۱۴٬۶۰۳
ویرایش
جز
removed Category:مقاله های نیازمند ارزیابی; added Category:مقاله‌های دارای شناسه using HotCat
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (removed Category:مقاله های نیازمند ارزیابی; added Category:مقاله‌های دارای شناسه using HotCat) |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''طمأنینه'''، ثبات [[نفس]] در ناملایمات و ناگواری‌ها. | '''طمأنینه'''، ثبات [[نفس]] در ناملایمات و ناگواری‌ها. | ||
[[امام‌خمینی]]، طمأنینه را ثبات [[نفس]] در ناملایمات روحی و ناگواری‌ها می‌داند. | |||
امام‌خمینی برای طمأنینه مراتبی قائل و معتقد است یکی از مراتب طمأنینه، در [[قلب]] سالک به دست می‌آید؛ و هرگاه سالک، قلب خود را به‌طور کامل به حق بسپارد، قلب او الهی می‌شود و طمأنینه در قلب او شکل می‌گیرد و مرحله کامل طمأنینه را رسیدن به [[فنا|فنای الهی]] می‌داند و شرح صدر را یکی از اسباب طمأنینه برمی‌شمارد. | |||
امام‌خمینی معتقد است افزون بر توجه به [[دنیا و آخرت|آخرت]] و حرکت در راه حق، طمأنینه از ناحیه [[فیض رحمانی]] صورت می‌گیرد، هرچند شخص در رسیدن به این فیض باید مقدماتی را طی کند و قائل است طمأنینه نقش بنیادینی در نفوذ آموزه‌های عبادی، از ظاهر به باطن و سرایت آن به قلب انسان ایفا می‌کند، | |||
ایشان باور دارد، طمأنینه سبب می‌شود انسان در پیشامدهای ناگوار جهان از لغزش در امان باشد و بر قوه غضب و [[شهوت]] خود چیره شود. | |||
امام‌خمینی در سلوک عبادی و در مسائل سیاسی و اجتماعی دارای مقام طمأنینه بود. ایشان در رحلت فرزندشان [[سیدمصطفی خمینی|سیدمصطفی]] سکون خود را حفظ کرده، و در پایان عمر نیز بر این اطمینان و آرامش قلبی باقی بود و اظهار داشت با دلی آرام و قلبی مطمئن به سوی جایگاه ابدی سفر می‌کند. | |||
== معنی == | == معنی == | ||
| خط ۲۲: | خط ۳۲: | ||
[[امام‌خمینی]] خود به مراتب دیگری از طمأنینه اشاره کرده‌است. ایشان دراین‌باره با الهام از سخن [[امیرالمؤمنین(ع)]] که در هر جمال، جلالی و در هر جلال، جمالی نهفته‌است،<ref>نهج البلاغه، خ۸۹، ۱۱۰.</ref> معتقد است یکی از مراتب طمأنینه، در [[قلب]] سالک به دست می‌آید؛ زیرا برخی قلب‌ها، مظهر جمال حق‌اند و بر حسب اقتضای [[فطرت]] خود، همواره متوجه جمال محبوب هستند، و از آنجاکه در هر جمال، جلالی مستور است، در پی [[تجلی]] شهود جمال حق، عظمت و هیبت الهی قلب سالک را فرا می‌گیرد و اضطراب در آن به وجود می‌آید؛ ولی پس از استقرار این حالت، اضطراب سالک به طمأنینه و آرامش تبدیل می‌گردد.<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۱۳؛ امام‌خمینی، سرّ الصلاة، ۹۶.</ref> | [[امام‌خمینی]] خود به مراتب دیگری از طمأنینه اشاره کرده‌است. ایشان دراین‌باره با الهام از سخن [[امیرالمؤمنین(ع)]] که در هر جمال، جلالی و در هر جلال، جمالی نهفته‌است،<ref>نهج البلاغه، خ۸۹، ۱۱۰.</ref> معتقد است یکی از مراتب طمأنینه، در [[قلب]] سالک به دست می‌آید؛ زیرا برخی قلب‌ها، مظهر جمال حق‌اند و بر حسب اقتضای [[فطرت]] خود، همواره متوجه جمال محبوب هستند، و از آنجاکه در هر جمال، جلالی مستور است، در پی [[تجلی]] شهود جمال حق، عظمت و هیبت الهی قلب سالک را فرا می‌گیرد و اضطراب در آن به وجود می‌آید؛ ولی پس از استقرار این حالت، اضطراب سالک به طمأنینه و آرامش تبدیل می‌گردد.<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۱۳؛ امام‌خمینی، سرّ الصلاة، ۹۶.</ref> | ||
