پرش به محتوا

کاربر:Salehi/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''لبنان'''، کشوری در خاورمیانه با اکثریت [[مسلمان]] و با جایگاهی راهبردی.
'''لبنان'''، کشوری در خاورمیانه با اکثریت [[مسلمان]] و با جایگاهی راهبردی.


== معرفی ==
واژه لبنان از ریشه «لبن» با منشأ سامی، به معنای سفید است و اشاره به قلّه‌های برف‌گیر کوه‌ها دارد.<ref>نانته، تاریخ لبنان، ۱۹.</ref> لبنان کوچک‌ترین کشور خاورمیانه پس از بحرین و وسعت آن ۱۰۴۵۲ کیلومتر مربع است. این کشور از شمال و شرق با کشور [[سوریه]] و از جنوب با [[فلسطین اشغالی]] هم‌مرز است و از غرب به دریای مدیترانه محدود می‌شود.<ref>نادری، لبنان، ۱.</ref> جمعیت لبنان در سال ۲۰۰۰م/ ۱۳۷۹ش حدود چهار میلیون نفر بوده است<ref>نادری، لبنان، ۱۰.</ref> و در سال ۲۰۱۴م حدود شش میلیون نفر تخمین زده شده است (Factbook, 2014).
واژه لبنان از ریشه «لبن» با منشأ سامی، به معنای سفید است و اشاره به قلّه‌های برف‌گیر کوه‌ها دارد.<ref>نانته، تاریخ لبنان، ۱۹.</ref> لبنان کوچک‌ترین کشور خاورمیانه پس از بحرین و وسعت آن ۱۰۴۵۲ کیلومتر مربع است. این کشور از شمال و شرق با کشور [[سوریه]] و از جنوب با [[فلسطین اشغالی]] هم‌مرز است و از غرب به دریای مدیترانه محدود می‌شود.<ref>نادری، لبنان، ۱.</ref> جمعیت لبنان در سال ۲۰۰۰م/ ۱۳۷۹ش حدود چهار میلیون نفر بوده است<ref>نادری، لبنان، ۱۰.</ref> و در سال ۲۰۱۴م حدود شش میلیون نفر تخمین زده شده است (Factbook, 2014).


خط ۱۸: خط ۱۹:
قوانین مصوب لبنان در موضوع تقسیم [[قدرت]]، از دیگر شاخصه‌های ساختار سیاسی این کشور است. در قانون اساسی اولیه لبنان، مسیحیان از حداکثر امکانات سیاسی و اجتماعی برخوردارند. طبق آن رئیس‌جمهور همیشه باید مسیحی مارونی، نخست‌وزیر مسلمان سنی و رئیس مجلس شیعه باشد؛<ref>خسروشیری، انقلاب اسلامی ایران و شیعیان لبنان، ۷۶.</ref> اما حکومت و ساختار فعلی دولت در لبنان، بر اساس پیمان طائف که شکل تعدیل‌شده قانون اولیه لبنان بود، استوار است و بر اساس آن قدرت از سطح ریاست‌جمهوری (قلمرو قدرت مسیحیان) به نخست‌وزیر و پارلمان (قلمرو قدرت مسلمانان) انتقال یافت.<ref>خسروشیری، انقلاب اسلامی ایران و شیعیان لبنان، ۷۷.</ref>
قوانین مصوب لبنان در موضوع تقسیم [[قدرت]]، از دیگر شاخصه‌های ساختار سیاسی این کشور است. در قانون اساسی اولیه لبنان، مسیحیان از حداکثر امکانات سیاسی و اجتماعی برخوردارند. طبق آن رئیس‌جمهور همیشه باید مسیحی مارونی، نخست‌وزیر مسلمان سنی و رئیس مجلس شیعه باشد؛<ref>خسروشیری، انقلاب اسلامی ایران و شیعیان لبنان، ۷۶.</ref> اما حکومت و ساختار فعلی دولت در لبنان، بر اساس پیمان طائف که شکل تعدیل‌شده قانون اولیه لبنان بود، استوار است و بر اساس آن قدرت از سطح ریاست‌جمهوری (قلمرو قدرت مسیحیان) به نخست‌وزیر و پارلمان (قلمرو قدرت مسلمانان) انتقال یافت.<ref>خسروشیری، انقلاب اسلامی ایران و شیعیان لبنان، ۷۷.</ref>


ازجمله مسائل لبنان، محرومیت سیاسی ـ اجتماعی شیعیان، تحمل حملات [[اسرائیل]]، مهاجرت فلسطینیان در جنوب و ناتوانی دولت در تأمین [[امنیت]] یا رسیدگی به فلاکت اقتصادی شیعیان بود که آنان را به سمت رهبری که بتواند شیعیان را از این وضعیت نجات دهد، سوق داد؛ رهبرانی، نظیر [[محمدجواد مغنیه]]، امام‌موسی صدر، [[محمدمهدی شمس‌الدین]] و [[سیدمحمدحسین فضل‌الله]] نمونه‌های برجسته این وضعیت هستند،<ref>دکمجیان، جنبش‌های اسلامی معاصر در جهان عرب، ۳۰۲.</ref>، چنان‌که دو جنبش‌های عمده سیاسی نظامی امل و حزب‌الله در همین راستا شکل گرفت.
