confirmed، emailconfirmed، templateeditor
۱٬۵۵۵
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «'''موسیبنجعفر''' یا '''امامکاظم(ع)'''، زندگی، جایگاه و نقش امام هفتم(ع). ==زندگینامه== امام ابوالحسن، موسیبنجعفر(ع) ملقب به کاظم، صابر، عبد صالح، سید<ref>شریف قرشی، حیاة الامامموسیبنجعفر(ع)، ۱/۵۳ ـ ۵۵.</ref> در هفتم صفر ۱۲۸ق در ابواء از تو...» ایجاد کرد) |
|||
خط ۳: | خط ۳: | ||
امام ابوالحسن، موسیبنجعفر(ع) ملقب به [[کاظم]]، صابر، عبد صالح، سید<ref>شریف قرشی، حیاة الامامموسیبنجعفر(ع)، ۱/۵۳ ـ ۵۵.</ref> در هفتم صفر ۱۲۸ق در ابواء از توابع [[مدینه]] به دنیا آمد.<ref>مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ۲/۲۱۵؛ اربلی، کشف الغمة فی معرفة الائمه، ۳/۲؛ ابنصباغ، الفصول المهمة فی معرِفة الأئمَّه، ۲/۹۳۴.</ref> پدر ایشان [[امامصادق(ع)]] و مادر ایشان حمیده،<ref>ابنشهرآشوب، مناقب آل ابیطالب، ۲/۳۲۳؛ اربلی، کشف الغمة فی معرفة الائمه، ۳/۲.</ref> از بانوان، ستوده و پاکیزه بود.<ref>کلینی، الکافی، ۱/۴۷۷.</ref> | امام ابوالحسن، موسیبنجعفر(ع) ملقب به [[کاظم]]، صابر، عبد صالح، سید<ref>شریف قرشی، حیاة الامامموسیبنجعفر(ع)، ۱/۵۳ ـ ۵۵.</ref> در هفتم صفر ۱۲۸ق در ابواء از توابع [[مدینه]] به دنیا آمد.<ref>مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ۲/۲۱۵؛ اربلی، کشف الغمة فی معرفة الائمه، ۳/۲؛ ابنصباغ، الفصول المهمة فی معرِفة الأئمَّه، ۲/۹۳۴.</ref> پدر ایشان [[امامصادق(ع)]] و مادر ایشان حمیده،<ref>ابنشهرآشوب، مناقب آل ابیطالب، ۲/۳۲۳؛ اربلی، کشف الغمة فی معرفة الائمه، ۳/۲.</ref> از بانوان، ستوده و پاکیزه بود.<ref>کلینی، الکافی، ۱/۴۷۷.</ref> | ||
{{ببینید| | {{ببینید|امامصادق(ع)}} | ||
مقصود از ابوالحسن، ابوالحسن الماضی و ابوالحسن اول در روایات امامکاظم(ع) است؛<ref>کلینی، الکافی، ۱/۲۲۶ و ۳۰۸.</ref> چنانکه [[امامخمینی]] نیز اشاره کردهاست.<ref>امام خمینی، چهل حدیث، ۲۱۳.</ref> امامکاظم بیست سال با پدر خود زندگی کرد و در بیستسالگی به [[امامت]] رسید. دوره امامت آن حضرت ۳۵ سال بود.<ref>ابنشهرآشوب، مناقب آل ابیطالب، ۴/۳۲۴؛ اربلی، کشف الغمة فی معرفة الائمه، ۳/۳۰.</ref> | مقصود از ابوالحسن، ابوالحسن الماضی و ابوالحسن اول در روایات امامکاظم(ع) است؛<ref>کلینی، الکافی، ۱/۲۲۶ و ۳۰۸.</ref> چنانکه [[امامخمینی]] نیز اشاره کردهاست.<ref>امام خمینی، چهل حدیث، ۲۱۳.</ref> امامکاظم بیست سال با پدر خود زندگی کرد و در بیستسالگی به [[امامت]] رسید. دوره امامت آن حضرت ۳۵ سال بود.<ref>ابنشهرآشوب، مناقب آل ابیطالب، ۴/۳۲۴؛ اربلی، کشف الغمة فی معرفة الائمه، ۳/۳۰.</ref> | ||
