کاربر:H.Ahmadi/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

اصلاح ارقام، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح نویسه‌های عربی
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح ارقام، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح نویسه‌های عربی)
خط ۱: خط ۱:
'''مفسد فی الارض''' اصطلاحی [[فقه|فقهی]] درباره برخی از مجرمان امنیتی ـ اجتماعی.
مقاله‌ها، گزارش مقاله‌هایی درباره زندگی، شخصیت و اندیشه امام‌خمینی.
==مفهوم‌شناسی==
مقاله، نوشته‌ای منثور، با حجم متوسط و درباره موضوعی معین است که یک موضوع خاص را مورد تحلیل و کاوش قرار می‌دهد (حسینی، ۲۸۷؛ انوری، ۷/۷۲۴۳).
مفسد واژه‌ای عربی، اسم فاعل از مصدر «افساد» است. واژه‌شناسان، کلمه [[فساد]] با مشتقاتش را ضد واژه «صلاح» با مشتقات آن دانسته<ref>فراهیدی، کتاب العین، ۷/۲۳۱؛ جوهری، صحاح التاج اللغه، ۲/۵۱۹؛ ابن‌منظور، لسان العرب، ۳/۳۳۵.</ref> و برای فساد، چند معنا برشمرده‌اند؛ ازجمله: خروج از حد میانه و تعادل،<ref>راغب، مفردات راغب، ۶۳۶.</ref> زوال صورت از ماده،<ref>خوری، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ۴/۱۶۳.</ref> خرابی، تباهی و نابودی؛<ref>زبیدی، تاج العروس من جواهر القاموس، ۵/۱۶۴.</ref> بنابراین «مفسد فی الارض» از بین‌برنده تعادل به معنای نابودکننده و تباه‌کننده در روی زمین است؛ البته مراد از زمین در اینجا، [[جامعه]] انسانی است.<ref>مؤمن، کاوشی در مجازات، ۴.</ref>
امام‌خمینی ازجمله شخصیت‌هایی است که شخصیت، افکار و اندیشه‌های وی کانون توجه نویسندگان و محققان بوده‌است؛ زیرا ایشان در رشته‌های متعددی از علوم اسلامی صاحب‌نظر و دارای تألیفات فراوان بوده، رهبریِ مذهبیِ وسیع و پرنفوذی داشته و یکی از انقلاب‌های بزرگ سیاسی ـ اجتماعی قرن را رهبری کرده‌است (← فاضل لنکرانی، ۱/۹ ـ ۱۰). این توجهات پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران رشد چشمگیری داشته‌است و علاوه بر اوصاف شخصی، جنبه‌های سیاسی و اجتماعی ایشان بستری برای تحلیل و تحقیق پژوهشگران فراهم کرده‌است؛ از این‌رو کتاب‌ها و مقاله‌های فراوانی درباره ایشان وجود دارد که با محوریت شخصیت و عملکرد سیاسی و اجتماعی ایشان نگاشته شده‌است (← ادامه مقاله).
 
نویسندگان، علاوه بر نوشتن کتاب و پایان‌نامه، با انگیزه‌های مختلف به تدوین مقاله درباره امام‌خمینی و اندیشه‌های ایشان پرداخته‌اند. این مقاله‌ها تنوع فراوان زبانی و محتوایی و نیز پراکندگی جغرافیایی دارند. مقاله‌های درباره امام‌خمینی علاوه بر شناساندن شخصیت ایشان، نمایانگر اوضاع، حوادث و تحولات اجتماعی و فکری دوره ایشان است (مؤسسه تنظیم، مجموعه مقالات چهارمین؛ همان، مجموعه مقالات پنجمین).
از نظر اصطلاحی تمام فقها «افساد فی الارض» را به جرایم امنیتی اجتماعی مربوط دانسته‌اند، اما به سبب اختلاف برداشت از [[آیات]] و [[روایات]] مربوط به آن، درباره محدوده آن که آیا معادل [[محارب]] است یا اعم از آن، اختلاف نظر دارند. گروهی از فقها [[افساد]] در [[آیه ۳۳ سوره مائده]] را تأکیدی برای حکم محاربه در [[اقدام مسلحانه]] بر ضد [[امنیت ملی]] دانسته‌اند<ref>اردبیلی، مجمع الفائدة و البرهان فی شرح ارشاد الاذهان، ۱۳/۲۹۷؛ نجفی، جواهر الکلام، ۴۱/۵۶۴ ـ ۵۶۵.</ref> و گروهی دیگر آن را عنوانی عام دانسته‌اند که شامل هر نوع اقدام ضد امنیتی علیه افراد جامعه یا [[حکومت]] می‌شود.<ref>ادامه مقاله.</ref> حتی برخی آن را به اقدامات غیر مسلحانه و ایجاد مفاسد گسترده اجتماعی مانند تهیه و توزیع [[مواد مخدر]] و ایجاد شبکه‌های فساد اخلاقی گسترش داده‌اند.<ref>مؤمن، کاوشی در مجازات، ۵۵.</ref> از برخی [[فتاوای امام‌خمینی]] بر می‌آید که ایشان با دیدگاه اخیر موافق است؛ هرچند سخنان ایشان در [[تحریر الوسیله]] در ظاهر، بیانگر همراهی با دیدگاه نخست است.<ref>ادامه مقاله.</ref>
سیر مقاله‌نگاری درباره امام‌خمینی تحولاتی داشته‌است. این مقاله‌ها را می‌توان به دو گونه گزارشی و تحلیلی دسته‌بندی کرد. تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، مقالات تحلیلی درباره ایشان وجود نداشت و برخی مقاله‌ها به‌ویژه در روزهای اوج انقلاب در ایران در اواخر سال ۱۳۵۷، در قالب خاطره‌نگاری بود (برای نمونه ← عقیقی، ۱ ـ ۳). مقالات در مجموع تا زمان درگذشت ایشان بیشتر جنبه گزارشی داشتند و پس از آن بیشتر جنبه تحلیلی پیدا کردند.
==پیشینه==
از سوی دیگر، مقاله‌ها گاه توصیفی، گاه انتقادی یا تطبیقی است. در نشریات داخلی مقاله‌های انتقادی کمترند و مقاله‌های مقایسه‌ای و تطبیقی، فراوانی بیشتری دارند؛ اما نشریات خارجی از همان آغاز، اغلب رویکرد تحلیلی داشته‌اند. عوامل و علل مختلفی بر بسط مقاله‌نگاری درباره امام‌خمینی و تحولات مزبور، مؤثر بوده که از مهم‌ترین آنها برگزاری همایش‌ها و چاپ ویژه‌نامه‌هایی درباره ایشان است (← مقاله‌های همایش‌ها؛ ویژه‌نامه‌ها). آمار انواع و نیز آمار کل مقاله‌ها به دلیل فقدان مقاله‌نامه‌های جامع در دسترس نیست. در رژیم پهلوی با توجه به فضای خفقان که وجود داشته، کمتر از ۲۵ مقاله از سال ۱۳۴۲ تا بهمن ۱۳۵۷ درباره ایشان منتشر شده‌است (← مؤسسه تنظیم، مقاله‌شناسی، ۳/۱۱۲۶ ـ ۱۱۳۸).
