مجید انصاری کرمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}'''مجید انصاری کرمانی'''، نماینده [[مجلس شورای اسلامی]] و نخستین رئیس [[سازمان زندان‌ها]].

مجید انصاری دوره دبستان را در خانوک به پایان رساند و هم‌زمان با مدرسه، تابستان‌ها در مکتب، بخش‌هایی از [[قرآن کریم]] و [[گلستان سعدی]] را فراگرفت.<ref>انصاری، سیاست‌مداران جوان، ۸۸.</ref> وی به همراه برادرش [[محمدعلی انصاری]]{{ببینید|متن=ببینید|محمدعلی انصاری}} با تشویق [[جعفر سبحانی]] از شاگردان [[امام‌خمینی]] و از استادان [[حوزه علمیه قم]]، که هر سال برای [[تبلیغ]] به خانوک می‌رفت، در سیزده‌سالگی، برای تحصیل [[علوم دینی]]، به مدرسه علمیه معصومیه در کرمان رفت و سه سال در این مدرسه درس خواند.<ref>انصاری، سیاست‌مداران جوان، ۸۹ و ۹۰.</ref> استادان او در دورهٔ مقدمات، [[سیدابوالقاسم موسوی]]، حقیقی، روحانی، شاکری و حسنی بودند،<ref>دبیرخانه، شرح حال نمایندگان مجلس خبرگان رهبری، ۲/۷۶.</ref> پس از آن برای ادامه تحصیل به همراه برادر خود به حوزه علمیه قم رفت و در [[مدرسه گلپایگانی]] مشغول تحصیل شد و پس از مدتی، همه خانواده به آن دو در [[قم]] پیوستند.<ref>انصاری، سیاست‌مداران جوان، ۹۱ و ۹۳–۹۴.</ref>

انصاری تحصیلات حوزوی را تا مقطع [[خارج فقه]] و اصول گذراند.<ref>سلیمی بنی و مظفری، مجمع روحانیون مبارز، ۲۹۳.</ref> از استادان او در دوره سطح می‌توان به [[حسن تهرانی]]، [[سیدمحمود طالقانی]]، [[مرتضی مقتدایی]]، [[زین‌العابدین باکویی]]، [[محمدعلی امینیان]]، [[مصطفی اعتمادی]]، [[محمدتقی ستوده]]، [[عبدالقائم شوشتری]]، [[محمد محمدی گیلانی]]، [[مرتضی بنی‌فضل]] و [[سیدعلی محقق داماد]]، و در دوره خارج به [[حسین وحید خراسانی]]، [[یوسف صانعی]]، [[ناصر مکارم شیرازی]]، [[علی‌اکبر مشکینی]]، [[حسین نوری همدانی]]، [[حسین وحید خراسانی]]، [[سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی]] و [[میرزاجواد تبریزی]]، اشاره کرد.<ref>اجتهاد؛ دبیرخانه، شرح حال نمایندگان مجلس خبرگان رهبری، ۲/۷۷.</ref> وی در سال‌های پس از پیروزی انقلاب موفق به گرفتن مدرک کارشناسی ارشد در رشته حقوق خصوصی شد و در سطوح مختلف نیز تدریس داشته‌است.<ref>محبوب، رجال سیاسی شوراها، نظام‌ها، مفاهیم واندیشه‌های سیاسی، ۱/۱۹۰–۱۹۱.</ref>

انصاری در ۱۷ سالگی معمم شد و در همان سال برای تبلیغ در [[ماه رمضان]]، به روستایی در [[اراک]] رفت.<ref>انصاری، سیاست‌مداران جوان، ۹۲.</ref> وی تلاش کرد در کنار منبر و سخنرانی، کلاس‌های آموزشی نیز در مسجد برگزار کند و با ارتباط نزدیک‌تر با جوانان، گروه‌های سرود و نمایش تشکیل دهد که با استقبال خوبی همراه شد.<ref>انصاری، سیاست‌مداران جوان، ۹۲–۹۳.</ref>

انصاری که از زمان کودکی و آشنایی با سبحانی در خانوک، با نام و آوازه امام‌خمینی آشنا شده بود<ref>انصاری، مصاحبه کتبی گروه اعلام و شخصیت‌های دانشنامه امام‌خمینی، ۳.</ref> در سال‌های تبعید ایشان، با بیت امام‌خمینی در قم ارتباط داشت و به دیدار سیدمرتضی پسندیده برادر امام‌خمینی می‌رفت.<ref>انصاری، سیاست‌مداران جوان، ۹۳.</ref> آشنایی انصاری در دوران مبارزه، با گروه‌های مبارز در قم، موجب شرکت فعال او در مبارزه، تبلیغ و سخنرانی در اوایل دهه ۵۰ شد و در چاپ و تکثیر نوار و [[اعلامیه]] فعال بود؛ به همین دلیل از سوی سازمان اطلاعات و امنیت کشور ([[ساواک]]) تحت تعقیب و تهدید بود و چند بار بازداشت شد.<ref>انصاری، سیاست‌مداران جوان، ۹۳؛ محبوب، رجال سیاسی شوراها، نظام‌ها، مفاهیم واندیشه‌های سیاسی، ۱/۱۹۱.</ref> اسناد ساواک در آذر و دی ۱۳۵۶، از سفر انصاری به کرمان در [[ایام محرم]] و سخنرانی و انتقاد از شرایط کشور، حضور در منطقه و ارتباط با مردم خبر می‌دهد.<ref>مرکز بررسی اسناد تاریخی، انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک: استان کرمان، ۴/۷۴–۷۵، ۸۹ و ۹۶.</ref> وی و برادرانش محمدعلی و حمید، در [[تظاهرات ۱۹ دی‌ماه]] ۱۳۵۶ در قم مجروح شدند.<ref>انصاری، سیاست‌مداران جوان، ۹۳.</ref>

