۱٬۷۶۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''گناه'''، نافرمانی از دستورهای [[خداوند تعالی]]. | '''گناه'''، نافرمانی از دستورهای [[خداوند تعالی]]. | ||
از واژههای مرتبط با گناه؛ اثم، خطیئه، عصیان، سیئه و جناح است که با هم تفاوتهایی دارند. | |||
امامخمینی گناه را به کبیره و صغیره تقسیم و تعریف بدیعی از گناه کبیره کرده است و آن اینکه عمل نزد [[عقل (قوه ادراک)|عقل]] یا [[ارتکاز متشرعه]] گناه کبیره محسوب گردد. همچنین در تقسیم بدیعی گناه را به قلبی و قالبی دستهبندی میکند. | |||
با اینکه گناه در هر صورتی، تضییع [[حق الهی]] است، امامخمینی به اعتبار تضییع حق خدا یا مردم، گناه را به گناهانی که متعلق آن حقالله و یا [[حقالناس]] است، تقسیم میکند. | |||
امامخمینی معتقد است که نسبت گناه به افراد، دارای مراتب است؛ و برخی اعمال، برای افراد عادی گناه محسوب نمیشود، ولی برای مقربان درگاه الهی، گناه شمرده میشود. | |||
امامخمینی، نقصان ایمان و [[حب دنیا]] را از جمله اسباب ارتکاب گناه برشمرده، و برای ترک گناه راه عملی چون مراقبت از نفس و راه علمی چون توجه به صورت برزخی گناه ارائه کرده و تاریکی روح و غفلت از توبه را از جمله آثار گناه برشمرده است. | |||
امامخمینی تدارک گناه را امری ضروری میداند و [[توبه]] و تحمل سختی عبادت را ازجمله اسباب تدارک گناه برشمرده و تأخیر در تدارک گناه را باعث سنگینشدن بار گناه و سختترشدن کار گنهکار میداند. | |||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== | ||
خط ۱۱۶: | خط ۱۲۹: | ||
[[رده:اخلاق]] | [[رده:اخلاق]] | ||
[[رده:فقه]] | [[رده:فقه]] | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] |