلی و شکل‌گیری هویت جدید معنوی، مجله مطالعات ملی، شماره ۵۱، ۱۳۹۱ش.
* درزیکلایی، محمدرضا و علیرضا آقاحسینی، جنگ تحمیلی و شکل‌گیری هویت جدید معنوی، مجله مطالعات ملی، شماره ۵۱، ۱۳۹۱ش.
* دقیقیان، شیرین‌دخت، نردبانی به آسمان (نیایشگاه در تاریخ و فلسفه یهود)، تهران، ویدا، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
* دقیقیان، شیرین‌دخت، نردبانی به آسمان (نیایشگاه در تاریخ و فلسفه یهود)، تهران، ویدا، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
* دهشیری، محمدرضا، درآمدی بر نظریه سیاسی امام‌خمینی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
* دهشیری، محمدرضا، درآمدی بر نظریه سیاسی امام‌خمینی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
خط ۶۵: خط ۸۱:
* شاعری، محمدحسین، جامعه‌شناسی شهادت‌طلبی و انگیزه‌های شهیدان، تهران، شاهد، چاپ اول، ۱۳۸۱ش.
* شاعری، محمدحسین، جامعه‌شناسی شهادت‌طلبی و انگیزه‌های شهیدان، تهران، شاهد، چاپ اول، ۱۳۸۱ش.
* صدر، سیدمحمد، ماوراء الفقه، بیروت، دارالاضواء، چاپ اول، ۱۴۲۰ق.
* صدر، سیدمحمد، ماوراء الفقه، بیروت، دارالاضواء، چاپ اول، ۱۴۲۰ق.
* صدوق، محمد‌بن‌علی، من لایحضره الفقیه، تحقیق علی‌اکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق.
* صدوق، محمدبن‌علی، من لایحضره الفقیه، تحقیق علی‌اکبر غفاری، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق.
* عزتی، ابوالفضل، مقایسه بین مفهوم شهادت در اسلام و مسیحیت، مجله حوزه، شماره ۵۲، ۱۳۷۱ش.
* عزتی، ابوالفضل، مقایسه بین مفهوم شهادت در اسلام و مسیحیت، مجله حوزه، شماره ۵۲، ۱۳۷۱ش.
* فوزی تویسرکانی، یحیی، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی در ایران، تهران، عروج، چاپ اول، ۱۳۸۴ش.
* فوزی تویسرکانی، یحیی، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی در ایران، تهران، عروج، چاپ اول، ۱۳۸۴ش.
خط ۷۴: خط ۹۰:
* کریمی‌پور، یدالله و حسن کامران، تحلیل آماری از شهیدان جنگ، مجله تحقیقات جغرافیایی، شماره ۶۳ و ۶۴، تهران، ۱۳۸۱ش. کلینی، محمدبن‌یعقوب، الکافی، تصحیح علی‌اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
* کریمی‌پور، یدالله و حسن کامران، تحلیل آماری از شهیدان جنگ، مجله تحقیقات جغرافیایی، شماره ۶۳ و ۶۴، تهران، ۱۳۸۱ش. کلینی، محمدبن‌یعقوب، الکافی، تصحیح علی‌اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
* گلسرخی، خسرو، دفاعیات، نیویورک، نظم نوین، شماره ۷، ۱۳۶۴ش.
* گلسرخی، خسرو، دفاعیات، نیویورک، نظم نوین، شماره ۷، ۱۳۶۴ش.
* مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار(ع)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
* مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار (ع)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
* مدنی، سیدجلال‌الدین، تاریخ سیاسی معاصر ایران، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ نهم، ۱۳۷۸ش.
* مدنی، سیدجلال‌الدین، تاریخ سیاسی معاصر ایران، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ نهم، ۱۳۷۸ش.
* مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، زنده تاریخ شهید آیت‌الله سیدحسن مدرس به روایت اسناد، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۸ش.
* مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، زنده تاریخ شهید آیت‌الله سیدحسن مدرس به روایت اسناد، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۸ش.
خط ۸۷: خط ۱۰۳:
* ویر، رابرت، جهان مذهبی ادیان در جهان امروز، ترجمه عبدالرحیم گواهی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
* ویر، رابرت، جهان مذهبی ادیان در جهان امروز، ترجمه عبدالرحیم گواهی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
{{پایان}}
{{پایان}}
==پیوند به بیرون==
 
مهیا زاهدین لباف، [https://books.khomeini.ir/books/10006/519/ شهادت]، دانشنامه امام‌خمینی، ج۶، ص۵۱۹-۵۲۷.
== پیوند به بیرون ==
[[رده:مقاله‌های آماده ارزیابی]]
*مهیا زاهدین لباف، [https://books.khomeini.ir/books/10006/519/ شهادت]، [[دانشنامه امام‌خمینی]]، ج۶، ص۵۱۹–۵۲۷.
[[رده:مقاله‌های جلد ششم دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های تأییدشده]]
[[رده:مقاله‌های جلد ششم دانشنامه امام‌خمینی]]
[[رده:مقاله‌های دارای تصویر]]
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های بی‌نیاز از جعبه اطلاعات]]
[[رده:مفاهیم دینی]]
[[رده:مقاله‌های دارای شناسه]]