احمد جنتی: تفاوت میان نسخه‌ها

احمد جنتی لادانی در سوم اسفند ۱۳۰۵ در روستای لادان واقع در سه کیلومتری غرب شهر [[اصفهان]] به دنیا آمد.<ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۱۴۹؛ صالح، جامعه مدرسین حوزه، ۳/۱۱۱؛ مشکینی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، ۴۱.</ref> پدرش هاشم و جدش احمد از علمای زمان خود بودند. هاشم مدت‌ها در [[مدرسه جده]] بزرگ و مدرسه چهارباغ اصفهان ساکن بود و به تدریس و [[تبلیغ دین]] و پاسخگویی به مراجعات و حل اختلافات مردم می‌پرداخت.<ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۱۴۹ـ۱۵۰؛ صالح، جامعه مدرسین حوزه، ۳/۱۱۱؛ سیفی، جنتی، چاپ‌شده در فرهنگنامه، ۱۰۵.</ref> مادر جنتی، فاطمه نیز زن فاضلی بود که علاوه بر خانه‌داری، [[قرآن]] و برخی کتاب‌های دینی را آموزش می‌داد و بعضی جلسات مذهبی را نیز اداره می‌کرد.<ref>محبوب، رجال سیاسی شوراها، ۱/۲۱۹؛ صالح، جامعه مدرسین حوزه، ۳/۱۱۱.</ref>

وضعیت خانوادگی جنتی از لحاظ [[اقتصاد|اقتصادی]] بسیار فقیرانه و درآمد پدرش تنها از [[وجوه شرعی]] و [[منبر]] بود. وی که تنها فرزند خانواده بود، تحصیلات خود را از [[مکتبخانه]] آغاز کرد.<ref>صالح، جامعه مدرسین حوزه، ۳/۱۱۱؛ دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۱۴۹ـ۱۵۰.</ref> و از هشت‌سالگی در مکتبخانه سیدحسن در روستای کوهانستان که در نزدیک زادگاهش بود، خواندن قرآن کریم و خواندن و نوشتن فارسی را آغاز کرد<ref>سیفی، جنتی، چاپ‌شده در فرهنگنامه، ۱/۱۰۵.</ref> و به‌طور متفرقه مقداری دروس جدید را نیز خواند؛<ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۱۵۰.</ref> سپس به اصفهان رفت و در مدرسه جده بزرگ به تحصیل پرداخت. او در مدت چهار سال تحصیل خود در این مدرسه [[ادبیات عرب]]، [[شرح معالم]] و قسمتی از [[شرح لمعه]] را نزد استادان چندی فرا گرفت.<ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۱۵۰؛ مشکینی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، ۴۱؛ صالح، جامعه مدرسین حوزه، ۳/۱۱۲.</ref>

جنتی پانزده سال از عمر خود را در زمان [[رضاشاه پهلوی]] و اقدامات ضد دینی او گذراند و خود شاهد بود که مأموران [[پهلوی]] با خشونت [[چادر]] از سر مادرش برداشتند و پدرش نیز ناچار پالتو و [[کلاه پهلوی]] می‌پوشید و مدتی از ترس اجبار به‌رفتن به [[سربازی]] به شهر و مدرسه نمی‌رفت.<ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۱۵۸ـ۱۵۹.</ref> وی پس از [[سقوط رضاشاه]]، برای ادامه تحصیل در سال ۱۳۲۴ به [[قم]] رفت و در [[مدرسه فیضیه]] و سپس [[مدرسه حجتیه|حجتیه]] ساکن شد. او باقی‌مانده شرح لمعه را نزد [[محمد صدوقی یزدی]] و درس‌های سطح را نزد علمایی چون [[عبدالکریم تهرانی]]، [[حسینعلی منتظری]]، [[روح‌الله کمالوند]]، [[سیدرضا بهاءالدینی]]، [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]] و [[سیدزین‌العابدین کاشانی]] فرا گرفت و سپس در [[درس خارج فقه]] و [[درس خارج اصول|اصول]] [[سیدحسین بروجردی]]، [[سیدمحمدتقی خوانساری]]، [[سیدمحمد حجت]]، [[امام‌خمینی]] و [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]] شرکت کرد.<ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۱۵۰ـ۱۵۱؛ مشکینی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، ۴۱؛ محبوب، رجال سیاسی شوراها، ۱/۲۲۰.</ref> وی هم‌زمان با تحصیل در [[حوزه علمیه قم]] تدریس می‌کرد و از سال ۱۳۴۲ به‌دعوت [[سیدمحمد حسینی بهشتی]] به م[[مدرسه حقانی|درسه منتظریه]] (حقانی) رفت و به مدت چهارده سال به تدریس دروس مختلف دوره مقدمات و سطح پرداخت و در اداره مدرسه نیز که برنامه آموزشی خاصی داشت، همکاری می‌کرد.<ref>مشکینی، یاران امام به روایت اسناد ساواک، ۴۱؛ جنتی، احمد، پیام انقلاب، ۲۹؛ محبوب، رجال سیاسی شوراها، ۱/۲۲۰.</ref>