۱٬۲۰۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''قضا و قَدَر'''، قطعیت و تقدیر پدیده‌های هستی. | '''قضا و قَدَر'''، قطعیت و تقدیر پدیده‌های هستی. | ||
بحث از قضا و قدر سابقه‌ای طولانی دارد. این مسئله یکی از مسائل مهم و پیچیده در معارف اسلامی و در حوزه زندگی فردی و اجتماعی است و اعتقاد درست به این مسئله تأثیر مثبت و تفسیرهای نادرست از قضا و قدر می‌تواند تأثیر منفی داشته باشد. بحث از قضا و قدر الهی در [[عرفان]] با مباحثی چون [[علم الهی]] و مراتب آن، تجلی به [[فیض اقدس و مقدس]]، عین ثابت اشیاء و مسئله بداء مرتبط است. | |||
[[امام‌خمینی]] در آثار خود به وحدت قضا و قدر، مراتب آنها، رابطه آنها با شرور و [[رضا]] به قضای الهی پرداخته است. بنا بر نظر ایشان حقیقت قضا و قدر و کیفیت و مراتب آن، اجلّ و اشرف علوم الهی است که از جهت کمال دقت و لطافت آن، مردم عادی از فرورفتن در آن نهی شده‌اند؛ زیرا موجب حیرت و گمراهی می‌شود از همین روی این حقیقت، از اسرار [[شریعت، طریقت و حقیقت|شریعت]] شمرده شده است. | |||
امام بنا بر مبانی فلسفی حقیقت قضای الهی را صورت‌های مجرد عقلانی قائم به عقل می‌داند اما در نهایت با استناد به سخن بعضی از اهل معرفت قضای الهی را همان فیض مقدس وجود منبسط می‌داند و برای قضا و قدر اقسامی ذکر کرده است از جمله: قضا و قدر حتمی و غیرحتمی، قضا و قدر علمی و عینی. | |||
== مفهوم‌شناسی == | == مفهوم‌شناسی == | ||