۵۷۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
جنبش و نهضت اسلامی سابقهای به قدمت اسلام دارد<ref> پاشاپور، نهضتهای اسلامی، 68.</ref>. بعثت پیامبر اکرم(ص) ، مانند بعثت همه پیامبران(ع) ، نهضتی اصلاحی علیه نظام فاسد اجتماعی بود که تنها از راه آگاهیبخشی و بیدارکردن فطرتها، نهضتی آگاهانه و مبتنی بر عقیده را رهبری میکرد<ref> صاحبی، اندیشه اصلاحی، 42.</ref>. پس از پیامبر اکرم(ص) ، نخستین قیام داخلی در اسلام که در راه بیداری سیاسی ـ مذهبی جامعه اسلامی شکل گرفت، از انحراف جریان رهبری و با خطبه حضرت فاطمه زهرا(ع) در مسجد مدینه آغاز شد<ref> صاحبی، اندیشه اصلاحی، 43 ـ 44.</ref>. پس از آن تلاش شیعیان به رهبری ائمه(ع) در بازگرداندن جامعه به اسلام ناب و خالص زمان پیامبر(ص) و رسواکردن خطوط انحرافی ایجادشده پس از درگذشت رسول خدا(ص) همواره ادامه یافت. واقعه کربلا برجستهترینِ این نهضتها به شمار میرود{{ببینید|سیّدالشهداحسینبنعلی (ع)|عاشورا}}در دورههای بعد هم جنبش اسلامی در واکنش به مهجورشدن اسلام ناب و افزایش پسروی مسلمانان که ناشی از استبداد و ظلم نظام حاکم بر کشورهای اسلامی بود، ادامه یافت<ref> صاحبی، اندیشه اصلاحی، 44 ـ 45.</ref>. | جنبش و نهضت اسلامی سابقهای به قدمت اسلام دارد<ref> پاشاپور، نهضتهای اسلامی، 68.</ref>. بعثت پیامبر اکرم(ص) ، مانند بعثت همه پیامبران(ع) ، نهضتی اصلاحی علیه نظام فاسد اجتماعی بود که تنها از راه آگاهیبخشی و بیدارکردن فطرتها، نهضتی آگاهانه و مبتنی بر عقیده را رهبری میکرد<ref> صاحبی، اندیشه اصلاحی، 42.</ref>. پس از پیامبر اکرم(ص) ، نخستین قیام داخلی در اسلام که در راه بیداری سیاسی ـ مذهبی جامعه اسلامی شکل گرفت، از انحراف جریان رهبری و با خطبه حضرت فاطمه زهرا(ع) در مسجد مدینه آغاز شد<ref> صاحبی، اندیشه اصلاحی، 43 ـ 44.</ref>. پس از آن تلاش شیعیان به رهبری ائمه(ع) در بازگرداندن جامعه به اسلام ناب و خالص زمان پیامبر(ص) و رسواکردن خطوط انحرافی ایجادشده پس از درگذشت رسول خدا(ص) همواره ادامه یافت. واقعه کربلا برجستهترینِ این نهضتها به شمار میرود{{ببینید|سیّدالشهداحسینبنعلی (ع)|عاشورا}}در دورههای بعد هم جنبش اسلامی در واکنش به مهجورشدن اسلام ناب و افزایش پسروی مسلمانان که ناشی از استبداد و ظلم نظام حاکم بر کشورهای اسلامی بود، ادامه یافت<ref> صاحبی، اندیشه اصلاحی، 44 ـ 45.</ref>. | ||
