حسین نوری همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

نوری همدانی به سبب ادامه مبارزه‌، بارها تعقیب و بازجویی شد و یک بار به مدت سه ماه در سلول انفرادی زندان قزل‌قلعه حبس بود<ref> همان، 1/412؛ صالح، جامعه مدرسین، 3/517.</ref>. وی به همراه گروهی از علما و اساتید حوزه علمیه قم در مهر 1344 در اعلامیه‌‌ای انتقال امام‌خمینی از ترکیه به عراق را مایه خوشحالی و ادامه تبعید و دوری ایشان از مردم ایران و حوزه علمیه قم را مایه تأسف و تنفر ملت ایران خواندند<ref> مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات، 5/267 ـ 268 و 369.</ref>؛ چنان‌که در آبان 1344، همراه با علمای دیگر چون سیدمحمدرضا سعیدی، علی حیدری نهاوندی، حسن حسن‌زاده آملی و عبدالرحیم ربانی شیرازی در نامه‌ای به امیرعباس هویدا نخست‌وزیر رژیم پهلوی خواستار رفع تبعید امام‌خمینی شد<ref> همان، 9/274 ـ 276.</ref>.

نوری همدانی در 25 اسفند 1344 درس خود را به نشانه اعتراض به تبعید امام‌خمینی تعطیل کرد<ref> همان، 11/151 ـ 152.</ref>. در 12 خرداد 1349 هفتاد نفر از یاران امام‌خمینی در تلگرامی درگذشتِ سیدمحسن حکیم را به امام‌خمینی تسلیت گفتند و نوری همدانی از امضاکنندگان آن تلگرام بود<ref> همان، 11/36.</ref>. در 19 خرداد 1349 وی همراه با یازده تن از فضلای حوزه علمیه قم در اعلامیه‌ای‌ اعلمیت امام‌خمینی را تأیید کرد<ref> همان، 11/379 ـ 383.</ref>.

در پی درگذشت مشکوک سیدمصطفی خمینی، نوری همدانی همراه گروه زیادی از علما و فضلای حوزه قم در آبان 1356 در اعلامیه‌ای این مصیبت را به امام‌خمینی تسلیت گفت<ref> همان، 6/69.</ref>. نوری همدانی مطابق گزارش 10/10/1356 مردم را به بزرگداشت چهلم درگذشت سیدمصطفی خمینی تشویق و از برگزاری جشن عید غدیر منع کرد و از پخش شیرینی در خانه خود امتناع ورزید<ref> همان، 6/115.</ref>. پس از اهانت رژیم پهلوی در 17 دی 1356 در روزنامه اطلاعات به امام‌خمینی و آغاز اعتراضِ مردم قم و روحانیان از 18 دی با حضور در بیت مراجع و علما، در بعد از ظهر 19 دی مردم در خانه نوری همدانی تجمع کردند<ref> همان، 6/152 ـ 155 و 171 ـ 172.</ref>. در این تجمع نخست داماد وی، سیدحسین موسوی تبریزی در اعتراض به رژیم سخنرانی کرد؛ سپس نوری همدانی با دفاع از شخصیت امام‌خمینی در پاسخی غیر مستقیم به محمدرضا پهلوی شعر «مه فشاند نور و سگ عو عو کند // هر کسی بر طینت خود می‌تند» را خواند<ref> صالح، جامعه مدرسین، 3/516؛ نوری همدانی، آیینه‌داران حقیقت، 1/414.</ref> و پس از سخنرانی، با تظاهرات مردم همراه شد و به خیابان آمد<ref> نوری همدانی، آیینه‌داران حقیقت، 1/414؛ مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات، 6/155.</ref>. همراهی وی با مردم بر شور تظاهرات افزود. نیروهای امنیتی و انتظامی رژیم برای برهم‌زدن تظاهرات به سمت مردم تیراندازی کردند و بر اثر این تیراندازی شش تن به شهادت رسیدند و نه تن مصدوم شدند<ref> مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات، 6/155.</ref>{{ببینید|نوزده دی}} پس از این واقعه کوچه خانه نوری همدانی به کوچه قیام معروف شد<ref> نوری همدانی، آیینه‌داران حقیقت، 1/414 ـ 415.</ref>. پس از حادثه 19 دی، ساواک وی را بازداشت و چند ماه به خلخال و سپس به سقز کردستان تبعید کرد<ref> همان، 1/415؛ صالح، جامعه مدرسین، 3/517.</ref>. پس از انتخاب جعفر شریف‌امامی به نخست‌وزیری و اقدام وی برای کسب وجهه در آزادکردن زندانی‌های ‌سیاسی و تبعید‌ی‌ها، نوری همدانی نیز از کسانی بود که از تبعید آزاد شد<ref> نوری همدانی، آیینه‌داران حقیقت، 1/415 ـ 416.</ref>.