عبادت و خودسازی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
(اصلاح ارقام) |
(+ 5 categories; ±رده:پروژه کتاب←رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه کتاب using HotCat) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
در کتاب عبادت و خودسازی کوشش شده است تا اهمیت و ابعاد مختلف [[خودسازی]] و راه و رسم بندگی خداوند، با استفاده از [[اخلاق و سیره امام‌خمینی|مبانی اخلاقی و سیره امام‌خمینی]]، در اختیار خوانندگان قرار گیرد. در فرازی از کتاب عبادت و خودسازی آمده، به اعتقاد امام‌خمینی باید کوشید برای تقویت معنویت، نفسانیت و امیال نفسانی را کنترل کرد؛ زیرا هر اصلاحی نقطه اولش خود انسان است و اگر انسان تربیت نشود، دیگران را نمی‌تواند [[تربیت]] کند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۱۵، ص۴۹۱؛ ج۱۷، ص۵۳۱-۵۳۲.</ref> | در کتاب عبادت و خودسازی کوشش شده است تا اهمیت و ابعاد مختلف [[خودسازی]] و راه و رسم بندگی خداوند، با استفاده از [[اخلاق و سیره امام‌خمینی|مبانی اخلاقی و سیره امام‌خمینی]]، در اختیار خوانندگان قرار گیرد. در فرازی از کتاب عبادت و خودسازی آمده، به اعتقاد امام‌خمینی باید کوشید برای تقویت معنویت، نفسانیت و امیال نفسانی را کنترل کرد؛ زیرا هر اصلاحی نقطه اولش خود انسان است و اگر انسان تربیت نشود، دیگران را نمی‌تواند [[تربیت]] کند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۱۵، ص۴۹۱؛ ج۱۷، ص۵۳۱-۵۳۲.</ref> | ||
به باور ایشان [[دعا|دعاها]] و [[مناجات]]، بالاترین راه‌گشای عبودیت و مشتمل بر معارف الهی و وسیله انس با حق‌تعالی است و ذکر حقیقی حق و استغراق در آن مایه آرامش است «ألا | به باور ایشان [[دعا|دعاها]] و [[مناجات]]، بالاترین راه‌گشای عبودیت و مشتمل بر معارف الهی و وسیله انس با حق‌تعالی است و ذکر حقیقی حق و استغراق در آن مایه آرامش است «ألا بذکرالله تطمئن القلوب»<ref>سوره رعد، آیه۲۸.</ref> و این ذکر انسان را به مقصود نهایی می‌رساند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۱۶، ص۲۱۱-۲۱۳.</ref> | ||
ایشان درباره لزوم آشنا نمودن مردم با معارف الهی معتقد است، ادعیه ائمه(ع) به حسب تعبیر بعض مشایخ، [[قرآن]] صاعد است و هرچه از معارف بخواهیم در دعاها هستند؛ زبان دعا غیر از زبان [[فلسفه]] و [[عرفان]] است. هنر [[پیامبران(ع)|انبیاء]] این بوده که مسائل دقیق عرفانی را با یک لفظی می‌گفتند که هر کسی به اندازه خود می‌فهمید؛ ولی واقع آن است، کلام آنها مال آنهایی است که بالاتر از این افق بودند و این هنر در قرآن و دعاها نیز هست. <ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۱۹، ص۳۵۵.</ref> | ایشان درباره لزوم آشنا نمودن مردم با معارف الهی معتقد است، ادعیه ائمه(ع) به حسب تعبیر بعض مشایخ، [[قرآن]] صاعد است و هرچه از معارف بخواهیم در دعاها هستند؛ زبان دعا غیر از زبان [[فلسفه]] و [[عرفان]] است. هنر [[پیامبران(ع)|انبیاء]] این بوده که مسائل دقیق عرفانی را با یک لفظی می‌گفتند که هر کسی به اندازه خود می‌فهمید؛ ولی واقع آن است، کلام آنها مال آنهایی است که بالاتر از این افق بودند و این هنر در قرآن و دعاها نیز هست. <ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۱۹، ص۳۵۵.</ref> | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:پروژه کتاب]] | [[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده/پروژه کتاب]] | ||
[[رده:مجموعه درس‌هایی از امام]] | [[رده:مجموعه درس‌هایی از امام]] | ||
[[رده:کتاب‌های درباره دیدگاه‌های امام‌خمینی]] | |||
[[رده:مقاله‌های بدون ناوبری]] | |||
[[رده:مقاله‌های دارای تصویر]] | |||
[[رده:مقاله‌های دارای جعبه اطلاعات]] | |||
[[رده:مقاله‌های دارای شناسه]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۰۱:۰۶
 | |
| اطلاعات کتاب | |
|---|---|
| عنوان | عبادت و خودسازی |
| نام‌های دیگر | درس‌هایی از امام، عبادت و خودسازی |
| نویسنده | رسول سعادتمند |
| تاریخ نگارش | ۱۳۸۹ش |
| موضوع | تبیین مبانی اخلاقی امام‌خمینی |
| سبک | تحلیلی |
| زبان | فارسی |
| اطلاعات نشر | |
| مجموعه | درس‌هایی از امام |
| ناشر | انتشارات تسنیم |
| محل نشر | تهران |
| تاریخ نشر | ۱۳۸۹ش |
درس‌هایی از امام، عبادت و خودسازی کتابی به قلم رسول سعادتمند است که به تبیین مبانی اخلاقی امام‌خمینی در طریق بندگی خداوند پرداخته است. این کتاب در سال ۱۳۸۹ش توسط انتشارات تسنیم، منتشر شده است.