منشأ کاربرد مفسد فی الارض در [[فقه]]، [[قرآن کریم]] است. در آیات چندی موضوع افساد در زمین<ref>بقره، ۱۱ و ۶۰؛ مائده، ۳۲؛ هود، ۱۱۶؛ رعد، ۲۵؛ محمد(ص)، ۲۲.</ref> اظهار افساد در زمین<ref>غافر، ۲۶.</ref> یا تلاش برای افساد در زمین،<ref>بقره، ۲۰۵؛ مائده، ۳۳ و ۶۴.</ref> همچون یک موضوع در جرایم مطرح شده‌است. مهم‌ترین آیه‌ای که در بُعد جزایی در روایات و سپس در آثار فقهی به آن توجه شده، آیه ۳۳ سوره مائده است که در آن برای کسانی که به محاربه با خدا و رسولش برخیزند و در فساد زمین بکوشند، چهار نوع [[مجازات]] بیان شده‌است. حر عاملی<ref>حر عاملی، مسایل الشیعه، ۲۸/۳۰۷ ـ ۳۲۱.</ref> بیش از سی روایت دراین‌باره گردآوری کرده که بیشتر آنها به شرایط و چگونگی [[اجرای احکام]] چهارگانه <ref>ادامه مقاله.</ref> و نیز برخی مصادیق محارب مربوط است.
مقاله‌نگاری درباره امام‌خمینی را نمی‌توان منحصر در شناسایی و اطلاع‌رسانی درباره ایشان دانست، بلکه تأثیرات ژرف آن بر بسط موضوعاتی نظیر تفکر دینی و اندیشه اجتماعی قابل ارزیابی است. برخی مقاله‌ها درباره امام‌خمینی به لحاظ شاخص‌های مختلف، مهم شناخته شده‌اند؛ برای نمونه مقاله‌ای که با نام رشیدی مطلق در ۱۳۵۶ منتشر شده، به لحاظ نسبت‌های ناروا به امام‌خمینی مایه تحریک احساسات و تهییج مردم علیه نظام شاهنشاهی شد و جرقه انقلاب اسلامی را روشن کرد (← مقاله نوزده دی).
 
نویسندگان: افراد زیادی از ملیت‌ها، مذاهب و ادیان مختلف به مقاله‌نگاری درباره امام‌خمینی از جهت شخصیتی، مناسبتی و زمینه‌های مختلف فکری پرداخته‌اند. شخصیت‌های علمی ایران در سطوح مختلف دانشگاهی و حوزوی، درباره ایشان مقاله نوشته‌اند (← مؤسسه تنظیم، مجموعه مقالات پنجمین). اکثر نویسندگان مقالات در زمینه آرای فقهیِ ایشان حوزوی‌اند (گروهی از نویسندگان، منابع فقه، ۱/۷؛ برای نمونه ← زمانی، ۴۵۶ ـ ۵۴۶) و برخی از دانشگاهیان نیز در این زمینه مقاله دارند (← گروهی از نویسندگان، فقیهان و، ۱/۳۰۱؛ عنایت، ۲ ـ ۱۳؛ قادری، ۱۰۱ ـ ۱۱۸).
فقها معمولاً در کتاب [[حدود]]، مجازات‌های چهارگانه در این آیه و روایات را حد محارب دانسته و محارب را موضوع حد قرار داده‌اند؛ نه عنوان مفسد فی الارض را<ref>طوسی، النهایه، ۷۲۰؛ ابن‌براج، المهذب، ۲/۵۵۳؛ ابن‌ادریس، السرائر، ۳/۵۰۵؛ حلی، محقق، شرائع الاسلام، ۴/۱۶۷ ـ ۱۶۸.</ref> [[امام‌خمینی]] نیز در تحریر الوسیله به همین روش عمل کرده‌است.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، ۲/۴۶۷.</ref>
پس از درگذشت امام‌خمینی در سال ۱۳۶۸، شخصیت‌های مختلفی به نگارش مقاله درباره ایشان پرداختند؛ از آن جمله می‌توان به مقالات: «در رثای امام زمان» (← آشتیانی، ۳ ـ ۷)، «مشایخ امام‌خمینی» (← استادی، ۸ ـ ۱۰)، «ابعاد شخصیت حضرت آیت‌الله العظمی امام‌خمینی» (← سبحانی، ۶ ـ ۲۶) و «آفتاب دیروز، کیمیای امروز» (سروش، ۳۳۱ ـ ۳۵۱) اشاره کرد.
==نسبت مفسد با محارب==
زنان نیز در نگارش مقاله درباره شخصیت و نظریات امام‌خمینی فعال بوده‌اند. مقاله‌های «استقلال سیاسی از نگاه امام‌خمینی»، «زن مسلمان و عناصر زمان و مکان از دیدگاه حضرت امام‌خمینی»، «امام و عرفان»، نمونه‌ای از این مقالات است (← مؤسسه تنظیم، مجموعه مقالات چهارمین؛ ستاد بزرگداشت، جایگاه زن، ۱؛ طباطبایی، ۵ ـ ۶). در بسیاری از موارد، تعیین ملیت و هویت نویسندگان، بستگی به منطقه برگزاری همایش و تهیه نشریه داشته‌است؛ برای نمونه در همایشی که به مناسبت یکصدمین سال ولادت امام‌خمینی در لبنان برگزار شد، اکثر عرضه‌کنندگان مقاله لبنانی بودند (← ستاد بزرگداشت، رویارویی). در میان نویسندگان مقالات این همایش می‌توان به افرادی مانند عفیف النابلسی (از لبنان)، سیدحسن نصرالله (از لبنان) و راشد الغنوشی (از تونس)، اشاره کرد. برخی از شخصیت‌های مسیحی مانند سراسقف آنتوان نبیل عنداری، اسقف مارونی لبنانی (۱/۶۳)، و اسقف اغناطیوس هزیم (۱/۷۵) و اسقف آرام کشیشیان ارمنی (۱/۸۵) نیز درباره ایشان قلم زده‌اند. شبلی ملاط متفکر و حقوقدان مسیحی لبنانی، مقاله‌ای در فرق ولایت فقیه و دیگر حکومت‌ها نوشت و در ضمن آن آرای امام‌خمینی را تحلیل کرد (۲/۳۳). بعضی از مقامات عالی کشورها مانند محمد یوسف بیضون؛ وزیر فرهنگ و آموزش عالی لبنان (۱/۵۷) نیز درباره ایشان مقاله نوشته‌اند.
از کتاب‌های فقهای پیشین درباره نقش دو عنوان مفسد و محارب در آیه پیش‌گفته و ارتباط آنها با یکدیگر سخن صریحی به دست نمی‌آید. بیشتر [[فقیه|فقیهان]]<ref>طوسی، النهایه، ۷۲۰؛ طوسی، المبسوط، ۸/۴۷؛ حلی، محقق، شرائع الاسلام، ۴/۱۶۷ ـ ۱۶۸؛ حلی، علامه، قواعد، ۳/۵۶۸؛ نجفی، جواهر الکلام، ۴۱/۵۶۴.</ref> و [[مفسران]]<ref>طوسی، التبیان، ۳/۵۰۴؛ طبرسی، مجمع البیان، ۳/۲۹۱؛ طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان، ۵/۳۲۶ ـ ۳۲۷.</ref> حد محارب را مخصوص اقدام مسلحانه بر ضد امنیت عمومی جامعه اسلامی می‌دانند؛ بنابراین دو عنوان پیش‌گفته، دو نام برای یک چیز یا دو جزء یک موضوع است که هر یک، اطلاق دیگری را مقید می‌کند. در مقابل از سخنان گروهی از فقها در موارد گوناگون، برداشت می‌شود که آنان افساد را عنوانی مستقل و گسترده‌تر از محاربه می‌دانند؛ مانند کشتن کسی که به قتل [[اهل ذمه]] عادت کرده‌است که از نظر برخی فقها با استناد به روایاتی<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۰/۱۹۰.</ref> از مصادیق [[قصاص]] است؛<ref>حلی، محقق، شرائع الاسلام، ۴/۱۹۶.</ref> اما به باور برخی دیگر، کشتن چنین شخصی، از باب حد و به سبب مفسد فی الارض بودن اوست.<ref>حلبی، الکافی فی الفقه، ۳۸۴؛ ابن‌زهره، غنیة النزوع، ۴۰۷؛ حلی، علامه، مختلف الشیعه، ۹/۳۲۴؛ شهید ثانی، مسالک الافهام الی تنقیح شرائع الاسلام، ۱۵/۸۸.</ref> همین دیدگاه درباره کسی که به کشتن بردگان عادت کرده باشد نیز وجود دارد؛<ref>حلبی، الکافی فی الفقه، ۳۸۴؛ ابن‌زهره، غنیة النزوع، ۴۰۷؛ طباطبایی، سیدعلی، ریاض المسائل، ۱۶/۲۱۹.</ref> همچنین است کسی که خانه‌ای را با اهلش به آتش بکشد؛ ولی اهل خانه زنده بمانند.<ref>حلی، محقق، نکت النهایه، ۳/۴۱۹؛ حلی، علامه، مختلف الشیعه، ۹/۳۵۳.</ref>
از میان اهل سنت نیز افراد بسیاری به پژوهش و تألیف مقاله درباره امام‌خمینی روی آورده‌اند که انور ابوطه (۱/۱۲۷) یکی از آنان است. مرسل نصر از شخصیت‌های بلندمرتبه دروزی لبنان نیز در مقاله‌ای به روش‌شناسی جهاد از نگاه امام‌خمینی پرداخته‌است (۱/۹۷). محبوب‌الرحمن از بنگلادش (۶۸)، بیان جبر از عراق (۱/۳۲۷)، لیث شبیلات از اردن (۲/۲۳)، عبدالرحیم علی محمد ابراهیم از سودان (۲/۲۸۳) و محمد مورو از مصر (۲/۳۹۳)، نویسندگان دیگری از اهل سنت‌اند که به نگارش مقاله درباره امام‌خمینی پرداخته‌اند.
