پرش به محتوا

ابن‌سینا: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۱۵۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۱ اسفند ۱۴۰۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:
}}
}}
'''ابن‌سینا، حسین‌بن‌عبدالله'''، بزرگ‌ترین حکیم [[فلسفه مشاء|مشائی]] مسلمان.
'''ابن‌سینا، حسین‌بن‌عبدالله'''، بزرگ‌ترین حکیم [[فلسفه مشاء|مشائی]] مسلمان.
ابوعلی حسین­بن عبدالله ­بن سینا، معروف به ابن‌سینا و شیخ الرئیس می‌باشد. او فیلسوف، پزشک، ریاضیدان و منجم ایرانی است. نظام فکری [[فلسفه|فلسفی]] ابن‌سینا به‌ ویژه از لحاظ برخی اصول آن، ژرف‌ترین تأثیر را بر تفکر فلسفی داشته است. این نظام فلسفی، آمیزه‌ای از مهم‌ترین عناصر بنیادین فلسفه مشایی [[ارسطو]]<nowiki/>یی و برخی عناصر مشخص جهان‌بینی نوافلاطونی، در پیوند با جهان‌بینی دینی اسلامی است.
امام‌ خمینی از ابن‌سینا به بزرگی یاد کرده که در تیزهوشی و خوش­ فهمی همتایی ندارد. ایشان در نامه خود به میخائیل [[گورباچف]] در باب بحث [[قانون علیت]] و معلولیت که هرگونه شناختی بر آن استوار است وی را به مطالعه‌ آثار ابن‌سینا دعوت کرده‌ است.
به باور امام‌ خمینی ابن‌سینا به روش حکمت یونانی مشی کرده و حکمت وی نزد [[اهل معرفت]] مورد توجه نبوده است. ایشان برخی مبانی ابن‌سینا را در آثار خود مورد بررسی و نقد قرار داده است از جمله: ۱- علم الهی؛ امام‌ خمینی قول به صور مرتسمه را نمی‌پذیرد ۲- نقد حرکت در ذات شیء ۳- [[اتحاد عاقل و معقول]] ۴- ماهیت انسان ۵- نقد نظریه‌ افلاک ۶- ربط حادث به قدیم، ۷- [[تناسخ]] ۸- تجرد برزخی ۹- [[معاد]].
به اعتقاد امام‌ خمینی ابن‌سینا چون برخی مبانی مانند [[حرکت جوهری]]، تجرد مثالی و اتحاد عاقل و معقول را نتوانسته حل کند، در اثبات معاد جسمانی ناکام مانده است.


== معرفی اجمالی ==
== معرفی اجمالی ==
خط ۱۶۹: خط ۱۷۸:
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:حکما]]
[[رده:حکما]]
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]]