به اعتقاد امام‌خمینی هرگاه سالک، قلب خود را به‌طور کامل به حق بسپارد، قلب او نورانی و از مراتب نور الهی می‌شود؛ به گونه‌ای که این نورانیت از قلب به سایر قوای باطنی و اعضای ظاهری او سرایت می‌کند و در این صورت قلب، الهی و لاهوتی می‌شود و حق در تمام مراتب ظاهر و باطن او تجلی می‌کند. در این حال، در قلب سالک، طمأنینه شکل می‌گیرد. مرحله کامل طمأنینه نیز رسیدن به فنای الهی و اتصال به دریای نور مطلق است.<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۶۱ و ۱۴۳.</ref> همچنین ممکن است ظرفیت قلب سالک بر حسب استعداد ذاتی، محدود باشد و در پی [[سیر و سلوک]]، تنها به مقام محو ([[فنا]]) برسد و در آن متوقف شود و به مقام صحو و هوشیاری (بقا) بازنگردد؛ امّا برخی دیگر از سالکان به مرتبه‌ای بالاتر می‌رسند و به دلیل گستره وجودی‌شان در مرتبه [[فیض اقدس]] و حضرت علمیه، بعد از محو به مقام صحو و مرحله بقا و هوشیاری می‌رسند و حالت طمأنینه می‌یابند؛ به گونه‌ای که حق‌تعالی را با تمام شئونش مشاهده می‌کنند و در عین مشاهده وحدت، [[کثرت]] را نیز مشاهده می‌کنند. همین طمأنینه کامل در [[شهود]]، باعث می‌شود حجاب کثرت مانع آنان برای دیدن وحدت نگردد و حقایق متکثر در عالم را با دید وحدت مشاهده کنند.<ref>امام‌خمینی، سرّ الصلاة، ۱۰۲؛ امام‌خمینی، چهل حدیث، ۵۹۱؛ امام‌خمینی، حدیث جنود، ۳۳۷.</ref> | به اعتقاد امام‌خمینی هرگاه سالک، قلب خود را به‌طور کامل به حق بسپارد، قلب او نورانی و از مراتب نور الهی می‌شود؛ به گونه‌ای که این نورانیت از قلب به سایر قوای باطنی و اعضای ظاهری او سرایت می‌کند و در این صورت قلب، الهی و لاهوتی می‌شود و حق در تمام مراتب ظاهر و باطن او تجلی می‌کند. در این حال، در قلب سالک، طمأنینه شکل می‌گیرد. مرحله کامل طمأنینه نیز رسیدن به فنای الهی و اتصال به دریای نور مطلق است.<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۶۱ و ۱۴۳.</ref> همچنین ممکن است ظرفیت قلب سالک بر حسب استعداد ذاتی، محدود باشد و در پی [[سیر و سلوک]]، تنها به مقام محو ([[فنا]]) برسد و در آن متوقف شود و به مقام صحو و هوشیاری (بقا) بازنگردد؛ امّا برخی دیگر از سالکان به مرتبه‌ای بالاتر می‌رسند و به دلیل گستره وجودی‌شان در مرتبه [[فیض اقدس]] و حضرت علمیه، بعد از محو به مقام صحو و مرحله بقا و هوشیاری می‌رسند و حالت طمأنینه می‌یابند؛ به گونه‌ای که حق‌تعالی را با تمام شئونش مشاهده می‌کنند و در عین مشاهده وحدت، [[وحدت و کثرت|کثرت]] را نیز مشاهده می‌کنند. همین طمأنینه کامل در [[شهود]]، باعث می‌شود حجاب کثرت مانع آنان برای دیدن وحدت نگردد و حقایق متکثر در عالم را با دید وحدت مشاهده کنند.<ref>امام‌خمینی، سرّ الصلاة، ۱۰۲؛ امام‌خمینی، چهل حدیث، ۵۹۱؛ امام‌خمینی، حدیث جنود، ۳۳۷.</ref> | ||
== منشأ طمأنینه و راه‌های دستیابی == | == منشأ طمأنینه و راه‌های دستیابی == | ||
| خط ۹۹: | خط ۱۰۹: | ||
== پیوند به بیرون == | == پیوند به بیرون == | ||
* محمدامین صادقی اُرزگانی، [https://books.khomeini.ir/10007 | * محمدامین صادقی اُرزگانی، [https://books.khomeini.ir/books/10007/143/ طمأنینه]، [[دانشنامه امام‌خمینی]]، ج۷، ص۱۴۳–۱۴۸. | ||
[[رده:مقاله‌های | [[رده:مقاله‌های تأییدشده]] | ||
[[رده:مقاله‌های جلد هفتم دانشنامه]] | [[رده:مقاله‌های جلد هفتم دانشنامه امام‌خمینی]] | ||
[[رده:مقاله‌های بی‌نیاز از جعبه اطلاعات]] | |||
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]] | |||
[[رده:اخلاق]] | |||
[[رده:عرفان]] | |||
[[رده:مقاله‌های دارای شناسه]] | |||