Image-reviewer، emailconfirmed، مدیران
۴٬۵۲۶
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شخصیت سیاسی مذهبی | عنوان = سیدهاشم رسولی محلاتی | تصویر = سید هاشم رسولی محلاتی.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = |سرشناسی = شاگرد، عضو دفتر و نماینده امامخمینی |نام کامل = |لقب = |نسب =آیتالله |زادر...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
آشنایی رسولی محلاتی با امامخمینی به دوره کودکی وی باز میگردد؛ زیرا امامخمینی با پدر وی دوستی داشت و زمانی که به محلات رفته و در مسجد جامع این شهر درس اخلاق میگفت، رسولی محلاتی نیز از سر کنجکاوی در این درس حاضر میشد<ref>رسولی محلاتی، مشکوة، ۱۶۸.</ref> و با سیدمصطفی خمینی دوست شد.<ref>مهدیزاده، خاطرات و مبارزات شهید فضلالله محلاتی، ۳۴.</ref> این دوستیها باعث رفت و آمد بیشترِ وی با بیت امامخمینی شد<ref>رسولی محلاتی، حوزه، ۶۱.</ref> و او تحت تأثیر اخلاق و جاذبه قوی علمی ایشان قرار گرفت.<ref>رسولی محلاتی، پابهپای آفتاب، ۲/۲۸۳.</ref> رسولی محلاتی شیوه درسی امامخمینی را در سرعت انتقال و تبحر در [[علوم اسلامی]]، در درجه اعلا یافت.<ref>رسولی محلاتی، حوزه، ۶۲.</ref> تقید به نظم از دیگر نکتههای درسآموزِ استاد در نظر این شاگرد بود؛ نظمی که [[طلاب]] ساعتهای خود را با رفت و آمد امامخمینی تنظیم میکردند.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۲۷.</ref> پس از درگذشت بروجردی، رسولی محلاتی به دلیل ابعاد علمی و معنوی امامخمینی از [[مرجعیت]] ایشان [[تبلیغ]] کرد.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۴۷.</ref> وی در سال ۱۳۴۰ از ایشان اجازه [[امور حسبیه]] دریافت کرد و امامخمینی در آن از وی به «عماد الاعلام» و «ثقة الاسلام»، یاد کرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۴۸.</ref> | آشنایی رسولی محلاتی با امامخمینی به دوره کودکی وی باز میگردد؛ زیرا امامخمینی با پدر وی دوستی داشت و زمانی که به محلات رفته و در مسجد جامع این شهر درس اخلاق میگفت، رسولی محلاتی نیز از سر کنجکاوی در این درس حاضر میشد<ref>رسولی محلاتی، مشکوة، ۱۶۸.</ref> و با سیدمصطفی خمینی دوست شد.<ref>مهدیزاده، خاطرات و مبارزات شهید فضلالله محلاتی، ۳۴.</ref> این دوستیها باعث رفت و آمد بیشترِ وی با بیت امامخمینی شد<ref>رسولی محلاتی، حوزه، ۶۱.</ref> و او تحت تأثیر اخلاق و جاذبه قوی علمی ایشان قرار گرفت.<ref>رسولی محلاتی، پابهپای آفتاب، ۲/۲۸۳.</ref> رسولی محلاتی شیوه درسی امامخمینی را در سرعت انتقال و تبحر در [[علوم اسلامی]]، در درجه اعلا یافت.<ref>رسولی محلاتی، حوزه، ۶۲.</ref> تقید به نظم از دیگر نکتههای درسآموزِ استاد در نظر این شاگرد بود؛ نظمی که [[طلاب]] ساعتهای خود را با رفت و آمد امامخمینی تنظیم میکردند.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۲۷.</ref> پس از درگذشت بروجردی، رسولی محلاتی به دلیل ابعاد علمی و معنوی امامخمینی از [[مرجعیت]] ایشان [[تبلیغ]] کرد.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۴۷.</ref> وی در سال ۱۳۴۰ از ایشان اجازه [[امور حسبیه]] دریافت کرد و امامخمینی در آن از وی به «عماد الاعلام» و «ثقة الاسلام»، یاد کرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۴۸.</ref> | ||
با آغاز نهضت اسلامی، رسولی محلاتی به آن پیوست و در ماجرای هجوم نیروهای [[رژیم پهلوی]] به [[مدرسه فیضیه]] در سال ۱۳۴۲ نیز، به امامخمینی تلگرام کرد<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امامخمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۱/۲۳۶.</ref> و ایشان در پاسخ از همدردی وی تشکر کرده و با تشبیه این هجوم به [[واقعه کربلا]]، خاطرنشان کرد دولت در این حادثه با قواى انتظامى، [[اسلام]] و [[قرآن]] را کوبید | با آغاز نهضت اسلامی، رسولی محلاتی به آن پیوست و در ماجرای هجوم نیروهای [[رژیم پهلوی]] به [[مدرسه فیضیه]] در سال ۱۳۴۲ نیز، به امامخمینی تلگرام کرد<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امامخمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۱/۲۳۶.