کاربر:Salar/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

امام‌خمینی درباره مطالب و موضوعاتی که به ایشان نسبت داده می‌شد، حساسیت ویژه‌ای داشت. خاستگاه این اهتمام و حساسیت، جایگاه ویژه امام‌خمینی از یک سو و انگیزه‌های مختلف افراد و جریان‌ها در نسبت‌دادن مطالب غیر واقعی به ایشان یا نزدیکان ایشان بود. بخشی از این نسبت‌ها تهمت‌های ناروایی بود که ممکن بود در زمان حیات امام‌خمینی یا پس از درگذشت ایشان به خود ایشان یا نزدیکان و اطرافیان ایشان وارد شود و ایشان برای جلوگیری از آن، افزون بر معرفی راهکارهای عملی، از برخی افراد که از نزدیکان ایشان بودند، با تصریح به این احتمال قوی که پس از ایشان با دشمنی و تهمت از سوی برخی افراد به دلیل انتقامجویی از خود ایشان و حتی به عنوان دفاع از ایشان روبه‌رو شوند،<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۹۰/۱۷ و ۱۳۱.</ref> به صورت خاص دفاع کرده‌است و به مراتب اعتماد خود به آنان و درستی رفتار و امانت‌داری آنان گواهی داده‌است؛ کسانی مانند سیداحمد خمینی<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۹۰/۱۷ ـ ۹۲؛ ۲۸۸/۱۸ ـ ۲۸۹؛ ۴۴۲/۲۰ ـ ۴۴۳..</ref> {{ببینید|سیداحمد خمینی}} و حسن صانعی.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۳۱/۱۷ و ۱۳۲.</ref> {{ببینید|حسن صانعی}}

امام‌خمینی افزون بر اهتمامی که در جلوگیری از هرگونه ابهام یا تردیدافکنی در موضوع مهمی چون تغییر و تحول در وصیتنامه خود داشت و شخصیت‌های چندی را در موضوع تغییر و جایگزینی وصیتنامه خود دعوت کرد و آن را به افراد شناخته‌شده‌ای برای تحویل‌دادن به آستان قدس رضوی سپرد، {{ببینید|وصیتنامه سیاسی الهی}} برای رفع ابهام درباره برخی موضوعات دیگر نیز که چه بسا غیر مهم به شمار رود، اهتمام داشت؛ چنان‌که ایشان در برابر این گفته برخی که پیشنهاد هجرت به فرانسه را از جانب خود دانسته‌اند،<ref>یزدی، شصت سال صبوری و شکوری، ۵۸/۳ و ۴۴۱.</ref> در وصیتنامه خود یادآور شده‌است که رفتن به پاریس تنها با مشورت فرزند خود سیداحمد خمینی بوده و دیگری در این تصمیم دخالتی نداشته‌است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۴۵۲/۲۱.</ref> {{ببینید|هجرت امام‌خمینی}}

همچنین امام‌خمینی یک‌بار که روزنامه اطلاعات تیتری را از مطلب ایشان زده بود که مطابق گفته ایشان نبود، واکنش نشان داد و حتی در دیدار مسئول تیتر با ایشان به‌رغم اذعان به حسن نیت وی، با قاطعیت و عصبانیت تذکر داد: «نکنید آقا! در کارتان صداقت داشته باشید. آنچه را من گفته‌ام این نبود و شما به دلخواه خودتان از متن سخنان من تیتر درآورده‌اید» (دعایی، ۶۶). نیز ایشان به‌رغم اعتماد کامل خود به حسن صانعی که به تصریح ایشان یکی از نزدیک‌ترین افراد به ایشان بود،<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۳۱/۱۷ ـ ۱۳۲.</ref> رسولی محلاتی و رحیمیان را که از اعضای دفتر ایشان بودند، در امور مالی بنابر ملاحظاتی ضمیمه وی کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۳۱/۱۷ ـ ۱۳۲؛ رحیمیان، پابه‌پای آفتاب، ۲۶۹/۲.</ref>

امام‌خمینی درباره انتساب مطالب به دیگران نیز حساسیت و اهتمام داشت؛ چنان‌که در سال ۱۳۵۶ پس از درگذشت مشکوک سیدمصطفی خمینی و فرستادن پیام تسلیت از سوی یاسر عرفات که در آن تعبیر به شهادت نکرده بود و افراد دست‌اندرکار پیشنهاد کرده بودند که در ترجمه متن تسلیت وی به جای «موت»، «شهادت» گذاشته شود، امام‌خمینی به شدت با این امر برخورد کرد و حتی به سیداحمد خمینی هشدار داد اگر یک کلمه از جملات مردم را پس‌وپیش کند، «پوست از کلّه» او می‌کند.<ref>ناصری، یادآور، ۴۴ ـ ۴۵.</ref>