==جایگاه و ویژگیها== | ==جایگاه و ویژگیها== | ||
به تصریح [[پیامبر اکرم(ص)]]<ref>کلینی، الکافی، ۱/۳۸۵.</ref> و وصیت امامصادق(ع)، موسیبنجعفر(ع) از سوی خداوند به امامت برگزیده شد.<ref>همان، ۱/۲۸۰ ـ ۲۸۱؛ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ۲/۲۱۶؛ اربلی، کشف الغمة فی معرفة الائمه، ۳/۹ ـ ۱۱.</ref> حضرت از کودکی بسیار مورد علاقه و توجه امامصادق(ع) بود<ref>شریف قرشی، حیاة الامامموسیبنجعفر(ع)، ۱/۵۰.</ref> و ایشان را دری از درهای خدا و دارنده [[علم]]، [[قضاوت]]، فهم و [[سخاوت]] و معرفت به چیزهایی خواند که مردم در وقت اختلاف بدان نیاز دارند؛<ref>صدوق، عیون اخبار، ۱/۲۴.</ref> نیز ایشان را مرجع علمی مردم معرفی کرد.<ref>حمیری، قرب الاسناد، ۳۳۵.</ref> [[عبدالله افطح]] از فرزندان امامصادق(ع) مدعی جانشینی پدر بود اما [[شیعه|شیعیان]]<ref>اربلی، کشف الغمة فی معرفة الائمه، ۳/۳۹ ـ ۴۰؛ نوری، مستدرک الوسائل، ۱۵/۴۶۷ ـ ۴۶۸.</ref> و یاران خاص امامصادق(ع) مانند [[هشامبنسالم]] و [[مؤمن طاق]] با آزمودن وی و درماندن او از پاسخ به مسائل دینی و یافتن پاسخهای خود از موسیبنجعفر(ع)<ref>کلینی، الکافی، ۱/۳۵۱ ـ ۳۵۲.</ref> به تثبیت امامت موسیبنجعفر(ع) در نزد توده مردم کمک کردند.<ref>اربلی، کشف الغمة فی معرفة الائمه، ۳/۱۳ ـ ۱۴.</ref> | به تصریح [[پیامبر اکرم(ص)]]<ref>کلینی، الکافی، ۱/۳۸۵.</ref> و وصیت امامصادق(ع)، موسیبنجعفر(ع) از سوی خداوند به امامت برگزیده شد.<ref>همان، ۱/۲۸۰ ـ ۲۸۱؛ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ۲/۲۱۶؛ اربلی، کشف الغمة فی معرفة الائمه، ۳/۹ ـ ۱۱.</ref> حضرت از کودکی بسیار مورد علاقه و توجه امامصادق(ع) بود<ref>شریف قرشی، حیاة الامامموسیبنجعفر(ع)، ۱/۵۰.</ref> و ایشان را دری از درهای خدا و دارنده [[علم]]، [[قضاوت]]، فهم و [[سخاوت]] و معرفت به چیزهایی خواند که مردم در وقت اختلاف بدان نیاز دارند؛<ref>صدوق، عیون اخبار، ۱/۲۴.</ref> نیز ایشان را مرجع علمی مردم معرفی کرد.<ref>حمیری، قرب الاسناد، ۳۳۵.</ref> [[عبدالله افطح]] از فرزندان امامصادق(ع) مدعی جانشینی پدر بود اما [[شیعه|شیعیان]]<ref>اربلی، کشف الغمة فی معرفة الائمه، ۳/۳۹ ـ ۴۰؛ نوری، مستدرک الوسائل، ۱۵/۴۶۷ ـ ۴۶۸.</ref> و یاران خاص امامصادق(ع) مانند [[هشامبنسالم]] و [[مؤمن طاق]] با آزمودن وی و درماندن او از پاسخ به مسائل دینی و یافتن پاسخهای خود از موسیبنجعفر(ع)<ref>کلینی، الکافی، ۱/۳۵۱ ـ ۳۵۲.</ref> به تثبیت امامت موسیبنجعفر(ع) در نزد توده مردم کمک کردند.<ref>اربلی، کشف الغمة فی معرفة الائمه، ۳/۱۳ ـ ۱۴.</ref> |