ازجمله مسائل لبنان، محرومیت سیاسی ـ اجتماعی شیعیان، تحمل حملات [[اسرائیل]]، مهاجرت فلسطینیان در جنوب و ناتوانی دولت در تأمین [[امنیت]] یا رسیدگی به فلاکت اقتصادی شیعیان بود که آنان را به سمت رهبری که بتواند شیعیان را از این وضعیت نجات دهد، سوق داد؛ رهبرانی، نظیر [[محمدجواد مغنیه]]، [[امام‌موسی صدر]]، [[محمدمهدی شمس‌الدین]] و [[سیدمحمدحسین فضل‌الله]] نمونه‌های برجسته این وضعیت هستند،<ref>دکمجیان، جنبش‌های اسلامی معاصر در جهان عرب، ۳۰۲.</ref>، چنان‌که دو جنبش‌های عمده سیاسی نظامی امل و حزب‌الله در همین راستا شکل گرفت.


==موقعیت بین‌المللی لبنان==
==موقعیت بین‌المللی لبنان==
خط ۳۰: خط ۳۱:
امام‌خمینی در سال ۱۳۵۴ از اوضاع لبنان اظهار تأثر و تشویش خاطر کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۳/۱۱۹.</ref> و با اوج‌گیری جنگ‌های داخلی لبنان در سال ۱۳۵۵ بارها به آن واکنش نشان داد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۳/۱۷۴ و ۱۷۶.</ref> ایشان در آن مقطع، طی پیامی به مسلمانان ایران و جهان، با فاجعه خواندن درگیری‌های لبنان که دست‌های مرموز دشمن انسانیت به نفع [[استعمار]] و [[اسرائیل‏]] به راه انداخت و لبنان را به مخروبه‌ای تبدیل کرد، با آسیب‌دیدگان این درگیری‌ها ابراز همدردی کرد و از عموم انسان‌های شرافتمند، مسلمانان پاکروان و پیروان [[رسول اکرم(ص)]] و [[امیرالمؤمنین(ع)]] خواست به یاری آنان بشتابند و صرف یک‌چهارم وجوه شرعیه را نیز در این راه مجاز دانست.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۳/۱۹۲ ـ ۱۹۳.</ref> ایشان مردم لبنان را برادران ایمانی و عزیزانی خطاب می‌کرد که مردانه برای عظمت و عزت و شعائر خود، با جناح‌های مختلف وحشی‌های قرون وسطایی و آدمک‌های استعمارزده می‌جنگند و خون خود را در راه شرافت و عزت خویش فدا می‌کنند؛<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۳/۱۹۲.</ref> از همین‌رو خدمت محترمانه و شرافتمندانه به بازماندگان آنان را ‏وظیفه مسلمانان به‌ویژه ملت ایران می‌دانست که به آسانی می‌توانند خسارات قابل جبران را جبران کنند و با سروسامان‌دادن به زندگی برادران ایمانی خود در لبنان، در پیشگاه [[خدای تعالی]] و انسانیت روسفید باشند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۳/۱۹۳.</ref>
امام‌خمینی در سال ۱۳۵۴ از اوضاع لبنان اظهار تأثر و تشویش خاطر کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۳/۱۱۹.</ref> و با اوج‌گیری جنگ‌های داخلی لبنان در سال ۱۳۵۵ بارها به آن واکنش نشان داد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۳/۱۷۴ و ۱۷۶.</ref> ایشان در آن مقطع، طی پیامی به مسلمانان ایران و جهان، با فاجعه خواندن درگیری‌های لبنان که دست‌های مرموز دشمن انسانیت به نفع [[استعمار]] و [[اسرائیل‏]] به راه انداخت و لبنان را به مخروبه‌ای تبدیل کرد، با آسیب‌دیدگان این درگیری‌ها ابراز همدردی کرد و از عموم انسان‌های شرافتمند، مسلمانان پاکروان و پیروان [[رسول اکرم(ص)]] و [[امیرالمؤمنین(ع)]] خواست به یاری آنان بشتابند و صرف یک‌چهارم وجوه شرعیه را نیز در این راه مجاز دانست.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۳/۱۹۲ ـ ۱۹۳.