emailconfirmed
۲٬۵۷۶
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «'''سازمان کنفرانس اسلامی'''، سازمانی متشکل از کشورهای اسلامی با هدف حل مشکلات ملتهای مسلمان. ==پیشینه== از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۳ کنفرانسهای متعددی در کشورهای اسلامی تشکیل و درباره مسائل جهان اسلام و خطر ورود عقاید جدید در اسلام بحث شد؛ چنانک...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
[[امامخمینی]] معتقد بود زمانی که حملههای آشکار و پنهان دشمنان اسلام و تجاوزکاران بینالمللی علیه [[قرآن مجید]] و احکام رهاییبخش اسلام از هر سو بهشدت ادامه دارد، بسیاری از دولتهای کشورهای اسلامی حتی آنانی که دم از [[اسلام]] میزنند و کنفرانس اسلامی تشکیل میدهند، میخواهند این اوضاع نکبتبار در جامعه اسلامی ادامه یابد <ref>امامخمینی، صحیفه، ۲/۴۸۸.</ref>. ایشان از ملتهای اسلامی میخواست در برابر توطئههای دشمنان بیدار باشند و به دنیا بفهمانند این اسلامی که دولتهای دستنشانده از آن دم میزنند و کنفرانس به نام وحدت اسلامی تشکیل میدهند، اسلامِ ساخته و پرداخته [[سلاطین اموی]] و [[سلاطین عباسی|عباسی]] است که در برابر [[قرآن]] و آیین مقدس [[پیامبر بزرگ اسلام(ص)]] درست شده است. از دیدگاه ایشان، استعمارگران و آنانی که قرآن را بالای دست بلند میکردند و میگفتند تا این قرآن در میان مسلمانان حکمفرماست، نمیتوانند بر مسلمانان دست یابند، اکنون از چنین اسلام و اتحاد اسلامی پشتیبانی میکنند تا ملت اسلام را منحرف سازند و قرآن کریم را مهجور کنند و راه را برای پیشبرد غرضهای شوم و هدفهای استعماری خود هموار سازند <ref>امامخمینی، صحیفه، ۲/۴۸۷.</ref>. ایشان اعتقاد داشت کنفرانسهایی که به نام اسلام تشکیل میشوند اما هدف اسلامی ندارند و کسانی که به نام نماینده مسلمانان در این کنفرانسها شرکت میکنند، فاقد نمایندگی مردماند<ref>امامخمینی، صحیفه، 4/360.</ref>. ایشان به مسلمانان و [[دولتهای اسلامی]] یادآور میشد که نباید تنها به فکر رفاه چندروزه خود باشند، بلکه باید به فکر درمان دردهای مسلمانان باشند، زیرا هیچ کنفرانسی علاج درد نیست <ref>امامخمینی، صحیفه، ۹/۴۱.</ref>. | [[امامخمینی]] معتقد بود زمانی که حملههای آشکار و پنهان دشمنان اسلام و تجاوزکاران بینالمللی علیه [[قرآن مجید]] و احکام رهاییبخش اسلام از هر سو بهشدت ادامه دارد، بسیاری از دولتهای کشورهای اسلامی حتی آنانی که دم از [[اسلام]] میزنند و کنفرانس اسلامی تشکیل میدهند، میخواهند این اوضاع نکبتبار در جامعه اسلامی ادامه یابد <ref>امامخمینی، صحیفه، ۲/۴۸۸.</ref>. ایشان از ملتهای اسلامی میخواست در برابر توطئههای دشمنان بیدار باشند و به دنیا بفهمانند این اسلامی که دولتهای دستنشانده از آن دم میزنند و کنفرانس به نام وحدت اسلامی تشکیل میدهند، اسلامِ ساخته و پرداخته [[سلاطین اموی]] و [[سلاطین عباسی|عباسی]] است که در برابر [[قرآن]] و آیین مقدس [[پیامبر بزرگ اسلام(ص)]] درست شده است. از دیدگاه ایشان، استعمارگران و آنانی که قرآن را بالای دست بلند میکردند و میگفتند تا این قرآن در میان مسلمانان حکمفرماست، نمیتوانند بر مسلمانان دست یابند، اکنون از چنین اسلام و اتحاد اسلامی پشتیبانی میکنند تا ملت اسلام را منحرف سازند و قرآن کریم را مهجور کنند و راه را برای پیشبرد غرضهای شوم و هدفهای استعماری خود هموار سازند <ref>امامخمینی، صحیفه، ۲/۴۸۷.</ref>. ایشان اعتقاد داشت کنفرانسهایی که به نام اسلام تشکیل میشوند اما هدف اسلامی ندارند و کسانی که به نام نماینده مسلمانان در این کنفرانسها شرکت میکنند، فاقد نمایندگی مردماند<ref>امامخمینی، صحیفه، 4/360.</ref>. ایشان به مسلمانان و [[دولتهای اسلامی]] یادآور میشد که نباید تنها به فکر رفاه چندروزه خود باشند، بلکه باید به فکر درمان دردهای مسلمانان باشند، زیرا هیچ کنفرانسی علاج درد نیست <ref>امامخمینی، صحیفه، ۹/۴۱.</ref>. | ||