</ref> و ایشان در پاسخ از همدردی وی تشکر کرده و با تشبیه این هجوم به [[واقعه کربلا]]، خاطرنشان کرد دولت در این حادثه با قواى انتظامى، [[اسلام]] و [[قرآن]] را کوبید.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امامخمینی در آینه اسناد به روایت ساواک،۱/۱۷۱.</ref> پس از گسترش مبارزه در سال ۱۳۴۲ و بازداشت، حصر و بازگشت امامخمینی از [[تهران]] به قم و فزونی مراجعات مردم و علمای تهران و سایر شهرها به ایشان، دفتر امامخمینی در قم تأسیس شد و به پیشنهاد نزدیکان امامخمینی، ایشان رسولی محلاتی را به سرپرستی دفتر برگزید و نوشتن پاسخ نامهها، رسید وجوه شرعی و اجازات در امور حسبیه و نوشتن [[استفتائات]] بر عهده وی گذاشته شد.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۶۲ ـ ۶۳؛ رسولی محلاتی، مشکوة، ۱۷۰ ـ ۱۷۱.</ref> | ||
:{{ببینید|دستگیری امامخمینی}} | :{{ببینید|دستگیری امامخمینی}} | ||
پس از [[تبعید امامخمینی]] در سال ۱۳۴۴ از بورسای [[ترکیه]] به [[عراق]]، [[شهابالدین اشراقی]] که عهدهدار امور بیت امامخمینی در قم بود، به رسولی محلاتی مأموریت داد تا مُهر و اسناد ضروری امامخمینی را که نزد [[عبدالعلی قرهی]] بود به ایشان برساند. رسولی محلاتی همراه قرهی خود را در [[کربلا]] به امامخمینی رساند و از آنجا به [[نجف]] رفت<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۷۸ ـ ۸۰.</ref> و در راهاندازی دفتر امامخمینی در نجف همکاری کرد.<ref>رسولی محلاتی، پابهپای آفتاب، ۲/۲۹۴.</ref> او پس از سهماه اقامت در نجف به اشاره امامخمینی به [[ایران]] و شهر قم بازگشت<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۹۵ ـ ۹۶ و ۱۰۱.</ref> و در دفتر ایشان مشغول کار شد؛ اما از آنجا که [[سازمان اطلاعات و امنیت کشور]] ([[ساواک]]) این دفتر را تحت نظر داشت، رسولی محلاتی به تهران رفت و به فعالیتهای فرهنگی و تبلیغی در مسجد امامصادق(ع) محله «درخونگاه» تهران (خیابان اکبرنژاد) مشغول شد.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۰۲.</ref> وی پس از چهار ماه فعالیت در آنجا به جای پدرش، امامت جماعت امامزاده قاسم را در تجریش عهدهدار شد که تا سال ۱۳۵۷ ادامه یافت.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۰۲ ـ ۱۰۳.</ref> فعالیت جهتدار تبلیغی، جمعآوری وجوه شرعی و فرستادن آن برای امامخمینی حساسیت ساواک و تحت نظر قرارگرفتن او را به دنبال داشت.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امامخمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۹/۴۲۹ ـ ۴۳۰، ۴۳۴ ـ ۴۳۶ و ۱۴/۱۳۶ و ۱۵۵.</ref> | پس از [[تبعید امامخمینی]] در سال ۱۳۴۴ از بورسای [[ترکیه]] به [[عراق]]، [[شهابالدین اشراقی]] که عهدهدار امور بیت امامخمینی در قم بود، به رسولی محلاتی مأموریت داد تا مُهر و اسناد ضروری امامخمینی را که نزد [[عبدالعلی قرهی]] بود به ایشان برساند. رسولی محلاتی همراه قرهی خود را در [[کربلا]] به امامخمینی رساند و از آنجا به [[نجف]] رفت<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۷۸ ـ ۸۰.</ref> و در راهاندازی دفتر امامخمینی در نجف همکاری کرد.<ref>رسولی محلاتی، پابهپای آفتاب، ۲/۲۹۴.</ref> او پس از سهماه اقامت در نجف به اشاره امامخمینی به [[ایران]] و شهر قم بازگشت<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۹۵ ـ ۹۶ و ۱۰۱.</ref> و در دفتر ایشان مشغول کار شد؛ اما از آنجا که [[سازمان اطلاعات و امنیت کشور]] ([[ساواک]]) این دفتر را تحت نظر داشت، رسولی محلاتی به تهران رفت و به فعالیتهای فرهنگی و تبلیغی در مسجد امامصادق(ع) محله «درخونگاه» تهران (خیابان اکبرنژاد) مشغول شد.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۰۲.</ref> وی پس از چهار ماه فعالیت در آنجا به جای پدرش، امامت جماعت امامزاده قاسم را در تجریش عهدهدار شد که تا سال ۱۳۵۷ ادامه یافت.<ref>رسولی محلاتی، خاطرات، ۱۰۲ ـ ۱۰۳.</ref> فعالیت جهتدار تبلیغی، جمعآوری وجوه شرعی و فرستادن آن برای امامخمینی حساسیت ساواک و تحت نظر قرارگرفتن او را به دنبال داشت.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امامخمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۹/۴۲۹ ـ ۴۳۰، ۴۳۴ ـ ۴۳۶ و ۱۴/۱۳۶ و ۱۵۵.</ref> |