۵۷۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
==همراهان امامخمینی== | ==همراهان امامخمینی== | ||
افراد بسیاری در فرانسه همراه و مرتبط با امامخمینی بودند؛ ازجمله سیداحمد خمینی، شهابالدین اشراقی، اسماعیل فردوسیپور، ابوالفضل توکلیبینا، مهدی عراقی، سیدمحمد غرضی، ابراهیم یزدی، سیدابوالحسن بنیصدر، محسن سازگارا، صادق قطبزاده، سیدصادق طباطبایی، سیدحسین خمینی، سیدمحمود دعایی، جعفر شجونی، حسن حبیبی، محمدحسین املایی، سیدعلیاکبر محتشمیپور، هادی غفاری، سیدحمید روحانی، محمدعلی صدوقی، محمدعلی هادی نجفآبادی، سیدمحمود محتشمی، مصطفی کفاشزاده، حسن عابدی جعفری<ref> بصیرتمنش، امامخمینی، 118 ـ 120؛ هاشمی، خاطرات، 227؛ طباطبایی، خاطرات سیاسی، 3/40؛ عراقی، 230، 235 و 237؛ محتشمیپور، از ایران، 2/285.</ref>، محمد منتظری، سیدسراجالدین موسوی، مرضیه حدیدچی دباغ<ref> حدیدچی، 150.</ref> و سیدصادق موسوی<ref> موسوی.</ref>. | افراد بسیاری در فرانسه همراه و مرتبط با امامخمینی بودند؛ ازجمله سیداحمد خمینی، شهابالدین اشراقی، اسماعیل فردوسیپور، ابوالفضل توکلیبینا، مهدی عراقی، سیدمحمد غرضی، ابراهیم یزدی، سیدابوالحسن بنیصدر، محسن سازگارا، صادق قطبزاده، سیدصادق طباطبایی، سیدحسین خمینی، سیدمحمود دعایی، جعفر شجونی، حسن حبیبی، محمدحسین املایی، سیدعلیاکبر محتشمیپور، هادی غفاری، سیدحمید روحانی، محمدعلی صدوقی، محمدعلی هادی نجفآبادی، سیدمحمود محتشمی، مصطفی کفاشزاده، حسن عابدی جعفری<ref> بصیرتمنش، امامخمینی، 118 ـ 120؛ هاشمی، خاطرات، 227؛ طباطبایی، خاطرات سیاسی، 3/40؛ عراقی، تاریخ شفاهی، 230، 235 و 237؛ محتشمیپور، از ایران، 2/285.</ref>، محمد منتظری، سیدسراجالدین موسوی، مرضیه حدیدچی دباغ<ref> حدیدچی، 150.</ref> و سیدصادق موسوی<ref> موسوی.</ref>. | ||
شب دوم ورود امامخمینی به پاریس در جلسهای با حضور سیداحمد خمینی، فردوسیپور، یزدی، بنیصدر، قطبزاده، حبیبی و املایی، ایجاد «کمیته تصمیمگیری» تصویب شد تا درباره محل اقامت، ترجمه اعلامیهها، پیامها، سخنرانیها، مصاحبهها، ارتباطات تلفنی تقسیم کار کند و درباره چگونگی سفر امامخمینی اطلاعیه صادر کند. پس از تهیه نخستین اطلاعیه، درباره عنوان تشکیلات صادرکننده اطلاعیه اختلاف شد. امامخمینی پس از اطلاع از چنین تشکیلاتی، با آن مخالفت کرد و وجود طلبهای را پای تلفن کافی دانست. با اعلام سخنگوییِ برخی افراد از امامخمینی، ایشان اعلام کرد سخنگویی ندارد<ref> بصیرتمنش، امامخمینی، 118 ـ 120؛ محتشمیپور، از ایران، 2/273 ـ 274.</ref>. | شب دوم ورود امامخمینی به پاریس در جلسهای با حضور سیداحمد خمینی، فردوسیپور، یزدی، بنیصدر، قطبزاده، حبیبی و املایی، ایجاد «کمیته تصمیمگیری» تصویب شد تا درباره محل اقامت، ترجمه اعلامیهها، پیامها، سخنرانیها، مصاحبهها، ارتباطات تلفنی تقسیم کار کند و درباره چگونگی سفر امامخمینی اطلاعیه صادر کند. پس از تهیه نخستین اطلاعیه، درباره عنوان تشکیلات صادرکننده اطلاعیه اختلاف شد. امامخمینی پس از اطلاع از چنین تشکیلاتی، با آن مخالفت کرد و وجود طلبهای را پای تلفن کافی دانست. با اعلام سخنگوییِ برخی افراد از امامخمینی، ایشان اعلام کرد سخنگویی ندارد<ref> بصیرتمنش، امامخمینی، 118 ـ 120؛ محتشمیپور، از ایران، 2/273 ـ 274.</ref>. | ||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