==قلمرو افساد فی الارض==
زبان مقالات: مقاله‌های درباره امام‌خمینی به زبان‌های مختلف نوشته شده‌اند. مقاله‌های فارسی و عربی بیشترین آمار را دارند (برای مقاله‌های عربی ← گروهی از نویسندگان، فقیهان و زمان و مکان، ۱/۱۸۰ و ۱۹۵؛ نوری). حجم مقالات به زبان‌های دیگر نیز بسیار زیاد است. هرچند در این زمینه اطلاعات دقیقی وجود ندارد، برخی از مجموعه‌ها به ارائه نمایه مقالات به زبان‌های دیگر پرداخته‌اند (برای نمونه ← مرکز اسلامی)؛ برای نمونه اریک رولو مقاله «ایران خمینی» و گریگوری رز مقاله «ولایت فقیه و کشف هویت اسلامی در اندیشه آیت‌الله خمینی» را نوشتند (برای اطلاع از مقالات انگلیسی و فرانسوی ← امیری، ۱۴۱ به بعد؛ امیرخانی، ۶۵ ـ ۸۰). همچنین می‌توان از نویسندگانی مانند یرواند آبراهامیان، اوریانا فالاچی، فرد هالیدی، نیکی کدی، تدا اسکاچ پل و شیرین هانتر، نام برد. مقالات در مجموع به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، روسی، ایتالیایی، هلندی، چینی، عربی و عبری‌اند.
امام‌خمینی در تحریر الوسیله با نظر مشهور فقها همراه شده و محارب را کسی می‌داند که برای ترساندن مردم و به قصد افساد در زمین، سلاح از نیام برکشد یا آن را آماده کند و فرقی نمی‌کند چه مکانی یا چه زمانی باشد؛<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، (۲/۴۶۷ ـ ۴۶۸.</ref> بنا بر این عبارت، افساد، بخشی از موضوع برای سلب امنیت اجتماعی است. لازمه چنین سخنی، این است که کسانی که در برابر [[دولت]] دست به سلاح می‌برند، بدون آنکه قصد ترساندن مردم یا گرفتن اموالشان را داشته باشند، یا بدون استفاده از سلاح افساد می‌کنند، مشمول عموم آیه نیستند.<ref>مؤمن، کاوشی در مجازات، ۱۸.</ref> برای تثبیت این نظریه به اموری استدلال شده‌است؛ ازجمله [[شأن نزول آیه]] که بر اساس روایات گوناگون به عده‌ای مربوط است که نگهبانان و ساربانان شتران [[زکات]] را کشتند و [[امام‌علی(ع)]] به دستور [[پیامبر اکرم(ص)]] آنان را دستگیر کرد.<ref>کلینی، الکافی، ۷/۲۴۵، طوسی، التبیان، ۳/۵۰۵؛ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۰/۱۳۴.</ref> با توجه به این شأن نزول، آیه مربوط به اقدام مسلحانه بر ضد امنیت اجتماعی است.<ref>هاشمی شاهرودی، محارب کیست و محاربه چیست، ۱۴۹.</ref> همچنین دراین‌باره به روایاتی استدلال شده‌است<ref>هاشمی شاهرودی، محارب کیست و محاربه چیست، ۱۷۵.</ref> و ازجمله آنها روایاتی است که در تبیین حد مذکور در آیه محاربه، مجازات محاربان را بسته به میزان جرمی می‌داند که در حق مردم روا داشته‌اند و معیار را جرایمی چون دزدی و ایجاد رعب به‌تنهایی یا همراه با قتل قرار می‌دهد.<ref>کلینی، الکافی، ۷/۲۴۶ ـ ۲۴۸؛ حر عاملی، وسائل الشیعه، ۲۸/۳۰۹ ـ ۳۱۳.</ref>
موضوعات: مقاله‌نویسان ایرانی، بیشتر گرایش به بررسی اندیشه و خط مشی سیاسی امام‌خمینی داشته‌اند (← مؤسسه تنظیم، مقاله‌شناسی، ۲/۵۳۷ ـ ۸۶۲). پس از آن مقاله‌های درباره رهبری امام‌خمینی، آمار بیشتری دارند (← همان، ۱/۶۶ ـ ۳۲۲). مقاله‌های عرفانی و اخلاقی دارای کمترین آمارند (همان، ۳/۸۶۳ ـ ۸۷۸). اطلاعات گردآوری‌شده نشانگر این است که در موضوعات متعدد مربوط به ایشان، اعم از کلیات، اندیشه اجتماعی و سیاسی، کلامی، قرآنی و حدیثی مقاله نوشته شده‌است (همان).
 
نویسندگان خارجی به بررسی دیدگاه‌های سیاسی امام‌خمینی بیشتر علاقه نشان داده‌اند و در صدد درک تمایزهای حکومت اسلامی در قالب ولایت فقیه با دیگر حکومت‌ها بوده‌اند؛ برای نمونه ولایت فقیه را با حکومت‌های دیگر سنجیده‌اند (← ملاط، ۲/۳۳) یا موضع امام‌خمینی در برابر انواع حکومت‌ها را بررسی کرده‌اند (← جبر، ۱/۳۲۷ ـ ۳۴۹).
