۲۵٬۴۴۳
ویرایش
(+ 3 categories; ±رده:مقالههای آماده ارزیابی←رده:مقالههای تأییدشده using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''تقریرات اصولی و فقهی'''، نوشتههای شاگردان از درسهای [[اصول فقه]] و [[فقه]] [[امامخمینی]]. | '''تقریرات اصولی و فقهی'''، نوشتههای شاگردان از درسهای [[اصول فقه]] و [[فقه]] [[امامخمینی]]. | ||
== مفهومشناسی == | == مفهومشناسی == | ||
تقریرات جمع تقریر، به معنای بیان، قول، شرح و تفصیل است<ref>دهخدا، لغتنامه دهخدا، ۴/۶۰۲۳–۶۰۲۴</ref> و در اصطلاح، عنوانی عام به معنی نوشتههای شاگردان از درسهای استادان خود است. این سبک نگارش، از اواخر قرن دوازدهم پدید آمد و به مرور گسترش یافت. بعضی، تقریرات را مانند «أمالی» میدانند؛ با این فرق که شاگرد أمالی را در مجلس املای شیخ حدیث مینویسد و کتاب حدیثی را به نام شیخ حدیث منتشر میسازد؛ برخلاف تقریرات که دربردارنده مباحث استاد است و شاگردان از مباحث القاشده استادان استفاده کرده، مطالب را با قلم خود نوشته، کتاب جزو تصانیف خود شاگردان بهشمار میآید.<ref>آقابزرگ، الذریعة الی تصانیف الشیعه، ۴/۳۶۶</ref> | تقریرات جمع تقریر، به معنای بیان، قول، شرح و تفصیل است<ref>دهخدا، لغتنامه دهخدا، ۴/۶۰۲۳–۶۰۲۴</ref> و در اصطلاح، عنوانی عام به معنی نوشتههای شاگردان از درسهای استادان خود است. این سبک نگارش، از اواخر قرن دوازدهم پدید آمد و به مرور گسترش یافت. بعضی، تقریرات را مانند «أمالی» میدانند؛ با این فرق که شاگرد أمالی را در مجلس املای شیخ حدیث مینویسد و کتاب حدیثی را به نام شیخ حدیث منتشر میسازد؛ برخلاف تقریرات که دربردارنده مباحث استاد است و شاگردان از مباحث القاشده استادان استفاده کرده، مطالب را با قلم خود نوشته، کتاب جزو تصانیف خود شاگردان بهشمار میآید.<ref>آقابزرگ، الذریعة الی تصانیف الشیعه، ۴/۳۶۶</ref> |