فی نقد قیاس الاوامر التشریعیة بالعلل التکوینیة و ما یترتب علیه (رساله): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:الرسائل العشرة.jpg|بندانگشتی]]
[[پرونده:الرسائل العشرة.jpg|بندانگشتی]]
'''فی نقد قیاس الاوامر التشریعیة بالعلل التکوینیة و ما یترتّب علیه''' رساله‌ای در نقد نظریه قیاس اوامر تشریعی با علل تکوینی از [[امام‌خمینی]]؛ عربی.
'''فی نقد قیاس الاوامر التشریعیة بالعلل التکوینیة و ما یترتّب علیه''' رساله‌ای در نقد نظریه قیاس اوامر تشریعی با علل تکوینی از [[امام‌خمینی]]؛ عربی.
[[عبدالکریم حائری یزدی]] بر اساس مقایسه اوامر تشریعی و علل تکوینی، به تنگی زمان انجام [[نماز]]<nowiki/>های قضاشده و واجب‌فوری‌بودن آن فتوا داده است. اساس این فتوا بیان می‌دارد؛ همان‌طور که در علل تکوینی معلول از علت جدا نیست و واسطه و تأخیری میان آنها وجود ندارد، در اوامر تشریعی نیز مامورٌبه باید فوراً به‌جا آورده شود.
امام‌خمینی با نگارش رساله‌ای با عنوان «فی نقد قیاس الاوامر التشریعیة بالعلل التکوینیة و ما یترتّب علیه»، در نقد همانندی اوامر تشریعی با علل تکوینی و آثاری که بر آن مترتب است به ارزیابی این دیدگاه پرداخته است..
این رساله برای نخستین‌بار در مهر ۱۳۷۸ش به دست [[مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی]] به عنوان یکی از رساله‌های، [[الرسائل العشره (کتاب)|الرسائل العشره]] به چاپ رسید و سپس در جلد ۲۰ «[[موسوعة الامام‌الخمینی]]» در سال ۱۳۹۲ به دست همین مؤسسه منتشر شده‌است.


‌[[عبدالکریم حائری یزدی]] بر اساس مقایسه [[اوامر تشریعی]] و [[علل تکوینی]]، به تنگی زمان انجام نمازهای قضاشده و واجب‌فوری‌بودن آن فتوا داده است.<ref>حائری یزدی، کتاب الصلاة، ۵۷۳.</ref> اساس این [[فتوا]] بیان می‌دارد؛ همان‌طور که در علل تکوینی [[معلول]] از [[علت]] جدا نیست و واسطه و تأخیری میان آنها وجود ندارد، در اوامر تشریعی نیز مامورٌبه باید فوراً به‌جا آورده شود. امام‌خمینی با نگارش رساله‌ای با عنوان «فی نقد قیاس الاوامر التشریعیة بالعلل التکوینیة و ما یترتّب علیه»، در نقد همانندی اوامر تشریعی با علل تکوینی و آثاری که بر آن مترتب است به ارزیابی این دیدگاه پرداخته است. به باور ایشان این نظر از قیاس‌کردن اوامر تشریعی با علل تکوینی و خلط آنها ناشی شده است و تحلیل صحیحی ندارد.<ref>امام خمینی، الرسائل العشره، ۱۸۵ ـ ۱۸۶.</ref> افزون بر مطلب ذکرشده دو مطلب دیگر نیز در این رساله که برخی آن را به ایام جوانی ایشان نسبت می‌دهند، آمده است:<ref>مؤسسه تنظیم، مقدمه کتاب الرسائل العشره، ۲ ـ ۳.</ref>
‌[[عبدالکریم حائری یزدی]] بر اساس مقایسه [[اوامر تشریعی]] و [[علل تکوینی]]، به تنگی زمان انجام نمازهای قضاشده و واجب‌فوری‌بودن آن فتوا داده است.<ref>حائری یزدی، کتاب الصلاة، ۵۷۳.</ref> اساس این [[فتوا]] بیان می‌دارد؛ همان‌طور که در علل تکوینی [[معلول]] از [[علت]] جدا نیست و واسطه و تأخیری میان آنها وجود ندارد، در اوامر تشریعی نیز مامورٌبه باید فوراً به‌جا آورده شود. امام‌خمینی با نگارش رساله‌ای با عنوان «فی نقد قیاس الاوامر التشریعیة بالعلل التکوینیة و ما یترتّب علیه»، در نقد همانندی اوامر تشریعی با علل تکوینی و آثاری که بر آن مترتب است به ارزیابی این دیدگاه پرداخته است. به باور ایشان این نظر از قیاس‌کردن اوامر تشریعی با علل تکوینی و خلط آنها ناشی شده است و تحلیل صحیحی ندارد.<ref>امام خمینی، الرسائل العشره، ۱۸۵ ـ ۱۸۶.</ref> افزون بر مطلب ذکرشده دو مطلب دیگر نیز در این رساله که برخی آن را به ایام جوانی ایشان نسبت می‌دهند، آمده است:<ref>مؤسسه تنظیم، مقدمه کتاب الرسائل العشره، ۲ ـ ۳.</ref>
خط ۲۷: خط ۳۳:
[[رده:مقاله‌های دارای ناوبری]]
[[رده:مقاله‌های دارای ناوبری]]
{{آثار امام‌خمینی}}
{{آثار امام‌خمینی}}
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]]