مرتضی حائری یزدی: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۶۹۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۰ مرداد ۱۴۰۲
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۳۱: خط ۳۱:
}}
}}
'''مرتضی حائری یزدی'''، فرزند مؤسس [[حوزه علمیه قم]]، شاگرد و دوست صمیمی [[امام‌خمینی]] و استاد برجسته حوزه.
'''مرتضی حائری یزدی'''، فرزند مؤسس [[حوزه علمیه قم]]، شاگرد و دوست صمیمی [[امام‌خمینی]] و استاد برجسته حوزه.
مرتضی حائری یزدی در سال ۱۲۹۵ش در اراک به دنیا آمد و از شش سالگی ساکن قم شد. او ادبیات و دروس مقدماتی را نزد ادیب تهرانی فراگرفت و در ادامه از دروس [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی|سیدشهاب­‌الدین مرعشی­ نجفی]]، علی‌اصغر صالحی­ کرمانی، سیدمحمد محقق داماد، [[سید محمدرضا گلپایگانی|سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، [[سیدمحمدتقی خوانساری]] استفاده کرد و با درک محضر پدر، به مدت پانزده سال در درس سیدمحمدحجت کوه­ کمری، [[سیداحمد خوانساری]] و [[سیدحسین بروجردی]] حاضر شد و افزون بر مقام علمی ذوق شعری هم داشت. وی از شاگردان برجسته امام‌خمینی نیز بوده است.
حائری بیش از چهل سال در حوزه علمیه قم به تدریس سطح و خارج فقه و اصول اشتغال داشته است.
حائری که پدرزن پسر بزرگ امام‌خمینی؛ [[سیدمصطفی خمینی|سیدمصطفی]] بود، روابط نزدیکی با امام‌خمینی داشته و در اداره حوزه و نیز در نهضت امام‌خمینی حمایت و همراهی زیادی داشته و جزو علمای مهاجر به تهران برای حمایت از امام‌خمینی بوده است. او در سال ۱۳۵۶ در برابر اهانت به امام‌خمینی در روزنامه اطلاعات سخنرانی انتقادی کرد که منشاء [[تظاهرات]] طلاب گردید. البته او بر این نظر بود که باید قدرت شاه را محدود کرد.
حائری پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] به نمایندگی مردم استان مرکزی در [[مجلس خبرگان قانون اساسی]] انتخاب شد. او یکی از اوصیای امام‌خمینی در [[وصیت‌نامه امام‌خمینی|وصیت‌­نامه]] سال ۱۳۵۶ش ایشان در بُعد [[مرجعیت]] و مصرف وجوهات شرعیه بوده است. حائری در سال ۱۳۶۴ بر اثر عارضه قلبی از دنیا رفت و در مسجد بالاسر حرم [[حضرت فاطمه معصومه(س)|حضرت معصومه(س)]] به خاک سپرده شد.
==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==
مرتضی حائری یزدی، روز چهاردهم ذی‌الحجه سال ۱۳۳۴ق/ بیستم مهر ۱۲۹۵ در سلطان‌آباد (اراک) به دنیا آمد<ref>شریف رازی، آثارالحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، ۲/۷۵.</ref> و در شش‌سالگی همراه پدرش ‌[[عبدالکریم حائری یزدی]] در [[قم]] ساکن شد.<ref>ریحان یزدی، آینه دانشوران، ۳۰۱.</ref> حائری ادبیات و دروس مقدماتی حوزه را نزد [[میرزا‌محمدعلی ادیب تهرانی]]، ابوالقاسم نحوی و سیدحسین کوچه‌حرمی فرا گرفت<ref>شریف رازی، آثارالحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، ۲/۷۵؛ ریحان یزدی، آینه دانشوران، ۳۰۲.</ref> و دروس سطح را در محضر [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]]، [[علی‌اصغر صالحی کرمانی]]، [[سیدمحمد محقق داماد]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]] و [[سیدمحمدتقی خوانساری]] آموخت.