انصاری در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی به همراه [[غلامحسین حقانی]] (شهید) در منطقه پابدانا و زرند کرمان به سازماندهی کارگران ذغال سنگ و تشکیل کمیته‌های مردمی نگهداری اموال عمومی و هدایت مبارزات بر اساس رهنمودهای امام‌خمینی پرداخت.<ref>انصاری، خودنوشت.</ref>

وی با مشورت امام‌خمینی در دوره اول مجلس شورای اسلامی، در اسفند ۱۳۵۸، در ۲۵سالگی در انتخابات شرکت کرد و در مرحله اول، به نمایندگی مردم زرند، انتخاب شد<ref>انصاری، سیاست‌مداران جوان، ۹۴.</ref> و به دلیل جوان‌بودن به عنوان منشی در هیئت رئیسه سنی مجلس، انتخاب شد.<ref>خوش‌زاد، مجلس شورای اسلامی، دوره اول، ۷۴ و ۱۸۲.</ref> وی در شهریور ۱۳۶۱ به عنوان نماینده مردم زرند، در نامه‌ای به امام‌خمینی، با توجه به ضرورت ساخت [[مسجد]] در روستای خانوک و هزینه بالای آن، مصرف سیصدهزار تومان از وجوهات در این کار را درخواست کرد و امام‌خمینی با این شرط که راه دیگری برای تأمین آن وجود نداشته باشد، آن را پذیرفت.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۶/۴۵۶.</ref>

پس از تشکیل سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور در آغاز سال ۱۳۶۵، انصاری به عنوان بنیانگذار و رئیس این سازمان منصوب شد. این مسئولیت تا اواسط سال ۱۳۶۶ و انتخاب او به عنوان نماینده مردم زرند در مجلس شورای اسلامی، در انتخابات میان‌دوره‌ای دوره دوم مجلس ادامه داشت.<ref>سازمان زندان‌ها؛ سلیمی بنی و مظفری، مجمع روحانیون مبارز، ۲۹۳.</ref> او در بهمن ۱۳۶۶، در نامه‌ای به امام‌خمینی، از یک سو به ضرورت کار برای زندانیان و تأثیر آن در تربیت و بازپروری آنان و از سوی دیگر به شبهه موجود دربارهٔ منافات اشتغال زندانیان و دریافت حق‌الزحمه با [[حکم حبس تعزیری]] آنان اشاره کرد و از ایشان دربارهٔ اشتغال آنان با رعایت تمام جوانب امنیتی، سؤال کرد و ایشان نوشت مانعی ندارد.<ref>← امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۴۶۰.</ref>

انصاری هم‌زمان با تشکیل [[مجمع روحانیون مبارز تهران]] در پاییز ۱۳۶۶ از اعضای اصلی شورای مرکزی این مجمع شد.<ref>شادلو، تکثرگرایی در جریان اسلامی (ناگفته‌های تاریخی از علل پیدایش جریان راست و چپ مذهبی ۱۳۸۰–۱۳۶۰)، ۱۱۸–۱۱۹.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|مجمع روحانیون مبارز}} وی در انتخابات سومین دوره مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۶۷، به نمایندگی از مردم زرند، برگزیده شد.<ref>جهان‌محمدی، مجلس شورای اسلامی دوره سوم، ۳۴۶.</ref>

انصاری در خرداد ۱۳۶۷ از سوی امام‌خمینی به عضویت در هیئت سرپرستی مدارس علمیه کرمانی‌ها در قم و کرمان، برگزیده شد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۶۶.</ref> و در این مسئولیت، در تاریخ ۱۷ دی ۱۳۶۷ در نامه‌ای به امام‌خمینی، دربارهٔ درآمد ملک موقوفه قدیمی در کرمان برای مدرسه علمیه و اختصاص آن به مدرسه علمیه خواهران سؤال کرد و ایشان پاسخ داد که درآمد یادشده به طلاب زن نیز می‌رسد و در این جهت فرقی میان طلاب مرد و زن نیست.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۲۲۹.</ref> او از امضاکنندگان نامهٔ گروهی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی به امام‌خمینی و گلایه از [[مجمع تشخیص مصلحت نظام]] بود که خارج از جایگاه خود به قانونگذاری نیز می‌پردازد. گلایه‌ای که امام‌خمینی آن را تأیید کرد و مربوط به ضرورت‌های دوره جنگ شمرد و اعلام کرد بنا دارد همه امور وضع منطبق با قانون اساسسی درآید.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، صحیفه، ۲۱/۲۰۳.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|مجمع تشخیص مصلحت نظام}} وی همچنین در ۷ شهریور ۱۳۶۷ از امام‌خمینی اجازه‌نامه در [[امور حسبیه]] و شرعیه دریافت کرده‌است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۱۱۳.</ref>

