۱۶٬۷۵۴
ویرایش
بدائع الدرر فی قاعدة نفی الضرر (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
←فصل نهم
(+ 4 categories; ±رده:مقالههای آماده ارزیابی←رده:مقالههای ارزیابیشده using HotCat) |
|||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
امام‌خمینی در فصل نهم به معنای ابتکاری خود پرداخته، در مقدمه نخست خود، می‌گوید پیامبر اکرم(ص) در میان امت سه شأن دارد: | امام‌خمینی در فصل نهم به معنای ابتکاری خود پرداخته، در مقدمه نخست خود، می‌گوید پیامبر اکرم(ص) در میان امت سه شأن دارد: | ||
# [[نبوت]] و رسالت که بر اساس آن به [[تبلیغ]] احکام الهی، اعم از وضعیه و تکلیفیه می‌پردازد. | # [[نبوت]] و رسالت که بر اساس آن به [[تبلیغ]] احکام الهی، اعم از وضعیه و تکلیفیه می‌پردازد. | ||
# مقام سلطنت و ریاست و سیاست [[جامعه]] که چون از سوی [[خداوند]] سلطان و حاکم است، به اداره امور [[جامعه]] می‌پردازد، و این مقام غیر از مقام رسالت و تبلیغ است. | |||
# [[قضاوت|مقام قضاوت]] در منازعات مردم در حقوق و اموال.<ref>امام‌خمینی، بدائع الدرر فی قاعدة نفی الضرر، ۱۰۵–۱۰۷.</ref> | |||
ایشان در مقدمه دوم آورده‌است که مقصود از هر آنچه از پیامبر(ص) یا [[امیرالمؤمنین(ع)]]، به لفظ «قضی» یا «حکم» یا «أمر» و مانند آنها نقل شده باشد، بیان حکم شرعی نیست؛ بلکه از باب شأن سیاسی و حکومتی آنان است. ایشان در ادامه برای تأیید نظریه خود به نقل بعضی از روایات می‌پردازد و نتیجه می‌گیرد که چون قضیه سمرةبن‌جندب از قبیل قضاوت و فصل خصومت نیست، نهی موجود ناشی از شأن سلطانی و سیاسی رسول اکرم(ص) است و مفادش حکم و فرمان پیامبر(ص) برنهی از ضرررساندن به دیگری است.<ref>امام‌خمینی، بدائع الدرر فی قاعدة نفی الضرر، ۱۰۷–۱۱۷.</ref> {{ببینید|متن=ببینید| نفی ضرر}} | ایشان در مقدمه دوم آورده‌است که مقصود از هر آنچه از پیامبر(ص) یا [[امیرالمؤمنین(ع)]]، به لفظ «قضی» یا «حکم» یا «أمر» و مانند آنها نقل شده باشد، بیان حکم شرعی نیست؛ بلکه از باب شأن سیاسی و حکومتی آنان است. ایشان در ادامه برای تأیید نظریه خود به نقل بعضی از روایات می‌پردازد و نتیجه می‌گیرد که چون قضیه سمرةبن‌جندب از قبیل قضاوت و فصل خصومت نیست، نهی موجود ناشی از شأن سلطانی و سیاسی رسول اکرم(ص) است و مفادش حکم و فرمان پیامبر(ص) برنهی از ضرررساندن به دیگری است.<ref>امام‌خمینی، بدائع الدرر فی قاعدة نفی الضرر، ۱۰۷–۱۱۷.</ref> {{ببینید|متن=ببینید| نفی ضرر}} | ||