===پس از انقلاب اسلامی=== | ===پس از انقلاب اسلامی=== | ||
پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]] نیز با اینکه امامخمینی بر وحدت کشورهای اسلامی و سران آنها تأکید میکرد <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۱۳۸ و ۱۵/۱۶۹.</ref>، عملکرد نامناسب سازمان کنفرانس اسلامی موجب شد موضع منفی ایشان در برابر این سازمان ادامه یابد <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۳۱.</ref> و در زمان جنگ نیز تغییری پیدا نکرد <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۴۵۹.</ref>. در این سالها موضوعات مهمی چون [[جنگ تحمیلی]] و موضوع اسرائیل انتقاد شدید امامخمینی را به عملکرد سازمان کنفرانس اسلامی برانگیخت: | پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]] نیز با اینکه امامخمینی بر وحدت کشورهای اسلامی و سران آنها تأکید میکرد <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۲/۱۳۸ و ۱۵/۱۶۹.</ref>، عملکرد نامناسب سازمان کنفرانس اسلامی موجب شد موضع منفی ایشان در برابر این سازمان ادامه یابد <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۳۱.</ref> و در زمان جنگ نیز تغییری پیدا نکرد <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۴۵۹.</ref>. | ||
در این سالها موضوعات مهمی چون [[جنگ تحمیلی]] و موضوع اسرائیل انتقاد شدید امامخمینی را به عملکرد سازمان کنفرانس اسلامی برانگیخت: | |||
# همراهی با رژیم عراق: | |||
با آغاز تجاوز [[رژیم عراق]] به [[ایران]]، سازمان کنفرانس اسلامی در سال ۱۳۵۹ با تشکیل اجلاس فوقالعاده در [[نیویورک]]، کمیته حسن نیت برای دستیابی به [[صلح]] تشکیل داد <ref>فوزی، سازمان کنفرانس اسلامی، ۱۶۷.</ref>. امامخمینی در واکنش به این تصمیم در ۲۸ [[مهر]] ۱۳۵۹، ضمن بیان اقدامات [[صدام حسین]] در ایران خاطرنشان ساخت رژیم عراق بدون هیچ دلیلی، با زیر پا نهادن تمام قوانین بینالمللی، به ایران حمله کرده و با کشتن عده زیادی از مردم، خسارتهای زیادی به [[جمهوری اسلامی ایران]] وارد کرده است؛ از اینرو اگر دولتهایی میخواهند برای برقراری صلح کاری انجام دهند، باید با کسی که مهاجم بوده و به یک [[کشور اسلامی]] حمله کرده، بجنگند تا اینکه به امر خدا باز گردد <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۳/۲۸۲.</ref>. | با آغاز تجاوز [[رژیم عراق]] به [[ایران]]، سازمان کنفرانس اسلامی در سال ۱۳۵۹ با تشکیل اجلاس فوقالعاده در [[نیویورک]]، کمیته حسن نیت برای دستیابی به [[صلح]] تشکیل داد <ref>فوزی، سازمان کنفرانس اسلامی، ۱۶۷.</ref>. امامخمینی در واکنش به این تصمیم در ۲۸ [[مهر]] ۱۳۵۹، ضمن بیان اقدامات [[صدام حسین]] در ایران خاطرنشان ساخت رژیم عراق بدون هیچ دلیلی، با زیر پا نهادن تمام قوانین بینالمللی، به ایران حمله کرده و با کشتن عده زیادی از مردم، خسارتهای زیادی به [[جمهوری اسلامی ایران]] وارد کرده است؛ از اینرو اگر دولتهایی میخواهند برای برقراری صلح کاری انجام دهند، باید با کسی که مهاجم بوده و به یک [[کشور اسلامی]] حمله کرده، بجنگند تا اینکه به امر خدا باز گردد <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۳/۲۸۲.</ref>. | ||
