۱۴٬۷۱۳
ویرایش
جز (added Category:مقالههای جلد هشتم دانشنامه using HotCat) |
جز (انتقال از رده:اعضای هیئت استفتای امام خمینی به رده:اعضای هیئت استفتای امامخمینی ردهانبوه) |
||
(۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت سیاسی مذهبی | {{جعبه اطلاعات شخصیت سیاسی مذهبی | ||
| عنوان = محمدحسن قدیری | | عنوان = محمدحسن قدیری | ||
| تصویر = | | تصویر = قدیری محمدحسن1.jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
|سرشناسی = مجتهد و شاگرد امام خمینی | |سرشناسی = مجتهد و شاگرد امام خمینی | ||
|نام کامل = | |نام کامل = | ||
|لقب = آیتالله | |لقب = آیتالله | ||
|نسب = | |نسب = | ||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
|شهر درگذشت =قم | |شهر درگذشت =قم | ||
|کشور درگذشت =ایران | |کشور درگذشت =ایران | ||
|آرامگاه =حرم حضرت معصومه(س) | |آرامگاه =حرم حضرت معصومه (س) | ||
|نام همسر = | |نام همسر = | ||
|فرزندان = | |فرزندان = | ||
|خویشاوند سرشناس=محمدرضا تنکابنی | |خویشاوند سرشناس=محمدرضا تنکابنی | ||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|مذهب = [[شیعه]] | |مذهب = [[شیعه]] | ||
|پیشه = [[روحانیت|روحانی]] | |پیشه = [[روحانیت|روحانی]] | ||
|مناصب = | |مناصب = | ||
|پس از = | |پس از = | ||
|پیش از = | |پیش از = | ||
|اساتید = امام خمینی، ابوالقاسم خویی و سید محسن حکیم | |اساتید = امام خمینی، ابوالقاسم خویی و سید محسن حکیم | ||
|شاگردان = | |شاگردان = | ||
|تالیفات = تقریرات بحث بیع امامخمینی، رسالة فی الوضع و الاستعمال، الاجاره، المباحث فی | |تالیفات = تقریرات بحث بیع امامخمینی، رسالة فی الوضع و الاستعمال، الاجاره، المباحث فی علم الاصول، مناسک حج و حاشیه بر العروة الوثقی | ||
|وبگاه رسمی = | |وبگاه رسمی = | ||
|امضا = | |امضا = | ||
}} | }} | ||
'''محمدحسن قدیری'''، شاگرد و عضو [[هیئت استفتای امامخمینی]]. | '''محمدحسن قدیری'''، شاگرد و عضو [[هیئت استفتای امامخمینی]]. | ||
==زندگینامه== | |||
محمدحسن قدیری فرزند علی در سال ۱۳۱۵ در خانوادهای روحانی در [[اصفهان]] متولد شد<ref>آدمی ابرقویی و عطوف، شورای نگهبان تاریخچه و جایگاه، ۲۳۱</ref> و [[قرآن]] و [[نهج البلاغه]] را در مکتبخانه خواند. او دیپلم ریاضی خود را از دبیرستان هراتی اصفهان گرفت و همزمان با تحصیل در دبیرستان، به تحصیل علوم حوزوی پرداخت.<ref>میرزاده، آیتالله محمدحسن قدیری، | محمدحسن قدیری در سال ۱۳۱۵ در اصفهان متولد شد و همزمان با تحصیلات دبیرستانی، تحصیلات حوزه را آغاز کرد و دروس مقدماتی و سطوح متوسطه را نزد پدر خود و اساتید حوزه علمیه اصفهان فراگرفت و سال ۱۳۳۷ روانه [[حوزه علمیه نجف]] شد. قدیری در سال ۱۳۳۷ مدت کوتاهی در درس خارج مکاسب محرمه امامخمینی در [[حوزه علمیه قم]] حضور یافته بود و پس از انتقال [[امامخمینی|امامخمینی]] به نجف، قدیری از شاگردان و یاران ایشان شده و مدت دوازده سال از محضر ایشان استفاده کرد. | ||
قدیری سال ۱۳۵۶ به ایران برگشت و به مدت بیست سال در حوزه علمیه قم به تدریس سطوح عالیه و خارج [[فقه]] و [[اصولفقه|اصول]] اشتغال داشته است. او از سال ۱۳۵۰ عضو هیئت استفتائات امامخمینی بوده است. | |||