</ref> ایشان مردم لبنان را برادران ایمانی و عزیزانی خطاب می‌کرد که مردانه برای عظمت و عزت و شعائر خود، با جناح‌های مختلف وحشی‌های قرون وسطایی و آدمک‌های استعمارزده می‌جنگند و خون خود را در راه شرافت و عزت خویش فدا می‌کنند؛<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۳/۱۹۲.</ref> از همین‌رو خدمت محترمانه و شرافتمندانه به بازماندگان آنان را ‏وظیفه مسلمانان به‌ویژه ملت ایران می‌دانست که به آسانی می‌توانند خسارات قابل جبران را جبران کنند و با سروسامان‌دادن به زندگی برادران ایمانی خود در لبنان، در پیشگاه [[خدای تعالی]] و انسانیت روسفید باشند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۳/۱۹۳.</ref>


دغدغه اصلی امام‌خمینی در مسئله لبنان، برنامه‌های سازماندهی‌شده [[امریکا]] برای منافع غیر انسانی خود در لبنان بود. ایشان نگران بود که لبنان نیز مانند ایران [[عصر پهلوی]]، تحت نفوذ امریکا قرار گیرد و اسرائیل با خیال راحت، نقشه‌های خود را در منطقه پیاده کند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۳/۲۵۵.</ref> ایشان در آبان ۱۳۵۷ و در مصاحبه با روزنامه لبنانی النهار، ضمن پاسخگویی به پرسش‌های روزنامه درباره [[انقلاب اسلامی]]، از اوضاع لبنان و ظلمی که به مسلمانان این کشور می‌رود، ابراز تأسف شدید کرد و برای رهایی آنان دعا کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۴/۴۴۳ ـ ۴۴۵.</ref> در آذر ۱۳۵۷ نیز نمایندگان حرکة المحرومین لبنان، در [[اقامتگاه‌های امام‌خمینی|پاریس]] به دیدار ایشان رفتند. امام‌خمینی در این دیدار با تشکر از همراهی شیعیان لبنان با انقلاب اسلامی و دعا برای آنان، قضیه اسرائیل و مخالفت با رابطه [[محمدرضا پهلوی]] با آن را یکی از محورهای مهم [[نهضت اسلامی ایران]] شمرد و با ابراز نگرانی از مفقودشدن [[امام‌موسی صدر]]، از شیعیان لبنان خواست تا در مبارزه دلسرد نشوند و در همه‌حال به خود متکی باشند که خدا پشتیبان آنان است؛<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۵/۱۳۴ ـ ۱۳۵.</ref> چنان‌که در نامه‌ای به شخصیت مبارز فلسظنین، ابوجهاد (آذر ۱۳۵۷) نیز، از مسلمانان و شیعیان جنوب لبنان که با تظاهرات خود در [[تاسوعای حسینی]]، با مردم ایران اعلام همبستگی کردند، تشکر کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۵/۷۳ ـ ۷۴.</ref> ایشان در همین روزها، در مصاحبه‌های مختلف با نشریات لبنانی، به تشریح نهضت اسلامی پرداخت و از مسلمانان لبنان خواست ضمن همراهی و برادری در مبارزه با [[ظلم]]، درباره نهضت اسلامی ایران نیز به قدر وسع خود و دست‌کم با تبلیغات، همراهی کنند؛ چنان‌که ایرانیان هم تاکنون به آنان خدمت کرده و آنان را در مصائبشان تنها نگذاشته‌اند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۵/۱۴۴ و ۱۸۵ ـ ۱۸۶.</ref>
دغدغه اصلی امام‌خمینی در مسئله لبنان، برنامه‌های سازماندهی‌شده [[امریکا]] برای منافع غیر انسانی خود در لبنان بود. ایشان نگران بود که لبنان نیز مانند ایران [[عصر پهلوی]]، تحت نفوذ امریکا قرار گیرد و اسرائیل با خیال راحت، نقشه‌های خود را در منطقه پیاده کند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۳/۲۵۵.</ref> ایشان در آبان ۱۳۵۷ و در مصاحبه با روزنامه لبنانی النهار، ضمن پاسخگویی به پرسش‌های روزنامه درباره [[انقلاب اسلامی]]، از اوضاع لبنان و ظلمی که به مسلمانان این کشور می‌رود، ابراز تأسف شدید کرد و برای رهایی آنان دعا کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۴/۴۴۳ ـ ۴۴۵.