خط ۳۴: | خط ۳۶: | ||
از سوی دیگر، امامخمینی تأکید میکرد ملت ایران از بعضی [[سران کشورهای اسلامی]] که دیروز در جنایات [[محمدرضا پهلوی]] شریک بودند و امروز در جنایات صدام حسین شریکاند و از خود صدام، توقع ندارند که در کنفرانس طائف حرفهایی علیه ایران بیان نکنند <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۵۰.</ref>؛ اما به کنفرانس طائف هشدار داد نباید ساکت بنشینند و فکر کنند تنها ملت ایران از حکومت عراق متنفر است، بلکه ملت عراق از حکومت خود بیشتر تنفر دارد <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۱۶۳ ـ ۱۶۴.</ref>. ایشان سران کشورهای اسلامی را به سبب عملکردشان در قبال مسلمانان، در پیشگاه خدا و ملتها مسئول میدانست و آنان را پاسخگوی خونهای به ناحق ریخته مسلمانان میشمرد <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۳۷۸ ـ ۳۸۲.</ref>. ایشان به دولتهای وابسته منطقه تذکر میداد همین کنفرانسهای بیمحتوا و اعلامیههای توخالی و حمایتهای بیاساس از رژیم متجاوز عراق میتواند منجر به غرقشدن خودشان و گرفتارشدن به [[عذاب دنیا]] و [[عذاب آخرت|آخرت]] شود <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۳۴۲.</ref>. | از سوی دیگر، امامخمینی تأکید میکرد ملت ایران از بعضی [[سران کشورهای اسلامی]] که دیروز در جنایات [[محمدرضا پهلوی]] شریک بودند و امروز در جنایات صدام حسین شریکاند و از خود صدام، توقع ندارند که در کنفرانس طائف حرفهایی علیه ایران بیان نکنند <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۵۰.</ref>؛ اما به کنفرانس طائف هشدار داد نباید ساکت بنشینند و فکر کنند تنها ملت ایران از حکومت عراق متنفر است، بلکه ملت عراق از حکومت خود بیشتر تنفر دارد <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۴/۱۶۳ ـ ۱۶۴.</ref>. ایشان سران کشورهای اسلامی را به سبب عملکردشان در قبال مسلمانان، در پیشگاه خدا و ملتها مسئول میدانست و آنان را پاسخگوی خونهای به ناحق ریخته مسلمانان میشمرد <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۳۷۸ ـ ۳۸۲.</ref>. ایشان به دولتهای وابسته منطقه تذکر میداد همین کنفرانسهای بیمحتوا و اعلامیههای توخالی و حمایتهای بیاساس از رژیم متجاوز عراق میتواند منجر به غرقشدن خودشان و گرفتارشدن به [[عذاب دنیا]] و [[عذاب آخرت|آخرت]] شود <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۹/۳۴۲.</ref>. | ||
# اشغالگری اسرائیل: امامخمینی برگزاری جلسات کنفرانسهای اسلامی را راهی برای شناسایی اسرائیل غاصب و بازکردن دست [[ابرقدرتها]] بهویژه [[امریکا]] در منطقه و درون کشورهای اسلامی و چپاول ذخایر مسلمانان میدانست <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۳۴۱.</ref>. همچنین از عملکرد این سازمان در بازگرداندن مصر در چهارمین اجلاس سران کنفرانس اسلامی در [[کازابلانکا]] در ژانویه ۱۹۸۴م، به جمع اعضای این سازمان (پس از اخراج به دلیل [[معاهده کمپ دیوید]]) انتقاد کرد و این کار را راه حلی برای پاککردن عقدههای سران [[مصر]]، [[مراکش]] و [[اردن]] دانست <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۳۳۰.</ref>. ایشان ضمن انتقاد از عملکرد سازمان کنفرانس اسلامی درباره خارجشدن مبارزه صوری و ظاهری با اسرائیل از دستور کار جلسات سازمان، این عمل را به سبب نداشتن غیرت و حمیت اسلامی و عربی دانست و آن را معامله کثیف سیاسی و شرمآور خواند <ref>امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۸۱.