مرقد امام‌خمینی: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۹۵۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۲ مرداد ۱۴۰۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۹: خط ۲۹:
}}
}}
'''مَرقد امام‌خمینی''' ساخت و شکل‌گیری حرم [[امام‌خمینی]]، تهران.
'''مَرقد امام‌خمینی''' ساخت و شکل‌گیری حرم [[امام‌خمینی]]، تهران.
امام‌خمینی درباره محل دفن خود سخنی نگفته بود اما پس از رحلت ایشان در 14 خرداد 1368، مکانی در بهشت زهرا(س) تهران، با موافقت [[سیداحمد خمینی|سیداحمدخمینی]] و مسؤلان کشور، بدین منظور در نظر گرفته شد و امام‌خمینی در آنجا دفن شد. این مکان، افزون بر نزدیکی به تهران و همجواری با شهدای [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، دسترسی زائران دیگر شهرها را به مرقد آسان می‌ساخت و مردم به‌راحتی می‌توانستند آن را از دور ببینند و خاطره رهبر خود را در دل زنده کنند.
طرح ساخت مرقد امام‌خمینی دو مرحله داشت:
مرحله اول مربوط به سال ۱۳۶۸ بود که با هدف فراهم‌ساختن مقدمات اولیه برای زائران و ایجاد فرصت برای طرح اصلی طراحان انجام شد.
در مرحله دوم، که طرح اصلی ساخت و ساز مرقد را دربر می‌گرفت، ابعاد حرم ۱۲۴ متر در ۱۲۴ متر در نظر گرفته شد. مقبره امام‌خمینی در مرکز قرار گرفت و روی آن ضریح ساخته شد و گنبد اصلی بالای ضریح طراحی شد. چهار گلدسته برای حرم در نظر گرفته شد و چهار گنبد فیروزه‌ای نیز طراحی گردید که بر پایه آن، سقف حرم به صورت خیمه دیده شود. همچنین برای بر طرف کردن کمبود فضا برای برگزاری مراسم‌ها، چهار شبستان و چهار درب اصلی با محوریت ضریح امام‌خمینی افزوده شد. فضای داخلی حرم طوری طراحی شد که امکان استفاده هم‌زمان صد هزار نفر را داشته باشد.
چیرگی معماری ایرانی و اسلامی و شیعی، تقارن و همخوانی بخش‌های حرم، سادگی و دستیابی آسان زائران و انتخاب مصالح ماندگار، از ویژگی‌های ساخت و ساز حرم امام‌خمینی شمرده می‌شود. نمادها مرقد امام‌خمینی را به یکی از آراسته‌ترین آرامگاه‌های ایران و از بزرگ‌ترین بناهای یادبود در [[جهان اسلام]] تبدیل کرده‌است.
تولیت آستان امام‌خمینی در آغاز بر عهده سیداحمد خمینی بود و پس از درگذشت سیداحمد خمینی در ۲۶ اسفند ۱۳۷۳ برابر وصیت وی، تولیت حرم به فرزندش [[سیدحسن خمینی]] سپرده شد.
==معرفی اجمالی==
==معرفی اجمالی==
از دیرباز جایگاه دفن اولیا و بزرگان [[دین]]، مورد توجه موحدان قرار داشته‌است و دین‌باوران با بنای ساختمان بر مدفن بزرگان دین، افزون بر [[زیارت]] و قدردانی و زنده‌داشت یاد آنان<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۲/۴۲۵ ـ ۴۲۶.</ref> خدای را در آن جایگاه‌ها [[عبادت]] کرده،<ref>طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ۷/۲۵.</ref> به فراگیری علم و دانش می‌پرداختند. برخی از این مکان‌ها نیز به کانون ترویج دین و [[ارزش‌های الهی]] تبدیل شده‌است.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۵/۱۵۶.</ref> مزارهای بزرگان دین، الهام‌بخش حرکت‌های متعالی و آزادی‌بخش بوده هدف و راهشان در میان [[مردم]] ماندگار شده‌است.<ref>انصاری، مرکز بزرگ، ۳۰ ـ ۳۱.</ref>
از دیرباز جایگاه دفن اولیا و بزرگان [[دین]]، مورد توجه موحدان قرار داشته‌است و دین‌باوران با بنای ساختمان بر مدفن بزرگان دین، افزون بر [[زیارت]] و قدردانی و زنده‌داشت یاد آنان<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۲/۴۲۵ ـ ۴۲۶.</ref> خدای را در آن جایگاه‌ها [[عبادت]] کرده،<ref>طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ۷/۲۵.</ref> به فراگیری علم و دانش می‌پرداختند. برخی از این مکان‌ها نیز به کانون ترویج دین و [[ارزش‌های الهی]] تبدیل شده‌است.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۵/۱۵۶.</ref> مزارهای بزرگان دین، الهام‌بخش حرکت‌های متعالی و آزادی‌بخش بوده هدف و راهشان در میان [[مردم]] ماندگار شده‌است.<ref>انصاری، مرکز بزرگ، ۳۰ ـ ۳۱.</ref>
خط ۱۲۲: خط ۱۳۶:
[[رده:مقاله‌های دارای تصویر]]
[[رده:مقاله‌های دارای تصویر]]
[[رده:مکان‌ها]]
[[رده:مکان‌ها]]
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]]