پرش به محتوا

کاربر:Salar/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۳: خط ۱۳:
امام‌خمینی آخرت را ملکوت نشئه دنیا می‌داند<ref> (امام‌خمینی، چهل حدیث، ۱۲۰).</ref> و معتقد است نشئه آخرت نشئه‌ای تام و مستقل<ref> (امام‌خمینی، تقریرات، ۵۹۶/۳).</ref> و دارای حیات است؛ چنان‌که بعضی از آیات (قرآن کریم، سوره عنکبوت، ۶۴) به آن اشاره دارند و فوق زمان و مکان است و احکام عالم طبیعت را ندارد.<ref> (امام‌خمینی، تقریرات، ۵۱۷/۳).</ref> این عالم از نشئه برزخ و قبر آغاز می‌شود که از آن به ملکوت سفلی تعبیر می‌شود و پس از آن، ملکوت اعلاست که قیامت و عالم عقول کلیه است.<ref> (امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۹۶؛ امام‌خمینی، حدیث جنود، ۵۹).</ref>
امام‌خمینی آخرت را ملکوت نشئه دنیا می‌داند<ref> (امام‌خمینی، چهل حدیث، ۱۲۰).</ref> و معتقد است نشئه آخرت نشئه‌ای تام و مستقل<ref> (امام‌خمینی، تقریرات، ۵۹۶/۳).</ref> و دارای حیات است؛ چنان‌که بعضی از آیات (قرآن کریم، سوره عنکبوت، ۶۴) به آن اشاره دارند و فوق زمان و مکان است و احکام عالم طبیعت را ندارد.<ref> (امام‌خمینی، تقریرات، ۵۱۷/۳).</ref> این عالم از نشئه برزخ و قبر آغاز می‌شود که از آن به ملکوت سفلی تعبیر می‌شود و پس از آن، ملکوت اعلاست که قیامت و عالم عقول کلیه است.<ref> (امام‌خمینی، آداب الصلاة، ۹۶؛ امام‌خمینی، حدیث جنود، ۵۹).</ref>


بعضی اندیشمندان، دنیا را که در برخی آیات<ref> (قرآن کریم، سوره آل عمران، آیه ۱۸۵؛ قرآن کریم، سوره نساء، آیه ۷۷؛ قرآن کریم، سوره انعام، آیه ۷۰).</ref> و روایات<ref> (کلینی، الکافی، ۳۱۷/۲).</ref> نکوهش شده‌است، شامل هر آنچه انسان را از اطاعت خداوند و تحصیل دوستی او بازدارد و آخرت را شامل هر آنچه موجب تحصیل رضای خداوند و قرب او شود، می‌دانند، هرچند حسب ظاهر از اعمال دنیوی باشد؛ مانند تجارت و زراعتی که هدف از آن تحصیل معیشت برای خانواده به خاطر امر خداوند است.<ref> (مجلسی، بحار الانوار ۶۳/۷۰).</ref> امام‌خمینی معتقد است برای انسان دو دنیا وجود دارد: یکی پسندیده که همان نشئه طبیعت است که محل تحصیل کمالات و سعادت ابدی است و از آنجا که عالم محل تربیت نفوس مستعد و مزرعه آخرت است، پسندیده بوده و نزد اهل سلوک مورد عنایت است و دیگری دنیای ناپسند که دلبستگی به دنیا و محبت به آن است و امری قلبی و منشأ مفاسد بی‌شماری است. روایاتی که در نکوهش دنیا آمده،<ref> (کلینی، الکافی، ۳۱۷/۲).</ref> ناظر به این معناست و روایاتی که در آنها دنیا ستایش شده و محل تجارت اولیای الهی شمرده شده‌است، ناظر به قسم اول است (امام‌خمینی، چهل حدیث، ۱۲۰ ـ ۱۲۱) {{ببینید|حب دنیا}}
بعضی اندیشمندان، دنیا را که در برخی آیات<ref> (قرآن کریم، سوره آل عمران، آیه ۱۸۵؛ قرآن کریم، سوره نساء، آیه ۷۷؛ قرآن کریم، سوره انعام، آیه ۷۰).</ref> و روایات<ref> (کلینی، الکافی، ۳۱۷/۲).</ref> نکوهش شده‌است، شامل هر آنچه انسان را از اطاعت خداوند و تحصیل دوستی او بازدارد و آخرت را شامل هر آنچه موجب تحصیل رضای خداوند و قرب او شود، می‌دانند، هرچند حسب ظاهر از اعمال دنیوی باشد؛ مانند تجارت و زراعتی که هدف از آن تحصیل معیشت برای خانواده به خاطر امر خداوند است.<ref> (مجلسی، بحار الانوار ۶۳/۷۰).</ref> امام‌خمینی معتقد است برای انسان دو دنیا وجود دارد: یکی پسندیده که همان نشئه طبیعت است که محل تحصیل کمالات و سعادت ابدی است و از آنجا که عالم محل تربیت نفوس مستعد و مزرعه آخرت است، پسندیده بوده و نزد اهل سلوک مورد عنایت است و دیگری دنیای ناپسند که دلبستگی به دنیا و محبت به آن است و امری قلبی و منشأ مفاسد بی‌شماری است. روایاتی که در نکوهش دنیا آمده،<ref> (کلینی، الکافی، ۳۱۷/۲).</ref> ناظر به این معناست و روایاتی که در آنها دنیا ستایش شده و محل تجارت اولیای الهی شمرده شده‌است، ناظر به قسم اول است.<ref> (امام‌خمینی، چهل حدیث، ۱۲۰ ـ ۱۲۱).</ref> {{ببینید|حب دنیا}}


==ویژگی‌های دنیا و آخرت==
==ویژگی‌های دنیا و آخرت==
confirmed، emailconfirmed، templateeditor
۱٬۱۸۸

ویرایش