۱٬۷۶۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== اهمیت افکار عمومی == | == اهمیت افکار عمومی == | ||
در [[قرآن کریم]]، اساسیترین روش [[پیامبران(ع)]] برای دستیابی به رسالت خویش، بیدارکردن [[فطرت]] نوع [[بشر]] و دعوت انسانها به سوی [[توحید|یکتاپرستی]] دانسته شدهاست<ref>روم، ۳۰.</ref> | در [[قرآن کریم]]، اساسیترین روش [[پیامبران(ع)]] برای دستیابی به رسالت خویش، بیدارکردن [[فطرت]] نوع [[بشر]] و دعوت انسانها به سوی [[توحید|یکتاپرستی]] از طریق اقناع و جهتدهی به افکار عمومی دانسته شدهاست<ref>روم، ۳۰.</ref>. یکی از مشهورترین اقناع افکار عمومی در تاریخ، عمل [[حضرت ابراهیم(ع)]] در رویارویی با ستارهپرستان بود که در قرآن کریم نیز آمدهاست<ref>انعام، ۷۶–۷۸.</ref> فرمان [[امامعلی(ع)]] به [[مالک اشتر]] در خصوص اهمیت و توجه به افکار عمومی<ref>نهج البلاغه، ن۵۳، ۴۶۲–۴۶۳.</ref> نیز حکایت از اهمیت این مقوله در [[اسلام]] دارد. جامعهشناسان افکار عمومی را عامل ارتباط و کنش متقابل اجتماعی دانستهاند<ref>طاعتی، افکار عمومی، رسانهها و تبلیغات، ۱۱.</ref> و گروهی معتقدند بدون جلب رضایت اکثر مردم، اداره هیچ جامعهای دوام نخواهد داشت.<ref>دادگران، افکار عمومی و معیارهای سنجش آن، ۱۱۵.</ref>{{سخ}} | ||
افکار عمومی نزد [[امامخمینی]] نیز اهمیت بسزایی داشت؛ چنانکه در دوره مبارزه، یکی از ابزارهای قانونیِ در اختیار ملت و از عوامل تأثیرگذار بر جامعه را فشار افکار عمومی میدانست و آن را عین قانون و زمینهساز برقراری یک حکومت قانونی میشمرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۵/۴۹۹ و ۵۲۳.</ref> ایشان در این دوره، با توجه به اهمیت و کارکرد افکار عمومی، از تأثیر قضاوت و فشار افکار عمومی بر تصمیمگیریها و سیاست کشورها آگاه بود و از همینرو افزون بر اینکه افکار عمومی ایران و دنیا را به قضاوت دربارهٔ مبارزه حقطلبانه مردم ایران فرامیخواند، به [[ابرقدرتها|قدرتهای بزرگ دنیا]] هم هشدار میداد تا با حمایت از [[رژیم پهلوی]]، افکار عمومی دنیا را علیه مردم خود نشورانند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۱۴۲؛ ۳/۴۷۳، ۴۹۷ و ۵/۲۹۸، ۴۹۹، ۵۲۳.</ref> برهمیناساس توانست برای ساقطکردن رژیم پهلوی، رهبری طیف گستردهای از نیروهای سیاسی و اجتماعی را بر عهده بگیرد و افکار عمومی را در مقابله با رژیم هدایت کند.<ref>آبراهامیان، ایران بین دو انقلاب، ۶۵۵–۶۵۶.</ref> | افکار عمومی نزد [[امامخمینی]] نیز اهمیت بسزایی داشت؛ چنانکه در دوره مبارزه، یکی از ابزارهای قانونیِ در اختیار ملت و از عوامل تأثیرگذار بر جامعه را فشار افکار عمومی میدانست و آن را عین قانون و زمینهساز برقراری یک حکومت قانونی میشمرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۵/۴۹۹ و ۵۲۳.</ref> ایشان در این دوره، با توجه به اهمیت و کارکرد افکار عمومی، از تأثیر قضاوت و فشار افکار عمومی بر تصمیمگیریها و سیاست کشورها آگاه بود و از همینرو افزون بر اینکه افکار عمومی ایران و دنیا را به قضاوت دربارهٔ مبارزه حقطلبانه مردم ایران فرامیخواند، به [[ابرقدرتها|قدرتهای بزرگ دنیا]] هم هشدار میداد تا با حمایت از [[رژیم پهلوی]]، افکار عمومی دنیا را علیه مردم خود نشورانند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱/۱۴۲؛ ۳/۴۷۳، ۴۹۷ و ۵/۲۹۸، ۴۹۹، ۵۲۳.</ref> برهمیناساس توانست برای ساقطکردن رژیم پهلوی، رهبری طیف گستردهای از نیروهای سیاسی و اجتماعی را بر عهده بگیرد و افکار عمومی را در مقابله با رژیم هدایت کند.<ref>آبراهامیان، ایران بین دو انقلاب، ۶۵۵–۶۵۶.</ref> | ||