۲۱٬۱۴۹
ویرایش
مجلس خبرگان قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
==واکنش‌ها به قانون اساسی مصوب== | ==واکنش‌ها به قانون اساسی مصوب== | ||
[[حسینعلی منتظری|منتظری]]، رئیس مجلس خبرگان در روز چهارم آذر ۱۳۵۸ قانون اساسی مصوب مجلس خبرگان را در قم به امام‌خمینی و تنی چند از مراجع تقدیم کرد.<ref>ورعی، مبانی و مستندات قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ۱۲۹.</ref> امام‌خمینی اشکال مشخصی به آن نگرفت و تنها یادآور شد اگر اشکالی باشد در متمم رفع خواهد شد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۱/۱۳۷.</ref> [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|گلپایگانی]] در نامه‌ای به امام‌خمینی ضمن اعلام وصول یک نسخه از قانون اساسی و ضمن اعلام پاره‌ای از نارسایی‌ها در برخی از اصول، یادآور شد با وجود اصل ۴، ۷۲ و ۱۱۰ و اجرای درست آن، جای نگرانی نخواهد بود.<ref>ورعی، مبانی و مستندات قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ۱۲۹ و ۱۲۴۵.</ref> [[سیدمحمد وحیدی]] و [[سیدمحمدصادق حسینی روحانی]] با صدور اطلاعیه، قانون اساسی را کاملاً اسلامی و شرکت در همه‌پرسی و رأی مثبت به آن را وظیفه هر مسلمان متعهد و آگاه شمردند.<ref>جمهوری اسلامی، ۱۰/۹/۱۳۵۸، ۱۱.</ref> [[سیدحسن طباطبایی قمی]] نیز ضمن اظهار نظر درباره اصولی از قانون اساسی از تدوین‌کنندگان قانون اساسی تشکر کرد و از مردم خواست به قانون اساسی رأی مثبت دهند؛<ref>اطلاعات، ۱۲/۹/۱۳۵۸، ۱۲.</ref> اما [[سیدکاظم شریعتمداری]] حاکمیت ملی را با اصل ۱۱۰ قانون اساسی ناسازگار دانست و خواستار اصلاح آن شد <ref>جمهوری اسلامی، ۱۰/۹/۱۳۵۸، ۱۱؛ ورعی، سند شماره ۹۳، ۱۲۴۸.</ref> که از سوی یکی از نمایندگان مجلس خبرگان به او پاسخ داده شد.<ref>صدوقی، مجموعه اطلاعیه‌ها، ۲۵۴.</ref> | [[حسینعلی منتظری|منتظری]]، رئیس مجلس خبرگان در روز چهارم آذر ۱۳۵۸ قانون اساسی مصوب مجلس خبرگان را در قم به امام‌خمینی و تنی چند از مراجع تقدیم کرد.<ref>ورعی، مبانی و مستندات قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ۱۲۹.</ref> امام‌خمینی اشکال مشخصی به آن نگرفت و تنها یادآور شد اگر اشکالی باشد در متمم رفع خواهد شد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۱/۱۳۷.</ref> [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|گلپایگانی]] در نامه‌ای به امام‌خمینی ضمن اعلام وصول یک نسخه از قانون اساسی و ضمن اعلام پاره‌ای از نارسایی‌ها در برخی از اصول، یادآور شد با وجود اصل ۴، ۷۲ و ۱۱۰ و اجرای درست آن، جای نگرانی نخواهد بود.<ref>ورعی، مبانی و مستندات قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ۱۲۹ و ۱۲۴۵.</ref> [[سیدمحمد وحیدی]] و [[سیدمحمدصادق حسینی روحانی]] با صدور اطلاعیه، قانون اساسی را کاملاً اسلامی و شرکت در همه‌پرسی و رأی مثبت به آن را وظیفه هر مسلمان متعهد و آگاه شمردند.