</ref>. ایشان اعتقاد داشت علت سکوت و خضوع سران کنفرانس اسلامی در برابر متجاوزان، [[حب نفس]] و [[حب قدرت]] و ریاست است <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۴۵۸ ـ ۴۵۹.</ref> و تلاش سران این کشورها در قالب کنفرانسها در راهی جز شناسایی اسرائیل غاصب نیست <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۳۴۱ ـ ۳۴۲.</ref>. | |||
امامخمینی برگزاری جلسات کنفرانسهای اسلامی را راهی برای شناسایی اسرائیل غاصب و بازکردن دست [[ابرقدرتها]] بهویژه [[امریکا]] در منطقه و درون کشورهای اسلامی و چپاول ذخایر مسلمانان میدانست <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۳۴۱.</ref>. همچنین از عملکرد این سازمان در بازگرداندن مصر در چهارمین اجلاس سران کنفرانس اسلامی در [[کازابلانکا]] در ژانویه ۱۹۸۴م، به جمع اعضای این سازمان (پس از اخراج به دلیل [[معاهده کمپ دیوید]]) انتقاد کرد و این کار را راه حلی برای پاککردن عقدههای سران [[مصر]]، [[مراکش]] و [[اردن]] دانست <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۳۳۰.</ref>. ایشان ضمن انتقاد از عملکرد سازمان کنفرانس اسلامی درباره خارجشدن مبارزه صوری و ظاهری با اسرائیل از دستور کار جلسات سازمان، این عمل را به سبب نداشتن غیرت و حمیت اسلامی و عربی دانست و آن را معامله کثیف سیاسی و شرمآور خواند <ref>امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۸۱.</ref>. ایشان اعتقاد داشت علت سکوت و خضوع سران کنفرانس اسلامی در برابر متجاوزان، [[حب نفس]] و [[حب قدرت]] و ریاست است <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۶/۴۵۸ ـ ۴۵۹.</ref> و تلاش سران این کشورها در قالب کنفرانسها در راهی جز شناسایی اسرائیل غاصب نیست <ref>امامخمینی، صحیفه، ۱۸/۳۴۱ ـ ۳۴۲.</ref>. | # سایر مواضع: در سالهای پایانی حیات امامخمینی موضوع اهانتکنندگان به ارزشهای اسلامی باعث شد سازمان قطعنامهای به دنبالهروی از نظر امامخمینی صادر کند. موضع مقابله با اهانتکنندگان به ارزشهای اسلامی، در سازمان از زمانی آغاز شد که امامخمینی [[حکم ارتداد سلمان رشدی]] نویسنده [[کتاب آیات شیطانی]] را در ۲۵ [[آذر]] ۱۳۶۷ صادر کرد <ref>امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۲۶۳.</ref> {{ببینید|رشدی، سلمان}} و با پیگیریهای [[جمهوری اسلامی ایران]] اعضای سازمان کنفرانس اسلامی با این حکم همراهی کردند <ref>آقایی، ایران و سازمانهای بینالمللی، ۲۳۱.</ref>. همچنین در اجلاس نوزدهم وزرای خارجه سازمان ([[قاهره]] ـ ۱۹۹۰م)، به موضوع سلمان رشدی در قالب قطعنامهای مستقل توجه شد <ref>آقایی، ایران و سازمانهای بینالمللی، ۲۳۱.</ref>. | ||
در سالهای پایانی حیات امامخمینی موضوع اهانتکنندگان به ارزشهای اسلامی باعث شد سازمان قطعنامهای به دنبالهروی از نظر امامخمینی صادر کند. موضع مقابله با اهانتکنندگان به ارزشهای اسلامی، در سازمان از زمانی آغاز شد که امامخمینی [[حکم ارتداد سلمان رشدی]] نویسنده [[کتاب آیات شیطانی]] را در ۲۵ [[آذر]] ۱۳۶۷ صادر کرد <ref>امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۲۶۳.</ref> {{ببینید|رشدی، سلمان}} و با پیگیریهای [[جمهوری اسلامی ایران]] اعضای سازمان کنفرانس اسلامی با این حکم همراهی کردند <ref>آقایی، ایران و سازمانهای بینالمللی، ۲۳۱.</ref>. همچنین در اجلاس نوزدهم وزرای خارجه سازمان ([[قاهره]] ـ ۱۹۹۰م)، به موضوع سلمان رشدی در قالب قطعنامهای مستقل توجه شد <ref>آقایی، ایران و سازمانهای بینالمللی، ۲۳۱.</ref>. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} |