از اظهار نظرها و بیانات امام‌خمینی پس از پیروزی انقلاب بر می‌آید که موضوع افساد را فراتر از اقدام مسلحانه مستقیم بر ضد مردم و دارای محدوده‌ای گسترده‌تر از محاربه دانسته‌است. ایشان از چند دسته به عنوان مفسد فی الارض نام می‌برد: در پیام نوروزی سال ۱۳۵۹ عاملان انفجار خطوط نفت در جنوب را ـ چه آنان که به طور مستقیم در این‌گونه اعمال شرکت داشتند و چه آنان که چنین جریان‌هایی را هدایت می‌کردند ـ مفسد فی‌الارض خواند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۲/۲۰۵.</ref> این حکم به گونه‌ای بیانگر گسترش عنوان مفسد، نسبت به آسیب‌زدن نظامی به [[اقتصاد]] کشور و منافع ملی بود. در ادامه ایشان در همان سال، حکم مفسد فی الارض را شامل کسانی دانست که میان مردم تفرقه انداخته، زراعت‌های آنان را سوزانده، از ادامه کار کارخانه‌ها جلوگیری کرده و بازار مسلمانان یا لوله‌های نفت را که مال نیازمندان است، منفجر می‌کنند. ایشان حکم چنین افرادی را که هدفشان مقابله با [[اسلام]]، تفرقه‌اندازی، خوردن مال [[مردم]]، به اغتشاش‌کشاندن ایران و بازگرداندن سلطه ابرقدرت‌ها است، مرگ می‌داند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۲/۳۱۵.</ref>
مهم‌ترین محورهایی که مقاله‌ها در زمینه آنها نگاشته شده‌اند عبارت‌اند از: احیا و بازسازی تفکر دینی (← ستاد بزرگداشت، امام‌خمینی و بازسازی؛ مؤسسه تنظیم، کرامت انسان)، عاشورا و امام‌حسین(ع) (← مؤسسه تنظیم، مجموعه مقالات فرهنگ عاشورا)، اخلاق و عرفان (← مؤسسه تنظیم، عرفان در اندیشه؛ همو، اندیشه‌های اخلاقی)، اندیشه‌های سیاسی و اجتماعی (← همو، امام‌خمینی و حکومت اسلامی؛ مؤسسه آموزش؛ نهاد نمایندگی؛ کنگره امام‌خمینی)، رابطه فقه با مقتضیات عصر (← گروهی از نویسندگان، اجتهاد و زمان و مکان)، جایگاه زن (← ستاد بزرگداشت، جایگاه زن)، اندیشه‌های تربیتی (← مؤسسه تنظیم، مجموعه مقالات آثار؛ دانشگاه علامه؛ جمعی از نویسندگان)، آرا و نظریات جهادی و دفاعی (← دبیرخانه تبیین)، ورزش (← مؤسسه تنظیم، ورزش و ورزشکاران) و نگاه اندیشمندان جهان به اندیشه‌های امام‌خمینی (← مؤسسه تنظیم، اندیشه امام‌خمینی) (← مقاله همایش‌ها).
 
نشریات و مجموعه‌ها: مقاله‌های درباره امام‌خمینی در جراید یا مجموعه‌ها یا دایرةالمعارف‌ها منتشر شده‌اند. اغلبِ مجموعه مقاله‌های درباره امام‌خمینی را مدیریت همایش‌هایی منتشر کرده‌اند که در فرصت‌های مختلف برای تحلیل اندیشه یا بزرگداشت شخصیت ایشان برپا شده‌است. بیشتر این همایش‌ها را مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی برگزار یا پشتیبانی کرده‌است (← مقاله همایش‌ها). مهم‌ترینِ این مجموعه‌ها عبارت است از: بررسی سیره نظری و عملی امام‌خمینی، بازسازی تفکر اسلامی در اندیشه امام‌خمینی، امام‌خمینی و حکومت اسلامی، بررسی مبانی فقهی حضرت امام‌خمینی، ورزش و ورزشکاران در اندیشه امام‌خمینی، بررسی اندیشه‌های اقتصادی امام‌خمینی، رویارویی با تهدیدات معاصر در اندیشه امام‌خمینی، امام‌خمینی و فرهنگ عاشورا، عرفان در اندیشه امام‌خمینی، تبیین اندیشه‌های سیاسی ـ اجتماعی امام‌خمینی، مددکاری در اندیشه امام‌خمینی، حکمت سیاسی در اندیشه و عمل امام‌خمینی، اندیشه امام‌خمینی در نگاه اندیشمندان جهان، امام‌خمینی و قلمرو دین، اندیشه‌های قرآنی امام‌خمینی، اندیشه‌های اخلاقی ـ عرفانی امام‌خمینی و امام‌خمینی و تعلیم و تربیت اسلامی. این مجموعه‌ها را دبیرخانه همایش‌ها منتشر کرده‌اند و معمولاً مقاله‌های مندرج در این مجموعه‌ها به صورت جداگانه، چکیده‌نگاری و منتشر شده‌اند.
به نظر امام‌خمینی گروه دیگر از مصادیق مفسد، عاملان [[کودتا]] بوده‌اند. ایشان در همین باره با اشاره به [[کودتای نوژه]]، تصریح کرده کسانی که در این ماجرا همراهی کرده‌اند ـ به حکم اسلام و [[قرآن]] ـ فاسد و مفسد هستند که چهار حکم درباره آنان در قرآن وجود دارد و کوچک‌ترین آنها کشتن است. ایشان در همین مورد تأکید می‌کند که هیچ‌کس حق ندارد یکی از آنان را [[عفو]] یا در اجرای حکم آنان مسامحه کند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۳/۴۴ ـ ۴۵.</ref> ایشان همچنین در فرمان هشت‌ماده‌ای در ۲۴/۹/۱۳۶۱ گروه‌های مخالف اسلام و [[نظام جمهوری اسلامی]] را که در خانه‌های امن و تیمی برای براندازی نظام جمهوری اسلامی، [[ترور]] اشخاص مجاهد و مردم بی‌گناه، و برای خراب‌کاری و افساد فی الارض اجتماع و برنامه‌ریزی می‌کنند، محارب با خدا و پیامبرش معرفی کرده‌است.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۷/۱۴۱.</ref> جرم دیگری که امام‌خمینی به آن، عنوان مفسد فی الارض داد، مخالفت عملی با قوانین مصوب و تحریک مردم بر ضد این قوانین بود که از دادگاه‌ها خواست با این‌کار به عنوان افساد فی الارض برخورد کرده و حکم مفسد را درباره آنان اجرا کنند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۴/۳۷۷.</ref>
نشریات با رویکردهای مختلف به درج مقاله درباره امام‌خمینی پرداخته‌اند. مجله «حضور» به صورت ویژه درباره شخصیت و اندیشه امام‌خمینی است و مقاله‌های متعددی در آن چاپ شده‌است. این مجله را مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، به صورت فصلنامه و از سال ۱۳۷۰ منتشر کرده‌است. مجله علمی ـ پژوهشی «متین» نیز با رویکرد مباحث علمی به انتشار مقاله درباره امام‌خمینی پرداخته‌است. این مجله را پژوهشکده امام‌خمینی و انقلاب اسلامی به صورت فصلنامه از سال ۱۳۷۷ منتشر کرده‌است. هفته‌نامه «حریم امام» را نیز آستان حضرت امام‌خمینی از بهمن ۱۳۹۰ منتشر کرده‌است. گاه نیز مقاله‌ها در یک کتاب گردآوری شده‌است (← کنگره فقه و زمان و مکان؛ کنگره امام‌خمینی).
 
نشریات مختلف به صورت ویژه به مناسبت چهلم و نخستین سالگرد درگذشت امام‌خمینی و سالگردهای بعدی، اقدام به انتشار مقالاتی در زمینه شخصیت و اندیشه‌های ایشان کرده‌اند. برخی از نشریات نیز به صورت خاص، ویژه‌نامه‌ای را به این مورد اختصاص داده‌اند. نشریات جمهوری اسلامی، کیهان فرهنگی، اطلاعات هفتگی، پاسدار اسلام ازجمله نشریاتی‌اند که در سال ۱۳۶۸ (سال رحلت امام‌خمینی) ویژه‌نامه منتشر کردند (← مقاله ویژه‌نامه‌ها).
{{ببینید|کودتای نوژه|فرمان هشت‌ماده‌ای}}
در سال ۱۳۷۸ که به مناسبت یکصدمین سال میلاد امام‌خمینی، «سال امام‌خمینی» نامیده شد، نشریاتی اقدام به تهیه و انتشار ویژه‌نامه امام‌خمینی کردند که به صورت مجموعه‌مقالات، مصاحبه‌ها و گزارش‌ها است (برای نمونه ← کتاب ماه؛ ستاد بزرگداشت، رویارویی).