</ref> در آذر ۱۳۵۷ نیز نمایندگان حرکة المحرومین لبنان، در [[اقامتگاه‌های امام‌خمینی|پاریس]] به دیدار ایشان رفتند. امام‌خمینی در این دیدار با تشکر از همراهی شیعیان لبنان با انقلاب اسلامی و دعا برای آنان، قضیه اسرائیل و مخالفت با رابطه [[محمدرضا پهلوی]] با آن را یکی از محورهای مهم [[نهضت اسلامی ایران]] شمرد و با ابراز نگرانی از مفقودشدن [[امام‌موسی صدر]]، از شیعیان لبنان خواست تا در مبارزه دلسرد نشوند و در همه‌حال به خود متکی باشند که خدا پشتیبان آنان است؛<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۵/۱۳۴ ـ ۱۳۵.</ref> چنان‌که در نامه‌ای به شخصیت مبارز فلسطین، ابوجهاد (آذر ۱۳۵۷) نیز، از مسلمانان و شیعیان جنوب لبنان که با تظاهرات خود در [[تاسوعای حسینی]]، با مردم ایران اعلام همبستگی کردند، تشکر کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۵/۷۳ ـ ۷۴.</ref> ایشان در همین روزها، در مصاحبه‌های مختلف با نشریات لبنانی، به تشریح نهضت اسلامی پرداخت و از مسلمانان لبنان خواست ضمن همراهی و برادری در مبارزه با [[ظلم]]، درباره نهضت اسلامی ایران نیز به قدر وسع خود و دست‌کم با تبلیغات، همراهی کنند؛ چنان‌که ایرانیان هم تاکنون به آنان خدمت کرده و آنان را در مصائبشان تنها نگذاشته‌اند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۵/۱۴۴ و ۱۸۵ ـ ۱۸۶.</ref>


امام‌خمینی در ماه‌های نخست [[پیروزی انقلاب اسلامی ایران]] نیز به مردم لبنان پیام داد که در راه مبارزه با امریکا و اسرائیل، در کنار آنان خواهد بود<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۸/۷۰.</ref> و در همان روزها، نماینده‌ای برای بررسی وضعیت مردم جنگ‌زده و چگونگی کمک دولت ایران، به لبنان فرستاد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۰/۲۹.</ref> ایشان به‌روشنی اعلام کرد که لبنان را از خود می‌داند و از مردم ایران جدا نیست.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۲/۳۱۸.</ref> ایشان در سال ۱۳۶۰، [[سیدحسن نصرالله]] را به عنوان نماینده خود در [[امور حسبیه]] و شرعیه در لبنان برگزید و وی را در دریافت وجوه مختلف شرعی و صرف بخشی از آن در لبنان مجاز دانست؛<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۵/۳۳۸.</ref> همچنین در بهمن ۱۳۶۱، [[سیداحمد فهری زنجانی]] را به نمایندگی خود در امور شرعی لبنان و سوریه انتخاب و او را مأمور کرد تا در رفع مشکلات مذهبی مردم آن مناطق تلاش کند و صرف بخشی از وجوهات شرعی در این راه را نیز مجاز شمرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۷/۳۳۶.</ref> ایشان در آخرین پیام خود به [[حجاج بیت‌الله‌الحرام]]، فریاد برائت مؤمنان را فریاد برائت مردم لبنان، فلسطین، ملت‌ها و کشورهای دیگری دانست که ابرقدرت‌های شرق و غرب، به‌ویژه امریکا و اسرائیل به آنان چشم طمع دوخته‌اند و سرمایه آنان را به غارت می‌برند و نوکران و سرسپردگان خود را به آنان تحمیل می‌کنند و از هزاران کیلومتر دورتر به سرزمین‌های آنان چنگ می‌اندازند و مرزهای آبی و خاکی کشورشان را اشغال می‌کنند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۲۰/۳۱۸.