۱٬۲۰۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''قصه'''، روایت واقعی یا خیالی رویدادها و مسائل زندگی. | '''قصه'''، روایت واقعی یا خیالی رویدادها و مسائل زندگی. | ||
قصه‌ها به عنوان عنصری محرک، در ثبت واقعیت‌ها، زندگی انسان‌ها، موعظه‌ها و حکمت‌ها نقش به‌سزایی دارند؛ چنان‌که در کلام الهی نیز از آن استفاده شده‌است. قصه‌گویی، الگوی نافذی در میان اقوام و فرهنگ‌های گوناگون برای عبرت‌آموزی بوده‌است و به علت جاذبه فوق‌العاده، تمام عمر انسان را دربر می‌گیرد. | |||
امام‌خمینی قصه‌های قرآنی را از شاهکارهای این کتاب مقدس و بهترین راه برای بیداری انسان‌ها می‌داند. ایشان هدف قصه‌های قرآنی را [[تربیت]]، [[هدایت و ضلالت|هدایت]]، [[سیر و سلوک]]، رسیدن به [[سعادت و شقاوت|سعادت]]، بیان مباحث اخلاقی و درمان رذایل نفسانی می‌داند و سبب تکرار قصص را انسان‌سازی، تقویت بلاغت [[قرآن]] و تهذیب نفوس انسانی می‌شمارد. | |||
امام‌خمینی خود، از گونه‌های مختلف داستان به عنوان ادبیات خلاق، در آثارش استفاده می‌کند و ادبیات داستانی در [[شعر|اشعار]] امام‌خمینی نیز به دو گونه صریح و غیر مستقیم آمده‌است. | |||
امام‌خمینی افزون بر قصه‌های دینی، با طرح داستان‌های سیاسی، اجتماعی و تاریخی در مسیر انقلاب، ظلم و بیداد رژیم پهلوی و تحول روحی ملت را ترسیم می‌کند. | |||
امام‌خمینی خود اهل مطالعه کتاب‌های داستانی نیز بوده‌است؛ چنان‌که گفته شده، ایشان بیشتر کتاب‌های داستانی معروف جهان، از جمله «بینوایان» (ویکتور هوگو) و «شوهر آهوخانم» (علی‌محمد افغانی) را مطالعه کرده‌است. | |||
== مفهوم‌شناسی == | == مفهوم‌شناسی == | ||
| خط ۱۱۵: | خط ۱۲۶: | ||
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]] | [[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]] | ||
[[رده:مفاهیم اجتماعی]] | [[رده:مفاهیم اجتماعی]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] | |||