پرش به محتوا

حفاظت از امام‌خمینی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:


== حفاظت در دوران نهضت ==
== حفاظت در دوران نهضت ==
از آغاز مبارزه امام‌خمینی با [[رژیم پهلوی]]، مراقبتِ لازم از ایشان صورت می‌گرفت. [[سیدمصطفی خمینی]] مراقب حضور و رفتار افراد ناشناسِ دیدارکننده با امام‌خمینی بود.<ref>گروه فرهنگی، ۵۱.</ref> [[مهدی عراقی]] و برخی دیگر نیز از ایشان در میان جمعیت و هنگام سخنرانی در [[فیضیه]] حفاظت می‌کردند.<ref>محتشمی‌پور، خاطرات سیاسی، ۱/۲۷۶.</ref> پیش از [[قیام پانزده خرداد|پانزده خرداد ۱۳۴۲]] اهالی روستای [[جمکران]] گروهی را برای حفاظت از امام‌خمینی تشکیل داده بودند؛ ولی در موقع بازداشت ایشان جز دو نفر کسی همراه ایشان نبود.<ref>ابوترابی، خاطرات، ۲۴۹–۲۵۰.</ref> در دوره تبعید نیز افزون بر مراقبت دولت‌های میزبان،<ref>رجایی‌نژاد و حاضری، هفت‌اقلیم گذری، ۲۵۸.</ref> سیدمصطفی خمینی از ایشان محافظت می‌کرد.<ref>رجایی‌نژاد و حاضری، هفت‌اقلیم گذری، ۲۶۳–۲۶۴.</ref> پس از [[تبعید امام‌خمینی|تبعید امام‌خمینی به نجف]]، افزون بر سیدمصطفی خمینی، [[محی‌الدین فرقانی]] از فضلای افغانی نیز برای حفاظت و مراقبت همراه ایشان بود.<ref>طباطبایی، اقلیم خاطرات، ۲۲۶.</ref> پس از درگذشت مشکوک سیدمصطفی در آبان ۱۳۵۶ مبارزان احساس کردند ضربه‌ای سنگین به پیکر مبارزه وارد شده‌است<ref>حدیدچی، خاطرات، ۱۴۷–۱۴۸.</ref> و در سال ۱۳۵۷ دولت [[عراق]] به بهانه حفاظت از امام‌خمینی، بیت ایشان را محصور کرد<ref>فردوسی‌پور، خاطرات سال‌های نجف، ۲/۱۲۷–۱۲۸؛ ← امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۲۲۶–۲۲۷.</ref>؛ اما پس از مذاکره با [[حزب بعث عراق|بعثی‌ها]] قرار شد حفاظت از ایشان در بیت و حرم و محل تدریس بر عهده همراهان امام‌خمینی باشد.<ref>فردوسی‌پور، خاطرات سال‌های نجف، ۲/۱۲۸.</ref>
از آغاز مبارزه امام‌خمینی با [[رژیم پهلوی]]، مراقبتِ لازم از ایشان صورت می‌گرفت. [[سیدمصطفی خمینی]] مراقب حضور و رفتار افراد ناشناسِ دیدارکننده با امام‌خمینی بود.<ref>گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی، نور چشم امام، ۵۱.</ref> [[مهدی عراقی]] و برخی دیگر نیز از ایشان در میان جمعیت و هنگام سخنرانی در [[فیضیه]] حفاظت می‌کردند.<ref>محتشمی‌پور، خاطرات سیاسی، ۱/۲۷۶.</ref> پیش از [[قیام پانزده خرداد|پانزده خرداد ۱۳۴۲]] اهالی روستای [[جمکران]] گروهی را برای حفاظت از امام‌خمینی تشکیل داده بودند؛ ولی در موقع بازداشت ایشان جز دو نفر کسی همراه ایشان نبود.<ref>ابوترابی، خاطرات، ۲۴۹–۲۵۰.</ref> در دوره تبعید نیز افزون بر مراقبت دولت‌های میزبان،<ref>رجایی‌نژاد و حاضری، هفت‌اقلیم گذری، ۲۵۸.</ref> سیدمصطفی خمینی از ایشان محافظت می‌کرد.<ref>رجایی‌نژاد و حاضری، هفت‌اقلیم گذری، ۲۶۳–۲۶۴.</ref> پس از [[تبعید امام‌خمینی|تبعید امام‌خمینی به نجف]]، افزون بر سیدمصطفی خمینی، [[محی‌الدین فرقانی]] از فضلای افغانی نیز برای حفاظت و مراقبت همراه ایشان بود.<ref>طباطبایی، اقلیم خاطرات، ۲۲۶.</ref> پس از درگذشت مشکوک سیدمصطفی در آبان ۱۳۵۶ مبارزان احساس کردند ضربه‌ای سنگین به پیکر مبارزه وارد شده‌است<ref>حدیدچی، خاطرات، ۱۴۷–۱۴۸.</ref> و در سال ۱۳۵۷ دولت [[عراق]] به بهانه حفاظت از امام‌خمینی، بیت ایشان را محصور کرد<ref>فردوسی‌پور، خاطرات سال‌های نجف، ۲/۱۲۷–۱۲۸؛ ← امام‌خمینی، صحیفه، ۶/۲۲۶–۲۲۷.</ref>؛ اما پس از مذاکره با [[حزب بعث عراق|بعثی‌ها]] قرار شد حفاظت از ایشان در بیت و حرم و محل تدریس بر عهده همراهان امام‌خمینی باشد.<ref>فردوسی‌پور، خاطرات سال‌های نجف، ۲/۱۲۸.</ref>


