محمدحسن قدیری: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳ شهریور ۱۴۰۲
اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسه‌های عربی)
خط ۳۳: خط ۳۳:




محمدحسن قدیری در سال 1315 در اصفهان متولد شد و هم­زمان با تحصیلات دبیرستانی، تحصیلات حوزه را آغاز کرد و دروس مقدماتی و سطوح متوسطه را نزد پدر خود و اساتید حوزه علمیه اصفهان فراگرفت و سال ۱۳۳۷ روانه [[حوزه علمیه نجف]] شد. قدیری در سال­ ۱۳۳۷ مدت کوتاهی در درس خارج مکاسب محرمه امام‌­خمینی در [[حوزه علمیه قم]] حضور یافته بود و پس از انتقال امام­‌خمینی به نجف، قدیری از شاگردان و یاران ایشان شده و مدت دوازده سال از محضر ایشان استفاده کرد.
محمدحسن قدیری در سال ۱۳۱۵ در اصفهان متولد شد و هم­زمان با تحصیلات دبیرستانی، تحصیلات حوزه را آغاز کرد و دروس مقدماتی و سطوح متوسطه را نزد پدر خود و اساتید حوزه علمیه اصفهان فراگرفت و سال ۱۳۳۷ روانه [[حوزه علمیه نجف]] شد. قدیری در سال­ ۱۳۳۷ مدت کوتاهی در درس خارج مکاسب محرمه امام‌­خمینی در [[حوزه علمیه قم]] حضور یافته بود و پس از انتقال امام­‌خمینی به نجف، قدیری از شاگردان و یاران ایشان شده و مدت دوازده سال از محضر ایشان استفاده کرد.


قدیری سال ۱۳۵۶ به ایران برگشت و به مدت بیست سال در حوزه علمیه قم به تدریس سطوح عالیه و خارج [[فقه]] و [[اصول‌فقه|اصول]] اشتغال داشته است. او از سال ۱۳۵۰ عضو هيئت استفتائات امام‌­خمینی بوده است.
قدیری سال ۱۳۵۶ به ایران برگشت و به مدت بیست سال در حوزه علمیه قم به تدریس سطوح عالیه و خارج [[فقه]] و [[اصول‌فقه|اصول]] اشتغال داشته است. او از سال ۱۳۵۰ عضو هیئت استفتائات امام‌­خمینی بوده است.


پس از صدور فتوای امام­‌خمینی در سال 1367 مبنی بر حلال بودن بازی با شطرنج در فرض ورزش فکری بودن و مجاز بودن آلات مشترک مانند ابزار موسیقی، قدیری با شیوه سنتی [[اجتهاد]]، طی نامه­‌ای به امام‌­خمینی اعتراض کرد که امام‌­خمینی در پاسخ به اشکالات او باب جدیدی در فقه گشود و از نحوه برداشت و استنباط قدیری از روایات اظهار تأسف کرد. قدیری در نامه‌­ای دیگر هدف از نامه اول خود را استفاده علمی ذکر کرد و امام‌­خمینی در پاسخی ملاطفت­‌آمیز وی را مجتهد و صاحب نظر در فقه دانست.
پس از صدور فتوای امام­‌خمینی در سال ۱۳۶۷ مبنی بر حلال بودن بازی با شطرنج در فرض ورزش فکری بودن و مجاز بودن آلات مشترک مانند ابزار موسیقی، قدیری با شیوه سنتی [[اجتهاد]]، طی نامه­‌ای به امام‌­خمینی اعتراض کرد که امام‌­خمینی در پاسخ به اشکالات او باب جدیدی در فقه گشود و از نحوه برداشت و استنباط قدیری از روایات اظهار تأسف کرد. قدیری در نامه‌­ای دیگر هدف از نامه اول خود را استفاده علمی ذکر کرد و امام‌­خمینی در پاسخی ملاطفت­‌آمیز وی را مجتهد و صاحب نظر در فقه دانست.


قدیری در سال‌های 1380 تا ۱۳۸۷ عضو فقهای شورای نگهبان بود. و در سال ۱۳۸۷ و در 72 سالگی درگذشت و در حرم [[حضرت فاطمه معصومه(س)|حضرت معصومه(س)]] به خاک سپرده شد.
قدیری در سال‌های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۷ عضو فقهای شورای نگهبان بود. و در سال ۱۳۸۷ و در ۷۲ سالگی درگذشت و در حرم [[حضرت فاطمه معصومه(س)|حضرت معصومه(س)]] به خاک سپرده شد.


== زندگی‌نامه ==
== زندگی‌نامه ==
۱۵٬۰۹۹

ویرایش