سیدکاظم نورمفیدی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سیدکاظم نورمفیدی'''، روحانی مبارز، شاگرد و نماینده [[امام‌خمینی]]، امام جمعه گرگان و عضو [[مجلس خبرگان رهبری]].

سیدکاظم نورمفیدی در مهر ۱۳۱۹ در گرگان زاده شد. پدرش سیدمهدی از سادات مفیدی گرگان و کارمند دولت بود و برای اشتغال به کار در دستگاه دولتی از [[سیدحسین بروجردی]] اجازه گرفته بود. مادرش نیز بانویی متدین و پارسا بود.<ref>قاسم‌پور، فرهنگنامه رجال روحانی، ۱/۴۵۶.</ref> سیدکاظم نورمفیدی در دوازده‌سالگی، مقدمات علوم حوزوی را در مدرسه عمادیه گرگان نزد [[سیدحسین نبوی]] و [[سیدعبدالله بهبهانی]] خواند<ref>قاسم‌پور، فرهنگنامه رجال روحانی، ۱/۴۵۶.</ref> و در سال ۱۳۳۵ به [[مشهد]] رفت و نزد استادانی چون محمدجواد ادیب نیشابوری درس خواند. وی در سال ۱۳۳۶ به [[حوزه قم]] رفت و دوره سطح را از [[محمدتقی ستوده]]، [[مصطفی اعتمادی]]، [[جعفر سبحانی]]<ref>مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه کشور، ۳/۱۴۹۱.</ref> و [[محمد فاضل لنکرانی]]<ref>نورمفیدی، حریم امام، ۱۰.</ref> فرا گرفت و در درس خارج فقه [[سیدحسین بروجردی]] و امام‌خمینی شرکت کرد و پس از [[تبعید امام‌خمینی]]، از درس خارج [[محمدعلی اراکی]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، [[مرتضی حائری یزدی]]،<ref>نورمفیدی، خبرگان ملت، ۲/۵۹۱؛ قاسم‌پور، فرهنگنامه رجال روحانی، ۱/۴۵۶.</ref> [[سیدمحمد محقق داماد]]<ref>مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه کشور، ۳/۱۴۹۱.</ref> و [[میرزاهاشم آملی]]<ref>انصاری، ستاره فروزان، ۲۰۳.</ref> استفاده کرد؛ همچنین از مباحث فلسفی [[مرتضی مطهری]] بهره برد.<ref>مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه کشور، ۳/۱۴۹۱.</ref> وی همزمان با تحصیل، تدریس نیز می‌کرد.<ref>نورمفیدی، خبرگان ملت، ۲/۵۹۱.</ref>

نورمفیدی در ۱۳۵۳ به گرگان بازگشت و نخست در مسجد «خمسه طیبه» به برپایی [[نماز جماعت]] پرداخت؛ سپس در ۱۳۵۴ مسجد حاج‌آقا کوچک را مرکز فعالیت خود قرار داد.<ref>خارکوهی، استان گلستان، ۲/۶۴–۶۵ و ۲۹۶.</ref> [[تفسیر قرآن]] و [[نهج البلاغه]] از محورهای اصلی مباحث وی در این [[مسجد]] بود. مسائل اجتماعی دین و موضوعات حرکت‌آفرین را با توجه به آموزه‌های آن دو مطرح می‌کرد.<ref>خارکوهی، استان گلستان، ۲/۶۵ و ۲۹۸–۲۹۹.</ref> برای برخی [[طلاب|طلبه‌ها]] نیز خصوصی تدریس می‌کرد.<ref>خارکوهی، استان گلستان، ۲/۳۰۱.</ref>