از سوی دیگر، [[سیداحمد خمینی]] همواره مراقب امام‌خمینی بود و لحظه‌ای از حفاظت جان ایشان و مراقبت از سلامتی ایشان غافل نبود.<ref>مرکز بررسی اسناد، یادگار امام، مقدمه و ۳۸؛ غفوری، مشاور امین، ۱۳۴.</ref> در جریان [[هجرت امام‌خمینی به فرانسه|سفر امام‌خمینی به فرانسه]] نیز وی و دیگر همراهان مواظب [[امنیت]] ایشان بودند.<ref>غفوری، مشاور امین، ۱۳۴–۱۳۵.</ref> در روزهای حضور امام‌خمینی در پاریس، چنان‌که خود ایشان اشاره کرده‌است، دولت فرانسه برای حفاظت، تعداد زیادی پلیس در [[نوفل لوشاتو]] مستقر کرده بود.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۴/۲۸۱؛ فردوسی‌پور، خاطرات، ۲۰۳–۲۰۴.</ref> افزون بر آن مهدی عراقی مسئولیت محافظت از ایشان را بر عهده داشت.<ref>معادیخواه، شهید عراقی و روحانیت، ۳۶، ۴۳؛ بهاری‌فرد، مصاحبه، ۸۹–۹۰.</ref> امنیت اندرونی بیت نیز بر عهده [[مرضیه دباغ|مرضیه حدیدچی]] بود. وی برای جلوگیری از خطر، نخست نامه‌های رسیده را باز می‌کرد<ref>حدیدچی، خاطرات، ۱۵۸–۱۵۹ و ۱۶۱.</ref> و انتظامات بیت بر عهده [[سیدسراج‌الدین موسوی]] بود<ref>حدیدچی، خاطرات، ۱۶۱–۱۶۲.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|نوفل لوشاتو}}. سیداحمد خمینی نیز مراقبت‌های لازم در برابر غذاهای مسموم یا آب‌های آلوده را انجام می‌داد.<ref>غفوری، مشاور امین، ۱۳۶–۱۳۷.</ref> وی اقدامات حفاظتی لازم برای سفر امام‌خمینی به [[ایران]]، همچون انتخاب همراهان و کنترل و مراقبت را انجام داد<ref>مرکز بررسی اسناد، یادگار امام، مقدمه و ۳۸.</ref>؛ حتی هنگام بازگشت به ایران در داخل هواپیما با اصرار وی برای امنیت بیشتر، امام‌خمینی جلیقه ضد گلوله پوشید<ref>رجایی نژاد و حاضری، هفت‌اقلیم گذری، ۳۶۳.</ref> که به علت سنگینی، آن را از تن درآورد.<ref>توکلی‌بینا، مصاحبه، خبرگزاری فارس.</ref> مدیریت و حفاظت درون هواپیما نیز بر عهده مهدی عراقی بود.<ref>بهاری‌فرد، مصاحبه، ۹۰.</ref>
از سوی دیگر، [[سیداحمد خمینی]] همواره مراقب امام‌خمینی بود و لحظه‌ای از حفاظت جان ایشان و مراقبت از سلامتی ایشان غافل نبود.<ref>مرکز بررسی اسناد، یادگار امام، مقدمه و ۳۸؛ غفوری، مشاور امین، ۱۳۴.</ref> در جریان [[هجرت امام‌خمینی به فرانسه|سفر امام‌خمینی به فرانسه]] نیز وی و دیگر همراهان مواظب [[امنیت]] ایشان بودند.<ref>غفوری، مشاور امین، ۱۳۴–۱۳۵.</ref> در روزهای حضور امام‌خمینی در پاریس، چنان‌که خود ایشان اشاره کرده‌است، دولت فرانسه برای حفاظت، تعداد زیادی پلیس در [[نوفل لوشاتو]] مستقر کرده بود.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۴/۲۸۱؛ فردوسی‌پور، خاطرات، ۲۰۳–۲۰۴.</ref> افزون بر آن مهدی عراقی مسئولیت محافظت از ایشان را بر عهده داشت.<ref>معادیخواه، شهید عراقی و روحانیت، ۳۶، ۴۳؛ بهاری‌فرد، مصاحبه، ۸۹–۹۰.</ref> امنیت اندرونی بیت نیز بر عهده [[مرضیه دباغ|مرضیه حدیدچی]] بود. وی برای جلوگیری از خطر، نخست نامه‌های رسیده را باز می‌کرد<ref>حدیدچی، خاطرات، ۱۵۸–۱۵۹ و ۱۶۱.</ref> و انتظامات بیت بر عهده [[سیدسراج‌الدین موسوی]] بود<ref>حدیدچی، خاطرات، ۱۶۱–۱۶۲.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|نوفل لوشاتو}}. سیداحمد خمینی نیز مراقبت‌های لازم در برابر غذاهای مسموم یا آب‌های آلوده را انجام می‌داد.<ref>غفوری، مشاور امین، ۱۳۶–۱۳۷.</ref> وی اقدامات حفاظتی لازم برای سفر امام‌خمینی به [[ایران]]، همچون انتخاب همراهان و کنترل و مراقبت را انجام داد<ref>مرکز بررسی اسناد، یادگار امام، مقدمه و ۳۸.</ref>؛ حتی هنگام بازگشت به ایران در داخل هواپیما با اصرار وی برای امنیت بیشتر، امام‌خمینی جلیقه ضد گلوله پوشید<ref>رجایی نژاد و حاضری، هفت‌اقلیم گذری، ۳۶۳.</ref> که به علت سنگینی، آن را از تن درآورد.<ref>توکلی‌بینا، مصاحبه، خبرگزاری فارس.</ref> مدیریت و حفاظت درون هواپیما نیز بر عهده مهدی عراقی بود.<ref>بهاری‌فرد، مصاحبه، ۹۰.</ref>
۱۵٬۹۹۴

ویرایش