emailconfirmed
۲٬۵۷۶
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «علیبنموسی، امامرضا(ع)، زندگی، جایگاه و نقش امام هشتم(ع). ==معرفی== امام ابوالحسن علیبنموسی(ع) ملقب به رضا، صابر، زکی <ref>اربلی، کشف الغمة، ۳/۵۳؛ ابنصباغ، الفصول المهمة، ۲/۹۷۰ ـ ۹۷۱.</ref> و عالم آل محمد <ref>طبرسی، إعلام الوری، ۲/۶۵.</ref>، در سا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
علیبنموسی، امامرضا(ع)، زندگی، جایگاه و نقش امام هشتم(ع). | علیبنموسی، '''امامرضا(ع)'''، زندگی، جایگاه و نقش امام هشتم(ع). | ||
==معرفی== | ==معرفی== | ||
امام ابوالحسن علیبنموسی(ع) ملقب به رضا، صابر، زکی <ref>اربلی، کشف الغمة، ۳/۵۳؛ ابنصباغ، الفصول المهمة، ۲/۹۷۰ ـ ۹۷۱.</ref> و عالم آل محمد <ref>طبرسی، إعلام الوری، ۲/۶۵.</ref>، در سال ۱۴۸ق در مدینه به دنیا آمد <ref>مفید، الارشاد، ۲/۲۴۷؛ مجلسی، بحارالانوار، ۴۹/۳.</ref>. پدر ایشان موسیبنجعفر(ع) است {{ببینید|امامکاظم(ع)}} و مادر ایشان با نام نجمه <ref>مجلسی، بحارالانوار، ۴۹/۳.</ref>، امالبنین <ref>کلینی، کافی، ۱/۴۸۶؛ مفید، الارشاد، ۲/۲۴۷.</ref> یا تکتم از زنان عاقل، پرهیزگار، باشخصیت و حقشناس <ref>طبرسی، إعلام الوری، ۲/۴۰ ـ ۴۱.</ref> بود. امامرضا(ع) حدود سی سال با پدر خود زندگی کرد <ref>مسعودی، اثبات الوصیه، ۲۱۵.</ref> و دوره امامت ایشان بیست سال بود <ref>مفید، الارشاد، ۲/۲۴۷.</ref> و با سه تن از خلفای عباسی همزمان بود <ref>مسعودی، اثبات الوصیه، ۲۰۸ ـ ۲۱۰؛ طبرسی، إعلام الوری، ۲/۴۱ ـ ۴۲.</ref>. | امام ابوالحسن علیبنموسی(ع) ملقب به رضا، صابر، زکی <ref>اربلی، کشف الغمة، ۳/۵۳؛ ابنصباغ، الفصول المهمة، ۲/۹۷۰ ـ ۹۷۱.</ref> و عالم آل محمد <ref>طبرسی، إعلام الوری، ۲/۶۵.</ref>، در سال ۱۴۸ق در مدینه به دنیا آمد <ref>مفید، الارشاد، ۲/۲۴۷؛ مجلسی، بحارالانوار، ۴۹/۳.</ref>. پدر ایشان موسیبنجعفر(ع) است {{ببینید|امامکاظم(ع)}} و مادر ایشان با نام نجمه <ref>مجلسی، بحارالانوار، ۴۹/۳.</ref>، امالبنین <ref>کلینی، کافی، ۱/۴۸۶؛ مفید، الارشاد، ۲/۲۴۷.</ref> یا تکتم از زنان عاقل، پرهیزگار، باشخصیت و حقشناس <ref>طبرسی، إعلام الوری، ۲/۴۰ ـ ۴۱.</ref> بود. امامرضا(ع) حدود سی سال با پدر خود زندگی کرد <ref>مسعودی، اثبات الوصیه، ۲۱۵.</ref> و دوره امامت ایشان بیست سال بود <ref>مفید، الارشاد، ۲/۲۴۷.</ref> و با سه تن از خلفای عباسی همزمان بود <ref>مسعودی، اثبات الوصیه، ۲۰۸ ـ ۲۱۰؛ طبرسی، إعلام الوری، ۲/۴۱ ـ ۴۲.</ref>. |