پس از صدور فتوای امامخمینی در سال ۱۳۶۷ مبنی بر حلال بودن بازی با [[شطرنج]] در فرض ورزش فکری بودن و مجاز بودن آلات مشترک مانند ابزار موسیقی، قدیری با شیوه سنتی [[اجتهاد]]، طی نامهای به امامخمینی اعتراض کرد که امامخمینی در پاسخ به اشکالات او باب جدیدی در [[فقه]] گشود و از نحوه برداشت و استنباط قدیری از روایات اظهار تأسف کرد. قدیری در نامهای دیگر هدف از نامه اول خود را استفاده علمی ذکر کرد و امامخمینی در پاسخی ملاطفتآمیز وی را مجتهد و صاحبنظر در فقه دانست. | |||
قدیری در سالهای ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۷ عضو [[شورای نگهبان|فقهای شورای نگهبان]] بود. و در سال ۱۳۸۷ و در ۷۲ سالگی درگذشت و در حرم [[حضرت فاطمه معصومه(س)|حضرت معصومه(س)]] به خاک سپرده شد. | |||
== زندگینامه == | |||
محمدحسن قدیری فرزند علی در سال ۱۳۱۵ در خانوادهای روحانی در [[اصفهان]] متولد شد<ref>آدمی ابرقویی و عطوف، شورای نگهبان تاریخچه و جایگاه، ۲۳۱</ref> و [[قرآن]] و [[نهج البلاغه]] را در مکتبخانه خواند. او دیپلم ریاضی خود را از دبیرستان هراتی اصفهان گرفت و همزمان با تحصیل در دبیرستان، به تحصیل علوم حوزوی پرداخت.<ref>میرزاده، آیتالله محمدحسن قدیری، ۲۶–۲۷/۱۲۴.</ref> وی دروس مقدماتی و متوسطه [[حوزههای علمیه|حوزه]] را نزد پدر خویش و استادان حوزه اصفهان فرا گرفت و برای ادامه تحصیل در سال ۱۳۳۷ به [[نجف]] رفت.<ref>میرزاده، آیتالله محمدحسن قدیری، ۲۶–۲۷/۱۲۴.</ref> قدیری دروس سطوح عالی را نزد سیدمرتضی خلخالی و سیدمحمدباقر محلاتی، [[فلسفه]] را نزد [[صدرا بادکوبهای]] و تفسیر را نزد [[سیداسدالله مدنی]] آموخت و در درس خارج فقه [[میرزاباقر زنجانی]] و [[سیدمحسن حکیم]] شرکت کرد.<ref>میرزاده، آیتالله محمدحسن قدیری، ۲۶–۲۷/۱۲۸.</ref> او هجده سال در درس [[سیدابوالقاسم خویی]] حضور یافت و از ایشان اجازه [[اجتهاد]] دریافت کرد.<ref>میرزاده، آیتالله محمدحسن قدیری، ۲۶–۲۷/۱۲۵، ۱۲۸ و ۱۴۰.</ref> وی همچنین از حدود ده تن از مراجع و استادان حوزه اجازه اجتهاد و روایت و اجازه در [[امور حسبیه]] دریافت کرد. وی همزمان با تحصیل در نجف به تدریس [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] نیز پرداخت.<ref>میرزاده، آیتالله محمدحسن قدیری، ۲۶–۲۷/۱۳۳ و ۱۴۰.</ref> | |||
== ارتباط با امام خمینی == | == ارتباط با امام خمینی == | ||
ارتباط محمدحسن قدیری با [[امامخمینی]] به سالهای ۱۳۳۸ و ۱۳۳۹ بر میگردد که وی به مدت کوتاهی در قم در درس خارج مکاسب محرمه امامخمینی شرکت | ارتباط محمدحسن قدیری با [[امامخمینی]] به سالهای ۱۳۳۸ و ۱۳۳۹ بر میگردد که وی به مدت کوتاهی در قم در درس خارج مکاسب محرمه امامخمینی شرکت کرد و پس از آن به نجف بازگشت. او که به واسطه پدرش به امامخمینی معرفی شده بود، تحت تأثیر عظمت و شخصیت ایشان قرار گرفت.<ref>قدیری، پابهپای آفتاب، ۵/۱۴۱.</ref> پس از ورود امامخمینی از ترکیه به [[عراق]] در سال ۱۳۴۴، بار دیگر [[سیدمصطفی خمینی]]، قدیری را به امامخمینی معرفی کرد.<ref>قدیری، پابهپای آفتاب، ۵/۱۴۱.</ref> قدیری سپس در نجف در حلقه [[شاگردان امامخمینی|شاگردان و یاران امامخمینی]] درآمد و به مدت دوازده سال از محضر ایشان بهره برد<ref>میرزاده، آیتالله محمدحسن قدیری، ۲۶–۲۷/۱۲۵.</ref> و به نظر او درک محضر امامخمینی برای وی از الطاف الهی بود.<ref>قدیری، پابهپای آفتاب، ۵/۱۴۱.</ref> قدیری پس از بازگشت به [[ایران]] در سال ۱۳۵۶، به مدت بیست سال در [[حوزه علمیه قم]] به تدریس مکاسب، کفایه و خارج فقه و اصول پرداخت.<ref>میرزاده، آیتالله محمدحسن قدیری، ۲۶–۲۷/۱۳۳.</ref> | ||