پس از نامه امام‌خمینی به [[میرحسین موسوی]]، نخست‌وزیر، در تاریخ ۲۲/۳/۱۳۶۷ و انتقاد از برخی عملکردها خارج از محدوده وظایف وزیران و تأکید بر دخالت‌نکردن وزرا در امور یکدیگر<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۶۴.</ref> تردید و شبهه‌هایی میان نمایندگان دربارهٔ [[سیدعلی‌اکبر محتشمی‌پور]] وزیر کشور به عنوان فرد مورد نظر امام‌خمینی به وجود آمد. انصاری، در سمت نمایندگی مجلس شورای اسلامی در ۱۳۶۷/۶/۲۰ در نامه‌ای به امام‌خمینی دربارهٔ تردید به‌وجودآمده، از ایشان پرسش کرد. امام‌خمینی در پاسخ، این برداشت را اشتباه خواند و به رعایت جهات شرعی و دقت در نسبت‌دادن به افراد، توصیه کرد.<ref>← امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۱۳۰.</ref> {{ببینید|متن=ببینید|سیدعلی‌اکبر محتشمی‌پور}} انصاری پس از حکم امام‌خمینی به [[سیداحمد خمینی]] برای واگذاری همه اسناد مربوط به ایشان به وی<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۲۱/۱۲۵–۱۲۷.</ref> از آغاز تأسیس [[مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی]]، با آن همکاری مستمر داشته‌است.<ref>محبوب، رجال سیاسی شوراها، نظام‌ها، مفاهیم واندیشه‌های سیاسی، ۱/۱۹۱.</ref>

انصاری معتقد است امام‌خمینی دین و سیاست را کاملاً با هم تلفیق کرده‌است و حتی نگاه ایشان به [[اخلاق]]، سیاسی است و هرگز به اخلاق و [[عبادت]]، نگاه انتزاعی نداشته‌است. اخلاق سیاسی امام‌خمینی، همراه با خدامحوری و رعایت ضوابط شرع در امور سیاسی بود و همواره مسئولان را نیز به رعایت این قواعد سفارش می‌کرد.<ref>انصاری، اخلاق سیاسی، ۱۹۰–۱۹۲.</ref> وی تأکید کرده‌است مردم در سخن امام‌خمینی هیچ شائبه‌ای جز [[صداقت]] و یکرنگی با خود نمی‌دیدند؛ چنان‌که ایشان مردم و مسئولان را پدرانه هدایت و مدیریت می‌کرد، توازن سیاسی را میان گروه‌های مختلف برقرار می‌کرد و همه جریان‌های سیاسی، احساس حمایت یکسان از سوی ایشان داشتند. ایشان با تمام وجود خود را خدمتگزار مردم می‌دانست و در برابر مردم، متواضع بود. [[ساده‌زیستی]] و عدالت‌خواهی از دیگر ویژگی‌های امام‌خمینی در اخلاق سیاسی است.<ref>انصاری، اخلاق سیاسی، ۱۹۴–۱۹۵.</ref> وی همچنین خاطرنشان کرده‌است که امام‌خمینی دربارهٔ افراط و تفریط‌هایی که در مرز میان [[هنر]] و [[دین]] وجود دارد، خدمت بزرگی کرده و با شکستن بن‌بست‌های ساختگی در [[دین اسلام]]، ثابت کرده‌است که در اسلام بن‌بست وجود ندارد.<ref>انصاری، سیاست‌مداران جوان، ۹۶.</ref>

ازجمله مسئولیت‌هایی که انصاری پس از درگذشت امام‌خمینی، برعهده داشته‌است اینهاست: نمایندگی مردم [[تهران]] در دوره پنجم و ششم مجلس شورای اسلامی، عضویت در [[شورای سیاست‌گذاری صدا و سیما]]، معاونت مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی<ref>سلیمی بنی و مظفری، مجمع روحانیون مبارز، ۲۹۳–۲۹۴؛ خسروشیری و جوان، مجلس شورای اسلامی دوره پنجم، ۱۱۴.</ref> عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام، نمایندگی مردم استان تهران در [[مجلس خبرگان رهبری]] در دوره دوم و سوم و ریاست [[پژوهشکده امام‌خمینی و انقلاب اسلامی]].<ref>خوش‌زاد، مجلس شورای اسلامی، دوره اول، ۱۸۲؛ محبوب، رجال سیاسی شوراها، نظام‌ها، مفاهیم واندیشه‌های سیاسی، ۱/۱۹۰.</ref>

پروین‌سادات قوامی، «[https://books.khomeini.ir/books/10002/388/ مجید انصاری کرمانی]»، دانشنامه امام خمینی، ج۲، ص۳۸۸–۳۹۱.