</ref> ایشان بر این باور بود که در مصائب مختلف مردم لبنان، امریکا و اسرائیل هر دو نقش می‌آفرینند؛<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۲/۱۳۸.</ref> اما نقش اصلی از آن امریکاست و اسرائیل بر اساس طرح امریکا عمل می‌کند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۶/۴۸۰، ۵۱۴ و ۱۷/۴۸۲.</ref> ایشان سکوت رئیس‌جمهور وقت امریکا، [[جیمی کارتر]]، درباره کشتار مردم لبنان را نفاق‌آمیز می‌شمرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۱/۳۷۶.</ref>
امام‌خمینی در ماه‌های نخست [[پیروزی انقلاب اسلامی ایران]] نیز به مردم لبنان پیام داد که در راه مبارزه با امریکا و اسرائیل، در کنار آنان خواهد بود<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۸/۷۰.</ref> و در همان روزها، نماینده‌ای برای بررسی وضعیت مردم جنگ‌زده و چگونگی کمک دولت ایران، به لبنان فرستاد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۰/۲۹.</ref> ایشان به‌روشنی اعلام کرد که لبنان را از خود می‌داند و از مردم ایران جدا نیست.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۲/۳۱۸.</ref> ایشان در سال ۱۳۶۰، [[سیدحسن نصرالله]] را به عنوان نماینده خود در [[امور حسبیه]] و شرعیه در لبنان برگزید و وی را در دریافت وجوه مختلف شرعی و صرف بخشی از آن در لبنان مجاز دانست؛<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۵/۳۳۸.</ref> همچنین در بهمن ۱۳۶۱، [[سیداحمد فهری زنجانی]] را به نمایندگی خود در امور شرعی لبنان و سوریه انتخاب و او را مأمور کرد تا در رفع مشکلات مذهبی مردم آن مناطق تلاش کند و صرف بخشی از وجوهات شرعی در این راه را نیز مجاز شمرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۷/۳۳۶.</ref> ایشان در آخرین پیام خود به [[حجاج بیت‌الله‌الحرام]]، فریاد برائت مؤمنان را فریاد برائت مردم لبنان، فلسطین، ملت‌ها و کشورهای دیگری دانست که ابرقدرت‌های شرق و غرب، به‌ویژه امریکا و اسرائیل به آنان چشم طمع دوخته‌اند و سرمایه آنان را به غارت می‌برند و نوکران و سرسپردگان خود را به آنان تحمیل می‌کنند و از هزاران کیلومتر دورتر به سرزمین‌های آنان چنگ می‌اندازند و مرزهای آبی و خاکی کشورشان را اشغال می‌کنند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۲۰/۳۱۸.</ref> ایشان بر این باور بود که در مصائب مختلف مردم لبنان، امریکا و اسرائیل هر دو نقش می‌آفرینند؛<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۲/۱۳۸.</ref> اما نقش اصلی از آن امریکاست و اسرائیل بر اساس طرح امریکا عمل می‌کند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۶/۴۸۰، ۵۱۴ و ۱۷/۴۸۲.</ref> ایشان سکوت رئیس‌جمهور وقت امریکا، [[جیمی کارتر]]، درباره کشتار مردم لبنان را نفاق‌آمیز می‌شمرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۱/۳۷۶.</ref>
خط ۳۹: خط ۴۰:


==مقابله با توسعه‌طلبی‌های اسرائیل==
==مقابله با توسعه‌طلبی‌های اسرائیل==