== فعالیتها == | == فعالیتها == | ||
فعالیتهای سیاسی قدیری پیش از انقلاب | فعالیتهای سیاسی قدیری پیش از [[انقلاب]] مخالفت با جشنهای تاجگذاری [[محمدرضا پهلوی]] و ردکردن قرآن نفیسی بود که دربار چاپ کرده بود و در نجف به واسطه کنسولگری ایران به قدیری و جمعی از [[طلاب]] هدیه شد. این تصمیم قدیری و طلاب موجب خرسندی امامخمینی از آنان شد.<ref>همان؛ قدیری، پابهپای آفتاب، ۵/۱۴۶.</ref> وی در نجف هنگام سفر امامخمینی به [[سامرا]]، [[کاظمین]] و [[کربلا]] ایشان را همراهی میکرد.<ref>قدیری، پابهپای آفتاب، ۵/۱۴۱.</ref> | ||
به عقیده قدیری رمز موفقیت امامخمینی در تربیت دانشمندان و محققان، خلوص نیت ایشان بود که برای خدا درس میگفت و در برابر شاگردان خود فروتن بود و برخورد پدرانه داشت و | به عقیده قدیری رمز موفقیت امامخمینی در تربیت دانشمندان و محققان، [[اخلاص|خلوص نیت]] ایشان بود که برای خدا درس میگفت و در برابر شاگردان خود فروتن بود و برخورد پدرانه داشت و به کار بردن القاب تشریفاتی را دوست نداشت.<ref>قدیری، پابهپای آفتاب، ۵/۱۴۱–۱۴۲.</ref> وی، امامخمینی را از اولیای خدا میدانست که همیشه متوجه به خدا بود و همه چیز را از خدا میدانست؛ حتی حرکات دست، قیام، قعود و نگاههای امامخمینی بر اساس عدالت بود. هرکس به قدر خدمتش به [[اسلام]] نزد ایشان گرامی بود. دوست نداشت درهمی نابجا مصرف شود. در شجاعت تکیهگاه مبارزان و در [[تقوا]] و ورع تالی [[معصوم(ع)]] بود؛<ref>قدیری، پایگاه اطلاعرسانی.</ref> چنانکه رویه امامخمینی موجب علاقه بیشتر و حضور جدیتر وی در درس ایشان شد.<ref>قدیری، پابهپای آفتاب، ۵/۱۴۵–۱۴۶؛ رحیمیان، یادها و یادداشتهایی از زندگی امامخمینی، ۳۸.</ref> | ||
قدیری در سال ۱۳۴۶ از امامخمینی اجازه در امور حسبیه گرفت<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۴۶۸.</ref> و در موردی نیز معرف دیگران برای گرفتن اجازه از امامخمینی بود.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۴۷۱.</ref> وی همچنین در سال ۱۳۵۰، به عضویت [[هیئت استفتائات امامخمینی]] در نجف درآمد.<ref>میرزاده، آیتالله محمدحسن قدیری، | قدیری در سال ۱۳۴۶ از امامخمینی اجازه در [[امور حسبیه]] گرفت<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۴۶۸.</ref> و در موردی نیز معرف دیگران برای گرفتن اجازه از امامخمینی بود.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۴۷۱.</ref> وی همچنین در سال ۱۳۵۰، به عضویت [[هیئت استفتائات امامخمینی]] در نجف درآمد.<ref>میرزاده، آیتالله محمدحسن قدیری، ۲۶–۲۷/۱۲۹ و ۱۳۳.</ref> در سال ۱۳۵۵ امامخمینی طی نامهای به برادر خود [[سیدمرتضی پسندیده]] سفارش کرد به قدیری کمک مالی کند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۳/۱۵۴.</ref> | ||