نهضت اصلاحی در جهان اسلام که به دنبال رکودی چندقرنی، از حدود نیمه دوم قرن سیزدهم اسلامی و نوزدهم میلادی، در واکنش به هجوم استعمار سیاسی، اقتصادی و فرهنگی غرب آغاز شد، نوعی بیدارسازی و رنسانس<ref> تجدید حیات.</ref> در جهان اسلام بود<ref> مطهری، مجموعه آثار، 24/29.</ref>. از جنبشهایی که پیش از جنگ جهانی اول شکل گرفتند، میتوان به حضور سعید نورسی در دوره امپراطوری عثمانی در جبهههای جنگ با روسها، اقدامات امیر سراجالدوله، حیدرعلی و برخی از علمای هند مانند شاهعبدالعزیز دهلوی در برابر اشغالگران انگلیسی در شبهقاره هند، اقدامات سیدعبدالرحمن کواکبی در مصر، عمر مختار در لیبی و نقش امیر عبدالقادر در تجاوز فرانسه به الجزایر اشاره کرد<ref>صاحبی، جم.</ref>. در این دوره، پیش از اقدامات عملی رهاییبخش، مصلحانی مانند سیدجمالالدین اسدآبادی، محمد عبده، عبدالرحمن کواکبی و اقبال لاهوری، به طرح مشکلات جهان اسلام و بیان رنجهای ملتهای مستضعف به سبب استعمار خارجی و استبداد داخلی پرداختند. این اقدامات، زمینه ظهور نهضتهایی در کشورهای مختلف مانند نهضتهاى آزادیبخش هندوستان، افغانستان، ترکیه، مصر و دیگر کشورهاى منطقه را فراهم کرد<ref> مطهری، مجموعه آثار، 24/30 ـ 59؛ رشیدی، 169.</ref>. در میان این نهضتها، جنبشهای شیعی، مانند جنبش ضد استعماری تنباکو، انقلاب استقلال عراق، قیام مشروطیت و انقلاب اسلامی ایران که نهضتهای ضد استبدادی و ضد استعماری به شمار میرفتهاند، عمیقتر و اساسیتر بوده و بیشتر به رهبری روحانیانی صورت گرفته است که برخلاف رهبران جهان تسنن، کمتر طرح و داعیه اصلاحی داشتهاند و از «چه باید کرد» سخن گفتهاند. علمای اهل تسنن، اگرچه از مبارزه با استعمار و استثمار بیشتر سخن رانده و طرح ارائه کردهاند، کمتر به رهبری نهضتی موفق شدهاند<ref> مطهری، مجموعه آثار، 24/60 ـ 61.</ref>. | نهضت اصلاحی در جهان اسلام که به دنبال رکودی چندقرنی، از حدود نیمه دوم قرن سیزدهم اسلامی و نوزدهم میلادی، در واکنش به هجوم استعمار سیاسی، اقتصادی و فرهنگی غرب آغاز شد، نوعی بیدارسازی و رنسانس<ref> تجدید حیات.</ref> در جهان اسلام بود<ref> مطهری، مجموعه آثار، 24/29.</ref>. از جنبشهایی که پیش از جنگ جهانی اول شکل گرفتند، میتوان به حضور سعید نورسی در دوره امپراطوری عثمانی در جبهههای جنگ با روسها، اقدامات امیر سراجالدوله، حیدرعلی و برخی از علمای هند مانند شاهعبدالعزیز دهلوی در برابر اشغالگران انگلیسی در شبهقاره هند، اقدامات سیدعبدالرحمن کواکبی در مصر، عمر مختار در لیبی و نقش امیر عبدالقادر در تجاوز فرانسه به الجزایر اشاره کرد<ref>صاحبی، جم.</ref>. در این دوره، پیش از اقدامات عملی رهاییبخش، مصلحانی مانند سیدجمالالدین اسدآبادی، محمد عبده، عبدالرحمن کواکبی و اقبال لاهوری، به طرح مشکلات جهان اسلام و بیان رنجهای ملتهای مستضعف به سبب استعمار خارجی و استبداد داخلی پرداختند. این اقدامات، زمینه ظهور نهضتهایی در کشورهای مختلف مانند نهضتهاى آزادیبخش هندوستان، افغانستان، ترکیه، مصر و دیگر کشورهاى منطقه را فراهم کرد<ref> مطهری، مجموعه آثار، 24/30 ـ 59؛ رشیدی، امامخمینی، 169.