 
برخی دایرةالمعارف‌ها به درج مقاله مستقل درباره ایشان اقدام کرده‌اند. دایرةالمعارف‌های فارسی که به صورت مستقل درباره امام‌خمینی مقاله دارند عبارت‌اند از: دایرةالمعارف تشیع، دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، دایرةالمعارف مصور زرین و لغت‌نامه دهخدا. در زبان انگلیسی دایرةالمعارف مصور آکسفورد، دایرةالمعارف جدید جهان اسلام و دایرةالمعارف امریکانا، مدخل‌هایی را به امام‌خمینی اختصاص داده‌اند. با توجه به اشتباهات و کاستی‌هایی که در دو مقاله دایرةالمعارف تشیع و دایرةالمعارف بزرگ اسلامی وجود دارد، برخی به نقد جداگانه تفصیلی آنها پرداخته‌اند (← مقدمی شهیدانی؛ همو و عبداللهی چیرانی). در دایرةالمعارف‌های عربی هم گاه مقاله مستقل درباره ایشان یافت می‌شود (← مکتبة العصریه، ۱۰/۱۶۵ ـ ۱۶۶).
همچنین امام‌خمینی عنوان افساد فی الارض را به مفاسد اجتماعی مانند تهیه و توزیع مواد مخدر گسترش داد؛ ایشان فساد نسل و حرث (زراعت و محیط زیست) را ـ که مفاد آیه ۲۰۵ سوره بقره است ـ بر موارد افساد افزود؛ از این‌رو در همان ماه‌های آغازین انقلاب، [[قاچاق مواد مخدر]] و پخش آن را مصداق فساد نسل معرفی کرد<ref>امام خمینی، صحیفه، ۷/۳۱۸.</ref> و در ۲۴ آذر ۱۳۶۱، به‌صراحت اعلام کرد کسانی که معلوم شود شغل آنها جمع مواد مخدر و پخش آن میان مردم است، در حکم مفسد فی الارض و مصداق ساعی در ارض برای افساد و هلاک حرث و نسل هستند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۷/۱۴۱.</ref>
مأخذشناسی: به دلیل کثرت و انبوهی مقاله‌ها و لزوم اطلاع‌رسانی، تلاش‌هایی برای گردآوری اطلاعات مقاله‌ها و تنظیم مأخذشناسی آنها انجام گرفته و برخی از آنها منتشر شده‌است؛ برای نمونه مقاله‌شناسی توصیفی امام‌خمینی در سه جلد به معرفی ۶۹۵۶ عنوان مقاله پرداخته‌است (مؤسسه تنظیم، ۱/هفت). کتاب بررسی تحلیلی مطالعات انقلاب اسلامی نیز در دو جلد به بررسی کتاب‌ها و مقالات مهم در مورد انقلاب اسلامی ایران و امام‌خمینی پرداخته‌است که جلد دوم آن در موضوع مقالات است (← حاضری)؛ افزون بر این، مقاله بلندی نیز به روش مأخذشناسی به ارائه اطلاعات مقاله‌های منتشرشده در سال ۱۳۷۸ در ایران پرداخته‌است (← جنتی، ۲۸۰).
 
مأخذشناسی‌های ویژه امام‌خمینی مانند مأخذشناسی امام‌خمینی، مأخذشناسی اندیشه سیاسی امام‌خمینی، مأخذشناسی فقه و زمان و مکان، غیر از کتاب و پایان‌نامه، مقاله‌ها را هم معرفی کرده‌اند (← نوری؛ امیری). برخی از مأخذشناسی‌های عام مانند فهرست مقالات منتشرشده درباره انقلاب اسلامی و کتاب‌شناسی پانزده خرداد نیز اطلاعات مقاله‌های درباره امام‌خمینی را دربردارند (← امیرخانی، جم؛ مرکز اسناد). همچنین یک کتاب به طور خاص به مأخذشناسی مقالات منتشرشده در خارج از کشور پرداخته‌است (← مرکز اسلامی).
از این‌گونه بیانات امام‌خمینی روشن می‌شود که ایشان هم عنوان محاربه در آیه ۳۳ سوره مائده را گسترش داده و آن را شامل اقدامات بر ضد حکومت نیز دانسته و هم عنوان مفسد در این آیه را عنوانی گسترده‌تر از محاربه می‌داند و در این زمینه از آیات دیگر کمک گرفته و فساد حرث و نسل را مصداق افساد فی الارض برشمرده است؛ چنان‌که ایشان در پاسخ به پرسشی گفته‌است محارب و مفسد، دو موضوع هستند و تشخیص آن با محاکم صالحه است.<ref>امام خمینی، استفتائات، ۳/۶۵.</ref> با این بیان می‌توان گفت ایشان ظاهر روایاتی که احکام محاربه و افساد مذکور در آیه ۳۳ سوره مائده را به جرم‌هایی بر ضد امنیت اجتماعی مردم مانند قطع طریق، اخذ مال و اشهار سلاح اختصاص داده‌است، توجیه‌پذیر دانسته‌است؛ همان‌گونه که برخی [[شاگردان امام خمینی|شاگردان]] ایشان این موارد را از مصادیق محاربه و افساد شمرده‌اند.<ref>مؤمن، کاوشی در مجازات، ۲۷ ـ ۲۹، ۳۲ و ۵۵؛ مؤمن، کلمات سدیده، ۴۰۹.</ref>
==حکم مفسد فی الارض==
بر اساس آیه ۳۳ سوره مائده، چهار نوع مجازات برای کسانی که با خدا و رسولش به محاربه برخاسته و مفسد باشند، در نظر گرفته شده که عبارت‌اند از: قتل، به‌دارآویختن، قطع دست راست با پای چپ یا عکس آن، به مقداری که فقها در حد سرقت گفته‌اند، یعنی قطع پا از پایین برآمدگی به گونه‌ای که نیمی از قدم و مقداری از محل [[مسح]] باقی بماند و در قطع دست، قطع چهار انگشت از انتها به طوری که انگشت شصت و کف دست باقی بماند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۴۱/۵۷۳؛ امام‌خمینی، تحریر الوسیله، ۲/۴۶۴.</ref> و نفی بلد (تبعید). این چهار حکم در این آیه با حرف «أو» بر هم عطف شده‌اند که ظاهر آن، تخییر در انتخاب یکی از آنهاست.<ref>مفید، المقنعه، ۸۰۴؛ ابن‌ادریس، السرائر، ۳/۵۰۷.</ref> در برخی روایات نیز این تخییر تأیید شده‌است؛ اما در برخی دیگر، این احکام به صورت مراتب چهارگانه‌ای در نظر گرفته شده و هر یک از آنها به نوع خاصی از جنایت در عمل محاربه اختصاص یافته‌اند؛ هرچند روایات در چگونگی مراتب نیز اختلاف دارند.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۲۸/۳۰۷ ـ ۳۱۳.</ref>
 
فقهای پیشین در حکم محارب، به دو دسته تقسیم شده‌اند؛ برخی مانند [[شیخ مفید]]،<ref>شیخ مفید، المقنعه، (۸۰۴.</ref> [[سلار]]،<ref>سلار، المراسم العلویه، ۲۵۱.</ref> و [[ابن‌ادریس]]<ref>ابن ادریس، السرائر، ۳/۵۰۷.</ref> به [[تخییر]] قائل شده‌اند و برخی دیگر مانند [[شیخ طوسی]]،<ref>شیخ طوسی، النهایه، ۷۲۰.</ref> [[ابن‌براج]]<ref>ابن براج، المهذب، ۲/۵۵۳.</ref> و [[ابن‌حمزه]]<ref>ابن حمزه، الوسیله، ۲۰۶.</ref> به تفصیل میان انواع جنایت در محاربه قائل شده‌اند.