==رفتار با همسایگان== | ==رفتار با همسایگان== | ||
امامخمینی مقید بود قوانین فرانسه را رعایت کند و از مخالفت با قوانین فرانسه، مانند ذبح گوسفند در خانه منع میکرد<ref> توکلیبینا، خاطرات سیاسی ـ اجتماعی، 238؛ طباطبایی، خاطرات سیاسی، 3/37؛ عراقی، 237.</ref>. شب سال نو مسیحی، ایشان به همسایهها نامه تبریک همراه با گل هدیه کرد<ref> رجائینژاد و حاضری، 360.</ref>. برخورد امامخمینی بر اهالی بسیار تأثیرگذار بود، به گونهای که درخواست دیدار کردند و با شاخههای گل به دیدار ایشان آمدند. امامخمینی در آخرین روزهای ترک نوفل لوشاتو برای اهالی آن دهکده هدیه فرستاد و از اینکه برای اهالی آن دهکده مزاحمتی ایجاد شده، عذرخواهی کرد<ref> توکلیبینا، خاطرات سیاسی ـ اجتماعی، 245.</ref>. اهالی دهکده نیز با دستههای گل در حالیکه زنان روسری به سر داشتند و برخی از آنان گریه میکردند، ایشان را بدرقه کردند<ref> فارس خبرگزاری.</ref>. برخی از اهالی نیز مقداری از خاک فرانسه، نفیسترین هدیه مردم فرانسه به هنگام خداحافظی مسافران را در شیشهای که درِ آن لاک و مهر شده بود، به امامخمینی هدیه دادند و عکس امامخمینی را با امضای ایشان به یادگار گرفتند<ref> همان؛ فردوسیپور، همگام با خورشید، 475.</ref>. | امامخمینی مقید بود قوانین فرانسه را رعایت کند و از مخالفت با قوانین فرانسه، مانند ذبح گوسفند در خانه منع میکرد<ref> توکلیبینا، خاطرات سیاسی ـ اجتماعی، 238؛ طباطبایی، خاطرات سیاسی، 3/37؛ عراقی، تاریخ شفاهی، 237.</ref>. شب سال نو مسیحی، ایشان به همسایهها نامه تبریک همراه با گل هدیه کرد<ref> رجائینژاد و حاضری، 360.</ref>. برخورد امامخمینی بر اهالی بسیار تأثیرگذار بود، به گونهای که درخواست دیدار کردند و با شاخههای گل به دیدار ایشان آمدند. امامخمینی در آخرین روزهای ترک نوفل لوشاتو برای اهالی آن دهکده هدیه فرستاد و از اینکه برای اهالی آن دهکده مزاحمتی ایجاد شده، عذرخواهی کرد<ref> توکلیبینا، خاطرات سیاسی ـ اجتماعی، 245.</ref>. اهالی دهکده نیز با دستههای گل در حالیکه زنان روسری به سر داشتند و برخی از آنان گریه میکردند، ایشان را بدرقه کردند<ref> فارس خبرگزاری.</ref>. برخی از اهالی نیز مقداری از خاک فرانسه، نفیسترین هدیه مردم فرانسه به هنگام خداحافظی مسافران را در شیشهای که درِ آن لاک و مهر شده بود، به امامخمینی هدیه دادند و عکس امامخمینی را با امضای ایشان به یادگار گرفتند<ref> همان؛ فردوسیپور، همگام با خورشید، 475.</ref>. | ||
==سرانجام محل اقامت== | ==سرانجام محل اقامت== |
ویرایش