</ref>. در میان این نهضتها، جنبشهای شیعی، مانند جنبش ضد استعماری تنباکو، انقلاب استقلال عراق، قیام مشروطیت و انقلاب اسلامی ایران که نهضتهای ضد استبدادی و ضد استعماری به شمار میرفتهاند، عمیقتر و اساسیتر بوده و بیشتر به رهبری روحانیانی صورت گرفته است که برخلاف رهبران جهان تسنن، کمتر طرح و داعیه اصلاحی داشتهاند و از «چه باید کرد» سخن گفتهاند. علمای اهل تسنن، اگرچه از مبارزه با استعمار و استثمار بیشتر سخن رانده و طرح ارائه کردهاند، کمتر به رهبری نهضتی موفق شدهاند<ref> مطهری، مجموعه آثار، 24/60 ـ 61.</ref>. | ||
امامخمینی نیز درباره سابقه نهضتهای دینی بر این باور بود که ریشه این نهضتها را باید در رسالت و مبارزات پیامبران بزرگ خدا همچون حضرت ابراهیم(ع) <ref> امامخمینی، صحیفه، 20/316.</ref>، حضرت موسی(ع) <ref> | امامخمینی نیز درباره سابقه نهضتهای دینی بر این باور بود که ریشه این نهضتها را باید در رسالت و مبارزات پیامبران بزرگ خدا همچون حضرت ابراهیم(ع) <ref> امامخمینی، صحیفه، 20/316.</ref>، حضرت موسی(ع) <ref> امامخمینی، صحیفه، 4/216.</ref>، حضرت عیسی(ع) <ref> امامخمینی، صحیفه، 20/411.</ref> و حضرت محمد(ص) <ref> امامخمینی، صحیفه، 5/36.</ref> جستجو کرد که هر یک به اقتضای زمان و مکان، قیام برای خدا و اجتناب از طاغوت و ستم را سرلوحه زندگی خویش قرار دادند و در این راه رنجها و هزینههای زیادی را تحمل کردند. از نظر ایشان هسته مرکزی جنبش اسلامی، با بعثت رسول خدا(ص) و ایمان حضرت علی(ع) و حضرت خدیجه(س.</ref> شکل گرفت. همفکرسازی با روشهای دعوت زیرزمینی، دعوت از خویشاوندان و دعوت عمومی به شکل مرحلهای در شهر مکه آغاز و بهتدریج، در 23 سال بر گروندگان به دین اسلام افزوده شد. پس از هجرت پیامبر اکرم(ص) به مدینه و شکلگیری جامعه سیاسی و حکومت اسلامی، جنبش اسلامی وارد مرحله تازهای شد که با جهاد و استقامت آن بزرگوار و اصحاب ایشان، گستره نهضت در زمان کوتاهی شرق و غرب جهان را فرا گرفت<ref> امامخمینی، صحیفه، 7/244 ـ 245.</ref>. پس از رحلت رسول خدا(ص) نیز نهضت اسلامی به رهبری ائمه اطهار(ع) و با راهبردهای گوناگون ادامه یافت<ref> امامخمینی، صحیفه، 4/21 ـ 22.</ref>. امیرالمؤمنین علی(ع) در زمان حکومت خود، برای توحید و نشر علم شمشیر زد<ref> امامخمینی، صحیفه، 6/286 ـ 287.</ref> و استقرار عدالت و پیکار با ستمکاران را در دستور کار خویش قرار داد<ref> امامخمینی، صحیفه، 19/214 و 20/362.</ref>. در ادامه مقابله، امیرالمؤمنین علی(ع) ، امامحسن(ع) نیز در برابر معاویه ایستاد؛ اما به علت شرایط و مقتضیات، با راهبرد صلح از چهره ظلم و ستم پرده برداشت{{ببینید|امام حسنبنعلی مجتبی(ع)}} امامحسین(ع) هم با نهضت بزرگ عاشورایی در کربلا برابر ظلم و طاغوت یزید، تمام هستی و سرمایه خود را در راه خدا هزینه کرد<ref> امامخمینی، صحیفه، 2/371 و 17/52.</ref>{{ببینید|سیّدالشهدا حسینبنعلی(ع)|عاشورا}} | ||