<ref>جمهوری اسلامی، ۱۰/۹/۱۳۵۸، ۱۱.</ref> [[سیدحسن طباطبایی قمی]] نیز ضمن اظهار نظر درباره اصولی از قانون اساسی از تدوین‌کنندگان قانون اساسی تشکر کرد و از مردم خواست به قانون اساسی رأی مثبت دهند؛<ref>اطلاعات، ۱۲/۹/۱۳۵۸، ۱۲.</ref> اما [[سیدکاظم شریعتمداری]] حاکمیت ملی را با اصل ۱۱۰ قانون اساسی ناسازگار دانست و خواستار اصلاح آن شد <ref>جمهوری اسلامی، ۱۰/۹/۱۳۵۸، ۱۱؛ ورعی، سند شماره ۹۳، ۱۲۴۸.</ref> که از سوی یکی از نمایندگان مجلس خبرگان به او پاسخ داده شد.<ref>صدوقی، مجموعه اطلاعیه‌ها، ۲۵۴.</ref> | ||
از سوی دیگر، [[جامعه مدرسین حوزه علمیه قم]] قانون اساسی مصوب را مترقی‌ترین قانون اساسی و اسلامی شمرد و اعلام کرد در همه‌پرسی به آن رأی مثبت خواهد داد.<ref>جمهوری اسلامی، ۱۰/۹/۱۳۵۸، ۱۰.</ref> جامعه اسلامی دانشگاهیان نیز رأی مثبت به قانون اساسی را ضامن وحدت و تداوم انقلاب خواند.<ref>جمهوری اسلامی، ۱۰/۹/۱۳۵۸، ۱۰.</ref> انجمن معلمان ایران نیز اعلام کرد به آن رأی خواهد داد<ref>جمهوری اسلامی، ۱۰/۹/۱۳۵۸، ۱۱.</ref> دانشجویان پیرو [[خط امام]] <ref>مقاله تسخیر لانه جاسوسی امریکا.</ref> نیز رأی مثبت به قانون اساسی را در حکم کوبیدن مشت به دهان امریکا دانستند.<ref>جمهوری اسلامی، ۱۰/۹/۱۳۵۸، ۱۱.</ref> [[حزب جمهوری اسلامی]] این قانون را مترقی‌ترین قانون اسلامی و بالاترین نمونه برای ملل جهان دانست که در آن اصول متعالی [[عدالت]]، [[آزادی]]، معنویت و کرامت انسانی تثبیت شده‌است.<ref>جمهوری اسلامی، ۲۶/۸/۱۳۵۸، ۲.</ref> نهضت آزادی نیز اعلام کرد اگرچه این قانون را خالی از اشکال و نقص و بی‌نیاز از اصلاح نمی‌داند، اما با توجه به اینکه بر اساس آرای عمومی قوت قانونی پیدا کرده، تضعیف و تردید در آن را برخلاف مصلحت نظام دانست و خود را طرفدار و مدافع آن خواند<ref>معین‌فرد، ۱۷۶.</ref> و از مردم دعوت کرد در همه‌پرسی شرکت کنند.<ref>جمهوری اسلامی، ۷/۹/۱۳۵۸، ۱۵.</ref> در برابر، احزاب و گروه‌ها و افراد مخالف و برخی از رادیوهای خارجی ضمن تلاش‌های فراوان برای جلوگیری از تصویب قانون اساسی، همه‌پرسی را تحریم کردند.<ref>جمهوری اسلامی، ۱۰/۹/۱۳۵۸، ۱۲.</ref> | از سوی دیگر، [[جامعه مدرسین حوزه علمیه قم]] قانون اساسی مصوب را مترقی‌ترین قانون اساسی و اسلامی شمرد و اعلام کرد در همه‌پرسی به آن رأی مثبت خواهد داد.<ref>جمهوری اسلامی، ۱۰/۹/۱۳۵۸، ۱۰.</ref> جامعه اسلامی دانشگاهیان نیز رأی مثبت به قانون اساسی را ضامن وحدت و تداوم انقلاب خواند.<ref>جمهوری اسلامی، ۱۰/۹/۱۳۵۸، ۱۰.</ref> انجمن معلمان ایران نیز اعلام کرد به آن رأی خواهد داد<ref>جمهوری اسلامی، ۱۰/۹/۱۳۵۸، ۱۱.</ref> دانشجویان پیرو [[خط امام]] <ref>مقاله تسخیر لانه جاسوسی امریکا.</ref> نیز رأی مثبت به قانون اساسی را در حکم کوبیدن مشت به دهان امریکا دانستند.<ref>جمهوری اسلامی، ۱۰/۹/۱۳۵۸، ۱۱.