confirmed، emailconfirmed، templateeditor
۱٬۱۸۸
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «'''رحمت'''، گستراندن فیض وجود و کمالات آن. ==مفهومشناسی== رحمت به معنای رقت، عطوفت،<ref>ابنفارس، ۲/۴۹۸؛ ابنمنظور، ۱۲/۲۳۰.</ref> مغفرت،<ref>ابنمنظور، ۱۲/۲۳۰.</ref> شفقت و مهربانی<ref>دهخدا، ۷/۱۰۵۲۰.</ref> است و مقابل آن غضب به معنای خشم است و همراه با جوشش...» ایجاد کرد) |
|||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
صفت رحمت در بندگان، یکی از مظاهر رحمت الهی است. در روایات به صفت رحمت در بندگان تأکید شدهاست و آن موجب دریافت رحمت الهی به شمار رفتهاست؛<ref>نوری، ۹/۵۴.</ref> از اینرو [[پیامبر اکرم(ص)|پیامبر اسلام(ص)]] نیز برای جهانیان مظهر تام رحمت و محبت معرفی شدهاست.<ref>توبه، ۱۲۸؛ انبیاء، ۱۰۷.</ref> [[امامخمینی]] رحمت و محبت را رمز پیوستگی زندگی فردی و اجتماعی میداند که در نبود آن رشته زندگی فردی و اجتماعی گسیخته خواهد شد.<ref>حدیث جنود، ۲۳۲.</ref> در نگاه ایشان، مدارا، رحمت و [[محبت و عشق|محبت]]، از جلوههای رحمانی است و مردم باید با این جلوه الهی با همدیگر رفتار کنند<ref>حدیث جنود، ۳۱۸ ـ ۳۱۹.</ref> و یکی از بارزترین ویژگیها در سیره پیشوایان، رحمت و محبت و مداراست که در حق دشمن نیز باید رعایت شود؛<ref>صحیفه، ۱۱/۳۹۱ و ۱۸/۴۶.</ref> در عین حال در برابر دشمن معاند، لازم است با قدرت و صلابت برخورد شود.<ref>صحیفه، ۹/۳۸۵.</ref> ایشان رحمت و عطوفت مادر را مظهر رحمت الهی میداند که تجسم این رحمت در دیدگان مادر، بارقه عطوفت و رحمت ربالعالمین است؛ همچنین این عطوفت است که تحمل رنجها و مشقتهای تربیت فرزند را برای مادر ممکن ساختهاست.<ref>صحیفه، ۱۶/۲۲۵.</ref> {{ببینید|مادر}} | صفت رحمت در بندگان، یکی از مظاهر رحمت الهی است. در روایات به صفت رحمت در بندگان تأکید شدهاست و آن موجب دریافت رحمت الهی به شمار رفتهاست؛<ref>نوری، ۹/۵۴.</ref> از اینرو [[پیامبر اکرم(ص)|پیامبر اسلام(ص)]] نیز برای جهانیان مظهر تام رحمت و محبت معرفی شدهاست.<ref>توبه، ۱۲۸؛ انبیاء، ۱۰۷.</ref> [[امامخمینی]] رحمت و محبت را رمز پیوستگی زندگی فردی و اجتماعی میداند که در نبود آن رشته زندگی فردی و اجتماعی گسیخته خواهد شد.<ref>حدیث جنود، ۲۳۲.</ref> در نگاه ایشان، مدارا، رحمت و [[محبت و عشق|محبت]]، از جلوههای رحمانی است و مردم باید با این جلوه الهی با همدیگر رفتار کنند<ref>حدیث جنود، ۳۱۸ ـ ۳۱۹.</ref> و یکی از بارزترین ویژگیها در سیره پیشوایان، رحمت و محبت و مداراست که در حق دشمن نیز باید رعایت شود؛<ref>صحیفه، ۱۱/۳۹۱ و ۱۸/۴۶.</ref> در عین حال در برابر دشمن معاند، لازم است با قدرت و صلابت برخورد شود.<ref>صحیفه، ۹/۳۸۵.</ref> ایشان رحمت و عطوفت مادر را مظهر رحمت الهی میداند که تجسم این رحمت در دیدگان مادر، بارقه عطوفت و رحمت ربالعالمین است؛ همچنین این عطوفت است که تحمل رنجها و مشقتهای تربیت فرزند را برای مادر ممکن ساختهاست.<ref>صحیفه، ۱۶/۲۲۵.</ref> {{ببینید|مادر}} | ||
امامخمینی در سیره عملی خود نیز دارای این صفت و با همه افراد، بهویژه اهل خانه، اعم از زن، فرزندان و نوهها و حتی وابستگان سببی و نسبی خود رفتار رحیمانه و محبتآمیز داشت و همواره به آنان اظهار محبت کرده، رحمت، عطوفت و علاقه خود را به آنان ابراز میکرد.<ref>صحیفه، ۱/۲؛ الهامینیا، ۲۰۵.</ref> همچنین در موارد پرشماری امامخمینی افرادی که به شخص ایشان توهین و بدگویی کرده بودند، سپس پشیمان شده، با نامه، عفو و بخشش خواسته بودند، بدون استثنا در تمام موارد، آنان را بخشیده، مورد رحمت خود قرار دادهاست.<ref>رحیمیان، ۹۶.</ref> ایشان به [[خانواده شهدا]] و رزمندگان و افراد نیازمند عنایت ویژهای داشت و پیوسته برای حل مشکلات آنان دستور رسیدگی میداد. در مواردی نیز از محل وجوهات شرعی و بخشش قسمتی از آن، به آنها کمک میکرد.<ref>رحیمیان، ۸۰ ـ ۸۱.</ref> | امامخمینی در سیره عملی خود نیز دارای این صفت و با همه افراد، بهویژه اهل خانه، اعم از زن، فرزندان و نوهها و حتی وابستگان سببی و نسبی خود رفتار رحیمانه و محبتآمیز داشت و همواره به آنان اظهار محبت کرده، رحمت، عطوفت و علاقه خود را به آنان ابراز میکرد.<ref>صحیفه، ۱/۲؛ الهامینیا، ۲۰۵.</ref> همچنین در موارد پرشماری امامخمینی افرادی که به شخص ایشان توهین و بدگویی کرده بودند، سپس پشیمان شده، با نامه، عفو و بخشش خواسته بودند، بدون استثنا در تمام موارد، آنان را بخشیده، مورد رحمت خود قرار دادهاست.<ref>رحیمیان، ۹۶.</ref> ایشان به [[خانواده شهدا]] و [[رزمندگان اسلام|رزمندگان]] و افراد نیازمند عنایت ویژهای داشت و پیوسته برای حل مشکلات آنان دستور رسیدگی میداد. در مواردی نیز از محل وجوهات شرعی و بخشش قسمتی از آن، به آنها کمک میکرد.<ref>رحیمیان، ۸۰ ـ ۸۱.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== |