محتوا
در کتاب عبادت و خودسازی کوشش شده است تا اهمیت و ابعاد مختلف خودسازی و راه و رسم بندگی خداوند، با استفاده از مبانی اخلاقی و سیره امام‌خمینی، در اختیار خوانندگان قرار گیرد. در فرازی از کتاب عبادت و خودسازی آمده، به اعتقاد امام‌خمینی باید کوشید برای تقویت معنویت، نفسانیت و امیال نفسانی را کنترل کرد؛ زیرا هر اصلاحی نقطه اولش خود انسان است و اگر انسان تربیت نشود، دیگران را نمی‌تواند تربیت کند.[۱]
به باور ایشان دعاها و مناجات، بالاترین راه‌گشای عبودیت و مشتمل بر معارف الهی و وسیله انس با حق‌تعالی است و ذکر حقیقی حق و استغراق در آن مایه آرامش است «ألا بذکرالله تطمئن القلوب»[۲] و این ذکر انسان را به مقصود نهایی می‌رساند.[۳]
ایشان درباره لزوم آشنا نمودن مردم با معارف الهی معتقد است، ادعیه ائمه(ع) به حسب تعبیر بعض مشایخ، قرآن صاعد است و هرچه از معارف بخواهیم در دعاها هستند؛ زبان دعا غیر از زبان فلسفه و عرفان است. هنر انبیاء این بوده که مسائل دقیق عرفانی را با یک لفظی می‌گفتند که هر کسی به اندازه خود می‌فهمید؛ ولی واقع آن است، کلام آنها مال آنهایی است که بالاتر از این افق بودند و این هنر در قرآن و دعاها نیز هست. [۴]
ساختار
کتاب عبادت و خودسازی مشتمل بر یک پیشگفتار و نه فصل می‌باشد:
- فصل اول درباره امام علی(ع)، اسوه عارفان و عابدان می‌باشد.
- فصل دوم درباره جایگاه تزکیه و خودسازی و لزوم رشد قوه روحانی، می‌باشد.
- فصل سوم درباره راه‌ها و عوامل مؤثر در خودسازی است.
- فصل چهارم درباره نقش ادعیه و معارف در کمالات انسانی می‌باشد.
- فصل پنجم درباره انس با قرآن و احترام به قرآن می‌باشد.
- فصل ششم درباره عشق به ولایت می‌باشد.
- فصل هفتم درباره نماز، آداب و مستحبات نماز می‌باشد.
- فصل هشتم درباره تهجد و شب‌زنده‌داری می‌باشد.
- فصل نهم درباره مهمانی الهی و ابعاد معنوی ضیافت‌الله، سخن به میان آمده است.
هدف از تألیف، بیان راه و رسم بندگی در نگاه اخلاق سلوکی امام‌خمینی می‌باشد.
وضعیت نشر
چاپ اول کتاب عبادت و خودسازی، در سال ۱۳۸۹ش توسط انتشارات تسنیم، منتشر شده است.
پانویس
منابع
- امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ دوم، ۱۳۷۹ش.
- سعادتمند رسول، درس‌هایی از امام، عبادت و خودسازی، تهران، نتشارات تسنیم، ۱۳۸۹ش.