</ref> [[حزب جمهوری اسلامی]] این قانون را مترقی‌ترین قانون اسلامی و بالاترین نمونه برای ملل جهان دانست که در آن اصول متعالی [[عدالت]]، [[آزادی]]، معنویت و کرامت انسانی تثبیت شده‌است.<ref>جمهوری اسلامی، ۲۶/۸/۱۳۵۸، ۲.</ref> نهضت آزادی نیز اعلام کرد اگرچه این قانون را خالی از اشکال و نقص و بی‌نیاز از اصلاح نمی‌داند، اما با توجه به اینکه بر اساس آرای عمومی قوت قانونی پیدا کرده، تضعیف و تردید در آن را برخلاف مصلحت نظام دانست و خود را طرفدار و مدافع آن خواند<ref>معین‌فرد، سیر تدوین و تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ۱۷۶.</ref> و از مردم دعوت کرد در همه‌پرسی شرکت کنند.<ref>جمهوری اسلامی، ۷/۹/۱۳۵۸، ۱۵.</ref> در برابر، احزاب و گروه‌ها و افراد مخالف و برخی از رادیوهای خارجی ضمن تلاش‌های فراوان برای جلوگیری از تصویب قانون اساسی، همه‌پرسی را تحریم کردند.<ref>جمهوری اسلامی، ۱۰/۹/۱۳۵۸، ۱۲.</ref> | ||
==نظرخواهی عمومی== | ==نظرخواهی عمومی== | ||
پس از [[استعفای دولت موقت]] در چهاردهم آبان ۱۳۵۸ <ref>مقاله دولت موقت.</ref> امام‌خمینی ضمن پشتیبانی جدی از مجلس خبرگان و قانون اساسی مصوب<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۰/۵۰۰ و ۱۱/۱۰۱ ـ ۱۰۲.</ref> وظیفه برگزاری همه‌پرسی قانون اساسی را به [[شورای انقلاب]] واگذار کرد<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۰/۵۰۰</ref> ایشان با هشدار به معترضان درباره دلسردکرد کردن مردم از شرکت در همه‌پرسی <ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۱/۲۳.</ref> اظهار امیدواری کرد که قانون اساسی با اکثریت بالا به تصویب برسد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۱/۴۹ و ۱۳۷ ـ ۱۳۸.</ref> بسیاری از مراجع تقلید، ازجمله گلپایگانی،<ref>ورعی، سند شماره ۹۸، ۱۳۲.</ref>، مرعشی نجفی (بامداد)، علما و احزاب و گروه‌های مختلف، مردم را به شرکت در همه‌پرسی فرا خواندند.<ref>ورعی، سند شماره ۹۸، ۱۳۳.</ref> | پس از [[استعفای دولت موقت]] در چهاردهم آبان ۱۳۵۸ <ref>مقاله دولت موقت.</ref> امام‌خمینی ضمن پشتیبانی جدی از مجلس خبرگان و قانون اساسی مصوب<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۰/۵۰۰ و ۱۱/۱۰۱ ـ ۱۰۲.</ref> وظیفه برگزاری همه‌پرسی قانون اساسی را به [[شورای انقلاب]] واگذار کرد<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۰/۵۰۰</ref> ایشان با هشدار به معترضان درباره دلسردکرد کردن مردم از شرکت در همه‌پرسی <ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۱/۲۳.</ref> اظهار امیدواری کرد که قانون اساسی با اکثریت بالا به تصویب برسد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱۱/۴۹ و ۱۳۷ ـ ۱۳۸.</ref> بسیاری از مراجع تقلید، ازجمله گلپایگانی،<ref>ورعی، سند شماره ۹۸، ۱۳۲.</ref>، مرعشی نجفی (بامداد)، علما و احزاب و گروه‌های مختلف، مردم را به شرکت در همه‌پرسی فرا خواندند.<ref>ورعی، سند شماره ۹۸، ۱۳۳.</ref> | ||