 
امام‌خمینی در تحریر الوسیله در بیان حکم محاربه بر این باور است که حاکم در انتخاب یکی از انواع چهارگانه مخیر است؛ ولی بهتر می‌داند که میزان جنایت و نوع آن را ملاحظه کند و حکم مناسب را انتخاب کند؛ بنابراین اگر جنایت به صورت قتل بوده، حاکم نیز مجازات قتل یا مصلوب کردن را برگزیند و اگر به صورت دستبرد به اموال بوده، قطع دست و پا و اگر تنها ایجاد وحشت با سلاح باشد، محارب را تبعید کند. ایشان در پایان به اضطراب سخنان فقها و روایات اشاره کرده‌است.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، ۲/۴۶۸.</ref> در ماده ۱۹۱ [[قانون مجازات اسلامی جمهوری اسلامی ایران]] نیز این احکام به صورت تخییری مطرح شده‌است.
 
نکته دارای اهمیت، این است که معمولاً فقها در بیان احکام مزبور، تنها به عنوان محارب اشاره کرده‌اند؛ بنابراین برای کشف [[حکم]] مفسد باید به مبانی آنان در تفسیر آیه یاد شده و نیز چگونگی استنباط از روایات توجه شود؛ از این‌رو بنا بر نظر فقیهانی که معیار اصلی در حکم را عنوان محاربه می‌دانند، در صورتی که این عنوان صادق نباشد و تنها عنوان مفسد صادق باشد، این احکام چهارگانه ثابت نیست و تنها می‌توان او را تعزیر کرد؛ ولی از نظر فقیهانی که ملاک اصلی را عنوان عام افساد قرار می‌دهند، احکام پیش‌گفته شامل مفسد نیز می‌شود.
==قوانین جمهوری اسلامی==
بر اساس توسعه در مفاد محاربه و افساد در نظر امام‌خمینی، بخشی از قوانین مجازات اسلامی پس از پیروزی انقلاب تدوین شد که شامل مواد ۱۹۰ ـ ۲۱۱ قانون حدود و قصاص، مصوب سال ۱۳۶۱ می‌شد. ماده ۲۰۱ لایحه مجازات، هر فرد یا گروهی را که با توجه و آگاهی، به عملی دست بزند که سلامت نظام جامعه اسلامی را در بخشی از زمین به خطر اندازد، مفسد فی الارض می‌داند؛ ولی [[شورای نگهبان]] در ۱۳/۶/۱۳۶۱ به دلیل ابهام در این ماده که زمینه برداشت‌های گوناگون در محاکم را فراهم می‌کرد، پیشنهاد حذف آن و ذکر مصادیقی مانند تشکیل مراکز فساد و عشرتکده و تهیه و فروش مواد مخدر را که موجب فساد جامعه شود، ارائه کرد و سرانجام عبارت «به‌خطرانداختن سلامت نظام» به «طرح براندازی حکومت» تغییر یافت.<ref>اداره کل، مجموعه قوانین، اولین دوره مجلس شورای اسلامی (۷ خرداد ۱۳۵۹ تا ۶ خرداد ۱۳۶۳ش)، ۲۹۸.</ref>
 
امام‌خمینی در بهمن سال ۱۳۶۲ در پاسخ به استفتای [[دادگاه عالی انقلاب اسلامی]] درباره قاچاق مواد مخدر، در صورتی که پخش مواد مخدر موجب ابتلای بسیاری شود یا به قصد این عمل یا با علم به این اثر انجام گیرد، عنوان «افساد فی الارض» را صادق دانست.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۸/۳۵۴؛ گنجینه استفتائات قضایی، نرم‌افزار، ۱۱۳۰؛ نعناکار، افساد فی الارض در فقه و حقوق موضوعه، ۵۰.</ref> با این همه ایشان در اجرای حکم [[اعدام]] برای مفسد در غیر موارد محاربه، [[فتوای به احتیاط]] داشت؛ از این‌رو [[سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی]]، رئیس وقت [[دیوان عالی کشور]] در مهر سال ۱۳۶۶ در نامه‌ای از امام‌خمینی درخواست کرد به فتوای [[حسینعلی منتظری]]، [[قائم‌مقام رهبری|قائم‌مقام وقت رهبری]] مبنی بر جواز اعدام این افراد عمل کنند که ایشان نیز موافقت کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۲۰/۳۹۷.</ref> در ادامه در جریان تصویب قوانین مربوط به مواد مخدر در مواد ۶ و ۹ قانون مبارزه با مواد مخدر، مصوب ۳/۸/۱۳۶۷ تکرار جرم در این زمینه به گونه‌ای که مجموع مواد مخدر به اندازه ذکرشده در قانون برسد، جزو مصادیق افساد فی الارض شمرده شده و بر اساس آن، مجازات اعدام برای چنین اشخاصی در نظر گرفته شد. در ماده ۴ قانون تشدید مجازات مرتکبان [[رشوه|ارتشا]]، [[اختلاس]] و [[کلاهبرداری]]، مصوب ۱۵/۹/۱۳۶۷ نیز به افساد فی الارض اشاره شده‌است.
 
پس از درگذشت امام‌خمینی نیز قوانین دیگری تصویب شد که در آن، عنوان «مفسد فی الارض» به‌کار رفته‌است؛ مانند قانون مجازات اخلالگران در نظام اقتصادی کشور، مصوب ۱۹/۹/۱۳۶۹. همچنین قانون مجازات جرایم [[نیروهای مسلح]]، مصوب سال ۱۳۷۱ در مواردی، برخی از جرایم را افساد فی الارض دانسته و در ماده ۱۸۷ و ۱۸۸ قانون مجازات اسلامی، کسانی را که در طرح براندازی حکومت اسلامی شرکت کنند یا نامزد یکی از پست‌های حساس کودتا شوند، محارب و مفسد فی الارض دانسته‌است؛ با اینکه در برخی از این موارد، عنوان [[بغی]] و خروج بر حاکمیت، صادق است. این نشان می‌دهد که قانون‌گذار، افساد فی الارض را عنوان عامی می‌داند که هم شامل محاربه و بغی و هم غیر این موارد می‌شود.<ref>مرعشی، محاربه و افساد فی الارض، ۱۲ و ۱۶.</ref>
==پانویس==
{{پانویس|۲}}
==منابع==
==منابع==
{{منابع|۲}}
آشتیانی، سیدجلال‌الدین، در رثای امام عارفان، مجله کیهان اندیشه، شماره ۲۴، ۱۳۶۸ش.
* قرآن کریم.
ابوطه، انور، تأثیر امام‌خمینی و انقلاب اسلامی در اندیشه و عملکرد جنبش جهاد اسلامی فلسطین، چاپ‌شده در کتاب رویارویی با تهدیدات معاصر در اندیشه امام‌خمینی، ترجمه مهدی سرحدی، به کوشش علی داستانی بیرکی، تهران، ستاد بزرگداشت یکصدمین سال میلاد امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
* ابن‌ادریس حلی، محمدبن‌منصور، السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق.
استادی، رضا، مشایخ امام‌خمینی، مجله کیهان فرهنگی، شماره ۶۳، ۱۳۶۸ش.
* ابن‌براج، قاضی‌عبدالعزیز، المهذب، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۶ق.
  امیرخانی فراهانی، فاطمه، فهرست مقالات منتشرشده درباره انقلاب اسلامی، تهران، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۸ش.
* ابن‌حمزه، محمدبن‌علی، الوسیلة الی نیل الفضیله، تحقیق محمد حسون، قم، کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی، چاپ اول، ۱۴۰۸ق.
امیری، کیومرث، مأخذشناسی امام‌خمینی، تهران، باز، چاپ اول، ۱۳۷۸ش.
* ابن‌زهره، سیدحمزةبن‌علی، غنیة النزوع الی علمی الاصول و الفروع، تحقیق ابراهیم بهادری، قم، مؤسسه امام‌صادق(ع)، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.
انوری، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، تهران، سخن، چاپ دوم، ۱۳۸۲ش.
* ابن‌منظور، محمدبن‌مکرم، لسان العرب، تحقیق جمال‌الدین میردامادی، بیروت، دارالفکر ـ دار صادر، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق.
