۱٬۷۶۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''خضوع و خشوع'''، فروتنی و افتادگی در برابر خداوند متعال و [[عبادت]] او. | '''خضوع و خشوع'''، فروتنی و افتادگی در برابر خداوند متعال و [[عبادت]] او. | ||
امامخمینی خشوع را خضوع تام به همراه حب یا خوف میداند. | |||
امامخمینی خضوع را به دو نوع خضوع تکوینی و تشریعی و به اعتباردیگری به خضوع در برابر خداوند و در برابر مردم تقسیم کرده و معتقد است، خشوع دو قسم حبّی و خوفی دارد که در خشوع حبیّ، حقتعالی با [[اسمای جمالی]] و در خشوع خوفی حقتعالی با [[اسمای جلالی]] تجلی میکند. | |||
امامخمینی خضوع و خشوع را دارای مراتب و بالاترین مرتبه آن را در [[عبادت]] میداند و خشوع را از جمله اموری دانسته که در همه عبادات، لازم است. ایشان منشأ خضوع در برابر حقتعالی را معرفت منعم و منشأ خشوع را علم و ایمانی دانسته که به قلب برسد و خودبینی و [[حب نفس|خودخواهی]] را از موانع و قرب به حق و قطع تصرفات شیطان را از آثار خضوع میداند. | |||
امامخمینی در دعاهای خود با بیان قدرت و سلطنت خداوند و فقر و بندگی خود، خضوع و خشوع خود را در برابر خداوند اظهار و با خشوع و خضوع نمازشان را برگزار میکرد. | |||
== مفهومشناسی == | == مفهومشناسی == | ||
خط ۱۳۳: | خط ۱۴۱: | ||
[[رده:اخلاق]] | [[رده:اخلاق]] | ||
[[رده:عرفان]] | [[رده:عرفان]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] |