از نگاه [[امام‌خمینی]]، موضوع اصلی لبنان، احتمال پیروزی [[اسرائیل]] در تجاوزات خود و در نتیجه پیشروی به دیگر کشورهای اسلامی بود؛<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۳/۳۶۱ و ۹/۲۳۷، ۲۸۱.</ref> از این‌رو ایشان بارها و به‌صراحت از مبارزان جنوب لبنان در برابر حملات اسرائیل پشتیبانی می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۵/۳۳۹.</ref> و جوانان مجاهد این کشور را می‌ستود<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۳/۱۶۸ و ۲۰/۳۲۱.</ref> و برای پیروزی آنان در نبرد علیه اسرائیل دعا می‌کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۶/۳۳ و ۳۳۳.</ref> ایشان به کم‌کاری و بی‌سیاستی کشورهای اسلامی در مسئله لبنان و عدم برخورد قاطع کشورهای همسایه لبنان با تجاوز اسرائیل، اعتراض و گله داشت؛<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۰/۴۱۸ و ۱۸/۵۴.</ref> همان‌گونه که به محمد انور سادات، رئیس‌جمهور وقت مصر، به علت بی‌توجهی به حمله اسرائیل به جنوب لبنان و دوستی با دشمنان اسلام اعتراض کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۱/۷۸.</ref> و از پاپ، به عنوان مرجع روحانی جهان مسیحی، شکستن سکوت و اقدام مناسب در قضیه لبنان و تجاوز اسرائیل به آن کشور را انتظار داشت.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۱/۴۱۰.</ref> از سوی دیگر، امام‌خمینی حمله اسرائیل به لبنان در دهه شصت شمسی را ترفند امریکا برای معطوف‌کردن توجه و تمرکز ایران از جبهه داخلی به جبهه لبنان و در نتیجه جلوگیری از پیروزی ایران در جنگ با عراق می‌دانست.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۶/۳۵۱ ـ ۳۵۴ و ۳۹۳.</ref>
از نگاه [[امام‌خمینی]]، موضوع اصلی لبنان، احتمال پیروزی [[اسرائیل]] در تجاوزات خود و در نتیجه پیشروی به دیگر کشورهای اسلامی بود؛<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۳/۳۶۱ و ۹/۲۳۷، ۲۸۱.</ref> از این‌رو ایشان بارها و به‌صراحت از مبارزان جنوب لبنان در برابر حملات اسرائیل پشتیبانی می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۵/۳۳۹.</ref> و جوانان مجاهد این کشور را می‌ستود<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۳/۱۶۸ و ۲۰/۳۲۱.</ref> و برای پیروزی آنان در نبرد علیه اسرائیل دعا می‌کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۶/۳۳ و ۳۳۳.</ref> ایشان به کم‌کاری و بی‌سیاستی کشورهای اسلامی در مسئله لبنان و عدم برخورد قاطع کشورهای همسایه لبنان با تجاوز اسرائیل، اعتراض و گله داشت؛<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۰/۴۱۸ و ۱۸/۵۴.</ref> همان‌گونه که به محمد انور سادات، رئیس‌جمهور وقت مصر، به علت بی‌توجهی به حمله اسرائیل به جنوب لبنان و دوستی با دشمنان اسلام اعتراض کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۱/۷۸.</ref> و از پاپ، به عنوان مرجع روحانی جهان مسیحی، شکستن سکوت و اقدام مناسب در قضیه لبنان و تجاوز اسرائیل به آن کشور را انتظار داشت.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۱/۴۱۰.</ref> از سوی دیگر، امام‌خمینی حمله اسرائیل به لبنان در دهه شصت شمسی را ترفند امریکا برای معطوف‌کردن توجه و تمرکز ایران از جبهه داخلی به جبهه لبنان و در نتیجه جلوگیری از پیروزی ایران در [[جنگ ایران با عراق|جنگ با عراق]] می‌دانست.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۶/۳۵۱ ـ ۳۵۴ و ۳۹۳.</ref>


==همراهی با جنبش‌های اسلامی لبنان==
==همراهی با جنبش‌های اسلامی لبنان==
Image-reviewer، emailconfirmed، مدیران
۴٬۵۲۶

ویرایش