  بیضون، محمد یوسف، سخنرانی، چاپ‌شده در کتاب رویارویی با تهدیدات معاصر در اندیشه امام‌خمینی، ترجمه مهدی سرحدی، به کوشش علی داستانی بیرکی، تهران، ستاد بزرگداشت یکصدمین سال میلاد امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
* اداره کل فرهنگی و روابط عمومی مجلس شورای اسلامی، مجموعه قوانین، اولین دوره مجلس شورای اسلامی (۷ خرداد ۱۳۵۹ تا ۶ خرداد ۱۳۶۳ش)، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۸ش.
  جبر، بیان، موضع امام‌خمینی در برابر انواع حکومتها در جهان معاصر، چاپ‌شده در کتاب رویارویی با تهدیدات معاصر در اندیشه امام‌خمینی، ترجمه مهدی سرحدی، به کوشش علی داستانی بیرکی، تهران، ستاد بزرگداشت یکصدمین سال میلاد امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
* اردبیلی، احمدبن‌محمد، مجمع الفائدة و البرهان فی شرح ارشاد الاذهان، تحقیق مجتبی عراقی و دیگران، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق.
  جمعی از نویسندگان، امام‌خمینی و تعلیم و تربیت اسلامی (چکیده مقالات همایش ملیقم، دانشگاه قم، چاپ اول، ۱۳۹۱ش.
* امام‌خمینی، سیدروح‌الله، استفتائات، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۱ش.
جنتی، یدالله، فهرست مقالات تحقیقی مجله‌ها به مناسبت یکصدمین سال‌زاد امام‌خمینی، مجله حضور، شماره ۳۲، ۱۳۷۹ش.
* امام‌خمینی، سیدروح‌الله، تحریر الوسیله، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
حاضری، علی‌محمد، بررسی تحلیلی مطالعات انقلاب اسلامی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۸۸ش.
* امام‌خمینی، سیدروح‌الله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم ...، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش.
  حسینی، سیدابوالقاسم، بر بال قلم، قم، ظفر، چاپ دوم، ۱۳۸۰ش.
* جوهری، اسماعیل‌بن‌حماد، الصحاح، تاج اللغة و صحاح العربیه، تحقیق احمد عبدالغفور عطار، بیروت، دارالعلم للملایین، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
  دانشگاه علامه طباطبایی، مددکاری در اندیشه امام‌خمینی (مجموعه مقالات همایشبا اهتمام محمد زاهدی اصل، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۸ش.
* حر عاملی، محمدبن‌حسن، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعه، قم، مؤسسه آل‌البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.
  دبیرخانه تبیین اندیشه‌های دفاعی امام‌خمینی، سیری در اندیشه‌های دفاعی امام‌خمینی، تهران، وزارت دفاع، چاپ اول، ۱۳۷۷ ـ ۱۳۸۸ش.
* حلبی، ابوالصلاح، الکافی فی الفقه، تصحیح رضا استادی، اصفهان، مکتبة امیرالمومنین(ع)، چاپ اول، ۱۴۰۳ق.
زمانی جباری، افسانه، مأخذشناسی توصیفی فقهی، اصولی و حقوقی امام‌خمینی، تهران، پژوهشکده امام‌خمینی و انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۲ش.
* حلی، علامه، حسن‌بن‌یوسف، قواعد الاحکام فی معرفة الحلال و الحرام، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
  سبحانی، جعفر، ابعاد شخصیت حضرت آیت‌الله العظمی امام‌خمینی، مجله درسهایی از مکتب اسلام، سال ۲۹، شماره ۳، ۱۳۶۸ش.
* حلی، علامه، حسن‌بن‌یوسف، مختلف الشیعة فی احکام الشریعه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق.
  ستاد بزرگداشت یکصدمین سال میلاد امام‌خمینی، بررسی اندیشه‌های اقتصادی امام‌خمینی، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۰ش.
* حلی، محقق، جعفربن‌حسن، شرائع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام، تحقیق عبدالحسین محمدعلی بقال، قم، اسماعیلیان، چاپ دوم، ۱۴۰۸ق.
  همو، رویارویی با تهدیدات معاصر در اندیشه امام‌خمینی، ترجمه مهدی سرحدی، به کوشش علی داستانی بیرکی، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
* حلی، محقق، جعفربن‌حسن، النهایة و نکتها، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.
  همو، امام‌خمینی و بازسازی تفکر اسلامی، به کوشش علی داستانی بیدکی، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۰ش.
* خوری شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، قم، اسوه، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
  همو، جایگاه زن در اندیشه امام‌خمینی (خلاصه مقالات کنگره بین‌المللیتهران، چاپ اول، ۱۳۷۸ش.
* راغب اصفهانی، حسین‌بن‌محمد، مفردات الفاظ القرآن، تحقیق صفوان عدنان، بیروت ـ دمشق، دارالقلم ـ دارالشامیه، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.
  سروش، عبدالکریم، قصه ارباب معرفت، تهران، صراط، چاپ اول، ۱۳۷۳ش.
* زبیدی، سیدمحمدمرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، تصحیح علی هلالی و علی شیری، بیروت، دارالفکر، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.
  شبیلات، لیث، جایگاه امت اسلامی در معادلات بین‌المللی، چاپ‌شده در کتاب رویارویی با تهدیدات معاصر در اندیشه امام‌خمینی، ترجمه مهدی سرحدی، به کوشش علی داستانی بیرکی، تهران، ستاد بزرگداشت یکصدمین سال میلاد امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
* سلار، حمزةبن‌عبدالعزیز، المراسم العلویة و الاحکام النبویة فی الفقه الامامی، تصحیح محمود دبستانی، قم، حرمین، چاپ اول، ۱۴۰۴ق.
  طباطبایی، فاطمه، امام و عرفان، مجله پیام زن، شماره ۷۹، ۱۳۷۱ش.
* شهید ثانی، زین‌الدین‌بن‌علی، مسالک الافهام الی تنقیح شرائع الاسلام، قم، مؤسسه المعارف الاسلامیه، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
  عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم، چگونه امام هدیه اتومبیل بیوک...، مجله راهنما، شماره ۱۱، ۱۳۵۸ش.
* طباطبایی، سیدعلی، ریاض المسائل فی تحقیق الاحکام بالدلائل، تحقیق محمد بهره‌مند و دیگران، قم، مؤسسه آل‌البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۱۸ق.
  علی محمد ابراهیم، عبدالرحیم، استکبار و مفهوم امروزی آن، چاپ‌شده در کتاب رویارویی با تهدیدات معاصر در اندیشه امام‌خمینی، ترجمه مهدی سرحدی، به کوشش علی داستانی بیرکی، تهران، ستاد بزرگداشت یکصدمین سال میلاد امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
* طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق.
عنایت، حمید، مفهوم نظریه ولایت فقیه از دیدگاه امام‌خمینی، ترجمه سعید محبی، مجله کیان، شماره ۳۴، ۱۳۷۵ش.
* طبرسی، فضل‌بن‌حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تحقیق سیدهاشم رسولی محلاتی و سیدفضل‌الله یزدی، تهران، ناصرخسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش.
  عنداری، آنتوان نبیل، سخنرانی، چاپ‌شده در کتاب رویارویی با تهدیدات معاصر در اندیشه امام‌خمینی، ترجمه مهدی سرحدی، به کوشش علی داستانی بیرکی، تهران، ستاد بزرگداشت یکصدمین سال میلاد امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
* طوسی، محمدبن‌حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، تحقیق احمد قصیر عاملی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.
  فاضل لنکرانی، محمد، مقدمه مناهج الوصول الی علم الاصول تألیف امام‌خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم ...، چاپ سوم، ۱۳۸۷ش.