<ref>محیطی، شیدای عترت، ۲/۱۹۸ـ۱۹۹؛ آفاق نور، مجله، ۱۷.</ref> وی همراه درس‌آموزی از پدر خود، پانزده سال در درس خارج [[علم فقه|فقه]] و [[علم اصول|اصول]] [[سیدمحمد حجت کوه‌کمری]]، [[سیداحمد خوانساری]] و [[سیدحسین بروجردی]] حاضر شد و به درجه [[اجتهاد]] رسید؛<ref>شریف رازی، آثارالحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، ۱/۷۲ و ۲/۷۵.</ref> و افزون بر مقام علمی، ذوق شعری نیز داشت.<ref>محیطی، شیدای عترت، ۲/۲۰۶ـ۲۰۷.</ref> وی از شاگردان برجسته [[امام‌خمینی]] نیز بوده است<ref>روحانی، خاطرات، ۱/۶۳.</ref> و خود وی نیز امام‌خمینی را «استاد مکرم در علوم الهیه» خوانده است.<ref>مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۲/۶۲۰.</ref>
مرتضی حائری یزدی، روز چهاردهم ذی‌الحجه سال ۱۳۳۴ق/ بیستم مهر ۱۲۹۵ در سلطان‌آباد (اراک) به دنیا آمد<ref>شریف رازی، آثارالحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، ۲/۷۵.</ref> و در شش‌سالگی همراه پدرش ‌[[عبدالکریم حائری یزدی]] در [[قم]] ساکن شد.<ref>ریحان یزدی، آینه دانشوران، ۳۰۱.</ref> حائری ادبیات و دروس مقدماتی حوزه را نزد [[میرزا‌محمدعلی ادیب تهرانی]]، ابوالقاسم نحوی و سیدحسین کوچه‌حرمی فرا گرفت<ref>شریف رازی، آثارالحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، ۲/۷۵؛ ریحان یزدی، آینه دانشوران، ۳۰۲.</ref> و دروس سطح را در محضر [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]]، [[علی‌اصغر صالحی کرمانی]]، [[سیدمحمد محقق داماد]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]] و [[سیدمحمدتقی خوانساری]] آموخت.<ref>محیطی، شیدای عترت، ۲/۱۹۸ـ۱۹۹؛ آفاق نور، مجله، ۱۷.</ref> وی همراه درس‌آموزی از پدر خود، پانزده سال در درس خارج [[علم فقه|فقه]] و [[علم اصول|اصول]] [[سیدمحمد حجت کوه‌کمری]]، [[سیداحمد خوانساری]] و [[سیدحسین بروجردی]] حاضر شد و به درجه [[اجتهاد]] رسید؛<ref>شریف رازی، آثارالحجة و دائرةالمعارف حوزه علمیه قم، ۱/۷۲ و ۲/۷۵.</ref> و افزون بر مقام علمی، ذوق شعری نیز داشت.<ref>محیطی، شیدای عترت، ۲/۲۰۶ـ۲۰۷.</ref> وی از شاگردان برجسته [[امام‌خمینی]] نیز بوده است<ref>روحانی، خاطرات، ۱/۶۳.</ref> و خود وی نیز امام‌خمینی را «استاد مکرم در علوم الهیه» خوانده است.<ref>مرکز اسناد، اسناد انقلاب اسلامی، ۲/۶۲۰.</ref>
خط ۸۶: خط ۹۵:
* حسین صالحی، [https://books.khomeini.ir/books/10004/248/ «عبدالکریم حائری یزدی»]، [[دانشنامه امام‌خمینی]]، ج۴، ص۲۴۸ـ۲۵۲.
* حسین صالحی، [https://books.khomeini.ir/books/10004/248/ «عبدالکریم حائری یزدی»]، [[دانشنامه امام‌خمینی]]، ج۴، ص۲۴۸ـ۲۵۲.
[[رده:مقاله‌های تأییدشده]]
[[رده:مقاله‌های تأییدشده]]
[[رده:مقاله‌های جلد چهارم دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های جلد چهارم دانشنامه امام‌خمینی]]
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های دارای تصویر]]
[[رده:مقاله‌های دارای تصویر]]
[[رده:مقاله‌های دارای جعبه اطلاعات]]
[[رده:مقاله‌های دارای جعبه اطلاعات]]
[[رده:شاگردان امام‌خمینی]]
[[رده:دوستان امام‌خمینی]]
[[رده:مقاله‌های دارای شناسه]]
Image-reviewer، emailconfirmed، مدیران
۴٬۵۲۶

ویرایش