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در | وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در دفتر شورای استفتائات امامخمینی در [[قم]] مشغول به همکاری شد<ref>میرزاده، آیتالله محمدحسن قدیری، ۲۶–۲۷/۱۲۹؛ آدمی ابرقویی و عطوف، شورای نگهبان تاریخچه و جایگاه، ۲۳۱.</ref> و امامخمینی طی نامهای تأیید انتشار [[رساله توضیحالمسائل امامخمینی|رساله توضیحالمسائل]] خود را به این شورا واگذار کرد؛<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۹/۳۱۴.</ref> سپس بر اساس دعوت اهالی کوهپایه (رویدشت) اصفهان در تیر ۱۳۵۹، امامخمینی از وی خواست با عزیمت به منطقه به امور مذهبی و مسائل شرعی مردم منطقه رسیدگی کرده و در رفع نابسامانیها و کمبودها سعی کافی مبذول دارد. همچنین وی را به امامت [[نماز جمعه]] در آن محل منصوب کرد تا برای حفظ [[وحدت]] و همبستگی اهالی این فریضه بزرگ الهی را اقامه کرده و مردم را به وظایف اسلامی و انقلابی خود آشنا سازد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۲/۴۷۳.</ref> وی مسجدی در بازار و حسینیهای به دستور امامخمینی ساخت.<ref>میرزاده، آیتالله محمدحسن قدیری، ۲۶–۲۷/۱۲۹.</ref> | ||
== نامه امام == | == نامه امام == | ||
پس از صدور فتوای امامخمینی در ۱۹/۶/۱۳۶۷، در حلالبودن [[بازی شطرنج]] و همچنین عدم اشکال خرید و فروش آلات مشترک مانند ابزار موسیقی به قصد منافع حلال،<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲۱/۱۲۹.</ref> قدیری با رویکرد فقهی به شیوه سنتی و معمول حوزه در ۲/۷/۱۳۶۷، طی نامهای به امامخمینی، | [[پرونده:قدیری محمدحسن2.jpg|بندانگشتی]] | ||
پس از صدور فتوای امامخمینی در ۱۹/۶/۱۳۶۷، در حلالبودن [[بازی شطرنج]] و همچنین عدم اشکال خرید و فروش آلات مشترک مانند ابزار موسیقی به قصد منافع حلال،<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲۱/۱۲۹.</ref> قدیری با رویکرد فقهی به شیوه سنتی و معمول حوزه در ۲/۷/۱۳۶۷، طی نامهای به امامخمینی، دربارهٔ فتوای ایشان سؤالهایی مطرح کرده، اظهار داشت اگر ساحت قدس ایشان از این گونه مسائل به دور باشد بهتر است و ضرورتی در نشر این گونه فتاوی دیده نمیشود. امامخمینی در پاسخ با گشودن باب جدیدی در [[فقه]] و طرح برخی پیامدهای برداشت قدیری از [[حدیث|روایات]]، از برداشت او از اخبار و احکام الهی اظهار تأسف کرده، آن را مایه از بینرفتن کلی تمدن جدید و موجب کوخنشینی و صحرانشینی مردم دانست و با ابراز علاقه به وی بیان داشت از فرد تحصیلکرده و زحمتکشیدهای مانند او توقع نداشته این گونه برداشت کرده و آن را به [[اسلام]] نسبت دهد. ایشان در پایان به ایشان نصیحت پدرانه کرد سعی کند تنها خدا را در نظر بگیرد و تحت تأثیر [[تحجر|مقدسنماها]] و آخوندهای بیسواد واقع نشود؛ زیرا اگر بنا است با اعلام و نشر حکم خدا به مقام و موقعیت کسی نزد مقدسنماهای احمق و آخوندهای بیسواد صدمهای بخورد، هر چه بیشتر صدمه بخورد بهتر است.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲۱/۱۴۹–۱۵۲.</ref> | |||
:{{ببینید|شطرنج|قمار}} | :{{ببینید|شطرنج|قمار}} | ||
