۱۴٬۷۲۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''قدرت'''، توانمندی اثرگذاری در روابط انسانی برای دستیابی به منافع فردی یا گروهی. | '''قدرت'''، توانمندی اثرگذاری در روابط انسانی برای دستیابی به منافع فردی یا گروهی. | ||
قدرت در اصطلاح به معنای تحمیل اراده به دیگران و به‌اطاعت‌درآوردن آنها برای ایجاد شرایط و نتایج مطلوب است. به باور [[امام‌خمینی]] قدرت به معنای احاطه تام و فراگیر خداوند بر همه موجودات و متعلق به ذات الهی است و همه موجودات دیگر، قدرت خود را از او می‌گیرند. | قدرت در اصطلاح به معنای تحمیل اراده به دیگران و به‌اطاعت‌درآوردن آنها برای ایجاد شرایط و نتایج مطلوب است. به باور [[امام‌خمینی]] قدرت به معنای احاطه تام و فراگیر خداوند بر همه موجودات و متعلق به ذات الهی است و همه موجودات دیگر، قدرت خود را از او می‌گیرند. | ||
امام‌خمینی با توجه به خاستگاه و انگیزه‌های متفاوتی که برای قدرت وجود دارد، آن را به دو نوع قدرت مشروع/ الهی و قدرت نامشروع/ شیطانی تقسیم می‌کرد. ایشان منبع مشروعیت‌ساز قدرت سیاسی را قدرت خداوند می‌دانست. | [[امام‌خمینی]] با توجه به خاستگاه و انگیزه‌های متفاوتی که برای قدرت وجود دارد، آن را به دو نوع قدرت مشروع/ الهی و قدرت نامشروع/ شیطانی تقسیم می‌کرد. ایشان منبع مشروعیت‌ساز قدرت سیاسی را قدرت خداوند می‌دانست. | ||
در نظر امام‌خمینی، منابع قدرت در [[جمهوری اسلامی]] عبارت‌اند از: باورهای دینی، پشتیبانی مردم، آگاهی و هوشیاری آنان. ایشان قدرت را در معرض فساد و آسیب‌هایی مانند خودکامگی، نقدناپذیری، | در نظر امام‌خمینی، منابع قدرت در [[جمهوری اسلامی]] عبارت‌اند از: باورهای دینی، پشتیبانی مردم، آگاهی و هوشیاری آنان. ایشان قدرت را در معرض فساد و آسیب‌هایی مانند خودکامگی، نقدناپذیری، [[غرور]]، سرکشی، ستم به مردم، نقض حقوق مخالفان و سلب [[آزادی]] از مردم می‌دانست؛ به همین دلیل همواره برای مهار قدرت، کارگزاران حکومت را به رعایت [[تقوا]] و [[عدالت اجتماعی|عدالت]] و تمکین به [[قانون]] توجه می‌داد. | ||
== مفهوم‌شناسی == | == مفهوم‌شناسی == | ||