* طوسی، محمدبن‌حسن، تهذیب الاحکام، تصحیح سیدحسن موسوی خرسان، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
  قادری، حاتم، دموکراسی و تکلیف، مطالعه موردی امام‌خمینی، مجله نامه پژوهش، شماره ۸، ۱۳۷۷ش.
* طوسی، محمدبن‌حسن، المبسوط فی فقه الامامیه، تحقیق سیدمحمدتقی کشفی، تهران، المکتبة المرتضویة لاحیاء آثار الجعفریه(ع)، چاپ سوم، ۱۳۸۷ق.
کتاب ماه، مجله، تهران، خانه کتاب ایران، ۱۳۷۸ش.
* طوسی، محمدبن‌حسن، النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی، بیروت، دارالکتاب العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۰ق.
کشیشیان، آرام، پیام، چاپ‌شده در کتاب رویارویی با تهدیدات معاصر در اندیشه امام‌خمینی، ترجمه مهدی سرحدی، به کوشش علی داستانی بیرکی، تهران، ستاد بزرگداشت یکصدمین سال میلاد امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
* فراهیدی، خلیل‌بن‌احمد، کتاب العین، تحقیق مهدی مخزومی و ابراهیم سامرایی، قم، هجرت، چاپ دوم، ۱۴۰۹ق.
  کنگره امام‌خمینی و اندیشه حکومت اسلامی، اندیشه سیاسی امام‌خمینی در مطبوعات ایران، قم، چاپ اول، ۱۳۷۸ش.
* کلینی، محمدبن‌یعقوب، الکافی، تصحیح علی‌اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
  کنگره فقه و زمان و مکان، فقه در آیینه مطبوعات ایران، قم، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
* گنجینه استفتائات قضایی، نرم‌افزار، معاونت آموزشی قوه قضائیه.
گروهی از نویسندگان، اجتهاد و زمان و مکان، تهران، مؤسسه تنظیم ...، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
* مرعشی، سیدمحمدحسن، محاربه و افساد فی الارض، مجله دادرسی، شماره ۹، ۱۳۷۷ش.
  گروهی از نویسندگان، فقیهان و زمان و مکان (۱)، تهران، مؤسسه تنظیم ...، ۱۳۷۴ش.
* مفید، محمدبن‌محمد، المقنعه، قم، کنگره جهانی شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
گروهی از نویسندگان، منابع فقه و زمان و مکان (۱)، تهران، مؤسسه تنظیم ...، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
* مؤمن قمی، محمد، کاوشی در مجازات محارب و مفسد فی الارض، مجله فقه اهل بیت(عشماره ۳۵، ۱۳۸۲ش.
  مؤسسه آموزش عالی باقرالعلوم(ع)، حکمت سیاسی در اندیشه و عمل امام‌خمینی (خلاصه مقالات همایش داخلی)، قم، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
* مؤمن قمی، محمد، کلمات سدیدة فی مسائل جدیده، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۱۵ق.
  مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، اندیشه امام‌خمینی در نگاه اندیشمندان جهان، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۴ش.
* نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، تحقیق عباس قوچانی و علی آخوندی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ هفتم، ۱۴۰۴ق.
  همو، اندیشه‌های اخلاقی ـ عرفانی امام‌خمینی (مجموعه مقالات برگزیده همایش)، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۹ش.
* نعناکار، مهدی، افساد فی الارض در فقه و حقوق موضوعه، کاشان، مرسل، چاپ اول، ۱۳۷۷ش.
  همو، عرفان در اندیشه امام‌خمینی، ترجمه مهدی سرحدی، به کوشش علی داستانی بیرکی، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۱ش.
* هاشمی شاهرودی، سیدمحمود، محارب کیست و محاربه چیست، مجله فقه اهل بیت(ع)، شماره ۱۱ ـ ۱۲، ۱۳۷۶ش.
  همو، کرامت انسان، مجموعه آثار همایش بین‌المللی امام‌خمینی و قلمرو دین (۱تهران، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.
{{پایان}}
همو، مجموعه مقالات پنجمین سمینار بررسی سیره نظری و عملی حضرت امام‌خمینی، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
  همو، مجموعه مقالات چهارمین سمینار بررسی سیره نظری و عملی حضرت امام‌خمینی، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۳ش.
  همو، مجموعه مقالات کنگره آثار و اندیشه تربیتی حضرت امام‌خمینی، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
  همو، مجموعه مقالات کنگره بین‌المللی امام‌خمینی و فرهنگ عاشورا، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
همو، مقاله‌شناسی توصیفی امام‌خمینی، تهران، ۱۳۷۹ش.
  همو، ورزش و ورزشکاران در اندیشه امام‌خمینی، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۸ش.
  محبوب‌الرحمن، تأسیس حکومت اسلامی، پیوند دین و سیاست، چاپ‌شده در مجموعه مقالات چهارمین سمینار بررسی سیره نظری و عملی حضرت امام‌خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم ...، چاپ اول، ۱۳۷۳ش.
مرکز اسلامی انگلیس، خلاصه پایان‌نامه‌های دکتری و مقالات خارجی درباره امام‌خمینی و انقلاب اسلامی، ترجمه محمدرضا آهنی، تهران، دبیرخانه همایش روش‌شناسی مطالعه شخصیت و اندیشه امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۷۸ش.
  مرکز اسناد انقلاب اسلامی، کتاب‌شناسی ۱۵ خرداد، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۵ش.
  مرکز بین‌المللی ترجمه و نشر المصطفی، اندیشه‌های سیاسی ـ اجتماعی امام‌خمینی (مجموعه مقالات نخستین همایش سراسریقم، چاپ اول، ۱۳۸۹ش.
مقدمی شهیدانی، سهراب و میثم عبداللهی چیرانی، نقدی بر مدخل «خمینی، روح‌الله» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، تهران، بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۹۵ش.
  مقدمی شهیدانی، سهراب، نقدی بر مدخل «امام‌خمینی» در دایرةالمعارف تشیع، تهران، بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۹۷ش.
مکتبة العصریه، الموسوعة العربیه، دمشق، چاپ اول، ۱۹۹۹م.
  ملاط، شبلی، مقایسه‌ای میان ولایت فقیه و انواع دیگر حکومت در جهان معاصر، چاپ‌شده در کتاب رویارویی با تهدیدات معاصر در اندیشه امام‌خمینی، ترجمه مهدی سرحدی، به کوشش علی داستانی بیرکی، تهران، ستاد بزرگداشت یکصدمین سال میلاد امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
  مورو، محمد، اسلام، ایدئولوژی پابرهنگان، امام‌خمینی الگوی تمام‌عیار، چاپ‌شده در کتاب رویارویی با تهدیدات معاصر در اندیشه امام‌خمینی، ترجمه مهدی سرحدی، به کوشش علی داستانی بیرکی، تهران، ستاد بزرگداشت یکصدمین سال میلاد امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
نصر، مرسل، اصول و ابعاد مبارزه از دیدگاه امام‌خمینی، چاپ‌شده در کتاب رویارویی با تهدیدات معاصر در اندیشه امام‌خمینی، ترجمه مهدی سرحدی، به کوشش علی داستانی بیرکی، تهران، ستاد بزرگداشت یکصدمین سال میلاد امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
  نوری، محمد، کتاب‌شناسی فقه و زمان و مکان، تهران، مؤسسه تنظیم...، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه علوم پزشکی مازندران، تبیین اندیشه‌های سیاسی ـ اجتماعی حضرت امام‌خمینی، قم، معارف، چاپ اول، ۱۳۸۱ش.
هزیم، اغناطیوس، پیام، چاپ‌شده در کتاب رویارویی با تهدیدات معاصر در اندیشه امام‌خمینی، ترجمه مهدی سرحدی، به کوشش علی داستانی بیرکی، تهران، ستاد بزرگداشت یکصدمین سال میلاد امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۷۹ش.
confirmed، emailconfirmed، templateeditor
۱٬۵۵۴

ویرایش