در تاریخ معاصر، جنبش تحریم تنباکو علیه استعمارگران به رهبری مرجعیت شیعه میرزای شیرازی<ref> همان، 3/241.</ref>{{ببینید|نهضت تحریم تنباکو}}، جنبش مشروطیت با هدایت علمای بزرگ<ref> همان، 3/242.</ref>{{ببینید|نهضت مشروطه}}، نهضت ملیشدن صنعت نفت<ref> همان، 5/267 ـ 268.</ref>{{ببینید|ملیشدن صنعت نفت}} و قیام پانزده خرداد<ref> همان، 3/432 و 10/405.</ref>{{ببینید|پانزده خرداد}} در سخنان امامخمینی بازتاب یافته است. همچنین مبارزه مردم مسلمان افغانستان در برابر تجاوزهای شوروی<ref> همان، 8/114.</ref>، انتفاضه فلسطین مقابل رژیم غاصب اسرائیل{{ببینید|فلسطین|رژیم اشغالگر قدس}}، جنبش مقاومت لبنان<ref> همان، 2/461 و 15/339 ـ 340.</ref>{{ببینید|لبنان}}، قیام مردم عراق علیه رژیم بعث<ref> همان، 13/238.</ref>{{ببینید|حزب بعث عراق}} و انقلاب الجزایر<ref> همان، 12/231.</ref> توجه شده است. انقلاب اسلامی مردم ایران به رهبری امامخمینی نیز ازجمله مهمترین نهضتهای رهاییبخش دوران معاصر است که با انگیزه رهایی از استبداد رژیم پهلوی، کسب استقلال و برقراری حکومت اسلامی به وقوع پیوست<ref> ابوالنصر، 78 ـ 79 و 116 ـ 117.</ref>{{ببینید|انقلاب اسلامی ایران}} | در تاریخ معاصر، جنبش تحریم تنباکو علیه استعمارگران به رهبری مرجعیت شیعه میرزای شیرازی<ref> همان، 3/241.</ref>{{ببینید|نهضت تحریم تنباکو}}، جنبش مشروطیت با هدایت علمای بزرگ<ref> همان، 3/242.</ref>{{ببینید|نهضت مشروطه}}، نهضت ملیشدن صنعت نفت<ref> همان، 5/267 ـ 268.</ref>{{ببینید|ملیشدن صنعت نفت}} و قیام پانزده خرداد<ref> همان، 3/432 و 10/405.</ref>{{ببینید|پانزده خرداد}} در سخنان امامخمینی بازتاب یافته است. همچنین مبارزه مردم مسلمان افغانستان در برابر تجاوزهای شوروی<ref> همان، 8/114.</ref>، انتفاضه فلسطین مقابل رژیم غاصب اسرائیل{{ببینید|فلسطین|رژیم اشغالگر قدس}}، جنبش مقاومت لبنان<ref> همان، 2/461 و 15/339 ـ 340.</ref>{{ببینید|لبنان}}، قیام مردم عراق علیه رژیم بعث<ref> همان، 13/238.</ref>{{ببینید|حزب بعث عراق}} و انقلاب الجزایر<ref> همان، 12/231.</ref> توجه شده است. انقلاب اسلامی مردم ایران به رهبری امامخمینی نیز ازجمله مهمترین نهضتهای رهاییبخش دوران معاصر است که با انگیزه رهایی از استبداد رژیم پهلوی، کسب استقلال و برقراری حکومت اسلامی به وقوع پیوست<ref> ابوالنصر، 78 ـ 79 و 116 ـ 117.</ref>{{ببینید|انقلاب اسلامی ایران}} |
ویرایش