۲۱٬۳۱۹
ویرایش
تملق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''تملّق'''، اظهار ستایش و دوستی، بدون باور قلبی یا همراه با باور. | '''تملّق'''، اظهار ستایش و دوستی، بدون باور قلبی یا همراه با باور. | ||
[[امام‌خمینی]] تملق مذموم را اظهار لطف و مودّت همراه با [[خضوع و خشوع|خضوع]]، بدون باور و اعتقاد قلبی می‌داند. | |||
تملق به مذموم و ممدوح تقسیم شده است. تملق مذموم، [[تواضع]] در برابر افرادی است که این مدح افزون بر شأن آنهاست و تملق ممدوح، تملق در برابر [[خداوند]] است. | |||
تملق به مذموم و ممدوح تقسیم شده است. تملق مذموم، [[تواضع]] در برابر افرادی است که این مدح افزون بر شأن آنهاست و تملق ممدوح، تملق در برابر خداوند است. | |||
امام‌خمینی تملق را غیر از تواضع ممدوح می‌شمارد و تفاوت میان آن دو را در سه جهت مبدأ، غایت و نتیجه می‌داند و همچنین تملق و چاپلوسی را نمونه‌ای از نفاق و بارزترین صفت [[منافقان]] می‌داند. | امام‌خمینی تملق را غیر از تواضع ممدوح می‌شمارد و تفاوت میان آن دو را در سه جهت مبدأ، غایت و نتیجه می‌داند و همچنین تملق و چاپلوسی را نمونه‌ای از نفاق و بارزترین صفت [[منافقان]] می‌داند. | ||
| خط ۱۰: | خط ۸: | ||
امام‌خمینی ریشه تملق را [[حب دنیا]] می‌داند و معتقد است روح تملق، از منفعت‌طلبی و خودخواهی سرچشمه می‌گیرد و تملق را از نشانه‌های جاه‌طلبی و عوام‌فریبی می‌شمارد. | امام‌خمینی ریشه تملق را [[حب دنیا]] می‌داند و معتقد است روح تملق، از منفعت‌طلبی و خودخواهی سرچشمه می‌گیرد و تملق را از نشانه‌های جاه‌طلبی و عوام‌فریبی می‌شمارد. | ||
ایشان تملق را در شنونده تملق، سبب دوری او از | ایشان تملق را در شنونده تملق، سبب دوری او از [[تهذیب نفس|تهذیب]]، مایه بدبختی و باعث هلاکت دانسته و اثر آن را در گوینده تملق، کوری و کری باطنی می‌شمارد. | ||
امام‌خمینی راه اصلاح مفاسد نفسانی را توجه به حق و ترک هوای نفسانی دانسته و تفکر در نتایج تملق را ازجمله راه‌های درمان می‌داند. | امام‌خمینی راه اصلاح مفاسد نفسانی را توجه به حق و ترک هوای نفسانی دانسته و تفکر در نتایج تملق را ازجمله راه‌های درمان می‌داند. | ||
امام‌خمینی در سلوک عملی خود اهل تملق نبود و از ستایش‌های صادقانه افراد، پرهیز و افراد ستایش‌کننده را عتاب می‌کرد و در حوزه اجتماعی، مسئولان را به دورکردن | امام‌خمینی در سلوک عملی خود اهل تملق نبود و از ستایش‌های صادقانه افراد، پرهیز و افراد ستایش‌کننده را عتاب می‌کرد و در حوزه اجتماعی، مسئولان را به دورکردن چاپلوسان فرا می‌خواند. | ||
== مفهوم‌شناسی == | == مفهوم‌شناسی == | ||