نورمفیدی از آغاز طلبگی از طریق طلاب قمی علاقه‌مند به امام‌خمینی و با ورود به حوزه قم شیفته ایشان شد<ref>نورمفیدی، حریم امام، ۹.</ref> و در روزهای مذهبی به بیت ایشان رفت و آمد داشت.<ref>نورمفیدی، مصاحبه حضوری.</ref> پس از رحلت بروجردی، نورمفیدی همراه دیگر طلاب و مقلدان امام‌خمینی در انتشار نخستین رساله عملیه ایشان نقش داشت.<ref>قاسم‌پور، فرهنگنامه رجال روحانی، ۱/۴۵۶.</ref> وی بر این باور بود که موضع‌گیری‌های فردی و اجتماعی باید بر محور مرجعیت ایشان تنظیم گردد و برای مرجعیت ایشان تبلیغ و ترویج و رساله عملیه ایشان را پخش می‌کرد؛ چنان‌که در میان علمای [[گرگان]] در جلسه‌ای [[مرجعیت امام‌خمینی]] را مطرح کرد که پذیرفته شد.<ref>نورمفیدی، خبرگان ملت، ۲/۵۹۱–۵۹۲؛ خارکوهی، استان گلستان، ۱/۵۷۶.</ref> امام‌خمینی در دی ۱۳۴۱ به وی اجازه تصدی امور حسبیه داد و از وی به عماد الاعلام و ثقة الاسلام یاد کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۱۳۲.</ref> نورمفیدی از نوجوانی مسائل سیاسی را دنبال می‌کرد<ref>خارکوهی، استان گلستان، ۱/۱۶۰–۱۶۱.</ref> و پس از آغاز [[نهضت اسلامی امام‌خمینی]]، با ایشان همراه شد؛ ازجمله در جریان [[انجمن‌های ایالتی و ولایتی|لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی]]، پیام شفاهی ایشان را برای علمای گرگان برد.<ref>خارکوهی، استان گلستان، ۱/۵۷۸.</ref> وی چند روز پیش از برگزاری رفراندوم [[انقلاب سفید]] از سوی [[رژیم پهلوی]]، با همکاری یکی از روحانیان گرگان دست‌نوشته‌هایی مبنی بر تحریم آن از سوی [[امام‌خمینی]] و دیگر مراجع تقلید تهیه و در مساجد و مراکز عمومی گرگان پخش کرد<ref>خارکوهی، استان گلستان، ۱/۲۵۰–۲۵۱.</ref> و همراه با دیگر فضلای قم در ۱۱/۱۰/۱۳۴۲ طی اطلاعیه‌ای مخالفت خود را با دستگیری [[سیدمحمود طالقانی]]، [[مهدی بازرگان]] و [[یدالله سحابی]] اعلام کرد.<ref>خارکوهی، استان گلستان، ۲/۱۹۴–۱۹۵.</ref> با آزادی امام‌خمینی از حصر و بازگشت به قم، طلاب قم ازجمله نورمفیدی به مناسبت آزادی ایشان، در [[مدرسه فیضیه]] جشن گرفتند که امام‌خمینی نیز در این جشن شرکت کرد.<ref>نورمفیدی، استان گلستان، ۱/۶۱۶–۶۱۷.</ref>

پس از [[تبعید امام‌خمینی]] به [[ترکیه]] در ۱۳ آبان ۱۳۴۳، شاگردان ایشان ازجمله نورمفیدی به خانه ایشان رفت و آمد داشتند و بر آن بودند یاد ایشان از میان نرود؛ ازاین‌رو تا مدتی در مسجد بالاسر [[حرم فاطمه معصومه(س)]]، شب‌ها برای سلامتی امام‌خمینی مجلس دعا برگزار می‌کردند یا در مجالس ختم شخصیت‌ها در مدرسه فیضیه، شعار «درود بر خمینی» می‌دادند.<ref>نورمفیدی، استان گلستان، ۱/۶۲۵–۶۲۷.</ref>

با اعلام بازگشت امام‌خمینی در بهمن ۱۳۵۷ به ایران، نورمفیدی برای استقبال به تهران رفت<ref>نورمفیدی، استان گلستان، ۳/۶۹۸.</ref> و در تحصن عالمان مبارز در مسجد [[دانشگاه تهران]] که در اعتراض به بسته‌شدن فرودگاه برای [[بازگشت امام‌خمینی]] صورت گرفت شرکت کرد.<ref>نورمفیدی، استان گلستان، ۳/۷۰۲.</ref> وی در بازگشت به گرگان به آتش‌زدن مغازه‌ها به دست عوامل رژیم پهلوی در روز ۱۹/۱۱/۱۳۵۷ اعتراض کرد.<ref>نورمفیدی، استان گلستان، ۳/۷۱۲–۷۱۳.</ref>

پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] نورمفیدی در تشکیل [[سپاه پاسداران]] انقلاب اسلامی و جهاد سازندگی گرگان نقش مستقیم داشت<ref>قاسم‌پور، فرهنگنامه رجال روحانی، ۱/۴۵۸.</ref> و با ارتباط دوستانه با علمای ترکمن و حضور در گنبد کاووس و بندرترکمن برای پایان‌دادن به غائله ترکمن‌صحرا در سال ۱۳۵۸، تلاش کرد.<ref>نورمفیدی، حریم امام، ۱۳۹/۸–۹.</ref> برخی از اعضای [[شورای انقلاب اسلامی|شورای انقلاب]] نیز در این‌باره با وی مشورت کردند<ref>نورمفیدی، استان گلستان، ۳/۷۶۱.</ref>{{ببینید|غائله ترکمن‌صحرا}}