قدیری در نامه دیگری در هفتم مهر ۱۳۶۷ ضمن بیان سرافرازی از پاسخ ایشان، هدف خود از نامه نخست را استفاده علمی بیان کرد.<ref>میرزاده، آیتالله محمدحسن قدیری، | قدیری در نامه دیگری در هفتم مهر ۱۳۶۷ ضمن بیان سرافرازی از پاسخ ایشان، هدف خود از نامه نخست را استفاده علمی بیان کرد.<ref>میرزاده، آیتالله محمدحسن قدیری، ۲۶–۲۷/۱۳۸–۱۳۹.</ref> امامخمینی در دوازدهم مهر ۱۳۶۷، ضمن دعای خیر و آرزوی موفقیت برای وی، نامه اول و جواب آن را در حال و هوای درس و بحث طلبگی دانست و اذعان کرد وی را [[مجتهد]] و صاحبنظر در فقه میداند. ایشان در این نامه، قدیری را از دوستان دیرینه و خوب خویش خواند که در حل مشکلات کشور میتواند مفید باشد. ایشان به قدیری خاطرنشان کرد باید تلاش شود حصارهای جهل و خرافه از بین برود تا [[اسلام ناب]] احیا گردد و نجات اسلام قربانی میخواهد و آرزو کرد ایکاش خود ایشان در راه نجات آن قربانی گردد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲۱/۱۶۰.</ref> قدیری پاسخ دوم امامخمینی را نیز حاکی از حسن اعتماد ایشان به خود دانست و سند افتخار برای خویش خواند.<ref>میرزاده، آیتالله محمدحسن قدیری، ۲۶–۲۷/۱۳۹.</ref> | ||
== وفات == | == وفات == | ||
قدیری از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۷ در شمار فقهای [[شورای نگهبان]] | قدیری از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۷ در شمار فقهای [[شورای نگهبان]] قانون اساسی بود<ref>آدمی ابرقویی و عطوف، شورای نگهبان تاریخچه و جایگاه، ۲۳۱.</ref> و در ۲۵/۷/۱۳۸۷ در ۷۲سالگی درگذشت و در [[مسجد بالاسر]] [[حرم فاطمه معصومه(س)]] به خاک سپرده شد.<ref>میرزاده، آیتالله محمدحسن قدیری، ۲۶–۲۷/۱۴۱.</ref> وی کتابها و رسالههای چندی نگاشتهاست؛ ازجمله یک جلد تقریرات بحث بیع امامخمینی در نجف که منتشر شدهاست. رسالة فی الوضع و الاستعمال، الاجاره، المباحث فی علم الاصول، مناسک حج و حاشیه بر العروة الوثقی از دیگر آثار اوست.<ref>میرزاده، آیتالله محمدحسن قدیری، ۲۶–۲۷/۱۳۳.</ref> | ||
== پانویس == | |||
{{پانویس|۲}} | |||
== منابع == | |||
==منابع== | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* آدمی ابرقویی، علی و حسین عطوف، شورای نگهبان تاریخچه و جایگاه، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۹۲ش. | * آدمی ابرقویی، علی و حسین عطوف، شورای نگهبان تاریخچه و جایگاه، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۹۲ش. | ||
خط ۶۶: | خط ۷۷: | ||
* میرزاده اسفراینی، محمد، آیتالله محمدحسن قدیری، چاپشده در ستارگان حرم، قم، زائر، چاپ اول، ۱۳۸۹ش. | * میرزاده اسفراینی، محمد، آیتالله محمدحسن قدیری، چاپشده در ستارگان حرم، قم، زائر، چاپ اول، ۱۳۸۹ش. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:مقالههای | ==پیوند به بیرون== | ||
[[رده:مقالههای جلد هشتم دانشنامه]] | *سیداحمد حسینی، [https://books.khomeini.ir/books/10008/149/ محمدحسن قدیری]، [[دانشنامه امامخمینی]]، ج۸، ص۱۴۹-۱۵۲. | ||
{{مرجعیت امامخمینی}} | |||
[[رده:مقالههای تأییدشده]] | |||
[[رده:مقالههای جلد هشتم دانشنامه امامخمینی]] | |||
[[رده:مقالههای دارای جعبه اطلاعات]] | |||
[[رده:مقالههای دارای تصویر]] | |||
[[رده:مقالههای دارای لینک دانشنامه]] | |||
[[رده:شاگردان امامخمینی]] | |||
[[رده:اعضای هیئت استفتای امامخمینی]] | |||
[[رده:مقالههای دارای شناسه]] |