مرگ: تفاوت میان نسخه‌ها

مرگ (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۷ دی ۱۴۰۱، ساعت ۲۲:۰۷

۲۰ بایت اضافه‌شده ، ‏۷ دی ۱۴۰۱

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Shams

Image-reviewer، دیوان‌سالاران، emailconfirmed، مدیران رابط کاربری، مدیران

۱۵٬۱۴۳

ویرایش

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 مرگ یکی از پیچیده‌ترین معماهای زندگی بشری است که در طول تاریخ مورد توجه متفکران بوده‌است؛ [[حکما]] و اندیشمندان دربارهٔ آن نظر داده‌اند و در فلسفه یونان دربارهٔ [[حقیقت]] و [[ماهیت]] آن بحث شده‌است.<ref>افلاطون، دوره کامل آثار افلاطون، ۱/۴۸۳ و ۴۹۱.</ref> همه ادیان آسمانی پیشین بر این نظر اتفاق دارند که مرگ پایان هستی انسان نیست.<ref>کتاب مقدس، تکوین، ب۳، ۱۹؛ اشعیا، ب۲۶، ۱۹؛ دانیال، ب۱۲، ۲؛ حزقیال، ب۳۷؛ لوقا، ب۲۳، ۳۹–۴۳؛ یوحنا، ب۵، ۲۴؛ توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۶۶؛ امام خمینی، صحیفه، ۳/۲۲۸.</ref> در برخی ادیان غیر آسمانی نیز مسئله مرگ پایان حیات شمرده نمی‌شود و دفن اجساد مردگان همراه با خوراک و تزئینات<ref>چایدستر، شور جاودانگی، ۲۳–۲۴؛ لوکاس، تاریخ تمدن، ۱/۶۹–۷۱.</ref> و مومیایی‌کردن مرده‌ها برای سالم‌ماندن بدن<ref>لوکاس، تاریخ تمدن، ۱/۷۰.</ref> گواه اعتقاد انسان‌ها به ادامه زندگی پس از مرگ است.
-در ادیان آسمانی، مرگ از تقدیرات خداوند است که برای همه موجودات زنده مقرر شده‌است.<ref>کتاب مقدس، یوحنا، ب۸، ۵۱–۵۴؛ خروج، ب۴، ۱۹.</ref> در [[اسلام]] نیز بحث مرگ، از مباحث مهم [[معاد]] است و در آیات بسیاری از [[قرآن کریم]<ref>زمر، ۴۲؛ بقره، ۲۵۸؛ آل عمران، ۱۶۸.</ref> و [[روایات]]<ref>کلینی، ۳/۱۱۱–۱۱۳.</ref> به آن توجه شده‌است. [[فلاسفه اسلامی]] در تبیین چگونگی مرگ، با [[براهین عقلی]] کوشش‌های فراوانی کرده‌اند.<ref>ابن‌سینا، رسائل، ۳۳۹؛ ملاصدرا، الحکمة المتعالیه، ۸/۹۷–۱۰۳.</ref> امام‌خمینی نیز با براهین فلسفی و کلامی به تبیین حقیقت مرگ و کیفیت آن پرداخته، نگاه مادی به مرگ را نقد کرده‌است.<ref>امام خمینی، تقریرات، ۳/۱۹۰ و ۲۶۳.</ref>
+در ادیان آسمانی، مرگ از تقدیرات خداوند است که برای همه موجودات زنده مقرر شده‌است.<ref>کتاب مقدس، یوحنا، ب۸، ۵۱–۵۴؛ خروج، ب۴، ۱۹.</ref> در [[اسلام]] نیز بحث مرگ، از مباحث مهم [[معاد]] است و در آیات بسیاری از [[قرآن کریم]<ref>زمر، ۴۲؛ بقره، ۲۵۸؛ آل عمران، ۱۶۸.</ref> و [[روایات]]<ref>کلینی، الکافی، ۳/۱۱۱–۱۱۳.</ref> به آن توجه شده‌است. فلاسفه اسلامی در تبیین چگونگی مرگ، با [[براهین عقلی]] کوشش‌های فراوانی کرده‌اند.<ref>ابن‌سینا، رسائل، ۳۳۹؛ ملاصدرا، الحکمة المتعالیه، ۸/۹۷–۱۰۳.</ref> امام‌خمینی نیز با براهین فلسفی و کلامی به تبیین حقیقت مرگ و کیفیت آن پرداخته، نگاه مادی به مرگ را نقد کرده‌است.<ref>امام خمینی، تقریرات، ۳/۱۹۰ و ۲۶۳.</ref>
 == ماهیت و حقیقت مرگ ==
@@ خط ۳۹: / خط ۳۹: @@
 == یاد مرگ ==
-برخی علمای اخلاق، با توجه به بعضی آیات<ref>ص، ۴۶.</ref> و [[روایات]]<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۴۶/۱۲۶ و ۱۳۲–۱۳۳.</ref> آثار و فوایدی برای یاد مرگ ذکر کرده‌اند؛ ازجمله نزول رحمت الهی<ref>نراقی، احمد، معراج السعادة، ۶۶۷.</ref> آمادگی برای سفر آخرت<ref>نراقی، احمد، معراج السعادة، ۶۷۰.</ref> و بی‌توجهی به دنیا<ref>نراقی، احمد، معراج السعادة، ۶۶۵؛ غزالی، احیاء العلوم، ۸/۲۰۴.</ref> این است که در روایتی آمده‌است خداوند کسی را که بسیار به یاد مرگ باشد دوست دارد<ref>کلینی، الکافی، ۲/۱۲۲.</ref> [[امام‌خمینی]] نیز اثر یاد مرگ و آخرت را این می‌داند که اگر انسان روز حساب را باور داشته باشد، مردن را فنا نمی‌داند؛ بلکه مرگ را انتقال از نقص به کمال دانسته، همین باور، او را از همه لغزش‌ها نگه می‌دارد.<ref>امام خمینی، تفسیر حمد، ۱۰۹.</ref>
+برخی علمای اخلاق، با توجه به بعضی آیات<ref>سوره ص، ۴۶.</ref> و [[روایات]]<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۴۶/۱۲۶ و ۱۳۲–۱۳۳.</ref> آثار و فوایدی برای یاد مرگ ذکر کرده‌اند؛ ازجمله نزول رحمت الهی<ref>نراقی، احمد، معراج السعادة، ۶۶۷.</ref> آمادگی برای سفر آخرت<ref>نراقی، احمد، معراج السعادة، ۶۷۰.</ref> و بی‌توجهی به دنیا<ref>نراقی، احمد، معراج السعادة، ۶۶۵؛ غزالی، احیاء العلوم، ۸/۲۰۴.</ref> این است که در روایتی آمده‌است خداوند کسی را که بسیار به یاد مرگ باشد دوست دارد<ref>کلینی، الکافی، ۲/۱۲۲.</ref> [[امام‌خمینی]] نیز اثر یاد مرگ و آخرت را این می‌داند که اگر انسان روز حساب را باور داشته باشد، مردن را فنا نمی‌داند؛ بلکه مرگ را انتقال از نقص به کمال دانسته، همین باور، او را از همه لغزش‌ها نگه می‌دارد.<ref>امام خمینی، تفسیر حمد، ۱۰۹.</ref>
 == احتضار و نشانه‌های آن ==